In de ggz kreeg ik een psychiater toegewezen. Ik noemde hem dokter Bibber omdat alle patiënten de zenuwen van ‘m kregen. Hij was kortaf, lomp en kwam regelmatig gemaakte afspraken niet na. Had iemand woensdag een gesprek waarin hij te horen zou krijgen of hij de andere dag definitief naar huis mocht, liet Bibber verstek gaan.
In Bibbers kielzog liep een gevolg: een psych en een arts in opleiding, een stagiair en een notulist.
Tijdens mijn opname moest ik hem toestemming geven om mijn medische dossier (en met name de uitslag van de psychologische onderzoeken) van het Sophia Kinderziekenhuis op te vragen.
Ik zei dat ik de dossiers ook graag wilde inzien.
Dat was niet zijn gewoonte.
Ik zei niets en dacht: dan niet.
Hij keek nors, knikte kort en ik tekende. Hij trok het papier onder mijn handen vandaan.
Een paar dagen later werd ik ontboden. Allen in zijn spreekkamer staarden mij zwijgend aan. ‘U moet weer tekenen want iemand in het Sophia heeft zitten slapen!’ blafte Bibber. Welke verdomde tikgeit had het in haar hoofd gehaald zijn fax met een jantje van leiden af te handelen?
Ik speelde het spel mee en tekende.
Een week later.
Joris kwam onverwacht langs en zat naast me in een lege spreekkamer, in afwachting van Bibber.
Daar was het gezelschap.
Mij liep hij met een nietszeggende blik voorbij.
Joris stond op om hem een hand te geven maar zijn hand werd genegeerd.
‘Wat is uw functie hier!’ eiste Bibber.
Joris zei onbewogen: ‘Ik hoor bij m’n vrouw.’
Ik keek naar de notulist. Viel er iets te schrijven, deed hij het niet.
Bibber brieste: ‘Het Sophia is uw dossiers kwijt!’ Zijn vlezige hoofd met onderkinnen leek te exploderen.
Joris veegde met zijn hand over zijn gezicht. Ik moest per ongeluk glimlachen.
‘Enige idee hoeveel tijd ik daar ingestoken heb?’ spuugde hij.
Nog voor ik iets kon antwoorden, vertrok het clubje alweer in ganzenpas.
‘Kom,’ zei ik tegen Joris, ‘laten we koffiedrinken op het platje.’
We waren de enigen. De rest had muziektherapie; de stakkers.
De zon scheen, zwaluwen scheerden door de lucht, eenden dobberden in de sloot.
‘Leuk, hè?’ zei ik.
Lief glimlachte voldaan en zei: ‘Wat had die man er de pest in!’
We waren trots op het Sophia. Ze waren hun belofte aan mij nagekomen: tien jaar na mijn ontslag hadden ze mijn medische dossiers vernietigd.
Zwijgend dronken Joris en ik onze koffie. We voelden ons meer verbonden dan ooit.
Ik kan het niet laten om het berichtje dat ik hier verkeerd plaatste, maar dat wel over je logje gaat, even een eigen plekje te geven 😉 Wat dat nou weer is bij mij! Ik kom nog bijlezen hoor, vandaag zelfs, waarschijnlijk.
” Dat is mooi, ja. Ergens iemand in die tak van de zorg die afspraken na komt. Dat gebeurt zeker niet altijd…. Is een beetje bizar: als jij eens moeite hebt met afspraken, door ziekte, tijdgebrek, depressie nou ja dat is ziekte – dan moet je dringend beter leren omgaan met discipline, afspraken, struktuur; betrouwbaarheid. En als zij er een puinhoop van maken, en vaak genoeg een heel erge puinhoop, is dat overmacht, helaas…. Yep ik heb ook mijn ervaringen in de branche.
Maar het is een mooi verhaal; en fijn om zoiets te kunnen delen met je man!
☼ ”
Groetjes !
Nooit geweten dat er zoveel mis is binnen de ggz. Toen ik naar huis mocht, zou ik begeleiding krijgen. Ik zat er niet op te wachten, maar oké dan. Ze zouden me bellen voor een afspraak. Ik hoorde niets dus belde ik. Ja, ze hadden mijn telefoonnummer niet. Had ik zeker al tien keer gegeven. Ze zouden me een bericht sturen zodra iemand plek had voor me. Ik hoorde weer niets, dus gebeld. Ja, ze hadden mijn adres niet! Nooit meer iets van gehoord. Ik vond het prima, maar hadden ze dat niet meteen bij mijn ontslag kunnen zeggen? Had ik me een stuk beter door gevoeld. Jammer dat jij ook dergelijke ervaringen hebt!
Lieve groet
Ook al is het onderwerp serieus, ik heb het met plezier gelezen.
Dankjewel!
Ik denk dat als je gewoon gezond bent, Dr. Bibber je wel even aan een trauma helpt.
Je moest eigenlijk een acteur meenemen die hem op een ongelooflijke wijze afzeikt zodat ie echt ontploft. En dat ie dan op het hoogtepunt van zijn aanval een doos stinkende, kobaltblauwe pillen voor zijn neus krijgt en dat die acteur dan blaft: hier drie maal daags met water in nemen en bek dichthouden.
Stinkende, kobaltblauwe pillen, haha! En dat Bibber daar dan heftige huiduitslag met jeuk van krijgt 🙂
Mooi geschreven stukje Kakel. Die dokter kan ik me zo voor de geest halen.
je zou daar zieker buiten komen dan als je binnengaat
wat een dokter is me dat zeg
mooi geschreven en dat laatste stukje, daar zit liefde in
Het zijn………………..!
Je snapt me wel hé?
Mijn ‘goede hulpverlener’ waar ik ECHT een GOEDE band mee had, kwam onlangs even langs om te vertellen dat hij per 1 oktober een ander baan had aangenomen.
Ik begon net zo hard te rillen als toen mijn vrouw me vertelde dat ze van mij wilde scheiden.
Hij zou in de tussentijd nog wel even langskomen om zijn opvolger aan mij voorstellen.
Het is vandaag 6 oktober.
Hij moet nog langskomen………………….!
Zo’n extra teleurstelling kan je er niet bij hebben, Hulk. Toch hoop ik dat-ie je nog een keer een bezoekje brengt!
Lieve groet
Tevens een verstrooide professor dus…..
Goed dat de dossiers vernietigd zjn. Het zou meer kwaad dan goed doen om zoiets te bewaren.
*zucht*
Hier blijft je adem toch bij achterwege? Zelf heb ik wel enige ervaring met psychiaters, maar zo eentje ben ik nooit tegen gekomen. Jij dus wel arme schat…
Eén lichtpuntje toch: gelukkig was je dossier vernietigd zodat het je niet je hele leven lang kon blijven achtervolgen!
OT: om op je vraag te antwoorden, dat toestel werd gebruikt om goud mee te wegen…
Ik heb alleen maar slechte ervaringen met psychiaters. Ik blijf er dan ook zo ver mogelijk uit de buurt!
Bedankt voor je antwoord. Om goud te wegen…pas wel precies bij het beeld.
Groetjes
Mooi geschreven en mooi eind. Triest dat zulke mensen kunnen blijven werken met patiënten
Helemaal heerlijk dat het vernietigd is. Konden we het ook maar in ons hoofd vernietigen he, wat zou dat heerlijk zijn. <3
Leven is veranderen
stervelingen
zijn
piramiden noch Dorische zuilen
velen hebben wilskracht, een levende geest en lijven
die geen eeuwen, zij het verweerd, hetzelfde blijven
de reden dat beide ogen
van sommige
psychiaters van verbazing uitpuilen
Lenjef 🙂
Wat een gezellige dokter Bibber, daar ga je graag een avondje mee uit.
Net of het jou schuld is dat ‘Het Sophia is uw dossiers kwijt!’ is.
Heerlijke afloop van je verhaal, schitterend. Hans
Ik vraag me af of die psychiaters elkaar afspreken op de bank, en elkaar dan helpen, eerst jij en dan ik.
Je zou er tenslotte gek van kunnen worden…… 😉
Dat is beslist zo’n dokter in wiens kantoor alle kamerplanten zijn gestorven.
De beste dokters ter wereld zijn overigens Dokter Matig, Dokter Rustig, en Dokter Vrolijk. Ze zijn bijzonder zeldzaam.
Ik ken er eentje!
Potverdorie…dokter Bibber, die was precies in staat om iedere mens een zenuwinzinking te bezorgen…inkomsten verzekerd 🙁 Heerlijke laatste zin 😉
Ooit is zo’n man arts geworden uit ideologie, om mensen te helpen. Daarna is hij dat vergeten en zelf een patient geworden met een witte jas.
een verhaal om van te bibberen Kakel…
gelukkig dat je dit met wat humor kunt omschrijven
Goede avond Kakeltje, wat een figuur zeg, je zult daar mee moeten dealen, mij niet gezien, ik zou liefjes vragen of hij niet beter patholoog anatoom had kunnen worden, omdat hij absoluut niet met levende patiënten om kan gaan. En daarna zou ik erop staan om een andere arts toegewezen te krijgen, desnoods naar een ander ziekenhuis.
Fijn dat het Sophia wel naar je wens heeft geluisterd en de dossiers heeft vernietigd.
Oh boy! Gelukkig liep die opvraging met een sisser af. Toch één instantie die goed geluisterd heeft naar de wens van de patiënt 🙂 Spijtig genoeg lopen er best wel veel dokter Bibbers rond en is niet iedereen even assertief maar bon… het ging om jou hé… 🙂 🙂 🙂
Het blijft voor mij nog altijd onbegrijpelijk wat zulke etters in de ggz doen .4 maanden opname ,4 maanden dagbehandeling heb ik gehad en wat ben ik er mee opgeschoten ?? Oh ja een ding ,ik laat mezelf niets meer aanpraten en niet behandelen als een ” idioot” en dan kunnen ze niets meer met je heb ik weer eens mogen ervaren !! Nee een eigen mening moet/mag je niet hebben tsss stel je voor ! Sorry ik moet ff los .En geweldig die man van jou !!
Liefs Elisabeth
ik zou hem nog niet als veearts wilen hebben…
groet,
wilma
😀
Het is ongelooflijk dat er nog zulke artsen bestaan, maar helaas het is zo, ik ben er ook zo eentje tegengekomen.Ze denken potdorie dat ze God zijn, maar dat kan niet want dat ben ik al;-)
Fijn is dat wanneer mensen (of organisaties) hun afspraken nakomen.
Dr Bibber is een hork van het zuiverste water en helaas behoort hij nog steeds niet tot een uitstervend ras…
Lieve Kakel, waar blijft je boek? Ik zou Mnr Bibber een paar tikken op zijn ei verkopen, kijken hoe lang het duurt voordat z’n kwartje dropt. Sommige mensen horen niet in de zorg.
Achter de schermen werk ik keihard aan boek. Het schiet nu écht op!
Lieve groet
Dat moet een hele opluchting geweest zijn. Mooi dat er ook nog mensen zijn die doen wat er gevraagd wordt. Maar zo’n Bibber zou ik toch even vragen waar zijn fatsoen gebleven was.
Dossier vernietigd … dat schept weer wat vertrouwen in de mensheid. Beginnen met een schone lei 😉
Goed dat het deze keer in je voordeel afloopt. Want het Sophia? Dat zijn toch die, die het in je jeugd beter wisten? Misschien hadden zij er wel belang bij die dossiers te vernietigen.
:-/
Het Sophia wilde niet dat ik de rest van mijn leven werd afgerekend om mijn opname daar.
Als ze wel de dossiers bewaard hadden, had ik ze ook kunnen lezen. Dus beide uitkomsten was goed geweest.
Groetjes kakel
Dokter Bibber zou niet meer méé moeten mogen doen aan “het spel”, je bent toch altijd äf” als je tevéél in de patiënt bewogen hebt.? Gelukkig dat er ook nog mensen in het circuit werken die wél ook hebben voor “beweging die de patiënt raakt”
Van zo’n vent wordt je geestelijke toestand niet bepaald beter, en daar is een psychiater natuurlijk wél voor. Maar er zijn vast wel verzachtende omstandigheden hoor, misschien staat hij al tijden droog, en heeft een paar etters van kinderen.
Je zou maar de “tikgeit”zijn van zo’n bullebak. Gelukkig ben jij er van af.
Goed bibberverhaal.
Liefs, Ria
Hey Mirjam
Haha dat heb je mooi gefikst!
Eindelijk heb je hem een loer gedraaid!
Knap dat jullie je lachen in konden houden 🙂 Partners in crime
Jasse, bestaan die echt. Hulde aan het Sophia. Er zijn dus ook goede helpers
Applaus voor het Sophia. Gelukkig denken en voelen die wel met je mee.
Mooi, Laat die bibber maar de bibber krijgen. Je zou hulp nodig hebben nadat je zo’n man hebt gesproken.
Love As Alwyas
Di Mario
Je bent nu hopelijk van dokter Bibber af? Helaas bestaan deze dokters… wat dooj dran, zegt wie hier.
Dat is mooi, ja. Ergens iemand in die tak van de zorg die afspraken na komt. Dat gebeurt zeker niet altijd…. Is een beetje bizar: als jij eens moeite hebt met afspraken, door ziekte, tijdgebrek, depressie nou ja dat is ziekte – dan moet je dringend beter leren omgaan met discipline, afspraken, struktuur; betrouwbaarheid. En als zij er een puinhoop van maken, en vaak genoeg een heel erge puinhoop, is dat overmacht, helaas…. Yep ik heb ook mijn ervaringen in de branche.
Maar het is een mooi verhaal; en fijn om zoiets te kunnen delen met je man!
☼
Oeps dit is op de verkeerde plek terecht gekomen.
van je verhalen krijg ik zelf de bibbers, uw schrijven is zo goed, er zit wat humor in, wat genieten en de waarheid
ik wens je een leuk dagje