Een maand of wat geleden, ging ik met nicht E woonwinkelen in de Oosterhof. Niets serieus, gewoon voor de gezellie. Het is onmogelijk ‘Riviera Maison’ te missen, dus gingen wij naar binnen. Wij liepen daar rond en keken onze ogen uit. Ineens zag ik een wit ‘huisje’ staan. ’t Was gewoon liefde op ’t eerste gezicht, maaruh…die prijs. Het bleek om een ‘Provence-huisje’ te gaan, om Franse stinkkazen in te bewaren. Met ‘ramen’ van horrengaas, zodat de kazen buiten gelucht en geluncht kunnen worden zonder insectenbezoek. Allemaal leuk en aardig, maar voor zoveel geld…  Verder geshopt. Maar ja, dat huisje… Toch weer ff teruggelopen om ‘m nog eens te kijken. In gedachten zag ik ‘m thuis al staan in de vensterbank. Nee, niet met Franse kazen erin; die dingen moet je eten, niet ruiken. Ach wat, toch maar kopen dan? Welja joh! Zo dan, ik was overstag. Toen ik echter beter keek, met de ogen van een dochter van een meubelmaker zeg maar, zag ik alras dat er van alles aan schortte: gammel scharnier, scheef deurtje, plankje erin ook, plus nog een deukje in het horrengaas…  Ander exemplaar was er niet veel beter aan toe. Zucht, dan niet.  Laat die meneer van de RM die mislukte kanariekooi maar lekker bij zichzelf neerzetten. Maar ja, als ik iets wil hè? Kreeg ik me terplekke toch een briljant idee. Wat maten genomen (met de spreekwoordelijke Franse slag) + een foto.

Aadje mijn Paatje even lief aangekeken en natúúrlijk wilde hij dat huisje voor me namaken. Zodoende is alles helemaal goed gekomen. Wat wil je, als je vader twee gouden handen heeft!

Nou, en zo is ie geworden (zie foto). Is het geen plaatje?  Bovendien: véél mooier dat die van de RM! Als zij daar nog tips kunnen gebruiken, kunnen ze mij mailen, want dan bemiddel ik (maar ’t zal niet goedkoop zijn, hahaha).

O ja, op het origineel zat horrengaas dat we (typ ik nou ‘we’? dat moet ‘hij’ zijn uiteraard!) hebben vervangen door vierkantgaas. Vonden we (!) leuker.

Voor het voorjaar ben ik nog op een zoek naar een leuke, kloeke kip. Als je er ergens eentje ziet…Wel een die ik geen eten hoeft te geven.