Hoe schoon ze ook is, ze blijft een tikkeltje last houden van een lichaamsgeur.
Om dat te verdoezelen, koopt hij flesjes parfum en besprenkelt haar ermee.
‘Af en toe een beetje achter je oren doen,’ adviseert hij haar, ’wat op je polsen en… eh… je-weet-wel…daar,’ vervolgt hij met een ondeugende glimlach.
Zoals gewoonlijk reageert Chantal lauw. Ze heeft een ingetogen karakter en moeite met uiten van haar emoties. Dat vindt hij een minpuntje. Een man heeft ook weleens behoefte aan een vriendelijk woord. Daar staat tegenover dat hij geen weerwoord krijgt, en het merendeel van zijn vrienden vindt dat de minst aantrekkelijke eigenschap van een vrouw.
Wilfred heeft vaker vriendinnen gehad, maar Chantal is de gemakkelijkste. Ze heeft nooit hoofdpijn of knellende kwalen. Geen voorkeur voor een bepaalde kledingstijl. Zonder morren draagt ze wat hij uit liefde voor haar koopt: lingerie; naveltruitjes, korte rokjes, netkousen…
Elke gedachte aan haar zet hem in vuur en vlam: haar blonde haar, rode mond, haar bruine Bambi-ogen met lange wimpers, haar welgevormde billen…
Chantal heeft maar één nadeel.
Hij ziet er tegenop haar kennis te laten maken met zijn kritische moeder. Zodra zijn moeder bij een schoondochter vieze teennagels of ongepast sociaal gedrag vermoedt, staat haar gezicht zuur en afkeurend. Vandaar dat hij elke keer een uitvlucht verzint. Ook vandaag weer.
‘Wilfred, je weet hoe graag ik met haar wil kennismaken!’ roept zijn moeder ontstemd.
‘Mam, je weet toch hoe vrouwen zijn? Ze doen waar ze zelf zin in hebben. Chantal is statten met vriendinnen. Ze ziet er gewoon tegenop jou te ontmoeten. Gun haar wat tijd!’
Brommend als een overjarige koelkast doet zijn moeder er het zwijgen toe.
Hij gniffelt zodra ze vertrokken is. Chantal is helemaal niet statten; ze ligt slap en lusteloos in bed. Hij heeft gelogen tegen zijn moeder omdat hij bang was dat ze zijn bezwaren zou wegwuiven, en resoluut de slaapkamer in zou zijn gelopen om toch vooral kennis te kunnen maken met haar zoons nieuwe vriendin.
Wilfred moet er niet aan denken. Zijn moeder zou een hartverzakking gekregen hebben bij de aanblik van Chantals tepels die meedogenloos door elk bloesje priemen.
In de badkamer poetst hij zijn tanden. Persoonlijke hygiene vindt hij belangrijk.
Zachtjes sluipt hij de slaapkamer binnen naar Chantals kant van het bed. Haar hoofd ligt roerloos op het kussen. Hij sleurt haar onder de dekens vandaan, blaast haar nieuw leven in en bemint haar van ganser harte.
Haha, hij is geweldig Kakel, zag het helemaal voor me!
Ohhhh…. Kakeltje!
Wat een gaaf verhaal!
Jij kunt echt zo goed schrijven!!
Ik heb hierover overigens eens een film gezien. Van een Japanner (geloof ik) die ook een hele fijne Chantal had.
Maar… als hij naar z’n werk is, komt zij tot leven.
En gaat de straat op!!
Heeee… doedeliedoe!
X, Marlou
.
Een Japanner met een Chantal 😀 Aai laf it!
Wel een origineel idee om haar overdag tot leven te laten komen.
Bij twijfel kun je altijd nog een speld in haar prikken.
Dagdag Marloulou
Whaha Mirjam, halverwege kreeg ik het idee al van de opblazer, een mooi verhaal maar inderdaad niet om mee bij zijn moeder aan te komen.
Gloeiende, gloeiende!
Brommend als een overjarige koelkast.
S C H I T T E R E N D!
Toch heb ik wel iets met Chantal
Chant Al
Clever dickie!
Hoog tijd dat moeder notie neemt van zijn nieuwe vriendin! Het zou haar redding zijn!
nu weet ik waarmee ik mijn moeder op stang kan jagen !
🙂
Graag gedaan 😉
al vrij snel ging ik met denken de kant van op, daar zit ook totaal geen leven in. het zou wel een pop kunnen zijn….
Dat heb jij heel goed aangevoeld!
Ha, zo’n verhaal gaat er weer in als koek. Hilarisch.
Enfin, Chantal neemt alles redelijk ehhh luchtig op.
Brrrrrrr, je hebt me helemaal op het verkeerde been gezet…. Wt een konijn.. ( ik had het dus niet door. Beetje naïef
Mannen maakt het ook allemaal niet uit 😉
Dit is terug zo eentje van je leuke maar toch wel iets enigmatische verhalen, bovendien weer knap uit je klavier getokkeld! Jij doet dat graag hé, iemand op het verkeerde been zetten? Hihi.
Hahaha, ‘blaast haar nieuw leven in’. Geweldig!
zo’n vrouw is inderdaad de gemakkelijkste, maar of je daar ooit gelukkig kan mee worden???
Hij is wel verstandig denk ik, schoonmoeders houden niet van opgeblazen gedoe bij schoondochters;-)
Hoe verzin je het…..!
Wilfred beet vervolgens iets te hard in haar tepel, waarop Chantal een langgerekte scheet liet en wild door de kamer stoof.
Haha 🙂
Niet te hopen dat er ooit een speld in zijn bed ligt, dan blaast hij zelf weg!
Tsja, daar zou ik mijn moeder ook niet mee willen confronteren…
Whahaha wat een verhaal weer. Nog de allerbeste wensen Mirjam voor 2015.
Een beetje laat, maar voor jou ook de beste wensen!
Een jaar vol warmte, gezondheid, en liefde.
Liefs Kakel
Haha geniaal!
liefs Petr@
Haha, halverwege vermoedde ik al zo iets. Ach, je moet als man toch wat, hè, al blijft het behelpen.:-)
Kan hij Chantal niet overtuigen om eens samen onder de douche te gaan?
😉
Hahahahahaha
Toen je begon over slap en lusteloos dacht ik, of hij heeft haar gedrogeerd of het is een pop.
Tja, daar hoef je geen Sherlock voor te zijn toch 😀
Hahaha, daar zal hij niet veel miserie mee hebben 😀
Tja.. en toch zijn er meer die chantal hebben. Hoe lossen die dat dan op op de lange termijn. Of vertellen die niets tegen hun moeder.
Love As Always
Di Mario
Geen flauw idee, Mario 😉
ik snap je verhaal helemaal , maar ik zou me nooit door een man laten aankleden als ik dit zo lees 😉
een fijn weekend wens ik je
En ik niet laten uitkleden 🙂
Wat een verrukkelijk verhaal. Ik heb er helemaal beeld bij.
Haha, dankjewel!
ja, daar stop je even op een fijn moment, want dat moet je hun gunnen!
ja zeg, wie had dat gedacht … Ach Chantalleke toch
weer zo mooi geschreven
Hahaha, wat een onvoorspelbaar einde weer Mirjam, hoop dat er dit jaar nog veel van dit soort mogen volgen.
Hahahaha, daar ben ik mooi ingetrapt, had van alles verwacht, maar dat niet.
Geweldig.. je bent dit jaar weer fantastisch begonnen!
wahahahahahahahahah
gossiemokke kakeltje,
Hóe kom je derop….
ja hoe wilfred het doet wete ik wel,
maar gij, gij woordenvrouw:-)
“prachtig”
heb het goed, morgen en de dagen er na 🙂
ik kom weer langs,
baai baai birdie,
xxx
Ik voelde hem al een beetje aankomen haha. Goed geschreven weer Mirjam.
Wel sneu voor hem…
Net echt…
hij had haar aangekleed als een jonge bruid
vol vuur op het lauwe waterbed
zijn lichaam tegen het hare geplet
helaas blies hij op haar zijn laatste adem uit
Hetzelfde maar anders, Mirjam! 🙂 🙂
Lenjef
Haha! Hij blies haar nieuw leven in, en blies zijn laatste adem uit.
Hoe krijg je het verzonnen? Formidabel 😀 Dankjewel <3
Ahhhhh gosjjjjjjjjjjjjj
Arme Chantal …….