De dag begon stralend met vliegtuigstrepen in de lucht. Werd ik gisteren nog wakker met een donkerbruin gevoel, vanochtend vond ik het tijd Roos naar Schiphol te brengen. Ik had zó vaak het woord “Finland” gehoord…nu, hup, het land uit!
Roos had last van stress. Ze vreesde dat haar koffers te zwaar waren. ‘Zullen we ze nog wegen?’ vroeg ze benauwd
‘Te laat,’ zei Joris. ‘Wilde je alles anders herpakken?’
Kind zweeg met een misprijzende frons.
Op Schiphol bleek het een hele klus om met een beladen kar mensen met een storende motoriek te ontwijken
Feilloos liep Roos naar de juiste incheckbalie. Had ze stiekem geoefend?
En wat liep ze toch te sjouwen met een klein papieren tasjes vol met…ja, met wat?…enveloppen? Ik wierp steelse blikken. Kind weerstond ze moeiteloos.
Daarna: koffie! We zagen joekels van appelpunten met echte slagroom. Kwijl liep over onze kin. Met plezier werkten we de versnapering weg. Speciaal voor ons klonk op de radio Madonna met “The power of goodbye.”
Af en toe vielen we stil, verzonken in gepeins. Nog een paar laatste foto’s…
Hierna kwam de aap uit de mouw: het tasje was voor mij.
‘120 enveloppen. Voor elke dag dat ik weg ben één,’ zei Roos. ‘Op iedere kaart staat een vraag en die mag jij beantwoorden. Dan ben ik toch een beetje bij.’ Streng vervolgde ze: ‘De eerste pas thuis openmaken!’
Ik viel stil. Waar héb ik het aan verdiend?
Toen was het zaak karakter te tonen. Ik had me voorgenomen mijn emoties neer te knuppelen, doch werd prompt overvallen door een droefenis met aanzwellende violen in d-mineur. Joris keek glazig en slikte. Ik haalde flink mijn neus op – very charming – nog een laatste blik op haar oogverblindende snoetje…en wég was ze.
Een paar honderd meter verder kon ik alweer voorzichtig lachen. Goddank: een spelfout.
Meer lichtpunten kon ik op dat moment niet bedenken.
Later wel. Man zei: ‘Ik heb een geruststellend bericht,’ en las hardop van zijn telefoon voor: ‘Op Lowland zijn 200 pinpassen gevonden plus diverse OV’s, portemonnees, sleutels en identiteitsbewijzen.’
Een fijne gedachte: waar Roos ook is, ze is in goed gezelschap.
Wat lief dat ze dat gemaakt heeft! Hopelijk heeft ze het erg naar haar zin in Finland.
Roos heeft het ontzettend naar haar zin!
Bedankt voor je reactie.
Ik lees ontegenzeggelijk veel liefde!
Ja, Hulk. Daarom is het loslaten ook zo moeilijk, maar laten we haar met liefde los. De cirkel is rond ♥
Mooie woorden, Mir!
En als je het er moeilijk mee hebt, hou ik je ff vast.
Beloofd!
Als een echte Hulk dat zegt – zo eentje met heel brede schouders – dan moet het goed komen. Dank je ♥
Ik vind dat kwijlen toch wel vies hoor.
En nog leuker zou het zijn als ze elke dag een brief op de post zou doen, maar wie weet komt dat nog.
Buitenlandpostzegels zijn erg duur. In Nederland kosten ze 1,25 per stuk. Ik zou niet willen dat Roos zoveel geld zou uitgeven om haar moeder post te sturen. Al zal ze heus nog wel een kaartje sturen!
De eerste envelop echt pas thuis opengemaakt? Of liggen de snippers van de envelop in de auto…
Je bent inmiddels drie enveloppen verder… je meissie heeft hard gewerkt! Ik wens haar een heel fijne tijd… en jullie sterkte met de stilte… 🙂
Liefs,
Nathalie
Ik heb inderdaad netjes gewacht. Had je niet gedacht, hè?
Ze heeft er echt ongelofelijk veel werk van gemaakt.
LIeve groet
ha die Mirjam
ja dat meiske is al ff ziek , en ik dacht doe dit blog aan haar opdragen
zeker mooie muziek , maar ik maak niemand wakker hoor hihi zou niet durven
er was wat wind en maakte het al een stuk draaglijker , straks misschien nog een donderbui en dan weer droog
nee ik houd nog ff de wandelschoenen in de kast , maar heb wel al plannetjes zitten smeden 🙂
een fijn weekend groet
120 dagen lang een moment voor jezelf. Heerlijk.
Wat zeg je dat leuk!
Ha Kakel,
zo,n lieve dochter ga je zeker missen!
ze geeft je 120 roosjes één voor iedere dag
zo lief dat ze dit voor je heeft bedacht,
wens je een mooie weekend
Groetjes Christiene
De eerste dag van het weekend zit er alweer op. Het was een prachtdag.
Leuk dat je blijft lezen!
Jij ook een fijn weekend.
Lieve groet
Leuk idee van Roos. Ik ga niet meer zeggen dat zij een lief kind is want dat weet je al lang..
Je eindigt weer supersterk 😉
Dank voor je compliment (-:
Wat lief en leuk 120 enveloppen!! Je moet toch ontzettend nieuwsgierig zijn en ze niet nu al allemaal open te maken?
Maar ontzettend geweldige tijd gaat Roos te gemoed heb ik zo het idee wat een ervaring.
Dikke knuffel omdat het allemaal wel even slikken is 120 dagen zonder.
Er zit gigantisch veel tijd in die enveloppen. Alleen al het bedenken en opzoeken van de vragen…
Ik mis haar nog niet echt. Dat klinkt raar, maar ik heb het gevoel dat ze op vakantie is en volgende week weer thuiskomt.
Zal wel tegenvallen na die week (-:
Leuk iets van je te horen!
Je hebt nu al een aantal brieven geopend.
Zijn ze genummerd? Hans
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Op elke envelop staat de datum en de kaartjes die erin zitten, staat het aantal dagen voordat ze weer naar huis komt.
Er zit massa’s werk in!
Morgen beluister ik je show weer, Hans!
toch heel lief dat ze dat voor je heeft gedaan.
Teken van een goede band hebben.
Net een verkoelende onweerbui gehad. Hans
We hebben zeker een goede band. Daarom laten we haar ook volkomen vrij.
Vanochtend heeft het hier gehoosd en gedonderd. Toch vind ik dat natuurgeweld wel wat hebben.
Zonnige groet en bedankt voor je muzikale show!
wat een schitterend idee, die enveloppes!
En wat stond er in die eerste, mams?
In de eerste vroeg ze wat mijn favoriete dier was. Nog een lastige vraag want ik kon niet kiezen tussen honden of konijnen (-:
ha die Mirjam
ja Lidia is een kunstenaar hoor
de natuur is zo mooi , mij maakt het landschap niet zo veel uit , vind ze allemaal mooi , fietste in dit soort warmte we nu hebben dwars door frankrijk naar de Pyrinën , niet makkelijk maar mooi , had ook wel koude handen en drijfnat in Schotland , deerde me niet , zag enkel de mooie natuur , je word er deel van en dan valt het niet op heb ik altijd gedacht , toen 🙂
de Biesbosch wil ik graag al wandelend ontdekken , zal niet in ene dag lukken , maar ik ga er wel voor
ja die Zeearenden waren terecht volop in het nieuws , de rust en de stilte is ook waar ik enorm van geniet
wens je nog een fijne verdere warme dag avond en nacht 🙂
lieve groet , Karel
Wat een schat van een dochter. Leuk idee van die brieven. Elke dag een nieuwe verassing.
Wat een lieverd die Roos van jou!
Was ook echt in mijn nopjes met al die enveloppen.
Lieve groet
Ik hoop dat de dagen omvliegen. En wat ontzettend leuk die enveloppen. Prachtdochter!
Dank je!
Mooi idee hoor, elke dag iets leuks van haar om naar uit te kijken. Hier heeft de dochter net een reisrekening geopend om te sparen voor haar reis naar australie over 2 jaar.pff.. gelukkig nog 2 jaar..
liefs
Roelien
Heb je nog twee jaar de tijd om aan het idee te wennen.
Roos zei in het eerste jaar van haar studie al: in de derde ga ik naar Finland. Ze heeft echt mazzel gehad dat ze is toegelaten.
Jouw dochter gaat ook een fantastische tijd tegemoet. Maar nu voorlopig nog niet (-:
Wat ontroerend. En wat kent je dochter je goed. Geniet van alle brieven.
Wat een lieve dochter heb jij zeg!!! Dat hebben jullie toch maar goed gedaan (dat opvoeden) want zonder jullie hand was ze niet zo lief en empathisch geworden.
Wat een ontzettend lief compliment ♥
Ver weg en toch dichtbij
soms landt
het eigen vlees en bloed
ergens na een lange vlucht
het gaat verschrikkelijk snel na de eerste stapjes
afscheidspijn wordt gecamoufleerd met grapjes
in een moederhart
is het kind
nooit verder dan een diepe zucht
De appel viel niet ver van de boom, Mirjam! 🙂
Lenjef
Echt een ontzettend lief gedicht ♥ waar je me weer heel blij mee maakt.
Kus!
Wij hebben (helaas) geen kinderen, maar ik wil ook zo’n Roos.
Je wist al voor haar geboorte dat het een pracht van een Roos zou worden… !
120 enveloppen, 120 dagen, 120 vragen…. nog 119 te gaan …. de vraag is, wat zijn de 120 vragen …..
En is ze goed aangekomen ?
Voor de geboorte wist ik nog niet eens of ik een jongen of een meisje zou krijgen (-:
Maar het gaat om het idee en dat is lief.
Ze is picobello aangekomen.
Zonnige groet
Wat een mooi onverwachts cadeau. Wat goed bedacht… de tijd die ze er in stak en dat allemaal vanuit het hart.
Wat heb je het weer mooi omschreven, de dagelijkse realiteit met daarachter het lief en leed. Mooi.
Dank je wel, Michiel. Ik had het zelf niet durven en kunnen bedenken.
Zit ik hier te snuffen en tranen. Je hebt een super dochter!
Het afscheid viel me mee. Ik had verwacht dat ik in huilen zou uitbarsten maar dat is gelukkig niet gebeurd.
En via Skype hebben we haar kamer gezien. Ze heeft al spulletjes gekocht. Zo leuk!
Haha, 120 enveloppen… Lijkt wel op heropvoeding van de ouders. En wie weet leert ze daar een leuke blonde Fin kennen…
Het mooie was dat ik die enveloppen zelf nog voor haar ben wezen halen bij de Hema…
Het kan ook een leuke blonde Noor worden, of een donkere Italiaan. Het is een internationale opleiding. We wachten maar af (-:
ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh.. wat een lieverd is het toch…
een pareltje,
welk kind denkt daar nou aan…..
’t is een hels karwei, ik heb het eens gedaan toen ik 6 weken naar Aruba ging….. 6 weken??? en Roos gaat dubbel zo lang.. amaai..
een waar spektakel zeg ik je kakel..
wat een schat is het toch,
xxx
Ongelofelijk hè Dien, dat ze zoveel moeite voor me gedaan heeft.
Vanbinnen is ze nog mooier dan vanbuiten (-:
Wow, ben jij zes weken naar Aruba geweest? Mooie schelpen gevonden zeker!
Dikke kus ♥
Die 120 dagen zijn zo weer voorbij maar het is ook goed voor haar ontwikkeling -en die van haar ouders 😛 – dat ze dit doet. Niet elk kind krijgt zo’n kans ook nog eens.
Die 120 vragen vind ik wel leuk bedacht van die dochter van jullie.
We laten haar van harte los. Ze zal een stuk zelfstandiger terugkomen.
‘Misschien wil ik daarna wel op kamers,’zei ze al. Zolang we maar contact blijven houden. En niet verplicht elke dag; af en toe is goed genoeg.
die enveloppen….iedere dag iets om naar uit te kijken
dat is lief van haar
Eén @->- voor jou
Ik ben toch al zo’n nieuwsgierig type, haha.
Zou ze het liefst allemaal tegelijk openmaken maar dan is de lol eraf.
Warme groet
ik zou ook nieuwsgierig zijn, zo ben ik….
Eén @->- voor jou
Het liefst zou ik ze allemaal tegelijk openrukken.
Fijn weekend, Lutje1
Wat ontzettend lief van Roos. Pfff…als ik alleen al dit blogje lees krijg ik al bijna onbedwingbare neigingen het Australië plan te gaan boycotten. Gelukkig nog even een ver van mijn bed show.
Heb je je in de auto kunnen bedwingen?
De eerste dagen zal het vast wel wat wennen zijn, vast zo stil zonder Roos.
Heerlijk toch hè, voor die kinderen. Dat zoiets zomaar kàn. X
we hebben via Skype haar kamer gezien. Ze heeft al inkopen gedaan (dekbedovertrek) en alles gesopt. Komt dat huishoudelijke werk in het zorgcentrum toch nog van pas (-:
“Gewoon” laten gaan. Je leeft er naar toe, langzaam maar zeker. De dag van het afscheid had ik echt het gevoel: nu is het tijd om te gaan.
Je raakt je kind niet kwijt. Ze zijn alleen verder buiten ons bereik…
Maar jij hebt al zoveel afscheid moeten nemen de laatste tijd, dus wellicht dat het jou zwaarder valt. Ik hoop het niet, hoor!
Een knuffel
Geweldig! Dat is een leuk idee! Ga je nu wat van die vragen ook in je blog gebruiken? Vervelend dat ze 120 dagen wegblijft, maar uit ervaring met een zoon in het buitenland voor studie, kan ik zeggen dat het went.voor mij is de whatsapp heel fijn. Af en toe gewoon even wat korte opmerkingen naar elkaar toe. Ook af en toe eens skypen of op andere maniet contact hebben….ook heerlijk!
Sterkte. Ingrid
Ik zal af en toe een paar vragen op mijn blog zetten, nieuwsgierig Aagje (-: ( Is lief bedoeld hoor!)
Skypen en appen is ideaal. Zo is ze ver weg en toch dichtbij.
Tot nu toe mis ik haar nog niet zo. Ik denk dat ik het idee heb dat ze op vakantie is en volgende week weer terugkomt.
Lieve groet
Daar alleen kan liefde wonen
Daar alleen is ’t leven zoet
Waar men stil en ongedwongen
Alles voor elkander doet.
Deze boodschap hangt sinds mensenheugenis in de ouderlijke woning aan de muur. Ik moest er meteen aan denken naar aanleiding van Roos’ verrassing voor je.
Ik kende het versje niet. Wat een mooie! Ik heb ‘m opgeschreven.
Jij komt vast uit een warm nest, anders hang je zo’n fraaie tekst niet aan de muur.
Wat ontzettend lief van Roos en wat zulken jullie haar missen. Maar ze komt vast terug met een koffer vol verhalen en ervaringen. Komt goed veel appen iedere dag een envelop.
Roos heeft het goed aangepakt, met enveloppen en vliegtuig. Dat Finland is ver rijden, kan ik inmiddels uit ervaring vertellen. En goedkoop zijn die Scandinavische landen, waar ze Finland trouwens niet eens toe rekenen, ook niet. De kronen vliegen de portemonnee uit! Gelukkig hebben ze in Finland gewoon Finse euro’s, dat is echt gemakkelijker! Mocht Roos dan toch last hebben van saldotekorten, dan heb je zeker 120 redenen om daar iets aan te doen!
Ze heeft heeft hard gewerkt: bijles en examentrainingen gegeven en schoongemaakt in een zorgcentrum.
En ze krijgt mog een uitwonendenbeurs. Daar treffen wij het mee; het was het laatste jaar.
Het is echt een pokken-eind rijden! En dan nog terug in je eentje…
Eten is duur, zei Roos. Vooral de groenten.
Leuke laatste regel!
Oh wat lief van Roos je hebt een schat van een dochter
Krijg er krop van in mijn keel
Lukt het een beetje met jou
Lieve knuffel
Ja, boven verwachting. Misschien heb ik het idee dat ze op vakantie is en ze volgende week weer terugkomt…
Lieve groet!
Die enveloppen, wat een ontzettend lief idee van Roos… Een toppertje is die dochter van jou, maar dat is geen nieuws hè. Zal ze een tijd werk aan gehad hebben en ze had maar zo weinig tijd.. Veel plezier ermee 🙂
Dat afscheid… pffff… ik weet het…
Liefs
wat lief van Roos, een schat van een dochter hebben jullie
zo is ze er elke dag, die maanden zijn zo voorbij
Je bent nu thuis.. je bent nu thuis….. je bent nu thuis… wat stond er in de eerste envelop…. Wel lief van haar he…. je moet het positief bekijken. 120 dagen, zijn zo voorbij… Voor haar helemaal.
Love As Always
di mario
De eerste vraag was: wat is je favoriete dier? Dat heeft ze waarschijnlijk speciaal voor jou gedaan (-:
Ze heeft het erg naar haar zin en daar draait het om.
Lieve groet
Die vraag is vast voor jou.. voor mijn zijn het vissen en reptielen….. Nou hoor ik wel eens mensen zeggen, daar kun je niet mee knuffelen… Nee daar heb ik kinderen en een lieve vriendin voor….
Love As Always
Di Mario
Mijn neef heeft twee slangen. De een is een rattenslang, die ander weet ik niet precies. Het zijn niet mijn favoriete dieren maar mooi vind ik ze zeker. En dan zulke lange, smalle dieren zoveel kracht in zich hebben. Dat voel je gewoon als je ze beetpakt. Veel mensen associëren dieren met knuffelen, dat heb ik zelf ook (-: Leuk toch, dat iedereen zijn eigen smaak heeft? Zou anders een saaie boel worden.
Mijn vriendin heeft twee roodwangschildpadden in haar vijver. Die wonen daar al tien jaar. Graven zich elke winter in en in het voorjaar blijft het spannend: komen ze weer boven water? De nieuwe buren gaan de vijver dichtgooien. Gelukkig heb ik een pracht van een opvangadres gevonden. Ik mag mee de schillies wegbrengen. Kijk er nu al naar uit.
Lieve groet
Ik wist direct dat die “brieven voor jou waren” , deed het vroeger bij m’n dochter die wat stress op school had, nood briefjes noemde we dat, als ze zich “niet lekker voelde, mocht ze het open maken en daar hád ze steun aan.
Wat oneindig lief van Roos om er 120 te maken, ze gaan de hoogtepunten van je dag worden, ik weet het zéker!
Dus eigenlijk…ken jij mijn dochter beter dan ikzelf (-:
Kinderen zijn tof! En veel ouders gelukkig ook. 😉 <3
Wel een mooie dag om Roos weg te brengen, maar toch ook wel met een donker wolkje.
Wat lief, voor elke dag een verrassing, ze is lief voor je.
Een foutje kan een opkikker zijn. Hans
schitterend mooi
jullie zijn nooit echt ver van elkaar
wat een mooi idee van dochter lief
Wat een geweldig lief idee van Roos, zo mis je haar misschien een klein beetje minder. En die 120 dagen gaan vast sneller voorbij. Ik denk dat Roos daar in het hoge noorden haar mamma ook wel zal missen, dat kan niet anders. Maar ze zal er vast een geweldige tijd hebben en hopelijk niet teveel muggen, die zijn daar erg veel heeft een Fin mij eens verteld.
Ik heb Roos nog niet over muggen gehoord en dat zegt heel wat.
Toen wij in Zweden waren hebben we ook nul komma nul last van muggen gehad.
We hebben al geskypt en gratis gebeld via de wifi. Ze is ver weg maar het voelt een stuk dichterbij.
Wat ontzettend lief van Roos .Dus elke dag een vraag voor jou hoe creatief kun je zijn !
Liefs Elisabeth
Er zit écht bergen werk in. Ik wist niet wat ik moest zeggen.
Lieve groet
Wat ontzettend lief! Natuurlijk is ze iedere dag bij jou, afstand maakt niet uit, het aftellen is begonnen.
Wat een werk, wat een liefde … Wauw!
Waw ☺ zo lief … en doen hé die vragen beantwoorden, 120 maar ’t liefst. ‘k Ben eigenlijk wel wat curieus… erg hé 😉
Jouw Roos is goud!
*Zucht*…
Lie(f)s.
Ach gut, toch wel lief van Roos. Ze zal Mams best wel gaan missen.
Lieve groetjes van Edward.
Wat lief!!!