Het leven is een reeks toevalligheden en dit is er een van.
In 1978 had een collega van een oom kaartjes voor een concert van David Bowie. Zelf kon hij die avond niet. Of mijn oom de kaartjes wilde hebben?
Zo toog ik op mijn zestiende met mijn favoriete nicht Sterretje naar Ahoy. Van opwinding werd ik draaierig in mijn maag. Van de beste zanger had ik nog nooit gehoord, maar dat vond ik een detail.
Eenmaal binnen, zittend op de tribune, verstarde ik ter plekke. Als keurig stadskind had ik nimmer zoveel vreemdsoortige types bij elkaar gezien: mensen met hanenkammen, fietskettingen, tatoeages en in leren pakken.
Ik liet me onderdompelen in wat komen ging en het gevolg was verpletterend: het was liefde op het eerste gehoor.
Wel bleek ik een totale beginneling.
‘Wat is dat voor apparaat?’ vroeg ik aan Ster. Het geluid dat Bowie uit een kastje voortbracht leek op dat van een trein.
‘Dat is een synthesizer,’ legde ze uit, ‘daar kan hij elk geluid uithalen wat-ie wil, van een stoomlocomotief tot een fluitketel.’
Ik mompelde instemmend.
Daarna vertelde ze dat onze zanger een glazen oog heeft. Overgehouden aan een vechtpartij op school. Ik slikte alles voor zoete koek.
Na het concert was ik voor eeuwig fan. Ik kocht zijn vinyl en hing posters van hem boven m’n bed. Mijn moeder dreef ik tot wanhoop door zijn naam met balpen op m’n spijkerbroeken te schrijven.
Op school liep ik uit de pas met zijn buttons op mijn jas, want de groepsstandaard was “Grease. ”
Bowie stapte door de jaren heen als een kameleon van de ene muziekstijl over op de andere. Ik ging er gewillig in mee, al heb ik voorkeur voor zijn oude werk. Zijn stem raakt de randjes van mijn ziel en ik herken ‘m uit tienduizenden.
Ik ben naar veel concerten geweest, maar heb nooit overwogen flauw te vallen of een slipje naar z’n hoofd te gooien.
Voor ik Joris leerde kennen, had ik een vriendje dat een pesthekel aan Bowie had. Ik denk dat-ie nu nog nachtmerries krijgt als hij een nummer van ‘m op de radio hoort.
Joris heeft Bowie gewoon geadopteerd. Toen hij in de krant las dat Bowie in Nijmegen zou optreden, stelde hij voor er een uitje van te maken. Lief is nooit hartstochtelijk fan geworden maar zingt de meeste teksten luidkeels mee. Zelfs Roos is besmet. Al vindt ze dat ik de enige ben met “zo’n achterlijke ringtone op mijn mobiel.” En dat is nou precies de bedoeling …
Wat was jouw eerste (pop)concert?
Haha Kakel,
Lachen en in herinner me het nog als de dag van gisteren.
Ik ben ook nog steeds fan, alhoewel in geen plaat meer kan draaien maar lekker alles via internet kan afluisteren. Ook ik doe dat zonder mijn kloris, want die houdt er ook niet zo van. Dus volume op 10 en lekker mee schreeuwen o.a. Sound in Vision.
xxx
Hej Ster! Ik wacht op het teken: a star is born <3
Kakel, ik zit ook met veel spanning te wachten en nu duurt wachten wel heul errug lang moet ik zeggen.
Je hoort t zo snel mogelijk als t zo is.
Fijn weekend!
Ik denk elke dag wel een paar keer aan d’r…
Bowie, de grootheid, liet zich ook nog eens inspireren door de allergrootste in de muziek.
Nile Rodgers.
He was the man!
Mijn eerste concert?
Joe Cocker.
Locatie Oude Rai Amsterdam.
De dood in de ogen gezien daar.
Een groep Surinamers vermoedde dat ik drugs bezat en wilde mij rippen.
Ik?
Een Hulk.
Drugs?
Maar als de roverhoofdman voor je met een mes staat te spelen, wordt je vanzelf een paar tinten groener.
Toen hij overtuigd was van mijn ‘onschuld’ en ik langzaam achteruit stapte, kreeg ik een flinke klap in mijn lever en kon niet meer op mijn benen blijven staan.
Als die gasten zijn verdwenen in dat donkere rokerige hol en ik overeind geholpen werd door mijn vriend Cor (ja, die van de Helletocht) hoor ik Joe zingen, “It is high time we went”.
Waarna ik tegen Cor riep, “Joe’s right”!
Rennend die tent uit.
Een verhaal om te schreien maar de tranen stonden me eerder in de ogen van het lachen 🙂 Maar dat ligt aan jouw schrijftalent!
wel wel wel, Mirjam! Da’s nu wel een verrassing van formaat. Ik had nooit vermoed dat er achter jou zo’n Bowiefan schuilging. Maar ik hoor ‘m ook graag. En da’s nog vertienvoudigd nadat ik de film “Christiane F” zag, met die schitterende muziek van hem.
Ik zou ‘m zelf ook wel ’s willen bezig zien/horen. Even opzoeken of ie ook in België komt… 😉
Mijn eerste degelijke optreden moet er wellicht eentje van Queen geweest zijn. Mooie herinnering!
Mij kon je steeds vinden op gratis openluchtconcerten. Zo heb ik Alvin Lee, Cockney Rebel en Fischer Z gezien. Voor echte grote concerten ben ik niet te vinden. Te druk bevolkt.
Fischer Z. De worker 🙂 Schandalig maar van Alvin Lee en Cockney Rebel heb ik nog nooit gehoord…
Ah Bowie! Ja, daar ben ik ook wel fan van. Ook vooral van zijn oude werk, maar het jaren 80 en 90 werk was ook best te versmaden.
Misschien leuk om te luisteren en tip (als je het al niet weet): De laatste cd van Arcade Fire – Reflector, heeft Bowie op meegewerkt en dat hoor je wel terug. Arcade Fire is sowieso een onderschatte wereldband. 🙂
Mijn eerste concert was Guns and Roses, daarna een hele hoop Pinkpops en van alles en nog wat. Mijn beste concert wat ik gezien heb was denk ik Pearl Jam en Wende Snijders.
Arcade Fire vind ik ook zo’n keigoeie band, Michiel!
Op youtube ga ik eens luisteren naar Reflector van Arcade Fire. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik nog nooit van de band gehoord heb. Excusez 😉
Een groter verschil is bijna niet denkbaar: Pearl Jam en Wende Snijders. Een na laatste is de favoriet van mijn man.
Groet!
Heerlijk verhaal om te lezen, en zo tof om te zien dat eigenlijk iedereen wel een band heeft met muziek. Het maakt niet uit voor welk genre of welke artiest we vallen, muziek begrijpt alles en wij begrijpen de kunst.
Mijn eerste concert was Di-Rect. Toen ze nog punky achtig waren. Ik schaam me er een beetje voor, was echt een dwaas tienermeisje.
Schamen voor je muzieksmaak? Ben je mal! Je hebt gewoon een eigenzinnige smaak 😉 Als je er zo over denkt, kom je met elke smaak weg.
Het leukst is wat jij schrijft: iedereen heeft een eigen genre. Dat maakt het leven nou net zo leuk.
Lieve groet
Mijn eerste concert was Pink Floyd in 1993 in Rotterdam. Ik broer was helemaal leip van die gasten zodoende kende ik het al van jongs af aan.
Uiteindelijk viel ik zelf ook voor deze band, het is vervolgens ook het enige concert van ze wat ik heb bij gewoond.
Ik heb het kaartjes ook nog!!
Sweet memories.
Mijn eerste was in de open lucht met de Blue Diamonds. We zijn het park uitgevlucht toen hun tent werd aangestoken en de politie met paarden op het publiek inreed.
De tweede werd Rex Gildo, ook in de open lucht. Hij deed Elvis na en werd met eieren bekogeld,moest daarna met een heli worden opgehaald.
De lol was er af
De laatste was op het Frijthofplein in Maastricht met André Rieux
Dat was geweldig.
Geweldig blog, ik heb genoten.
Liefs, Ria
Echt waar, werd de tent aangestoken? Dat is toch van de zotte.
Dat mensen eieren meenemen naar een concert vind ik ook heel vreemd. Je hebt het niet getroffen, Ria!
Lieve groet
Ik ben fan van 1 van de vrienden van Bowie, Freddie Mercury. Helaas ben ik te jong en heb ik hem nooit live gezien. Wel heb ik de mooiste herinneren uit mijn jeugd door de muziek van Queen. Ook ik heb vinyl staan en minimaal 100 nummers op mijn telefoon.
Mijn eerste concert Lindsey Stirling en dat is pas een paar jaar geleden. Het jaar erop ging ik naar Volbeat, dit jaar Dynamo Metalfest (vooral voor Alestorm) en komend jaar ga ik naar Jeans. Ze passen niet in het hokje concert maar om het goed te maken een paar maanden daarna ga ik naar Alestorm en Sabaton. Een gouden combinatie voor een metalhead als ik.
Jij bent een echte metalhead. Daar heb ik nou geen kaas van gegeten 😉
Bonjou madame Kakel…
wat tof dat jij naar dat concert mocht en wat tof, dat je nu een soort van “groupie”van Bowie bent!!!
Ik vind hem ook geweldig, maar…………………
Jaja…
Mijn eerste popconcert was naar JOE COCKER!
JOE JOE JOE…
Ik lag aan zijn voeten en wilde hem kussen en alles voor hem doen…
Ik kende (nog steeds) al zijn liedjes.
En toen mijn eerste man stierf hebben we “You are so beautiful”: van Joe gedraaid, tot grote ergernis van de rest van de rouwers.
Die begonnen heen en weer te schuiven op hun dikke billen, want nee… bij een begrafenis/afscheid hoort Albinoni en “Waarheen/waarvoor”
Enfin…
Je snapt… toen Joe stierf was dat een grote schok voor mij.
Ik heb meteen “You are so beautiful” opgezet en weer en weer en tranen met tuiten gehuild…
Dag Joe… (zoek “Kijk…” op mijn blog)
Dag Kakeltje, love you!
Marlou
.
Fijn dat je toch de muziek van je eigen keuze hebt gedraaid. Bij de crematie van mijn man hebben we The boxer laten horen van Simon & Garfunkel. Ook al niet zo’n algemeen deuntje op een uitvaart. Ook mensen die het vreemd vonden, als je iets engelstalig draait dan vinden ze Time to say goodbye eventueel nog wel te doen. Wij vonden het lied zelf heel gepast, omdat mijn man, die niet kon zingen, in de auto altijd keihard meezong van : Lailailai. . . . enz. . Als ik die muziek weer hoor, staan bij mij ook de tranen weer voor de deur maar dan denk ik liever aan hem, keihard zingend, in de auto met zijn viertjes op weg naar de kampeervakantie in Portugal.
The boxer ken ik en vind ik een mooi nummer. Ik begrijp het commentaar van de mensen van de uitvaart niet. Het gaat erom wat de overledene wil of wat bij hem/haar past. Het verhaal van Lailala is mooi! Muziek kan een mens maken en breken…
Lieve groet
Joe Cocker: dat is mijn mans grootste favoriet!
Jij bent de tweede waarvan ik lees dat mensen op de begrafenis kritiek op de muziek hebben die gedraaid wordt.
Dat is een zaak van degene die is overlezen; welke muziek er bij hem/haar past. Onbegrijpelijk…
Op mijn begrafenis geen koffie met cake maar een zakje met bloemzaad 😉
Ze zijn naar je onderweg, Marlou <3
Lieve groet
Zo’n groot concert is er voor mij nooit geweest. Ik hou het liever bij het intieme van een cultureel centrum en heb al jaren een abonnement voor verschillende optredend hier bij ons
David Bowie, hij treed terug op, dat heb ik ook ergens gelezen….
ik twijfel er niet aan dat je gaat genieten!
En je ringtone, ik heb dat met The Cure :o)
grts van Lutje
ik wens je een fijn dagje :o)
Niet mijn eerste popconcert maar wel eentje die ik nooit meer vergeet. In 1969 Pink Floyd bij ons in de stadsgehoorzaal met misschien net aan 200 mensen voor dfl 7,50 was een vermogen voor die tijd. Ik ging eigenlijk voor het voorprogramma The Dream uit Tiel. Sinds die avond ben ik mijn leven lang fan van Pink Floyd geworden en heb ze heel wat keren gezien daarna.
Ze worden zeldzaam, de aanhang van Pink Floyd. Waanzinnige muziek maakten die gasten. Ben fan
Mijn broer is naar hun concert in Berlijn geweest; ter ere van het vallen van de muur. Jammer dat ik er niet bij was.
Groetjes
Wel heel bijzonder, zo’n kleinschalig concert van Pink Floyd! Ik heb nog nooit van The Dream gehoord 😉
Ik ben meer van de voetbalwedstrijden. AZ, Ajax en Nederlands elftal.
Ik ben ook naar een aantal concerten geweest, Michael Jackson in de Kuip (dangerous tour), Michael Jackson in de Amsterdam Arena (history world tour), Janet Jackson, Prince (diamonds en pearls), U2(zooropa), Pink Floyd, Shaka Demus en Pliers, Phil Collins (jaarbeurs), Dijk, Candy Dulfer, Doe Maar, Snap (markthallen in Alkmaar) en wel 4 of 5 keer naar Marco Borsato. Daar ga ik binnenkort trouwens weer naar toe (in rosso). Ik had heel graag naar Genesis gegaan, maar dat concert viel precies in mijn al geboekte vakantie.
Jij moet wel bezeten van voetbal zijn, als je schrijft dat je in plaats van naar popconcerten liever naar voetbalwedstrijden gaat en vervolgens tig concerten opnoemt. Prince had ik trouwens wel willen zien. Marco Borsato dan weer niet ;-( Leuk, je uitgebreide reactie.
Hoi Mirjam, we gingen jarenlang na zelf gevoetbald te hebben op de zondagmorgen, op zondagmiddag naar AZ (Alkmaarder Hout,) FC Volendam of Ajax in de Meer, afhankelijk welk team thuis speelde. Door de clubkaarten kan dat tegenwoordig niet zomaar meer.
Ik ben bijvoorbeeld naar de door Nederland gewonnen finale in Munchen in 1988 geweest, mocht jarenlang voor mijn werk met klanten naar Ajax en ga nu ook nog met enige regelmaat naar AZ, zoals vanavond tegen Atlethico Bilbao (2-1 voor AZ). Maar ik ga weer niet op wintersport.
Groetjes
Frank
Je bent een echte die-hard wat voetbal betreft. Gewoon blijven doen waar je blij van wordt!
Zonnige groet
Je gelooft het nooit maar dat was volgens mij ook Bowie in 83 geloof ik…
Ik wou naar Adam and the Ants, en toen werd vriendin van 18 ziek. Mooi dat ik niet meer mocht(zelf 14) dus moest ik nog jaaaaaren wachten.
ZUCHT
De Dijk gezien tijdens luilakfestival in ’85, een jaar later ging ik naar mijn eerste en laatste concert van The Jesus and Merrychain.
Niks voor mij, al die menen en dan die lichtshow en die nare rookmachines….nah…
Bowie, die mocht ik wel hoor. Ik was geen fan, maar hij makte wel deel uit van mijn new wavemuziekpool 🙂
Adam and the Ants 🙂 Jammer dat je daar niet naartoe mocht!
Nou ik hou niet van mensenmassa’s dus ik ben nooit naar welk popconcert dan ook geweest. Kijk naar de opera in het concertgebouw zal vast niet meetellen, net zo min als andere muzikale optredens waar ieder gewoon zijn eigen stoel heeft . Ik krijg het al benauwd als ik zo’n dansende , springende massa zie, daar wil ik niet tussen staan als er paniek uitbreekt, waardoor dan ook, dan worden er mensen vertrapt, dat kan niet anders. Vandaar dat ik dus nog nooit naar een popconcert geweest ben.
Mijn muzieksmaak is misschien ook niet zo geschikt voor popconcerten, ik hou van kamermuziek en Franse chansons, niet dat ik andere muziek niet mooi vind hoor, ik kan ook genieten van sommige nummers van tegenwoordige musici , maar dan weet ik soms niet eens de namen van de groep. Ik ben blijven hangen in de tijd van de Stones en de Beatles, gelardeerd met wat Elvis :;)
Van mij mag je opera in het concertgebouw meetellen! Ieder zijn meug. Ik kan me nog goed een concert van het Philharmonies herinneren. Het heette: “Rotterdam waterstad.” Allemaal muziek die met water te maken had. Was waanzinnig!
De Beatles…nu noem je ook wel wat op :-))
In mijn tienerjaren wilde ik heel graag naar Ike en Tina Turner, vonden mijn ouders niet goed( thuis was de muziek gregoriaans en latijnse kerkmuziek en Beethoven)
Ik ben geweest naar Dianna Ross, Al Jereau, Tina Turner, Annie Lenox, Phillip Glass.
Nu voel ik mij niet meer fijn in grote mensenmassa’s .
David Bowie vind ik een mooi mens net als Mick Jagger en Rod Stewart.
Waar ik mij een beetje voor schaam is dat ik regelmatig op you tube oude concerten van de BeeGees luister en kijk.
Robbie Williams en Tom Jones zijn ook verborgen genoegens.
Je hebt echt een bekentenis gedaan over de Bee Gees :-)) Gewoon lekker draaien en genieten!
Je hebt een brede muzieksmaak. Annie Lenox hoorde ik ook graag.
Lieve groet
Golden Earring volgens mij…
David Bowie de laatste (ergens in een vorig leven, in het MEC Maastricht)
Ik zal eerlijk zijn, ik heb niks met Bowie. Ik ben sowieso niet zo’n muziekliefhebber, nooit geweest ook. Geef mij maar beelden 🙂 Mijn lief is wel een enorme muziekfanaat: grote installatie, grote boxen, 600 cd ‘s, verschillende digitale synths en drumcomputers en een grote piano. Hij kan zich daar heerlijk op uitleven.
Hemelse klanken
misschien golft er in muziek een onbereikbaar verlangen
ontroering die het aardse ver overstijgt
waardoor het diepste van jouw zijn zwijgt
om elke trilling te voelen die de ziel en ‘t hart ontvangen
Lenjef ♪♫♪♫ 🙂
Een veelzijdige zanger, met heel wat goede nummers in het repertoire.
Ik was, en ben niet echt fan van iemand, bij mij gaat het om de song.
Moet wel zeggen, dat ik eerder voor een ballade ga dan voor takkeherrie.
Wauw… dat lijkt mijn verhaal wel… Ik was zestien (in 1988) toen een kennis een kaart over had voor de Bruce Springsteen concert. Een paar liedjes kende ik wel, maar voor de rest deed hij mij niets… Maar eenmaal in de Kuip.. allemaal spijker jasjes, rock T-shirts. Ik heb genoten… was gelijk helemaal fan, stinkend jaloers op het meisje dat het podium werd opgetrokken natuurlijk. Thuis moest Don Johnson ruimte maken voor The Boss. Mijn enige concert ooit, die is voor mij niet te overtreffen! (Werd na afloop bijna omver gereden door een taxi, ik was helemaal high van de muziek en liep midden op de weg).
Wat een heerlijk verhaal, en wat geweldige herinneringen komen weer boven. Denk dat ik maar even een CD’tje op zet 🙂
Bruce Springsteen heeft ook in de Kuip opgetreden. Ik herinner me dat collega’s er naartoe geweest zijn en het waanzinnig vonden!
Heerlijk, wat muziek bij een mens kan losmaken.
Wat grappig…ik zit jouw blog te lezen en mijn lief zet Bowie op…
tja, iets met #toeval haha…
Mijn eerste concert als jonge meid van het platteland was met mijn eerste liefde; Joe Cocker in de Groeneoord hallen in Leiden 🙂 Altijd fan gebleven! Maar mijn mooiste concert ooit – moet ik eerlijk bekennen – is een aantal jaren later in de Kuip; Pink Floyd… Beetje dezelfde ervaring, geen idee wie het waren haha, maar van de eerst toon fan (en nog steeds) :-).
Wens je een hele mooie zondag!
Wat een prettig toeval :-)) Naar een concert gaan van Pink Floyd is een unicum.
Lieve groet
Mijn eerste “popconcert”was tevens het laatste . De Golden Earings (ja nog met S we hebben het over vroeg in de jaren 60)
In de Vliegermolen in Voorburg. Een véél te kleine locatie voor de bak geluid die er uit de speakers kwam.
Ik herinner me voornamelijk dat ik maar bleef wachten tot “het ging klinken zoals op de plaat” , dat deed het niet, het was herrie. Daarna nooit meer de gok genomen want slechts weinig artiesten kunnen liv waarmaken wat op de CD staat. En ik ben niet “dweperig “genoeg om het te horen terwijl het er niet is.
Bowie is voor mij slechts een bekende naam gebleven, zou , behalve Major Tom, niet één nummer van hem op kunnen hoesten .
Je eerste concert was ook je laatste :-)) Ik kan me iets voorstellen bij de bak geluid die uit de speakers kwam.
Mijn complimenten dat je Major Tom van Bowie kent!
een leuk logje, maar van David Bowie, lig ik (gelukkig) niet wakker …
maar het in Ahoy wel indrukwekkend geweest zijn indertijd..
ik sta wel open voor alle muziek, maar naar een popconcert ben ik nog nooit geweest..
laat je weten, wanneer “Hij” nog eens in de buurt is ?
prettige dag
Op 11 december geeft hij een mini-concert in Groningen, maar alles kaartjes zijn al verkocht…
Lieve groet
Ik vind alleen het echte oude werk van Bowie goed, en wat van zijn latere werk. Het heeft wel even geduurd voor ik de muziek kon waarderen.
Mijn eerste concert was van Kiss met Iron Maiden in het voorprogramma in de Leiden. Ik was toen nog een broekie.
Inmiddels vele concerten op mijn kerfstok, en over ongeveer 2 weken sta ik samen met mijn zoon bij een van de voor ons meeste gewilde concerten.
Het gaat gewoon door, en ik hoop er nog veel te bezoeken.
Wat zak dat overweldigend voor je geweest zijn. Je was best jong nog toen denk ik. Zestien?
Mijn eerste concert was van de band ‘Lucifer’ op het Marktplein in Wormerveer, begin jaren ’70. Ik was daar met mijn zus en jongste tante. Was natuurlijk niet echt een concert, meer een optreden.
In ’81, vlak voordat hij echt doorbrak was ik bij een concert van André Hazes op de zwarte markt in Beverwijk. De tent (200 man) ging uit zijn dak, en we zakten door de marktkramen heen. Telt ook niet geloof ik.
Naar Doe maar en UB40 mocht ik niet.
Ik hou maar op…
Goh Kakeltje, wat heb jij je eerste concert ooit, knap beschreven! En dat je ter plekke fan voor het leven van Bowie was kan ik beslist begrijpen, dat ben ik ook hoewel ik hem nog nooit in levende lijve mocht aanschouwen.
David Bowie – het icoon van rock, mode, kunst en design en de ultieme voorvechter van de seksuele vrijheid – is een levende legende. En dit zal je zeker en vast interesseren: http://www.uitgeverijbrandt.nl/item/bowie. Of heb je het al?
Mijn eerste concert das dat dat van The Beatles, ook ik vergeet dat nooit!
Fijne zonnige zondag meid!
The Beatles! Natuurlijk vergeet je dat nooit.
Bedankt voor de link voor de biografie. Het boek heb ik op mijn verlanglijstje staan :-))
Lieve groet
Mijn eerste concert was in 1988 samen met mijn oudste zoon, Whitney Houston in de Ahoy. We stonden boven op onze stoelen mee te swingen, ik vergeet het nooit meer.
David Bowie is een zanger met vele gezichten, maar wel een prima zanger.
Die avond ging er een wereld voor je open.
Een leuke herinnering Kakel. Hans
Ja, prachtig he, hoe muziek je leven beïnvloed en meeleeft.
Mijn eerste concert, dat weet ik niet zo, iets met pinkpop, maar hier in de buurt was ook wel eens wat.
Maar echt een concert van één artiest, nimmer meegemaakt.
Mijn eerste was de Dijk…. en ik heb nog steeds een zwak voor ze. Maar.. ook voornamelijk het oudere werk. Trouwens heb ik geen ringtone van hun, maar van een Israelische band. Hoor je ook nergens anders.
Love As always
Di Mario
Heel praktisch, zo’n afwijkende ringtone!
Mijn eerste popconcert was met de Outsiders. daarna Group1850. Dat waren destijds de nederlandse topbands. Mijn laatste concert was in het Gelredome, met Shakira. Ik hou van de muziek van die meid. Vooral de oudere nummers in haar moers taal.
Shakira is een alleskunner. Ze schrijft en componeert alles zelf, danst goed en gaat helemaal haar eigen gang. Echt een vrouw met ballen ;-))
Wat een heerlijk enthousiasme. Je kan zo met me mee zwijmelen.
Volgens mij ben ik nog nooit naar een popconcert geweest. Ik hou niet zo van lawaai en mensenmassa’s.
Mijn allereerste concert? TC Matic! Ik was een fan van het eerste uur en ben dat immer gebleven. Ook frontman Arno, die heden solo opereert, maakt nog steeds muziek waarin ik me geheel kan vinden.
David Bowie is nooit echt mijn dada geweest. Zijn goede vriend Iggy Pop daarentegen!
Iiggy Pop 😉 Dat uitstapje met hem heb ik Bowie vergeven, haha!
Mijn eerste concert even op moeten zoeken. Dat schijnt dus Genesis geweest te zijn. http://www.triltaal.nl/2007/03/21/leuke-dingen-voor-de-mensch/
Hé, bij dat concert in Nijmegen was ik ook! Ook groot Bowiefan hier zo vanaf mijn vijftiende ongeveer. Veel lp’s gehad en nu nog cd’s. Ook van jonger werk trouwens. Van plan om een weekendje Groningen te boeken met manlief en de kinders om daar zelf in ieder geval de tentoonstelling over Bowie te gaan bezichtigen. De rest moet dan maar naar het zwembad of zo.
Dat méén je niet! Ben jij ook in Nijmegen geweest?
Ja, gaaf, hè, de tentoonstelling? In december, het schiet al op. Jammer dat het vrijdagavondconcert al is uitverkocht.
Grote en Kleine Zus hebben er vast een zwembadbezoekje voor over.
Mijn eerste popconcert was van Led Zeppelin, ik ben daarna drie dagen doof geweest. Maar om Stairway to Heaven life te horen wilde ik dat offer graag brengen.
Of was het Pinkpop in 1979? Ik was vooral onder de indruk van de vele soorten drugs die er werden verkocht (terwijl over stond dat drugs verkopen verboden was…) Ik ben die dag vreselijk verliefd geworden op Sting en eigenlijk op al die blonde gozers van the Police (is het toeval dat mijn echtgenoot blond is en sprekend lijkt op Sting?).
Daarna volgden vele concerten, tot op de dag van vandaag blijf ik het een feestje vinden.
Ben jij naar Led Zeppelin geweest? Dat vind ik stoer! Net als Pinkpop.
Voor Sting had ik ook een zwak 😉 Hij heeft een mooie stem en het oog wil ook wat!
Ha David Bowie, ik vond het maar een rare gast vroeger. Ik was meer van de Motown muziek. Later, in de ‘discotijd’ vond ik ‘China Girl’ wel weer appetijtelijk klinken. Indrukwekkende videoclip met aan het eind een romantische liefdes scene aan het strand bij zonsondergang 😉
Mijn eerste popconcert was (geloof ik) van Fleetwood Mac en vlak daarna ging ik naar Earth Wind & Fire.
En The Movie van Abba (1977) en de film Hair (1979) zullen me ook altijd bijblijven 🙂
Ah…de movie van Abba 🙂 Die heb ik samen met mijn broer gezien.
mmmm Bowie, ja die hoor(de) ik ook wel graag
k was wel nooit zo’n fan die voor uiterlijk ging, t was altijd de muziek die telde
m’n eerste concert dat weet ik niet precies, misschien was het wel simple minds of U2 of was het een minifestivalleke met meerdere groepen, k zou het niet weten, eurythmics of the sound zou ook nog kunnen, dat was allemaal die periode
The Simple minds heb ik ook een paar keer live gezien. Een keer met The Waterboys in het voorprogramma. Ken je die? Van U2 en de Eurythmics heb ik ook veel cd’s.
Leuk om te lezen!
Lieve groet
ooohja the waterboys ook gezien in een voorprogramma dacht ik
en abba the movie kan eigenlijk wel als eerste ‘concert’ gezien worden denk ik 🙂
TC Matic die iemand hier vermeldde heb ik ook gezien
Echo and the bunnymen
dat was allemaal die jaren
waar is de tijd haha
Echo and the Bunnymen! Six months in a leaky boat heb ik grijsgedraaid 🙂
Oh David Bowie!!! Ik ben ook al jaar en dag fan van hem 😉 , alé…ik hoor hem bijzonder graag. Heb (enkele) cd’s (ooit waren het casettebandjes) en als tiener hingen er posters van hem op mijn kamer. Live zag ik hem echter nog nooit 🙁
Mijn eerste concert, ik was toen 17 of 18, was The Human League. Een hype in die tijd 😀
Mijn eerste LP van Bowie was “Stage” de dubbel-lp van zijn gelijknamige optreden in o.a. Ahoy. En massa’s cassettebandjes volgden 🙂 Zakgeld was immers dun gezaaid, haha. Dont’t you want me, is eigenlijk het enige nummer dat ik van The Human League ken. Wel een topnummer!
Niet echt fan van Bowie moet ik bekennen en ook geen concertganger.Ooit een keer naar Ilse DeLange geweest ,heel leuk maar mij veel te druk met al die mensen om me heen brrr
Lieve gr Elisabeth
Ilse de Lange is dan niet zo lang geleden geweest? Dan ben je een stuk hipper dan ik, Elisabeth. Mijn laatste optreden is echt van járen geleden.
Zonnige groet
Pinkpop, 1979. Met oa Peter Tosh en Elvis Costello.
Pinkpop…held! Elvis Costello hoord ik ook graag.
Heej, daar was ik ook! Samen met The Police, Massada en Rush.
De muziek van Bowie is zeker niet slecht. Mijn persoonlijke smaak ligt meer bij Michael Jackson en zijn broers. Mijn eerste (en enige) popconcert was dan ook met Michael Jackson in de Kuip.
Alhoewel het ook Pietje van op de hoek had kunnen zijn, want meer dan een dansend poppetje op een ver podium heb ik nooit gezien 🙂
Bowie heb ik ook in de Kuip gezien. Was waanzinnig 🙂
Smaken verschillen en gelukkig maar.
Michael Jackson in de Kuip, the Bad World Tour in 1987? Daar was ik ook! Voor mij ook een ver poppetje maar de hele happening was fenomenaal, zelden zo iets spectaculairs gezien als dit optreden.
Spectaculair was het zeker en ik heb er ook heerlijk van genoten.
Ik deel je liefde.* zingt nu luidkeels..we could be heroes..just for one day*
Ik wist wel dat ik op je kon rekenen 😉
Meneer Bowie is zeker niet mijn muziek.
Eerste concert weet ik niet meer, ik ben van 1950 en werd me pas echt van idolen bewust in de tijd van Cliff Richard, Elvis, Beatles en Stones die we op een krakerig radiootje beluisterden Veronika kwam toen op.
Concerten nog niet zo groot opgezet en soms zelfs in het Amsterdamse concertgebouw, daar heb ik o.a. Frank Zappa (vreselijke muziek maar vriendje hé) en later Rod McKuen kan ik me zo herinneren. Later Emerson, Lake and Palmer en Boudewijn de Groot.
Frank Zappa… De liefde voor je vriendje zag diep 😉
Voor mij weer geen Elvis. Maar Emerson, Lake and Palmer hoorde ik ook graag. En Boudewijn de Groot zie ik als cultureel erfgoed!
Geweldig blog…. lekker anders dan de rest…. had ik toen ook, nu nog steeds….
mijn 1e…. andre hazes …geen popconcert maar toch ook weer wel…. ergens eind jaren 80 ofzo geloof ik….vaag herinner ik me nog iets….
-x-♥
Wat nu je favoriete “pop”concert is, hoef ik je niet te vragen <3
*glimlach* … mag je gerust doen maar t antwoord weet je al 😉
-x-♥
Hahahaha….wat weer een prachtig verhaal Mirjam. Je zult mij nu wel “ontvrienden” maar ik heb niets met Bowie. Mijn favorieten waren Elvis, Cliff Richard en consorten, maar ik ben dan ook van een vroegere lichting. Naar een popconcert ben ik noot geweest.
Ontvrienden? Mafketel 😉
Je zit wel op één lijn met de muzieksmaak van Lot.
Alleen maar Bowie op de radio zou ook gaan vervelen. Ik geef het eerlijk toe!
Ik kan David Bowie ook wel smaken! Ik was in mijn kindertijd heel gek op Heintje, smoorverliefd was ik! Ik was een jaartje jonger dan hem en vond dat ik de ideale “vrouw” voor hem was. 😉
Mijn allereerste optreden ( Bij gebrek aan Heintje ) was een vlaamse schlagermuzikant. Ik was geen fan, maar het was de allereerste keer dat ik alleen met een vriendin weg mocht en dat aanbod heb ik niet afgeslagen.
Heintje 🙂 Hoe kan ik hem vergeten… Ik zag hem wel zitten omdat hij rijk was en van paarden hield. Een slechte reden voor een relatie ;-))
Een Vlaamsche schlagermuzikant klinkt heel gezellig, Crista. Je moet ergens beginnen, hè?
Lieve groet