Ben ik daar gek! Zij gaat geen boterhammen meenemen. Het kaartje kost 600 euro (wat wij er niet voor betaald hebben – redactie), dan zit er toch wel een lunch bij? Zo niet, dan loopt Roos wel naar de studentenkantine. Haar hoef je na acht meeloopdagen niet meer te vertellen waar je bij het Erasmus de mosterd haalt.
Zonder brood stuift ze hieperdepiep het huis uit.
08.25 uur.
“Ik ben een half uur te vroeg,” klaagt ze op whats app. Ze zal toch niet bevallig op een stoel moeten gaan zitten wachten? Dat is niet te doen voor iemand die het liefst een zitzak nadoet.
“Zoek een plekje en ga mensen kijken,” typ ik. Geen reactie. Mijn advies vindt ze kennelijk niet om over naar huis te schrijven.
“Je eerste congres!” jut ik haar op.
“Ik zie nog wel,” tikt ze knorrig.
17.30 uur.
“Heb ik weer: rookontwikkeling in de metro,” foetert ze per app. En ze moet rekening houden met vertragingen, terwijl ze al aan de geeuwhonger ligt. De hitte slaat door haar telefoon regelrecht de mijne in.
Sneller dan verwacht, stapt ze allesbehalve vrolijk het huis binnen. Het congres was geslaagd: ze heeft 18 vellen aantekeningen voor haar profielwerkstuk gemaakt! De lunch was lekker; broodje na broodje zakte weg in de diepte, maar de pauze…die duurde een uur. Een uur! Zij had niets beters te doen dan te kijken wat haar digitale kameraden aan het uitvreten waren.
Dit is niet het uitgelezen moment te zeggen dat ze thuis niets liever doet.
“Hoe was het?’ belt haar vader.
‘Mijn profielwerkstuk is voor de helft klaar,’ roept Roos. Man moet dit in stilte verwerken: negentig uur werk in één dag. Hij wordt weer ouderwets in de maling, en dat sluit naadloos aan bij de titel van Kinds profielwerkstuk: Hebben ouderen een toekomst?
Kind zit nergens mee. Ze pakt Bella op, geeft haar een knuffel en zet de tv aan. Behaaglijk gaan Kind en konijn naast elkaar op het kleed liggen. ‘Mijn hersens zijn gaar gestoomd,’ jammert Roos, ‘er kan vandaag helemaal niks meer bij.’ Gelukkig hebben we veel chocola in huis.
Het was dus even afzien voor Kind maar het leverde wel een hoop info op. En daar ging het om.
Voor de buis hangen, knuffelen met je huisdier en chocolade zijn uitstekende manieren om de batterij op te laden. 🙂
Voor mij is het nog toekomst maar voor mijn (schoon)moeder is het de dagelijkse realiteit. Ze wonen nog zelfstandig maar wel met professionele- en mantelzorghulp.
Op een gegeven moment krijgt iedereen er mee te maken. Mijn ouders zijn allebei oud maar gezond, en dan staat het verder van je bed, dan wanneer ze hulpbehoevend zijn. En als het moment komt, wil je ze toch helpen!
Sommige moeders zijn onmisbaar, zoals die van Roos!
-x-♥
Wat lief om te zeggen 😀
Gruwelijk, die toetsweek. Ik was zo blij dat ik ervan af was, van die hele scholen-toestand en de toetsweken al helemaal, en nu moest ik vorige week met lede ogen aanzien hoe mijn dochter door diezelfde narigheid heengaat. Voelde me gewoon schuldig. ‘Kind, wat heb ik je aangedaan’ fluisterde ik. Dit maakte haar stemming er niet beter op (brede grijns!)
*kijkt heel voorzichtig om het hoekje*
Maar ondanks alles heeft ze het maar wel gewoon gedaan, ik vind het stoer!
JUDITH!! De peuternageltjes zijn inmiddels kleuternageltjes geworden, maar ik ben je nog steeds niet vergeten 😀
Hartstikke leuk wat van je te horen.
Gniffel, dat werkstuk.. Ja dat gaat dan ineens snel. 😉 Maar moet alsnog wel geschreven worden en dan komt kijken dat de laatste loodjes altijd het zwaarst wegen..
een knuffel kan het goed maken, dat zien we hier weer, op chocola ben ik zo gek niet 😉
Jij bent echt de eerste van wie ik hoor dat ze niet zo gek op chocola is. Bijzonder!
Om met de titel te spreken, jazeker, net als nu en volgende week!
En om op de afsluiter te reageren, snoep smakelijk!
Wat stoer dat ze voor haar profielwerkstuk zo’n congres bijgewoond heeft! Dat belooft wat voor de toekomst 🙂
Volgend jaar eerst maar eens slagen voor haar examen…
Toch heel benieuwd: hébben ouderen een toekomst? Vast staat dat ze meer verleden dan toekomst hebben. Lijkt me razend moeilijk hier de voorgeschreven 90 uur mee bezig te zijn.
Je hebt er weer een leuke schets van weten te maken. Is columns schrijven niets voor jou? Want in dit soort dingen ben je toch het sterkst.
Het viel niet mee een onderwerp te vinden waar je 120 uur in moet steken. Roos wil waarschijnlijk “gezondheidswetenschappen” met “bedrijfskunde en economie” gaan studeren, en hoopt op een managersfunctie in de zorg. Ja, ja, enige bescheidenheid is haar niet vreemd 😀 Maar voorlopig moet ze eerst nog haar toetsweek goed afronden en overgaan van de vijfde naar de zesde. De vlag hangt dus nog niet uit.
Columns schrijven vind ik zelf ook het leukst!
Chocolade RULES ! ! !
Chocola lost alles op,,,
Alles! Ook de grote trek 😀
Dat wordt sparen in villa kakelbont want eh….. was er niets iets met een rijbewijs als dat profielwerkstuk vroegtijdig klaarwas…of eh… had ik dat beter niet kunnen zeggen !
Maar ik hoor het graag als “kind” zeker weet dat ik nog een toekomst heb;-)
Trek ik me tot zolang terug met chocola…mjammie!
Mijn complimenten voor je geheugen! Kind zou idd haar rijbewijs mogen halen, als ze haar profielwerkstuk in de grote vakantie af had. Ze zit nog niet eens op de helft, dus we hebben uitstel tot volgend jaar 😉
Van haar conclusie zal ik je zeker op de hoogte stellen!
Daarom probeer ik altijd het aantal “gelinkte site’s binnen de perken te houden, ik wil weten wat “mijn lezers” bezig houdt en niet overal “doorheelfietsen” omdat ik anders niet overal kan bijlezen 😉
Je hebt helemaal gelijk. Sommigen lezen alleen de eerste en laatste regel van je blog…
Ik heb een abonnement op je, dus je rolt vanzelf mijn blog binnen 😉
oud -ouder- oudst pppffff ’t zou wat……. als je het bent vraag je je af hoe dat toch gekomen is ? Maar van chocolade blijf je toch altijd alles weten..
Het duurt eeuwen voor men zestien is. Zestig ben je in een handomdraai. De tijd gaat steeds sneller lijkt het wel.
Ik vraag me ook heel vaak af waar de chocola gebleven is. OP!
Heel herkenbaar!
Thuis uren je lekker vervelen, maar als je ergens moet wachten, grrrr.
Heeft de professor nog iets zinnigs georeerd??
Gelukkig kan Roos op jullie oefenen, je bent vast bejaard in haar ogen.
Roos kwam thuis met de mededeling dat ze een lamme hand van het schrijven had, en graag een tablet wil. Als ze overgaat naar de zesde vrees ik dat mijn man er met plezier eentje voor haar koopt. Hij verwent haar schandálig.
Tuurlijk vindt ze haar ouwelui oud; zelfs haar neef van 25 al, kun je nagaan 😀
Hahaha! Wat een heerlijk kind! En chocola helpt altijd. Overal tegen. Echt waar. Oh! Hier ligt nog een stukje Tony’s! 😀
Tony’s zegt me niets, maar alle chocolade is welkom. Mijn zwager heet Tony en da’s een fijne kerel, dus met die chocola zit het wel snor. Snoepse!
deze: http://www.tonyschocolonely.com/over-ons/
Heeeeel erg lekker, en slaafvrij! Maar helaas issie alweer op 🙁
Letterlijk en figuurlijk een goede zaak! Dat snoept ook veel lekkerder.
Chocolate can save all problems 😉
En? Wat is dochterlief’s visie op haar profielwerkstuk?
Als ik haar help met een boekverslag Nederlands, vraagt ze altijd aan mij wat haar persoonlijke mening is 😀 Hopelijk loopt het met haar PWS beter af.
Mooie titel voor een boek, Kakel: in de ban van Roos. Zo gaat dat met pubers, ze staan centraal en de ouders weten: dit gaat nog jaren duren, Oh god, misschien wel meer. Tenslotte wil je alleen nog maar licht aan het einde van de tunnel. En plotseling worden ze volwassen en smijten ze alle goede raadgevingen die je ZELF ooit bedacht, naar jou hoofd (pap doe je jas dicht, want zo ga ik niet naast je lopen; je hebt een buik).
Wat een goeie titel, hoe kom je erop! Ja, pubers…breek me de bek niet open. Maar we hadden het veel slechter kunnen treffen dus we houden nog maar even vol 😀
Roos zegt: “Ik moet me aan allerlei regels houden, en zelf doe je gewoon alles waar je zin in hebt.” En ze wil nog steeds met ons mee op vakantie ook. Je snapt ze niet…
whahahaha heerlijk zo’n knuffelkonijn kakeltje, daar knapt elk mens van op hé:-)
bella weet wat goed voor haar is<3
xxx
Bella vindt vooral dat eten erg goed voor haar is 😀 Ze holt geen stok achterna, maar trekt wel steeds de handdoek van het handdoekenrek, en die mogen wij dan weer terug hangen. Dat houdt ze langer vol dan wij!
Troostchocola werkt altijd. En met dat profielwerkstuk komt het vast wel goed.
Het profielwerkstuk hoeft volgend jaar pas ingeleverd worden, maar ’t is een hels karwei.
Na een hele dag vergaderen, zou ik ook liefst met een konijn op een tapijt gaan liggen. Niet dat ik een konijn heb eigenlijk, of dat ik ooit op dat zou komen zonder dit te lezen.
Ons konijn is net een hondje: ze loopt je overal achterna, en als ze een zakje hoort kraken is ze er als de konijnen bij 😀
dat mag ik toch hopen!!
tenslotte zijn wij de ouderen van de toekomst, zij ook trouwens….
Tuurlijk hebben we een toekomst! Voor minder doen we het gewoon niet.
Gelukkig ben je tegenwoordig als oudere niet meer zo snel afgeschreven als vroeger. Bovendien beschouwen de huidige machthebbers je als melkkoe. En een melkkoe is absoluut niet afgeschreven. 🙂
We zijn minder snel oud dan vroeger, maar doorwerken tot je 67-ste is niet bepaald ideaal.
Wat een schitterend kind. Doe mij er nog zo eentje.
Ik hoop dat wij een toekomst hebben. En anders chocolade.
Gewoon allebei 😀
En nu nog uitwerken is dit het laatste voor dit jaar bijna zeker. En chocolade maakt veel goed 🙂
Ze heeft nog deze en volgende week een toetsweek, dus is ze een klein beetje niet te genieten (ik druk me wat mild uit.) De laatste toetsdag gaat ze met vriendinnen naar de bios en ijs eten, dus het komt helemaal goed 😉
Toch wel calorie-arme chocolade, kakel?
Bestaat die dan? Ik weet niet beter of je wordt van alle chocolade erg dik. Daarom smaakt ze ook zo lekker 😉