Ik was het voorval alweer lang vergeten, tot ik iets vergelijkbaars bij Bibje las.
Een man met een mes.
Ex en ik woonden samen en op zaterdagavonden gingen we naar de plaatselijke soos. Muziek, dansen, een biertje, gesprekken met vrienden…gewoon gezellig. Standaard om 23.45 uur ging de muziek uit, want de soos stond in een woonwijk. Ex en ik hielpen na afloop meestal met opruimen: lege glazen ophalen en spoelen; de bar en tafeltjes schoonmaken; de vloer dweilen…
Om 00.45 uur stapten ex, een vriend van hem – Erik – en ik naar buiten en pakten onze fiets uit de stalling.
Midden op de weg bleven we staan, want de ketting was van mijn fiets gelopen.
Volkomen onverwacht holde er een Molukker met een mes op ons af.
Ex en Erik aarzelden geen moment, sprongen op hun fiets en raceten er vandoor. 200 meter verder bleven ze staan kijken.
Ik stond naast mijn fiets en keek naar het mes. Het was verre van een aardappelschilmesje.
De Molukker was bóós: op de harde muziek, de maatschappij, op mij…
Hij zwaaide afwisselend het mes heen en weer voor mijn gezicht of hield het dreigend een eind omhoog.
Ik kon maar één ding verzinnen: zorgen dat mijn fiets tussen hem en mij in bleef staan. Verder kon ik niet denken op dat moment.
Het liep met een sisser af: de man liep net zo snel weg als-ie gekomen was.
Geen idee of ik nog iets tegen hem gezegd heb. Of dat ik heb staan trillen op mijn benen na afloop. Mijn geheugen laat me in dat opzicht volkomen in de steek.
Ik liep naar ex en Erik toe. Ze lagen allebei in een deuk. Geen idee wat er zo leuk aan de situatie was.
Thuis moest de hond nog uitgelaten worden. Ze was het soort hond dat het bij onverwachte gebeurtenissen niet voor je opnam, maar eerder op je nek sprong. Omdat ik geen zin had die loslopende gek met z’n mes weer tegen het lijf te lopen, vroeg ik aan ex: ‘Ga je mee Smoky uitlaten?’
‘Waarom,’ vroeg hij met lusteloze stem, ‘het is toch jouw hond?’
Maanden later deed ik iets verstandigs: ik verbrak de relatie en ging weer thuis wonen. Mijn Broer kwam me halen op zijn brommer (mijn ouders waren op vakantie.) Broer nam mijn koffer en tas mee; ik mijn hond achterop.
Bij Bibje liet ik als reactie achter: “Het gekke is dat ik er nadien geen probleem mee gehad heb. Ik bagatelliseer jouw probleem niet! Begrijp het niet verkeerd alsjeblieft. Ik heb er alleen niet van wakker gelegen. Misschien dat ik daar eens van wakker zou moeten liggen…”
Het soortelijk gewicht van leed
velen ervaren
de diepste
duisternis op de zonnigste dagen
vooral stervelingen die er niet in slagen
door hun ongelukkig-zijn anderen te behagen
vragen wij ons
genoeg af
hoeveel een mens kan verdragen?
Een scherp geschreven verhaal, Mirjam! 🙂
Lenjef
Om over jouw reactie maar te zwijgen. Hij is weer geniaal!
Liefs Kakel
Je ex is nog maffer dan die Molukker…. Pfffff…
Nou niet zo gek dat je daar afscheid van genomen heb, als ze zelf wegfietsen en jou de kastanjes uit het vuur laat halen, die kan je missen als kiespijn toch.
Van mij hadden die twee slapjanussen een flinke mep in het gezicht gekregen zonder één woord te zeggen.
Lieve groetjes, Ria
Hád ik het ook maar gedaan!
Liefs Kakel
sjonge, wat een verhaal zeg.
Wat een geschift mens, die met een mes naar jullie stond te zwaaien. En die ex van je maakt het helemaal bont! Laf eigenlijk!
Daar stond je dan met je goeie gedrag, ik was verbaast dat ze zomaar weg fietste en jou daar achterlieten.
Gelukkig liep het goed af en verstandig je fiets tussen jou en de aanvaller te houden.
Ja dan is de basis voor een stabiele relatie instabiel geworden. Hans
Nou zeg..goed dat je die man gedumpt hebt, of was ie dronken. Je kunt zomaar een idioot tegenkomen, verkeerde tijd op verkeerde plek helaas.
Gatver wat een nare ervaring. En wat een stel lafaards die mannen. Groot gelijk dat je met hem gekapt bent!
Jee wat een stelletje sukkels!
Goed dat je bij hem bent weggegaan! Ik weet zeker dat mijn man hem een soejang zou geven 😉 ooit werd ik eens lastig gevallen in de bioskoop, hij is er achteraan gegaan!
Op hem kan ik bouwen!
Ik ga ook nog even lezen bij Bibje.
Dat is pas een echte kerel, heerlijk zo’n vent!
Ik snap dat je ‘m houd ;-))
Liefs Kakel
Hallo zeg, daar ben je héél wat mee, twee mannen en ze rennen allebei weg als het er op aan komt.
nee, deze ex was echt niet De Prins Op Het Witte Paard. Een hele juiste beslissing om hem te dumpen. Ik zou hem niet eens meer “mijn ex” willen noemen. Dat is nog te veel eer voor hem. Ik zou hem reduceren tot een iemand, een naamloze persoon. meer heeft hij echt niet verdiend.
Nou nou, Mirjam, een ex en een vriend en een hond die het allemaal liever van veilige afstand bekijken. Hopelijk heb je het nu beter voor elkaar. Moedig vind ik je wel! En gelukkig ben je er zelf geen angsthaas van geworden.
het is duidelijk waarom je ex, nu ex is..
prettige dag gewenst
Toen ik las dat je ex en zijn vriend er vandoor gingen…. Ik dacht die is niet voor niets ex geworden.
Als kerel doe je zoiets niet. Als sissy wel, en die kan je dan beter niet als man hebben 🙂
Goed dat je nooit wakker hebt gelegen van het voorval.
Een héél begrijpelijke beslissing om een “ex” van deze man te maken!
Ik had ex allang laten vallen.. pfff wat een … (zal het netjes houden). Wat adrenaline met je kan doen hè? Maar de bibbers daarna, die zijn lastiger. Ik hoop dat je er nu ook niet wakker van ligt, want het zijn best heftige herinneringen die je toch weggestopt had.
ha die Kakel,
terwijl ik dit las werd ik plaatsvervangend kwaad op die ex van je en die andere vriend.
En ik ben trots op je, dat je weggegaan bent.
Dat je voor jezelf gekozen hebt.
Niet dat een man je nou persé altijd moet verdedigen, maar hij moet er wel voor je zijn en niet op een afstandje toekijken. De klojo…
Poeh! Heftig verhaaltje eigenlijk…
Maar je bent er nog steeds en je kunt het navertellen en alles is okee…
Dagdag! Dikke opgeluchte pakkerd van Marlou
.
Echt, ik was het vergeten. Ik vroeg me al af of er iets mis is met me.
Waarschijnlijk verdrongen 😉 Ik kan er prima mee leven, want inmiddels ben ik ontzettend goed terechtgekomen…
Hatsikidee <3 Geniet van de zon morgen!
hjatsekidee en hallekidee…
mopoi, op naar het weekeinde met lente!
<3…
Ons overkwam iets dergelijks toen we nog in Algerije leefden, en zo’n voorval vergeet je nooit! Ik begrijp dus maar al te best dat jij op je benen stond te trillen en heel die nare historie liever vergeten zou…
Hebben jullie in Algerije gewoon? Lijkt me een eh… moeilijk land.
Ik zou daar best eens een blog over willen lezen.
Als jij het schrijven wil, natuurlijk.
Het was en is nu nog meer met de verder schrijdende islamisering een moeilijk land om er vrouw te wonen, en zeker om te werken zoals ik daar deed. Ik denk niet er ooit een blog aan te wijden Kakeltje, het is al zo lang geleden.
Omdat het zo’n moeilijk land is voor vrouwen heeft het mijn interesse. Maar ik kan me voorstellen dat het voor jou een afgesloten hoofdstuk is.
Fijne zondag!
Brrr geschreven
die man had het op jou gemunt, waarschijnlijk vrouw en zwakke geslacht zoals ze zeggen, maar wie was er daar het zwakke geslacht?
Zo had ik het nog niet bekeken en jouw standpunt bevalt me opperbest!
Heftig Mirjam,
Wat kunnen we soms toch op de verkeerde mannen vallen hè? Wat een slapjanus die ex van jou.
Zie je zo gaan op die brommer, en dan die hond ook nog mee, haha. Je broer had het zeker allang door, of niet?
Het ergste vind ik nog dat ik het veel te lang met hem heb uitgehouden…
Of mijn broer het doorhad weet ik niet. Maar mijn oma wel! Apart toch? “Ga toch weg bij die knul!” zei ze.
Toen het uit was met ex, heeft ze demonstratief de foto van mij en hem samen van de muur gehaald, hem er afgeknipt en mij weer terug gehangen in de lijst 😀
Liefs Kakel
Dat is doodeng zoiets, en dan komen er soms verkeerd begrepen emoties los.
Je ex zou er moeten zijn voor zijn vrouwtje inplaats van op de loop gaan
Hij heeft me nog een jaar gestalkt. Achtervolgde me met de auto van zijn werk als ik op de fiets naar mijn werk ging.
Eén keer heeft de onderdirecteur de politie gebeld. Toch handig als je op een bank werkt. Daarna werd het gelukkig minder.
.
Hmmm… Ik zou beiden aan de hooivork prikken, zowel Molukker als ex….
Dankje! Als ik je toen had gekend, had ik hard om je geroepen…
Jeetje wat een verhaal, en wat een ontzettende oetl*llen zijn die twee mannen die je bij je had. Gelukkig is het een ‘ex’ geworden. Verstandige beslissing.
Ik voel me maar schuldig over één ding: dat ik niet eerder bij ‘m weggegaan ben.
Maar beter laat dan nooit.
Liefs Kakel
Afschuwelijk, dit soort ervaringen. Ex was een gek. Dat is duidelijk. Wat een geluk dat je daar vanaf bent!
Volgens mij ben je net zo’n type als ik. Eerst koelbloedig handelen en dan daarna pas beginnen met bibberen over wat had kunnen gebeuren.
Ik weet niet of ik zo koelbloedig was.
Het was eerder een soort automatische piloot.
Maar alles beter dan weglopen!
Goh, je vecht toch voor degene die je lief hebt. Ik zou er mijn leven voor laten…
Bibje is een zeeuw. Dat zijn de sterkste. Hopelijk komt ze er snel overheen. Ze heeft goed gehandeld. Er zijn geen slachtoffers gevallen. Mannen kunnen zulke lafaards zijn. Ik zetg niet dat ze altijd moeten aanvallen, maar wel moeten verdedigen.
Love As Always
Di Mario
Bibje is zeker sterk!
Nooit generaliseren, dat is de kunst. Mijn man zou nóóit weglopen. En jij ook niet.
Liefs Kakel
Tjonge wat een ervaring, echt heel bang bleek je niet te zijn, eerder heel koelbloedig door die fiets tussen jullie in te laten staan en het niet op een rennen te hebben gezet… Misschien dat het daarom geen erg grote impact heeft gehad en je het voorval zelfs bijna was vergeten..
Knap Kakeltje!
Mss heb je gelijk. Toen er brand uitbrak in ons vorige huis, heb ik Joris uit bed gehaald, de brandweer gebeld, de gaskraan afgesloten…
Eenmaal buiten – op sokken, want ik was mijn schoenen vergeten aan te trekken – kwam de shock.
Geen idee waarom iemand reageert zoals-ie reageert…
Liefs Kakel
Handelen is de beste verdediging denk ik altijd… en meestal lukt het goed als er iets aan de hand is.
Jou dus ook, ook al zoiets, met die brand.. pfffff..
Maar haalt het nu niet weer een hoop naar boven? Nu je erover geschreven hebt? En word je nu niet weer boos op die oenige ex en die andere vriend van je?
Ik heb er geen last van. Het is alweer zólang geleden, ik denk een jaar of 30. Ik ben helemaal klaar met die e en vind elke gedachte aan hem verspilde energie.
Lief dat je het vraagt!
Liefs Kakel
Gelukkig maar dan! Je bent een kanjer!
Liefs
Ik heb nog nooit mijn vrouw hoeven te beschermen, zij kan heel goed voor zichzelf zorgen. Sterker nog, ze is tijdens een vakantie bovenop me gesprongen om me te beschermen tegen overvallers terwijl ik al hulpeloos op de grond lag. En tijdens een andere vakantie stond ze te zwaaien met een net gekocht stenen Egyptisch beeld naar de taxichauffeur die ons probeerde op te lichten.
Maar je zou toch zeker niet weg rennen als je vrouw bedreigd zou worden?
Nee, natuurlijk niet.
Als het nodig is zal ik haar beschermen.
En ze hoeft ook niet ’s avonds laat de hond uit te laten want dat doe ik gewoon.
Met jouw vrouw zou ik het uitstekend kunnen vinden!
En komt de nood aan de man/vrouw dan ben jij er altijd nog.
Leuke reactie ;-))
Goed dat je die lafaard hebt gedumpt. Bijzonder dat je er geen trauma aan over hield.
De 1e reactie is altijd primair … dat blijkt hier ook maar weer
Jaren geleDen werd ik bij een Zeeuwse benzinepomp belaagd door 2 Turken. … van schrik heb ik ze in mijn dialect de huid vol gescholden terwijl de pompbediende achter zijn raampje verbijsterd zat toe te kijken. ..
De heren gingen er vandoor. … ik betaalde en vervlogde in alle rust mijn reis. .. om op de volgende parkeerplaats mijn auto weer tot stilstand te brengen en in huilen uit te barsten …
Tja …. wat men zal doen op voorhand is makkelijk te zeggen maar of het dan ook daadwerkelijk zo gebeurt is vraag twee. ..
Hoe dan ook…. goede beslissing om die lafaard aan de kant te schuiven want jouw ware beschermer moest op dat moment zijn wit paard nog zadelen :-))
Xxx
Mannen zijn niet altijd het sterke geslacht.
Joris zou nooit weglopen. Hij zou zich eerder voor mij gooien.
We hebben het nu beter getroffen, Mel!
ja, mannen he…. Ik ben niet gauw bang hoor. Zat Jaren terug in de rein in het zuiden van H.olland.samen met dochterlief. Er was , raar vond ik eerst, een stukje vrij in de trein. Er zat maar een jongeman. Nah dan gaan wij e rzitten. Het werd mss ijzig stil om me heen. Er lag nl een groot mes op het plankje bij het raam. Hij leek me niet verkeerd hoor en zei ook geodenmorgen. Sorry, maar ik was aan het werk en werd niet opgehaald dus ik en mijn mes zijn samen op de trein. Zijn kleding zat onder verf en behangplakselachtig iets. Conducteur was ook bevreesd vermoed ik, en ik moest wel lachen inwendig. Mannen zaten op afstand…en keken toe.
Maar als ik nu iemand tegen zou komen met een mes hangt het er van af waar en hoe hij kijkt en lijkt. Eerst even tot tien tellen.
Maar ik zou ook mijn fiets, die ik niet heb, tussen mij in houden, als ik er een had.
Good luck!!
Het moeilijke in dergelijke situaties is dat je in heel korte tijd een beslissing moet nemen, waar je je niet op hebt kunnen voobereiden. Pas achteraf weet je dat.
De man zat samen met zijn mes op de trein! Het was gewoon zijn gereedschap. Vreemd dat andere mannen het niet herkenden…
Wat ben je snel met je reactie. Hoe laat is het bij jou?
Groetjes Kakel
vroeg… het is nu kwart voor drie. en bij jullie 7 uur later. Bewolkt fris en hopelijk gauw lente?! Gister nog sneeuw.
Groet, en slaap ze.
Gisteren nog sneeuw 😯
Wij zijn blij dat ein-de-lijk de zon schijnt!