Treitermeid

Een vrouw noemt m’n meisjesnaam en vanuit de krochten van m’n puberteit herken ik haar onmiddellijk.
‘Wij hebben samen in de klas gezeten,’ zegt ze.
Ik knik. Haar neus is net zo groot als in mijn herinnering. In mijn dagboek noemde ik haar Pinokkio. “De Gaulle” was toepasselijker geweest.

De vrouw heet Rietje. Zeg maar gerust “Riet” want ze is verdrievoudigd in omvang. Ze heeft een pafferig gezicht vol craquelé, en nog steeds dezelfde mooie blauwe ogen maar de  kraaienpoten ernaast lijken wel winkelhaken.
Toen op de middelbare school mijn hormonen nog in winterslaap verkeerden, loeiden die van haar op oorlogssterkte. Elke week stond ze met een nieuwe verovering in het fietsenhok te vozen. Op haar vijftiende kon je haar met ’n gerust hart een afgelikte boterham noemen.

‘Jij bent Riet,’ zeg ik. ‘Jij stak m’n schoolagenda in de fik. En je hebt een keer m’n kleren meegenomen of weggegooid. Na gym moest ik in korte broek en T-shirt naar Franse les en naar huis.’
Onbeschaamd schatert Riet het uit. Haar onderkin flubbert heen en weer. Kennelijk vindt ze het nog steeds een goeie grap. Ik krijg zin haar in haar gezicht te slaan. Eerst links en daarna rechts.

Klanten draaien zich naar ons om en volgen geïnteresseerd ons gesprek.

Als ze is uitgelachen, informeer ik: ‘Wat heb je met m’n kleren gedaan? Ik heb ze nooit teruggevonden.’
‘In de vuilnisemmer gegooid en om half drie kwam de vuilniswagen langs,’ vertelt ze met een licht gevoel van triomf.
‘Heb je dat echt gedaan?’ vraagt Wout. Hij geeft met de platte kant van een hakmes  stevige klappen op een lap vlees en staart Riet in ongeloof aan.
Riet knikt zoals een duif tijdens het lopen met zijn kop doet.
De slager schudt zijn hoofd over zoveel lompheid.

Riet zegt: ‘Ik heb jou een paar keer in de krant zien staan. Dat je de meeste kilometers bij de Waardrenners hebt gefietst.’
‘Leuk joh,’ zeg ik koeltjes.
‘Ja, mijn ex fietste daar ook. Mijn eerste ex. Niet mijn tweede.’
Ze begint een heel verhaal en negeert vakkundig mijn gebrek aan belangstelling. Zelfs als ik mijn bestelling doorgeef, wauwelt ze door.
‘Zit jij op facebook?’ vraagt ze.
‘Ja,’ zeg ik, ‘maar ik voeg alleen vrienden toe.’

Als ik betaald heb, probeert Riet het nog één keer. ‘Zullen we een keer iets afspreken?’
Het magische woord “sorry” heb ik haar nog steeds niet horen zeggen. Ik geniet  bij voorbaat van de krenkende woorden die ik ga zeggen: ‘Nee, dank je. Als ik gemekker wil horen, koop ik wel een geit.’
De bulderende lach van Wout achtervolgt me als ik zijn slagerij uitloop.

107 gedachten over “Treitermeid

  1. Goed gedaan Mirjam!!
    Zulke mensen zijn onverbeterlijk, hoe verzint ze het om je te vragen om af te spreken. Maar je hebt haar goed afgetroefd!
    Gelukkig zijn er wel Riet(jes) die deugen (ik denk aan mijn moeder en onze Rietepietz ;-))

    Liefs x

  2. Goede morgen Kakeltje. Schitterend hoe jij steeds weer zo assertief uit de hoek kan komen, je hebt die nare dame beslist goed op haar plaats gezet, geen wonder dat je slager er dubbel van lag hihi.

  3. Pestgedrag

    te veel jongeren kunnen verschrikkelijke verhalen vertellen
    over wat hen, heel vaak met een zee van verborgen tranen
    aangedaan wordt door griezels die zich enorm stoer wanen
    in een pestkop is er helaas weinig ruimte voor hersencellen

    Soms blijft de beschaving stil staan vrees ik, Mirjam.
    Lenjef

    • Ik vrees dat er vandaag de dag maar weinig veranderd is.
      Soms vraag ik me af of het zelfs niet erger wordt.
      Maar dan kijk ik gewoon een paar dagen niet naar het journaal…
      Bedankt voor je begrip en reactie.
      Lieve groet

  4. ik denk spontaan aan dat spreekwoord;
    wie het laatst lacht , lacht het hardst
    dit gevoel heb ik hier nu ook
    Wat een vrouw is me dat rietje, en zo onbeschaamd….
    Een @->- voor jou

  5. ha die Mirjam
    ja wat dacht je mijn geboorte stad als 1ste hihi
    het gaat niet om een foto , nee een hele pps zit er in dat plaatje , klik er maar eens op 🙂
    oliebollen ff denken hoor , nee die had ik al 2 jaar niet , zal er dit jaar eens aan denken om er wat te halen

    alvast een slaal wel groet

  6. Ik begrijp helemaal niets van dit soort mensen. Waarom doe je zoiets? Je zou kunnen zeggen, ach ze was jong en en dan doe je wel meer iets wat niet door de beugel kan. Maar willens en wetens iemands agenda in de fik steken en kleren weggooien doe je niet. En dat dan op latere leeftijd en plein public dit nog even bevestigen…..dan klopt er duidelijk iets niet aan haar. En ik krijg het akelige gevoel dat deze mevrouw nu nog in staat is om zoiets te doen. Verschrikkelijk!

    • Dom geboren en niets bijgeleerd. Zoiets.
      Het verbaasde me wel dat iemand van onze leeftijd geen empathie ontwikkeld heeft.
      Toen ik haar zag kon ik me nauwelijks meer voorstellen dat ik vroeger zo bang voor haar was. Ze deed me niets meer. Ik keek letterlijk op haar neer.
      Dank voor je lieve woorden.

  7. Ik weet nog dat ik een keer een oud klasgenoot tegenkwam een man die vroeger heel erg gepest had. Daar heeft hij zijn leven lang last van gehad. Toen we reünie hadden kwam hij alleen als een bepaalde leerkracht niet kwam anders stond hij niet voor zichzelf in want die leerkracht deed ook gewoon mee. Mijn broer die 1 1/2 jaar ouder was als ik was op de lagere school altijd ziekelijk en bronchitis en werd ook vaak gepest. Weet nog dat ik die gozer nog een keer uitgescholden heb en gezegd dat hij er mee moest stoppen. Of het geholpen heeft weet ik niet meer maar het is echt niet leuk die dingen.

    • Het pesten heeft mijn jeugd verwoest omdat ik er uiteindelijk door in het Sophia beland ben.
      Terwijl de pestkoppen gewoon doorgingen met hun leven.
      Maar het is voorbij! Ik richt me op de toekomst. En Riet zal me verder jeuken…
      Heel lief en dapper dat je voor je broer bent opgekomen!

  8. Duidelijk een type van dom geboren en niets bijgeleerd vrees ik. Maar knap gereageerd van jou, ik neem diep mijn hoed (al draag ik die niet) voor je af. In haar geval zou ik me doodschamen dat ik zoiets ooit gedaan had. Ik ben nooit gepest en ik heb nooit gepest, dus ik kan me niet voorstellen hoe het is om de straat over te steken als je iemand aan zag komen. Gelukkig ben je er goed doorheen gekomen en kon je haar nu eindelijk eens op haar nummer zetten.

  9. Dat het mens zich niet de ogen uit de kop schaamde toen bleek dat jij je die rotstreken nog herinnerde. Ze had een boei moeten krijgen die je tot ver in de omtrek te zien was. je was bijna nog te mild voor haar met je opmerking, wát een dom mens!

    • Ze zou in bed met de dekens over haar hoofd moeten gaan liggen. Sommige mensen hebben een enorme plaat voor hun harses…
      Dank voor je meeleven!

  10. Wat erg Mirjam. Maar ik zit me hier plaatsvervangend kwaad te maken. Mocht je haar nog een keer tegenkomen, schop haar dan meteen tegen haar schenen, keihard graag.

  11. Het zal niemand ontgaan dat deze column playback day is.
    Het is helaas wel herkenbaar… Je hebt haar goed op haar nummer gezet… Maar gezien haar omschreven lichamelijke conditie… Heeft ze zichzelf al gestraft.

    • Playback day. Dat zeg je mooi.
      Toch voelde het voor mij als een overwinning. Vroeger was ik als de dood van Riet. Als ze mij tegemoet liep, stak ik de straat over. Nu deed ze me helemaal niets.
      Dank voor je reactie!

  12. oh jeetje toch kakeltjelief, wat een vreselijk drama.. maar weet je… jááren geleden sprak iemand mij eens aan op mijn gedrag vroeger op school, ze zei ik was bang van jou… je pestte me altijd??? en écht.. op het leven van mijn jongens, ik weet het écht niet, en ik vind dat zó erg… zelf kan ik me niet voorstellen dát ik het gedaan heb, omdat ik andere pesters er flink van langs gaf, om 2 ( zielige) deernes te beschermen, maar het is tóch raar het blijft bij me hangen… vind mezelf zo’n trut als ik dat gedaan heb,
    dus ik snap niet dat die voos zich niet helemaal rotschaamde… zo zie je maar kakelino, god heb raore kostgangers waor…
    jij hebt het super aangepakt, daar heeft ze geen terug van 🙂
    loflie doffie joe aar

    • Volgens mij heeft die persoon jou met iemand anders verward. Dat kan toch niet anders? Als jong meisje heb je al zoveel meegemaakt…
      Vroeger was ik als de dood van Riet en nu deed ze me helemaal niets. Dat voelde goed. Ze is gewoon een saai, uitgezakt mens zonder karakter geworden.
      Ik ook van jou ♥

  13. Alleen al dat ze elke week met een andere verovering stond te vozen….. We hebben allemaal wel van die lui in de klas/op school gehad. En de meeste zijn nu (zogenaamd) heel verlegen of preuts. Tja, en sommige blijven gewoon akelige mensen. JE hebt dit iig mooi aangepakt 😀

  14. Wat een naar wijf zeg. Je hebt altijd de ijdele hoop dat mensen spijt krijgen van de dingen die ze een ander hebben aangedaan. Dit fraaie exemplaar is reddeloos verloren. Wat een armoe als je zo bent.

  15. Wat een mooi verhaal, zo’n Riet blijft een domoor. Ik vrees wel dat de bond voor geitenliefhebbers je nu gaat aanklagen vanwege het in een negatief daglicht plaatsen van de geit, en of je dat gemekker vindt of niet, de geit laat zich niet pesten! Hachelijk?

    • Bij dezen bied ik mijn nederige excuses aan aan de geiten. Die kunnen er niets aan doen. Ik heb ze er ongewild bij betrokken; ze verdienen beslist beter (-:

      • Ik moet nu voorzichtig zijn en niet schaapachtig lachen, dat levert mij gegarandeerd anders narigheid op met de bond voor schapen….

        😉

  16. Ik heb met bewondering je stukje gelezen. Zo knap en beheerst hoe jij er mee omgaat. Je bent een mooie roos geworden, terwijl zij onkruid is gebleven. Ik weet niet of ik die beheersing op had kunnen brengen. Toendertijd kreeg ik een rode waas voor mijn ogen en misschien zou ik weer zo reageren. Ik weet het niet. Mijn pestverleden ligt achter mij, maar soms komt het toch boven borrelen.
    Respect!
    Maar ik heb wel erg hard gelachen;-).

    Liefs Joanne

    • Dat is heel lief van je om te schrijven.
      Als kind scheet ik in m’n broek voor haar. Liep ze me tegemoet dan stak ik de straat over. Nu deed ze me helemaal niets. Dat voelde als een overwinning.
      Wat me wel dwars zit is dat ik mede door haar in het Sophia terecht gekomen ben, terwijl de pestkoppen gewoon door gingen met hun leven…
      Altijd blijven lachen (-:
      Liefs ♥

  17. Nee… neee, als ze dat echt gedaan heeft, dan is elke reactie die je gedaan had toelaatbaar geweest, maar… de reactie die je hebt gegeven was onnavolgbaar goed. Dat je het gedaan hebt, is niet goed te praten, maar dat je het zelfs goed vind… dat is drama.

    Love As always
    Di mario

  18. Wat een os zeg! Je had ze beter bij Wout kunnen laten. Gebrek aan fatsoen en opvoeding.
    Bewonder je om je antwoord!
    Groet!
    Wilma.
    Ps. I O ja ik verslikte me net niet in mijn juice..

  19. Dat je zo rustig kon blijven, respect! Denk niet dat dat mij gelukt was.
    Geniale eindzin! Denk dat ze nu nog aan t nadenken is waarom je geen
    vriendjes met haar wil worden op Facebook.
    liefs
    Roelien

    • Even zag ik een rode streep en daarna werd ik heel rustig. Vroeger was ik ontzettend bang voor haar en nu deed ze me niets.
      Ik vond haar een slap aftreksel van een saaie, kleurloze doos. Dat voelde bevredigend.
      Niemand weet, niemand weet
      dat ik Mirjam Kakelbont heet (-:
      Lieve groet ♥

  20. Als je met een plaat voor je kop geboren bent, blijft die plaat je altijd achtervolgen. Rietje heeft geen schijn van kans die plaat ooit nog kwijt te raken.

    Genoten van je antwoord. Al ben ik bang dat Riet-niet-echt-petite het niet heeft begrepen. Vanwege die plaat dus.

      • Keigoed!!! Precies, dat bedoel ik ook..
        Geen opvoeding genoten en niks bijgeleerd ook…
        Dikke knuffel en liefs XXX

  21. Bij zo’n weerzien, worden oude wonden opengereten Mirjam. Maar je bent huppelend naar huis gegaan, omdat je niet bent geworden zoals zij toch?

    • Over het pesten ben ik wel heen, heen. Maar ze haalde wel even het bloed onder m’n nagels vandaan.
      Je zou toch verwachten dat mensen met het klimmen der jaren “zachter” worden…
      Dag Edje (-:

  22. Joop vraagt of je hem voortaan even wilt waarschuwen voordat je een blogpost publiceert…
    Hij schrok zich zojuist 1000 hoedjes toen ik vanuit de stilte ineens onbedaarlijk begon te schateren…

  23. ” geweldig ”
    ha die Mirjam , wat een mooi schrijven 🙂
    ja er zijn van die figuren uit lang vervlogen tijden die je liever nooit meer treft
    je hebt het haar goed verteld , maar volgens mij kwam er niets van bij haar over , zelfs het hakmes en de schaterlach van de slager doen haar niets , kan je nagaan wat een dom mens het is en toen al was

    ja er staan mooie en vreemde beelden tussen hé 🙂

    fijne avond groet

      • hihi gesmolten teflon dan want het flubberte toch zo 🙂
        ik heb gelukkig wat goede herinneringen op kunnen halen bij een reúine van de klas van ’62 🙂

  24. Onvoorstelbaar wat mensen elkaar aandoen en er dan lachend mee wegkomen! Ze weten niet wat voor schade ze kunnen aanrichten, zo dom..:
    Je reactie is lovend en sterk!
    X

    • Ik heb me wel eens afgevraagd om mensen zich later nog konden herinneren dat ze mij gepest hebben, maar deze reactie had ik niet verwacht…
      Dank voor je reactie!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *