Breien, borduren en haken had ik op mijn 25-ste reeds lang onder mijn creatieve knie. Wat betreft kleding naaien, was ik een totale beginneling, terwijl me dat juist zo handig leek.
Zo waren korte rokjes standaard te kort omdat mijn benen zo’n eind doorlopen. Maar het liefst van alles wilde ik iets hebben wat nergens te koop was: een bruine billentikker.
In een keurig damesweekblad waar mijn moeder abonnee van was, stond het adres van een mevrouw die naailes gaf.
Op gezondheidsschoeisel, in een enkellange rimpelrok en tuthola-bloes ontving ze mij en vier andere cursisten. De juf bleek van goede gereformeerde komaf, en het leek haar een goed idee dat ik zou beginnen met het maken van een lange rok.
‘Een korte rok,’ stelde ik voor, ‘want ik draag geen lange.’
Nee, een lange rok was beter.
Onder begeleiding van de Muzikale Fruitmand van de EO begon ik aan het uitraderen van een patroon. Behalve de muziek was ook de lerares dodelijk serieus. Tijdens de les mocht er niet gepraat worden, laat staan gelachen.
Ik hield me overeind met de gedachte dat het geheim van zigzaggen en locken op de naaimachine weldra aan mij geopenbaard zou worden, en daarna kon ik vast thuis aan de slag.
Helaas had ik geen rekening gehouden met mijn moeder. Ik woonde nog thuis en zij had een deugdelijk naaimachien, maar die mocht ik niet gebruiken omdat ze was bang dat ik ‘m zou vernielen…
Ik nam mijn kleedje op en ging naar mijn tante die op loopafstand woonde. Groots werd ik onthaald. Behalve het gebruik van haar naaimachine, kreeg ik koffie en mocht ik de trommel met zelfgebakken boterkoek leegeten.
Spoedig bleek dat ik niet voor rechte zomen stikken in het ledikant ben gelegd. Ik had mijn doorzettingsvermogen kunnen aanboren, maar de christelijke muziek tijdens naailes gaf de doodsteek. De lange rok verdween in de schoenpoetsmand en van het idee van de billentikker heb ik afscheid genomen.
In plaats van sneu in een hoekje te gaan liggen, besloot ik naar Italiaanse les te gaan. Het was de tijd van Eros Ramazzotti, ik was aan het sparen voor een Italiaanse racefiets van Ernesto Colnago, en ging fietsen op Sardinie. De cursus was niet tevergeefs: op vakantie kon ik in vloeibaar Italiaans Campari met ijs bestellen.
Hebben jullie weleens een cursus voor je lol gevolgd?
Voor de lol heb ik nooit een cursus gevolgd nee… maar ik heb wel alle cursussen die ik gedaan heb met heel veel plezier gevolgd.
Naailes heb ik nooit gehad, maar ik kon het wel. Als mijn naaimachien meewerkte dan, want daar had, ik moet zeggen heb, ik een haat-liefde verhouding mee.
Ik heb ooit een echt danskostuum voor zoonlief gemaakt. Dus een lange broek en een colbert met kraag en revers… daar was ik wel trots op! En een danskostuum voor dochter ook nog, een ballonrok, een blouse en vestje..
Soms denk ik, ik ga weer beginnen, maar ik kan de tijd niet vinden ;-).
Jij hebt ook al twee gouden handjes! Tijd…ik kom amper aan het lezen van boeken toe.
Nooit een naaicursus gehad, maar die van jou leek me afschuwlijk. Die muziek brrrr. Ik vond wel dat ik iets moest kunnen naaien dus voor mijn oudste,toen ze een baby was, wel een pakje in elkaar geflanst. Ze heeft het zelfs ook nog een paar keer gedragen 🙂 ik hield niet van langlopende projecten dus het moest makkelijk en snel af zijn. Mijn naaimachine staat nu stoffig op zolder en komt er alleen nog maar te vanaf voor een naadje dat los is geraakt of iets anders simpels haha. Oja bloemschikcursus heb ik ook gedaan. Vond het wel heel leuk en iedere week iets anders op je tafel.
Jazeker…
Ik heb een jaar Russisch gedaan, en een jaartje Japans. Verder de cursussen Intuïtieve ontwikkeling 1,2 en 3, Reiki 1,2 en 3a euh… Kruidengeneeskunde…
Zelfs de opleiding die ik nu doe is eigenlijk voor de lol…
Als kleuter was ik altijd al aan het frutten met wol e.d,wat ouder heb ik de eerste beginselen geleerd van een lieve buurvrouw.Toen ik klaar was met de middelbare moest ik wachten om naar de verpleegstersopleiding te gaan (vroege leerling was ik)Er was bij ons een atelier in de buurt.Daar heb ik de wachttijd goed benut en a passant een coupeuse diploma opgeduikeld.Maak haast altijd mijn eigen kleding,mijn benen zijn juist weer te kort.Trouwjurk,deftig spul,kinderkleding echt van alles.Daarnaast was ik vroeger een panlat,tegenwoordig koop ik ook wel eens wat.Meestal maak ik het zo uit de losse pols,mijn talent is dat wat ik zie zo na kan maken.Soort Japanner ben ik,die maken ook alles na.
Nu ben ik baby sloffen aan het haken zo maar voor de lol.Dus als er liefhebbers zijn………..mail mij gerust.
Jij hebt twee gouden handjes, Dieneke. Zuinig op zijn!
Nooit een cursus gevolgd voor de lol.
Het was altijd bittere noodzaak vonden anderen.
Op mijn vorig werk heb ik over de jaren verschillende cursussen gevolgd. Op mijn huidig tot op heden slechts één.
Jij hebt dus precies net als ik, geen kaas van naaien gegeten. Maar van vreemde talen studeren precies wel hé Kakeltje? Het heeft allemaal niet veel te zien met doorzettingsvermogen maar met de jou geschonken gave: en dat is bij jou beslist de taal! Ook in je blogjes komt dat goed tot uitdrukking!
Ik vond naar naailes gaan ook helemaal niet leuk. Geef mij maar taal!
Dat heb jij goed aangevoeld 😉
Ik heb een paar keer een hondencursus gevolgd, maar niet alleen voor de lol.
Nee, voor mijn lol doe wandel ik liever met de hond.
breien, naaien of zo is niet aan mij besteed, wil maar niet lukken.
en ja nog niet zo lang geleden begon ik een cursus fotografie te volgen, heb het na een paar weken al opgegeven. Was te belastend : de enige vrije avond die ik had in de week en dat tot half 11 ’s avonds cursus volgen en daarenboven nog opdrachten … het was te veel van het goede
Een cursus op zich volgen, gaat nog wel, maar er gaat ook veel tijd in het huiswerk zitten!
Als je dan weinig tijd hebt, is de cursus geen ontspanning meer maar voelt-ie aan als een verplichting.
Liefs Kakel
Ja hoor, de cursus stadsgids. Maar dat is een uit de hand gelopen hobby geworden.
Uitgelopen hobby’s tellen óók mee! Lijkt me leuk om ergens veel van te weten en er over te kunnen vertellen.
groetjes Kakel
Mijn achternicht is coupeuse en haar man heeft een rundveebdrijf annex loonwerkbedrijf. In mijn jonge jaren heb ik daar heel wat zomers gemolken terwijl man Freek het loonwerk deed. Van Jannie kreeg ik dan automatisch les in het vervaardigen van kleding. Ik kan redelijk uit de weg op de naaimachine, ik heb er alleen te weinig tijd voor.
En ja…. ik heb wel een met heel veel plezier een cursus gedaan. EHBO bijvoorbeeld, al meer dan 25 jaar lid van onze vereniging op het dorp.
Lijkt me hard werken op een boerderij en een apart wereldje. Jammer dat ik niet meer kan fietsen, anders had ik eens bij je langs gekomen. Je ziet hoe brutaal ik ben: ik nodig mezelf gewoon uit 😉 Voor EHBO moet je toch elk jaar opnieuw examen doen?
Groetjes Kakel
Voor EHBO hoef je niet ieder jaar opnieuw examen te doen, er zijn ieder jaar herhalings/bijscholingeslessen en die moet je volgen. Dat wordt bijgehouden en zodoende blijft je diploma geldig. Competentiepunten halen heet dat hegenwoordig.
Een Colnago is een droomfiets, Mirjam.
Ik kon vroeger vaak cursussen volgen op rekening van mijn werkgever. Da’s nu voorbij en dat vind ik wel jammer.
Ik volgde toen o.a. ook een lessenreeks Photoshop, maar als je zo’n ingewikkeld programma niet vaak gebruikt ben je zo die lessen weer vergeten.
Ik heb er twee, Billy 😉
Op mijn oudste heb ik meer dan 100.000 km gereden.
Op mijn nieuwe stukken minder, maar dat komt door mijn cvs/me.
Wat heb jij voor merk?
ik rij Belgisch, Mirjam.
Mijn fiets is een Ridley
Ik heb even Gegoogeld: zien er mooi uit!
Ja hoor. Een cursus geschiedenis zelfs. En binnenhuis- en tuinarchitectuur.
Je hebt een brede belangstelling! Tuinarchitectuur lijkt mij ook leuk om te doen.
Billentikker moest ik toch even googelen; bij ons heet zo’n kledingstuk een slipjas. (Doch Vlamingen onder elkaar gewagen in het dialect van een pitaleir.)
Voor de lol een cursus volgen? Nou nee, niet voor de lol, maar wel voor het werk. Al kon het er bijwijlen ook lollig aan toe gaan. De leraars waren namelijk niet immer dodelijk serieus. 😉
Billentikker, pandjesjas, slipjas…deze woorden kende ik. Pitaleir is nieuw voor me.
Klinkt eerder Frans dan Vlaams volgens mij.
Ik heb bloemschikles gegeven. Er werd heel wat gekakeld en gelachen!
Groetjes Kakel
Ik heb naailessen gevolgd, met succes, ik heb een cursus wandkleden cursus gedaan, in mijn twintiger jaren, absoluut geen succes en ik heb een tekencursus gevolgd, gedeeltelijk succes.
Heel veel later heb ik een korte verhalen schrijven cursus gedaan en helemaal afgemaakt. Hele goede cijfers, maar verder weinig bijgeleerd. Het heeft mij alleen de bevestiging gegeven dat ik echt van schrijven houd.
Dat lijkt me zo leuk: een cursus korte verhalen schrijven!
Wel apart dat je er weinig van hebt bijgeleerd.
Zou dat door je werk gekomen zijn?
Liefs Kakel
Dat was dus geen succes die naaicursus! Op de H H school naailes gehad en ik maakte zelf wat rokjes bloesjes en later ook jurkjes met eenvoudig patroon .Zomen ritsen in broeken zetten was een eitje,vitrage overgordijnen van vele meters draaide ik mijn hand niet voor om .Nu staat er al zo’n jaar of zes een gloednieuwe naaimachine op zolder 2 keer gebruikt .Ik kan het niet meer zien helaas argghhh .Niet dat ik daarom nu zielig ben maar wel zonde van dat ding haha want voor zomen hebben we in elk geval nu instrijk band .De muzikale fruitmand herken ik wel al weet ik niet meer waar dat dan op de radio was ,in elk geval niet bij ons
Liefs Elisabeth
Dat lijkt me zó erg, dat je door slecht te gaan zien, je hobby niet meer kan uitoefenen.
Ik heb een oom die niet meer kan puzzelen en boeken kan lezen. Taal was altijd zijn hobby.
Heb je een nieuwe hobby kunnen vinden?
Liefs Kakel
Ja hoor dingen genoeg die ik nog kan .Vooral de tuin is mijn alles ,ook met de PC kan ik nog steeds heel erg veel gelukkig .Maar Ik kan bv de draad met geen mogelijkheid in een naald krijgen en met de machine de kleine steken echt niet zien .Lezen kan ik redelijk goed als de grote wazen voor mijn ogen zich ”kalm ” houden ,vooral bij zonlicht en lamplicht word het moeilijk nu de laatste jaren dus ik ga binnenkort een een bril met gekleurde of zelf kleurende glazen aanschaffen en misschien werkt dat wat beter voor mij .De vervelende aandoening is nog steeds bezig want ik zie nog steeds licht flitsen en vooral in het donker .Maar ach ik ben zo blij met alles wat ik nu nog steeds wel kan doen en vooral zien en daar gaat het om zeg ik maar zo .
Liefs Elisabeth
Je bent en blijft positief, en dat is het belangrijkste!
Liefs Kakel
Oéps….. rechte of scheve zomen dat doet er niet toe maar zomen “stik je niet” ….. heb ik geleerd maar naai je er gewoon zelf met naald en draad in… vandáár dat het niet goed ging bij jou natuurlijk;-).
Ik leerde naaien én patroontekenen op de huishoudschool en een zoom ergens in stikken was een doodzonde.
Ik vind het ook lelijk en áls ik zelf boeken of rokken korter maak doe ik dat keurig met de hand.
Met zón tuthola ga je natuurlijk niét voor je lol naar die lessen.
Ik ging wél voor m’n lol naar “de moeder MAVO” toen de kinderen de deur uit waren , vond het zó leuk dat ik de HAVO er nog even achteraan deed.
Ik had dus veel beter naailes van jou kunnen krijgen.
Jij deed een een dappere daad: naar de moeder-mavo en daarna de havo er achteraan gedaan. Wat goed van je!
Liefs Kakel
En het állerbelangrijkste dat ik leerde tijdens die uitgestelde school schoolopleiding is” dat je als eenvoudige huisvrouw echt niet hóeft af te stompen” in het begin durfde ik de antwoorden die in m’n hoofd opkwamen niet eens in te vullen, zó simpel dat ik dacht dat het strikvragen waren;-)
Scholing wordt tegenwoordig een beetje óverschat. Mooi voor wie kan en wil leren maar ook het gewone leven kan een prima leerschool zijn voor wie “leren” er niet in zit.
Moest even zoeken wat nou eigenlijk een billentikker is woeha!
Maar wat een lieve tante heb je, doe mij zo één!
En nee, kan me niet herinneren dat ik ooit een cursus volgde waar ik plezier aan heb beleefd … moet er toch eens één gaan zoeken. In ieder geval geen naaicursus, want op de huishoudschool (jaja) kwam ik er al achter dat dit he-le-maal niets voor mij is. Ik verprutste zelfs mijn examenwerken 🙁
In eten bereiden daarentegen blonk ik op school uit *idee!*
Een kookcursus! Ja!
Briljante oplossing: een kookcursus. En je familie vaart er wel bij!
Oh sole mio, buongiorno signorina…
It is time to say good night to Napoli…
Mooi verhaal van die EO-dame.
Ik zou er ook giullend weggelopen zijn.
Kan helemaal niet tegen de EO!!
Volgens mij heb ik alle cursussen die ik in mijn leven heb gedaan voor de lol gedaan…
En als ik er ééntje had volgehouden, dan deed ik dat nu perfekt!
Maar ik hou alleen van een begin en dan is de lol er af.
Anders had ik nu vloeiend Heebreeuws, Turks en Spaans gesproken.
Dan kon ik nu met 10 vingers blindtypen.
En nog een paar van die dingen…
Ik kan alleen beginnen en niet doorzetten.
Oeps! Stom he…
Doei!
X, Marlou
.
Ik volg nu, voor mijn lol, een tweejarige cursus kunstgeschiedenis.
Doe er zelf de mythologie etc. bij. Tijdrovend, maar heerlijk.
Daarom wat minder bloggen. Niet erg. Af en toe wisselen is goed.
Anders wordt het saai.
ik haakte, breide, borduurde, naaide vele jaren alsof mijn leven ervan af hing… tot ik het helemaal zat was omdat elk gewricht (hoeveel heeft een mens er eigenlijk) ging protesteren.
Cursussen voor de lol? Ik heb altijd cursussen gevolgd, nog steeds, en ja voor de lol, omdat ik een verschrikkelijke honger heb naar ‘meer’ … maar ik doe dan wel cursussen die aansluiten op mijn hobby’s…
En ik zou heel graag nu weer een ‘grote’ studie oppakken…maar ja welke en hoe betaal ik dat…. dus blijft het erbij… en probeer ik mijn ‘honger’ te stillen met info op het net.
-x-♥
Een grijze billentikker, Kakel, daarin ben ik ooit in een vervlogen eeuw (in 1969) getrouwd. Compleet met hoge hoed. Helaas had ik nooit de cursus: ‘hoe blijf je je hele leven lang gelukkig getrouwd’ gevolgd, dus eindigde het sprookje na negentien jaar.
Gelukkig eindigde daarmee niet het sprookje van het leven, want inmiddels ben ik al weer meer dan twintig jaar getrouwd met mijn geliefde in het hier en nu. Die laatste trouwerij ging zonder billentikker en hoge hoed, de cursus ‘hoe blijf je gelukkig getrouwd’ is inmiddels door de leerschool van het leven gegeven, alleen wist ik tevoren niet dat ik die cursus volgde.
voor de lol heb ik niet direct een cursus gevolgd, integendeel…
maar een cursus vloeibaar Italiaans, dat lijkt me wel wat..
groeten
Een cursus volgen voor mijn plezier, heb ik nooit gedaan. Meestal was er voor mijn werk wel eén of andere cursus of bijscholing.
heerlijk kakel vloeibaar ijs in italie bestellen, mooi man,
ja ik heb alle cursussen voor mijn lol gedaan, maar de meeste waar ik de meeste schik aan beleef zijn wel die met mijn harige knappe mannen,
🙂
dikke knuffel en twee extra…. en joe noo waaaaaai ,
xxx
Een billentikker… Daar hoef je nu vast niet meer aan te beginnen. Ik ben benieuwd of Roos het nu wel zou mogen. Een cursus voor mijn lol. Mijn werk is al mijn hobby of is het nou juist, mijn hobby is ook mijn werk. Dus elke cursus voor mijn werk is ook voor de lol.
Love As always
Di Mario
Aha, je hebt dus lange benen… 😛
Ja, ik heb schaak les gevolgd toen ik jonger was. Ik vond het zo ontzettend boeiend en bij mij thuis kon niemand het.
Ik denk dat het net zo saaaaai was als jou naailes bij de EO dame.
Heerlijk verhaal. Ik heb diverse cursussen voor de lol gevolgd. Gitaarles op mijn 15de, typen op mijn 18de, EHBO op mijn 30ste en cultuurgeschiedenis rond mijn 40ste. Dat laatste was op de middelbare school van onze kinderen.
Ik heb enkele cursussen fotografie gedaan en doe nu iets met een Arduino… Je hebt er een heerlijk verhaal van gemaakt, maar achteraf denk ik dan ook dat die billentikker… nou ja, laat maar…
Arduino…dat heb ik even Gegoogeld 😉 Ziet er heel ingewikkeld uit.
Een naai cursus heb ik nooit gevolgd.
In een ver verleden wel eens een schriftelijke cursus tekenen en schilderen gevolgd en dat was geen succes. Ik was te jong om er helemaal serieus voor te gaan en had ook niet de financiële middelen om goed materiaal te kopen.
Ik heb ook eens een cursus aquarelleren gevolgd. Maar volgens mij moet je dat “live” zien.
Op het droge zien hoe je water en kleuren moet mengen, valt nog niet mee. Maar ik vond het geklieder altijd wel lekker.
Wie weet, komt het er ooit nog eens van een vervolgcursus, Adam!
Het feit dat de cursus schriftelijk was werkte ook niet echt motiverend. Maar wie weet komt het er in de toekomst nog eens van. Dan moet ik wel meer tijd overhouden. Hoewel ik dan waarschijnlijk eerder met de camera op pad zal gaan.
Ik heb, een jaar of 3 geleden, een schrijfcursus gedaan 🙂 Vraag me af of ik daardoor anders ben gaan schrijven. Geloof het nooit…
Een schrijfcursus! Vertel: was dat een schriftelijke of heb je ook “live” les gehad?
Geen idee hoelang ik jou al lees. Je schrijft goed, maar dat heb je volgens mij altijd al gedaan.
Een typisch geval van een natuurtalent 😉
Les. Elke vrijdagmorgen een maand of 4 (5?) lang. Was leuk hoor, maar niet echt leerzaam. Vond ik. Of ik ben te eigenwijs. Dat kan ook 😉
Jij bent de tweede die schrijft dat ze een schrijfcursus gedaan heeft en er weinig van geleerd heeft.
Typisch. Ik geloof niet dat het je eigenwijzigheid was 😉 Mss omdat je je het best kunt uitdrukken in je eigen schrijfstijl.
Een cursus korte verhalen schrijven lijkt me leuk.
Wat een gezellige tante, jammer dat het nooit iets geworden is met je billentikkertje.
Zelf mochten mijn vriendIn en ik niet eens meer mer de naailes meedoen, zo slecht waren we erin.
Ik heb ooit een cursus astrologie gevolgd, en handlijnkunde. De laatste cursus gaf mijn zus.
Ze was mijn lievelingstante. Een moordwijf! Ik zag haar als mijn tweede moeder.
Helaas is ze heel jong overleden aan borstkanker.
Ik heb eens een boek gelezen over handlijnkunde. ‘Vind je dat nou geen zonde van je tijd?’ vroeg mijn Man.
Dat vond ik zo’n stomme vraag. Ik vond het fascinerend. Heb aan mijn vader en broer gevraagd of ze handafdrukken op een kopieerapparaat wilden maken.
Maar volgens mij is dat een cursus die je “live” moet doen.
Ik kan me herinneren dat je op je blog geschreven hebt over je interesse voor astrologie. Het lijkt me behoorlijk ingewikkeld.
Liefs Kakel
ik heb verschillende cursussen gevolgd, ook naailes, 3 jaar, onze juf was niet zo erg 😉
3 jaar fotoshop, fotografie, computer, djembe ,van alles dus…..
Aha! Vandaar dat jij zo handig bent op je site 🙂
Leuk om zoveel verschillende cursussen te doen. Echt van alles wat!
ja, ’t is altijd handig
Als dochter van een coupeuse zou ik zonder problemen mijn kleding moeten maken, maar niets is minder waar. Het zal iets te maken hebben met geduld 🙂
Cursussen voor de lol doe ik regelmatig. Ik ben er zelfs nu met een bezig.
Mijn ouders hebben hun hele leven aan wedstrijddansen gedaan.
Iets wat mijn broer en ik per se NIET wilden was naar dansles gaan.
Toen ik iets te lang vrijgezel bleef, probeerde mijn moeder het nog door te zeggen dat er zulke leuke jongens op dansles zaten, haha!
Met wat voor cursus ben je nu bezig?
Liefs Kakel
Ik volg nu een schriftelijke training Hekserij. Elke maand krijg ik lesstof, vragen en opdrachten. Het is iets waar ik al een tijdje in geïnteresseerd ben en nu probeer mijzelf eigen te maken.
Binnenkort hebben we een bijeenkomst met alle cursisten bij elkaar. Ervaringen uitwisselen en kennis op doen. Ik kijk er nu al naar uit.
Nu ik het lees, herinner ik het me weer!
Een natuurreligie vind ik aannemelijker dan een “officiele” religie. Alhoewel alles begint en eindigt met wat je zelf wil.
Maar de viering van de terugkomst van het licht, dát zou ik jaarlijks willen vieren.
Vooral de praktische kant van hekserij lijkt me leuk.
Ben je nog van plan erover te bloggen, of vind je dat te privé?
Liefs Kakel
Ik ben zeker van plan hierover nog te bloggen, maar ben nog op zoek naar de beste manier om het aan te pakken.
Ik heb natuurlijk ook te maken met een bepaalde mate van vertrouwelijkheid.
Het is logisch dat je over dit onderwerp terughoudend bent.
Bloggers hoeven ook niet alles van je te weten 😉
Liefs Kakel
Jammer dat de naailes zo saai was. Dat zou verboden moeten worden.
De cursussen die gevolgd heb, waren om te leren breien met de breimachine. Na vele jaren met de hand gebreid te hebben, ging dat niet meer vanwege mijn schouder. Daarom kreeg ik van manlief een breimachine. Die kun je niet goed gebruiken zonder cursus.
Daar heb je idd een cursus voor nodig! Gebruik je ‘m nog vaak?
Tegenwoordig kan ik ook niet meer zoveel breien. Maar als ik nou een Noorse of Ierse trui brei (met veel telwerk) dan doe ik niet zoveel naalden per keer en dan gaat het wel. Ik vind het zo ontspannend om te doen.
Liefs Kakel
Ik leerde het van mijn moeder en vader(jaja) en later verder van mezelf. De naailessen op school stelden niet zoveel voor en het handwerkclubje van de kerk was al snel niet leuk meer. Saai….
Leukste cursus die ik ooit deed was Quantum Touch, nog nooit zoveel gelachen met vreemde mensen. En ik heb nog een blauwe maandag keramiek gedaan, echt super, moest alleen stoppen omdat het zo stoffig was en mijn longen dat niet bepaald verdroegen. Zo jammer 🙁
Apart om het van je vader te leren! De mijne heeft in de oorlog wel zijn eigen sokken gebreid.
Op de lagere school had ik ook weleens naailes. Een strafkamp vond ik het.
Quantum Touch heb ik moeten Googelen. Daar zit een blog in, Bibje 🙂
Jammer van het keramiek maken. Ben je er een andere cursus voor in de plaats gaan doen?
Nee ik ben in mijn hol gekropen toen 🙁 …en thuis maar weer gaan schilderen. Ik heb wel net ontdekt dat ze hier in het kunstcentrum met allerlei beelden/objecten maken. Misschien dat ik dat ga doen…en anders ga ik prutsen aan de eetkamertafel(atelier is alweer passé, ingepikt door dochter grrr)
Ja Quantum Touch….echt gaaf is dat!
Toch weer heel anders dan Reiki(heb ik ook gedaan trouwens 😉 )
Ik kan het je aanbevelen hoor.
Volgens mij ben ik veel te chaotisch voor Reiki. Of is het dan juist iets voor me?
Dan zet je de spullen van je dochter toch buiten je atelier 😉
Blikkenvangers anno…
wegens de eeuwig aan tijdgebonden modegrillen
zag men soms met meestal grote pupillen
jongens loeren naar blote meisjesbillen
kortgerokte blikkenvangers altijd bezig met gillen
Stof genoeg om over te discuteren, Mirjam? 😀
Lenjef
Blikkenvangers en stof genoeg…
Hoe krijg je het weer verzonnen?
Ik benoem je tot Huisdichter van Huize Kakelbont!
Liefs Kakel
Jawel hoor, cursus kleding maken, en aangezien ik niet van valse bescheidenheid hou, ik was (en ben) er best goed in geworden. Onlangs voor carnaval nog een prachtige Elsajurk http://en.wikipedia.org/wiki/Elsa_(Disney) voor mijn dochter in elkaar gefrutseld. Leuke tijdverdrijf ook trouwens :-).
WOW… mooi! Knap hoor.
Liefs Federique
Oh…jij hebt twee gouden handjes! Over een paar jaar kan je de trouwjurk van je dochter maken.
Heeft de moeder van mijn schoonzusje ook gedaan. Ik vind dat zo bijzonder.
Zeg eh…kan ik een bestelling plaatsen? 😉
Zo’n naaicursus moest ik ook volgen van mijn moeder omdat ik niet op een huishoudschool had gezeten. Nooit mijn hobby geworden maar het was wel een leuke juffrouw en we hebben er wel veel gelachen. Cursus voor de lol niet zoveel eigenlijk meestal voor mijn werk of vrijwilligerswerk dat wel.
Een vriendin van mij moest ook verplicht op naailes. Op een gegeven moment was zowel haar moeder als de naaijuf de wanhoop nabij.
De eerste cursus kreeg dus geen vervolg 😉
Jawel een cursus acrababa b.v. een billetikker voor jas van een rockkostuum en billeklopper voor helicopter 😉
Liefs, Ria
Jij praat in raadselen 🙂 Acrababa heb ik Gegoogeld. Het is óf een dans óf iets met schaken.
En een billeklopper voor een helicopter… Vertel eens, Ria. Heb je stiekem gedronken 😉
Liefs Kakel
Ik was net getrouwd en had contact met een buurvrouw. Dezelfde leeftijd. Wij gingen op naailes, haar idee. Hubbie was enthousiaster dan ik en sleepte mij naar een winkel om een naaimachine te kopen. Veel te duur, maar Hubbie accepteerde geen nee. Hij zag het uitgegeven geld in veelvoud terug komen in de vorm van zelfgemaakte kleding. Veel goedkoper dan de hele partijen die ik altijd kocht.
Ik heb één patroon onder de knie gekregen en heb dat in vele stoffen en kleuren gemaakt. Tot ik het zat was en de machine naar zolder verdween, waar hij nu ergens staat te verstoffen. Toevallig vroeg Hubbie er van de week nog naar. “Als ik dat van te voren had geweten!” waren zijn woorden. Maar dat heb ik hem verteld. Naailes is niets voor mij. Zonde van het lesgeld en de dure machine.
Liefs Frederique
Wie weet krijg je nog eens een bevlieging en krijg je zin om kleertjes voor je kleinkinderen te maken 😉
Maar goed dat je het Hubbie van tevoren gezegd had. Mijn man is vaak ook veel enthousiaster dan ik…
Leuk, je uitgebreide reactie!
Liefs Kakel