Is het een kikker of een pad? Hij is in elk geval groen met vlekken.
Ga nou weg daar! Straks komen je pootjes vast te zitten in een vlonderspleet! Ik heb het nog niet gedacht of wat denk je dat de sukkel doet? Komt-ie er met zijn kop in vast te zitten. Tja, in zo’n klein koppie passen natuurlijk ook maar weinig hersens.
Eerst denk ik: het beest redt ’t wel. Totdat ik ‘m stuiptrekkingen met zijn lijfje zie maken. Het ziet er best elegant uit; ik doe ’t hem in ieder geval niet na. Hij zwiert zijn lijf met pootjes en al omhoog, wappert met zijn zuignappen, en klapt weer terug. Dat doet ie een keer of vier; daarna houdt ie er mee op. De stakker zal wel moe zijn.
Meteen komt de hulpverleenster in mij naar boven. Ik heb geen duidelijk reddingsplan voor ogen en besluit ‘m eerst zachtjes met een vinger aan te raken. Als ie zich doodschrikt, heb ik ook geen plan meer nodig. Ik zet mijn vinger op zijn rug en duw. Geen reactie. Maar waar moet ik hem nou mee omhoog wippen? Mijn vinger is te dik, en ook te kort. Alhoewel, mijn middelvinger…Wat dan? Een breinaald! Ik hol naar binnen. De kop is te dik voor de vlonderspleet, maar de punt past. Voorzichtig manoeuvreer ik de naald onder het koppie. Eerlijk gezegd heb ik weinig vertrouwen in mijn actie. Ik prik het beest ongetwijfeld lek, of ik wurg ik ‘m.
Tot mijn verbazing en plezier schiet de kop los uit de spleet. Ik pak de pad met twee handen vast, en aarzel dan. Zal ik ‘m nog zoenen? Niemand die het ziet. Maar ja, stel dat ie in een prins op een paard verandert…ik ben tenslotte al getrouwd. Om problemen te voorkomen, zet ik de kikker maar gewoon in het gras, en ren naar binnen voor mijn fototoestel. Mijn euforie verdwijnt in een wip: met drie sprongen zit de kikker bij de schutting en hupt er onderdoor naar de buren. Vuile overloper.
Je bent een ware held. 🙂
IEKS!!!! Ik hou echt niet van kikkers, ook niet op een plaatje. Dus ik ben snel weg nu, doei doei!
Ik ben gewoon helemaal gek op kikkers. Heb natuurlijk ook een grote vijver dus ieder jaar heel veel kikkers padden en salamanders. Maar als ik zo de foto zie lijkt ie wel heel veel op een pad hoor. Heb het trouwens ook wel meegemaakt dat ze met hun kop tussen de kieren van de vlonders bij me stonden de padden. En ja misschien krijg ik zo toch nog een keer de prins van mijn dromen haha toch een keer maar kussen dan zo’n kikker.. Zou me geen moeite komen.
brrrr…. ik vind dit toch wel de meest enge dieren die er zijn.
en dat weten ze, want ze hoppen altijd achter mij aan.
Een breinaald als reddingsboei
ze redde een naamloze kikker van een adembenemende dood
het beestje verkeerde in nood
de kans op sterven was groot
redder en geredde beleefden nog jaren ‘t stervende avondrood
Graag gelezen, Mirjam. 🙂
Lenjef
Is het gelukt? Heb je het al ergens geprobeerd? Dat lukt met del tussen de haakjes kleiner dan en groter dan en dan eindig je met / en del er tegenaan (weer met haakjes). Krijg jij dat overzicht ook onder het reactiescherm? Staat een boel bij waar ik nog eens mee ga spelen
@ Emmelinda: kijk dat irriteert me dan weer mateloos: schrijf je niet alleen doorgestreepte letters maar ook nog vetgedrukt 😉 Wedden dat ik het zondag onder de knie heb? (met behulp van jouw aanwijzing. Dat dan weer wel)
Kikkerredder!
En dan stiekem aan zoenen denken ? ? ?
Goed dat onze kat niet meer leeft, die vond ze heerlijk en viste ze uit de vijver van de buren.
@ Sir Hulk: in de tuin van de buren wonen twee landschilpadden en dat zijn me gloeiende joekels! Het lekkerst vinden ze verse slakken, maar als ze een kikker voor de bek zwemt, doen ze ook niet moeilijk.
een échte heldendaad, Mirjam!
Anderzijds was het wel een ideale gelegenheid om er de billetjes van af te snijden… 😉
Groetejs!
Je bent een echte heldin. Leuk geschreven. 😀
@ Marja: nee joh, zo’n beest doet niks. Alhoewel mijn dochter er wel van griezelt.
@ Emmelinda: nooit geweten hoe ik in de reacties doorstrepingen kan krijgen. Ga ik meteen uitproberen. Schuttingtaal is ’n goeie trouwens 😉
@ Elisabeth: haha, das nog eens een leuk commentaar!
@ Tilde: misschien dat de kikker zijn soortgenoten rook die in de vijver van de buren wonen. Van zo’n eenmalige serenade zou ik wel enorm opkikkeren denk ik 🙂
@ Margreet: “koele kikker” Ik ga meteen de titel van mijn blog veranderen. Bedankt hè! Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik eerst een foto van ‘m wilde maken toen ie rechtovereind stond, maar ik was bang dat ’t beest ’t dan zeker niet zou overleven. En dan eenmaal bevrijd er snel vandoor gaan… Een eekhoorn is toch ook VEEL sneller dan een kikker?!
@ Hélène: wat een verhaal! Over anderhalve week hebben wij een bruiloft; ook in de kerk. Hopelijk moet ik dan niet aan jouw verhaal denken, anders schiet ik tijdens een serieus moment nog in de lach 🙂
Wat een (eigenlijk best brave) schuttingtaal. Maareuh wat een held ben jij, ik denk dat ik ‘m onder veel “ieuws” ook wel geholpen zou hebben. Als ik ‘m zou spietsen met de breinaald had ik mooi iets voor op d’n BBQ (grapje, grapje). Zo ondankbaar dat ie het (hazen)kikkerpad koos.
Even uitproberen of dat gaat met doorstrepen (testing testing 1 2…):
Zo ondankbaar dat ie het
hazenkikkerpad koos.Dat was nu eens een prettig verhaaltje Mirjam. Maar dat beestje weet toch ook niet dat je hem beroemd ging maken met een foto. Hij zal naar de buren gelopen zijn om aan zijn makkers te vertellen wat een tof menz die mevrouw van hiernaast wel is.
Straks als “t donker is komen ze allemaal een serenade onder je raam kwaaaaaken.
Ik heb al zoveel kikkers gezoend.
Ik heb eens een bewerking gezien van t bekende sprookje.
De prinses had de kikker meegenomen naar haar slaapkamer en gaf m daar een zoen.
bleek de prins dus geen kleren aan te hebben en stond papa de koning aan de deur te kloppen.
Ik vond t zo grappig, zou hij zijn dochter geloofd hebben.
In ieder geval ze trouwt met die prins en in de kerk komt er opeens een vlieg voorbij en zie je die prins met zijn tong die vlieg vangen.
Dat het je is gelukt die kikker op de gevoelige plaat hebt vast te leggen! Ik probeer al dagenlang de eekhoorn hier te fotograferen maar tot nu toe nul op het rekest! Goed van je dat je die koele kikker hebt geholpen.