De vechtersbaas en het ligoudje

Keek op de week (193)

Spotje

Roos en Dirk hebben een kater, Spotje. Licht uit, Spot aan.
Beest ging voor KPK (Katten Periodieke Keuring) naar dierenarts. Dirk propte kat in reismandje en zette dat in auto.
Kater kreeg kuren. Blies, schreeuwde en ragde met nagels langs binnenkant mand.
Hup, eruit.
Tevreden zittend op achterbank liet huisdier zich vervoeren. Het waren maar drie straten.
Met kat onder zijn arm wandelde Dirk praktijk binnen.
Dierenarts zei: ‘Dit heb ik nog nooit meegemaakt.’
‘Hij is meestal heel relaxed,’ zei Dirk. Legde kat op weegschaal waarop beest meteen ging liggen spinnen.
Spot kreeg vaccinatie en compliment over gewicht.
‘Iedereen zegt dat-ie te dik is!’
‘Hij lijkt dik omdat hij een vechtersbuik heeft. Een extra plooi huid ter bescherming van de onderbuik. Is hij een vechtersbaas?
‘Hij wacht buurtkatten op schutting op en mept ze er één voor één af.’

Roos’ borstel (Tangle teezer) was beetje vuil.
‘Leg ‘m in vaatwasser, dan komt-ie er blinkend uit,’ sprak ik uit ervaring. ‘Wist je dat er mensen zijn die hun tandenborstel in vaatwasser zetten?’ voegde ik er vunzig aan toe. ‘In tandenborstel zitten meer bacteriën dan op wc-bril.’
In plaats van geshockeerd te zijn, reageerde Roos: ‘Er zijn mensen die hun wc-borstel in vaatwasser zetten.’
#ikmoetkotsen
‘Mam, je hebt mensen die hun wc niet schoonmaken. Alles spoelt toch het riool in.’
Bij zien van mijn gezicht schaterde Roos: ‘Die zag je niet aankomen, hè?’

Wachtte bij verzorgbejaarde (87) op komst van ambulance voor vervoer naar zorginstelling. Om 10 uur zou gele taxi arriveren. Dag Thuiszorg, bedankt voor drie thuiszorgmomenten per dag. Radio speelde levensliederen op standje bejaardenhuis.
De sprei een tapijt vol vieze vlekken. Een blaasontsteking en elk halfuur naast het bed op de postoel. Bejaarde weigerde in haar luierbroek te plassen. Als ze alleen was, ging ze zelf op de po. Alleen was ze niet alleen en hebben haar kuiten de dikte van een vlaggenmast.
Waar bleef die ambulance!
Ring, ring, why don’t you give me a phone?
Laat me raden: een spoedgeval. Kneep van egoïsme mijn handen dicht dat spoedpersoon onbekende was.
Om 12.15 uur: ‘Goedemiddag!’
Je vraagt niet: waar komen jullie zo laat vandaan, want je hebt ze nodig, hè?
Brancard zag er indrukwekkend uit. De deuropening liet zich niet intimideren en weigerde draagberrie toegang tot woonkamer.
‘Kan mevrouw lopen?’
‘Ze kan alleen kort staan.’
Patiënt werd op rollator gehesen. Het rijden en optillen onderging ze als een ongewenste rit in achtbaan.
Maar ze was in goede handen. Eindelijk.
Waarom moet iemand eerst aftakelen voordat er een plekje is in een verzorgingshuis?

‘….hebben een geldprijs gewonnen,’ zei vrouw geheel in donkerblauw gekleed. Ze stond bij groenten in buurtsuper. Ze boog dichter naar gesprekspartner toe en fluisterde iets.
‘Zoveel? Waarbij dan?’ vroeg vrouw. Ze droeg witte laarzen die tot haar knieën reikten.
‘Postcodeloterij.’
’80.000 euro?’ zuchtte Witte Laars.
Daar was het! Triomfantelijk gooide ik extra lading spruiten (Joris eet echt vieze dingen) in herbruikbaar zakje.
‘Vertellen ze dat tegen iedereen?’ vroeg Witte Laars verbaasd.
Donkerblauw keek kwaad en antwoordde gepikeerd: ‘Het was op tv, hè?’
Dacht onderweg naar huis: wat kan mij mijn banksaldo bommen. Ik kijk naar wie ik heb opgevoed.

Foto: Pixabay

21 gedachten over “De vechtersbaas en het ligoudje”

De tijd dat oudjes nog goed waren en dan aan gingen leunen is zelfs voorbij. Het is een trieste achteruitgang.
De dierenarts hier was net zo verbaasd wijlen Maria ging op de schouder van Vriendlief zo mee. Doezel breekt ook zijn kooi af, maar Mickey is door mij opgevoed en een keurig mannetje. Wat een heerlijke tekening, Spotje is een knapperd.

21 gedachten over “De vechtersbaas en het ligoudje”

Geef een reactie Reactie annuleren