Schrijfuitdaging WE-300 van Plato met als thema: verbeteren.
Het is doodstil in de klas. Zo stil, dat je een bonk kauwgom op de bodem van de prullenbak zou kunnen horen vallen. Slechts af en toe klinkt er een zucht, of het krassen van een pen.
Maarten weet dat de juf een hekel heeft aan krassen. Als je een schrijffout maakt, moet je links en rechts naast het foute woord een puntje zetten, en er geen kliederboel van maken.
Langzaam beweegt zijn pen over het papier. Hij ademt zwaar van inspanning. Het is ook niet niks: zijn allereerste opstel. Aan schrijven heeft hij een hekel. Het lijkt wel of de letters tegen hem zijn, of dat zijn pen helemaal vanzelf rare krullen en vieze vegen maakt. Maar dat zal hem nu niet gebeuren, want hij doet zijn stinkende best.
De titel van het opstel wist-ie al meteen, maar die schrijft hij pas als laatste, zodat het niet kan gaan vlekken. Met rode wangen van blijdschap, en ook een beetje van trots omdat het zo goed gelukt is, legt hij zijn pen neer en leest zijn opstel na. Het levert hem straks vast een complimentje van de juffrouw op. Of beter nog: een samenzweerderige knipoog.
Na de pauze deelt de juf de nagekeken opstellen uit. Maarten is gespannen als een veer en kan niet wachten tot ze naast hem staat. Zijn ogen schitteren bij voorbaat opgetogen.
Daar is ze! De juf kijkt hem een kort ogenblik aan. Geen lachje, geen knipoog. In plaats daarvan legt ze alleen het blaadje voor hem neer. Wat heeft hij fout gedaan? Hij kijkt naar het papier, en tranen prikken achter zijn ogen. Hij is er volslagen van ondersteboven. Dieper had ze hem niet kunnen kwetsen. Door een schrijffout in de titel, heeft ze door één woord een dikke, rode streep gezet: juf is liev lief.
Super geschreven Kakel. Ik zag het jongetje zweten boven zijn opstel. En dan zo’n harteloze reactie van de Juf… 🙁
wat een *….* heb er geen woorden voor!
Wat een afschuwelijke juV!
Mooi, beeldend geschreven, ik zie het voor me…
Maar een kind zulke trauma’s bezorgen, dat moest verboden worden.
Leuke WE!
Ach jeetje, wat een arme ziel. Volgende keer maar heel iets anders schrijven, bijvoorbeeld ‘juf is een gemene oude heks’
Och, arme Maarten. Die zo zijn best heeft gedaan en dan zo’n liefdeloze behandeling door die juf.
Je hebt er een mooi verhaal over gemaakt, hoor. Levensecht… dat lees je wel in de reacties op dit verhaal, he?
Janny
Daar zetten we een streep door………..die juf dan!
Ach, wat zielig voor hem.
Wat een prachtige We!
Ik zat er helemaal in hoor, in het verhaal!
Als ik Maarten was zou ik gezegd hebben dat je fouten tussen puntjes moet zetten want dat liev was zéker een foutje zélfs met een f!
Nou zeg, wat sneu, dat arme kind!
Die juf is dus echt helemaal niet lief…
Prachtige WE Kakeltje!
Gloeiende, gloeiende, gloeiende, gloeiende,…………………Juf !
Prachtige WE
Des Mirjam´s
Ik was vannacht om 3.15 uur mijn boek gaan corrigeren.
10.30 klaar met 63 vouten
Terug gestuurd
Kreeg hem om 12.00 terug met 6 fouten
Wilde ze het weer terugsturen voor goedkeuring.
Heb ik geweigerd, ik was volledig uitgeschakeld.
Ik stond op tilt!
Het boek gaat over een hele zware schaatstocht.
Dacht dat ik hem beter kon beschrijven dan te schaatsen.
Nu denk ik andersom!
@ Sir Hulk: je had me vannacht wel kunnen bellen, ik lag toch wakker 😉 Niet op tilt slaan, hoor!
Misschien kunnen we samen een fietsboek schrijven? Materiaal zat!
Voorlopig mijn buik vol van een boek schrijven.
Zeker materiaal zat; oude lekke banden e.d.
Ach gossie.
Wat een gevoelloos kreng zeg, háár houding dient verbeterd te worden! Arme Maarten *snif* … maar een mooie WE 😉
Ik hartje Maarten.
Wat een nijptang van een juf. Kon ze nu eens niet aan dat lief venje zeggen , ” foutje jongen maar voor de rest heb je goed gewerkt.” Ze weet toch waar hij moeite mee heeft.
@ Ha Tilde: leuke omschrijving: een nijptang (van een juf.) Ga ik onthouden 😉
Wat een waanzinnig goede WE! En het brengt even dat gevoel van teleurstelling naar boven dat je als klein kind had als je een fout had gemaakt 🙂
Ach gossssj ’t arme schaap…..
Waar is die juf, mag ik ff een hartig woordje met haar gaan wisselen?
Wat een secreet zet, gelukkig had ik wel een echt lieve juf.
@ Melody: gelukkig is het niet autobiografisch 😉
wat een krentekop is die juf kakel…
je zou toch smelten bij het lezen avn zoiets lievs:-)
Prachtig verhaal!Heb nog nooit een streep door zoiets gezet, en heb heel wat “liefdesverklaringen”gekregen!
Die juf is NIET lief. Het is een hardvochtig kreng.
Mooi opgebouwd verhaal. Je ziet hem met het puntje van zijn tong uit zijn mond boven zijn schrijftafeltje hangen. En aan het einde heeft Maarten een zware levensles achter zijn kiezen. Mooie WE.
Leuk dat je ook deze keer meedeed, Kakelke :-). Even had ik er een hard hoofd in, want jij bent toch van de schrijversvrijheid. Des te leuker dat je er bij bent.
@ Plato: haha, jij hebt mijn reactie op jouw reactie bij de reactie van Leo (ben je daar nog?) gelezen? Ik was ’t eigenlijk ook niet van plan na de kerstsessie, maar ik kreeg spontaan een eruptie van woorden 😉
*doet “tssk tssk”* Da’s niet lief. Oh nee.
Wel een mooie WE 😀
Wat een prachtig verhaal weer. Ach vind het wel zielig voor dat joch dat zo zijn best gedaan heeft en ook nog verliefd op de juf was. Voel wel met hem mee want opstellen schrijven was ook niet mijn sterkste kant en knoeien en vlekken maken dus wel. Goeie WE300
Hartverscheurend. Een dijk van een WE.