‘Je ziet er goed uit,’ kirt Emerenske.
Zo voel ik me ook. Aan de buitenkant. Ik ben onzichtbaar ziek, om de term van Karin maar eens te gebruiken. Als ik van iemand nog moeer word dan ik al ben, komt dat wel door Emerenske.
Haar woorden vallen als een waterval. Emerenske oreert en ik luister. Iets terugzeggen is overbodig. Ze vertelt wat ze heeft gekocht, waar en wat het wel niet kostte…over de bouw van hun tweede huis in Portugal…
Emerenske probeert me voortdurend te strikken voor theekransjes. Ik haat theekransjes! Ik heb de situatie uitgelegd en vriendelijk doch dringend geweigerd, maar met nee neemt ze geen genoegen. Dat mens zuigt mijn hele energievoorraad in vijf seconden leeg. Onafgebroken ratelt ze door. Dáár zou Geert W. eens stickers voor moeten maken, produceert de bedrijfshyena ook eens iets nuttigs.
Kan het niet onverwacht gaan regenen? Daar kan E’s coiffure ab-so-luut niet tegen. Maar met regenbuien is het net als met de pont: als je ‘m nodig hebt, ligt-ie er niet.
‘De vrouw van de dokter komt ook,’ zegt E. ter promotie van haar theeclubje. Met glim-ogen, want ze vindt het een prestatie dat ze omgang met een doktersvrouw heeft. Ik zie de opwinding er niet van af.
‘Kun je de voornaam van dat mens nou nog niet onthouden?’ vraag ik brutaal.
Onthutst kijkt Emerenske me aan.
‘Jawel!…Ik dacht…ik dacht…’ Ze valt in stilzwijgen. E. heeft de diepgang van een platvis. Ze denkt dat ik niet weet waarom zij de doktersvrouw niet gewoon bij naam noemt.
Ik ben dat geleuter over interessant doen en theedrinken zo zat, het moet nou definitief afgelopen zijn!
Als een duikelaartje doemt het beeld van Arie op. Ik overweeg de mogelijkheden. Als ik nog vijf minuten naar E’s mitrailleurstem moet luisteren, kan ik de rest van de dag alleen nog maar op de bank zitten.
Sinds lang heb ik Emerenske niet over haar man horen praten. Vroeger wel, maar nadat hij een aantal affaires had gehad en hij een kwartetspel met minnaressen kon vullen, was Aries naam een no-go area. E. kreeg als goedmakertje een Porsche.
Ik vind dat goedkoop. Al zou ik de auto wel één dagje willen lenen om te kijken of-ie op de snelweg harder kan dan de politie.
Een voorzichtige glimlach plooit mijn lippen.
‘Heb je binnenpret?’ snerpt E’s stem.
‘Hoe gaat het met je man?’ vraag ik op de vrouw af.
Stilte.
E. heeft een incubatietijd van enkele minuten.
Dan valt het muntje.
‘Tegen jou praat ik niet meer!’ zegt ze snibbig.
Amen.
wat een verlossing!
😀
Emerenske een vermoeiende dame…
maar jij wist ze te stoppen..
knap geschreven Mirjan en dat plaatje past er ook helemaal bij..
prettige dag
Bedankt lief Kakeltje voor je opbeurende woorden hoor. Ik weet wel, veel mensen zeggen dat de dood van een dier minder erg is dan dat van een mens en dat is misschien wel zo maar het hakt er wel in…
Fijn weekend meid!
Ojee, wat kunnen sommige mensen toch uitermate vermoeiend zijn! Maar ach, ook wel weer amusant.
Mijn moeder kon goed luisteren
Als een magneet trok ze zulke lieden aan
Dus denk ik bij het lezen van je epistel aan haar
Zij sprak haar Emmerenskes nooit tegen, echter onder het avondeten verhaalde zij op humoristische wijze over haar bezoeksters
Goed blog met veel herkenning
Tjonge wat een mens zeg… je zou haar echt iets aandoen!
Maar als ik mezelf naga… poeh ik kan er ook wat van hoor!
Maar vanaf nu is zij in ieder geval rustig 😉
hahahaha
Stel dat er een plek was op deze bol war je ze heen kon sturen. Wie weet werden ze dol van elkaar.
Maar wel enkel reis dan he, anders horen we nog meer.
Groet, Wilma
Whow, zo kom je er goed vanaf…
Tja, ze bestaan die Emerenskes.
Ik ken ze ook.
ze kunnen er ook niets aan doen.
de oplossing? oordoppen en vaag ja knikken.
Helemaal geweldig , wie niet horen wil moet maar voelen;-)
Kort en krachtig. Hoe doe je dat toch?
Liefs Kakel
ha die Kakelinootje,
AMEN!
Dat is een heeeel goed woord voor deze heel goed verwoorde ergenis!
Ik heb ook een Emerenske, die Rika heet.
Die kan ook d’r kop niet houden en zuigt me ook helemaal leeg.
Maar ja… ik heb haar man op z’n sterfbed beloofd, dat ik naar Rika zou omzien.
Mijn hemel… als ik dat geweten had!!
Ik denk maar steeds aan hem, als ze weer begint te orakelen…
Soms probeer ik er een woord tussen te krijgen, maar dat gaat niet of nauwelijks.
Want luisteren kan ze niet en áls ze iets hoort betrekt ze het meteen op zichzelf en gaat je hele verhaal naar de knoppen.
Brrrrrrrrrr…..
Maar goed!
Ze kunnen de pot op!
En ik ga een lekker wekeinde maken en genieten van alles wat op mn pad komt!
(Als het Rika maar niet is!!!)
Dag wijffie!
Hou je haaks en plaats jezelf in een gouden ei, zodat je niet leeggezogen kunt worden.
Dikke pakkerd van Marlou
xxx
.
Haha, jij weet het weer zo plastisch te zeggen 🙂
Je hebt je wel iets op je hals gehaald om voor Rika te blijven zorgen, maar beloofd = beloofd.
Ik noem het ook weleens “receptiemensen.” De gesprekken gaan nergens over…
Leef je uit in het weekend met je Haarlemse jongens 😎
Liefs en een knuffel
Kakelino
Theekransjes? Bestaan die nog? En simpel, als je er niet heen wilt dan zeg je dat gewoon. Misschien een beetje meer assertief als je normaal zou zijn maar dan wordt het misschien begrepen 😛
Een dummy dame
telkens je hen
samen ziet
lijken het de beste vriendinnen
toch op het eerste zicht
doch dan kijk je met de ogen dicht
want één wil altijd
de oren van de andere
aan haar domme mond vastpinnen
Lenjef 😀
“Kijken met de ogen dicht.” Deze ene zin zegt alles.
Maar de rest maakt je reactie compleet.
Dankjewel weer, Lenjef <3
Zo doe je dat dus hahhaha
Eigenlijk is deze Emerenske een triest figuur, die haar geluk zoekt in oppervlakkige dingen om maar niet bezig te hoeven zijn met haar eigen miserabele leven. De ik-figuur in dit verhaal plaatst bewust een opmerking waarvan ze weet dat het de ander zal kwetsen. Dat is in mijn ogen absoluut fout. Bewust iemand kwetsen, puur om het kwetsen, doe je niet. Toch krijgt de ik-figuur hier alle sympathie. Vreemd.
Je hebt gelijk in de uitspraak ‘kwetsen om te kwetsen doe je niet’
Zoals ik het verhaal opvat….
Doet die ik-persoon dat niet. Die ik-persoon heeft geen zin meer in die verhalen van die Emmerenske en eerdere signalen waren blijkbaar niet duidelijk genoeg.
Ik vind het niet vreemd dat de ik-figuur in dit verhaal sympathie krijgt want ik kan me wel verplaatsten in het feit dat iemand mij met de rug tegen een muur wil zetten terwijl ik totaal geen behoefte aan die persoon heb en dus elk middel zal aangrijpen om van die persoon verlost te worden. En als dat kwetsend moet … Tja dan moet dat maar.
Zeker is E een triest figuur en in haar eigen triestheid walst ze over alles en iedereen heen ,en dat hoort en kan gewoon niet .Ik ben het met Melody eens ,de Ik figuur kon het gewoon niet meer opbrengen .Een goed gesprek is met zo iemand als E onmogelijk !! En soms moet je het dan op deze manier .
Dat heb je prima opgelost. Ik ben ook allergisch voor dit soort mensen.
Als het nog eens voorkomt, bel ik jou op.
Oh, ik heb je nummer niet 😉
Fijn weekend!
Haha, en dan valt er stilte! Goed gedaan!
zij vraagt er gewoon om. Ik zou op den duur ook die vraag gesteld hebben.
Ze heeft de diepgang van een platvis… wat een schitterende uitdrukking die alles zegt over een sujet zoals zij! En hoe fijntjes wist jij die vervelende relatie te beëindigen… Zo ken ik jou want hoe moeilijk jij het in het verleden had en nu nog hebt, je verliest er je humor niet door mooi mens!
als je weet dat het allemaal maar schone schijn is, vindt ik je vraag SUPER!
Ik kan ook niet tegen zulke mensen
Het gaat bij deze mensen alleen maar om het plaatje, om de buitenkant!
😀 Soms moet je eens hard zijn 😀
Heel slim bedacht!
Dat heb je goed aangepakt. Chapeau en Plumeau!
Ik ben zeer vereerd dat ik in dit mooie verhaal ook een klein rolletje heb ;-). Overigens denk ik dat wij allemaal wel een Emerenske in onze familie/vrienden/kennissenkring hebben. In ieder geval ben jij er nu voorgoed van verlost.
Bedankt dat ik je uitdrukking mocht lenen!
Natuurlijk heeft iedereen zo’n Emerenske in zijn kennissenkring.
Ik vond het van mezelf wel een beetje onder de gordel, maar het werkte rigoureus…
Liefs Kakel
Er zijn veel mensen, die er uiterlijk gezond uitzien, maar wel degelijk met een ziekte of aandoening door het leven moeten, en dat valt echt niet mee hoor.
zucht zucht … zo iemand is vermoeiend
Zo iemand buiten de muur werken kost energie
Maar zodra ze aan de andere kant staat…
hopen bergen energie zich aan de eerste kant in razendtempo op
Lekker joh
Je hebt de oplossing gevonden om een gesprek te beëindigen. Als we nog een keer gaan hemaën mag je het zeggen hoor als ik te veel ratel haha……;) Mooi verhaal.
Zelf heb ik volgens mij ook behoorlijk zitten ratelen :-0
Ja dat wel maar zo leuk zonder me te vervelen hoor 😉
Mijn reactie valt alweer gedeeltelijk weg, dat heb ik steeds bij jou, mag je me niet haha.
——-
Ik ga weer verder:
Je hebt er korte metten mee gemaakt! Zulke mensen zuigen je leeg.
Heet ze trouwens niet gewoon Emmy?
Geen idee waarom jij moeite hebt met mijn reacties.
Mijn blog staat wijd voor je open 😀
Héétte ze maar Emmy. Dat zou al een boel drukte schelen!
Liefs Kakel
Ik moest gelijk aan Hyacinth denken
Eerst had ik ook een plaatje van Hyacint van het web geplukt, maar me later toch weer bedacht…
whaahahahha toverwoord,
Man 🙂 nou m’n lieve kakel…. dát maak j e ook niet vaak mee, dat je zó snel bonje kunt hebben met iemand:-)
dat is wel hilarisch:-)
slaap lekker mevrouw kakelino,
het leven lacht ons toet toetttttttt, da’s m’n nachttrein naar dromenland:-)
xxx
slaap lekker