Bewapend met een zak oud brood, glibberde ik op de fiets naar de Tiendweg, naar de buitenbeesteenden. Terplaatse kiepte ik de zak om en wat me toen overkwam! Het leek ‘birds’ wel van Alfred Hitchcock. Het werd in één keer zwart van de eenden en meerkoeten. Ze wilden er allemaal als eerste bij zijn en stortten zich massaal op het brood en op elkaar. Nadat elke broodkruimel was verslonden, hadden ze nog steeds trek en keken verlekkerd naar mijn schoenzolen.

Eén gans werd heel persoonlijk en had nog zo’n honger dat ie zelfs naar mijn vingers hapte. Ik kreeg toen medelijden. “Ik kom terug,” heb ik ‘m maar beloofd. 

Nou, toen naar de buurtsuper, want ja, ik had dus die ganzendate.

“Wat is het goedkoopste brood wat jullie hebben?”vroeg ik aan de brooddame.

“Deze mevrouw, een heel brood voor 1,19.” 

“Doet u mij er daar maar twee van.” Heel even voelde ik me een Gooische mevrouw, een big spender. Na de aankoop wilde ik zo snel mogelijk naar mijn afspraakje.

Weer terug, werd ik door de gans en de eenden begroet alsof ze me al járen kenden (of zou dat toch de broodzak komen).  Hoe dan ook, ik heb er in korte tijd massa’s vrienden bij gekregen. En dat voor maar 2,38! Daar kun je in de kroeg hooguit één persoon van trakteren!