“Binnenkort word je achttien!” joelde de verzekering. Door Kinds lijf gierde een zalig gevoel van zorgeloosheid: eindelijk werd ze gekend in haar naderende volwassenheid. En de verzekering bood zoveel voor zo weinig! Roos rekende zich rijk zonder rekenmachine. Ze besloot meteen alles zelf te regelen, ook de betaling per bank. Het was geen voorstel van haar kan maar een mededeling.
‘Betalen van je ieniemienie-salaris?’ opperde Man, ‘wat een flauwekul. Houd jij je maar met belangrijker zaken bezig, zoals je het kiezen van je vervolgstudie.’
Roos uitte een woordenstroom gepaard gaande met niet mis te verstane gebaren, maar haar vader overtuigen viel verdraaid niet mee. De hoogste tijd voor een partijtje worstelen. Pa met kracht en Kind met sluw geweld. Het abonnementsgeld van Aikido moet er wel uitgehaald worden natuurlijk. Helaas voor Roos was ze aan de verliezende hand, en uit pure overlevingsstrategie besloot ze: wie niet sterk is, moet geraffineerd zijn.
Ineens kwamen er blazende geluiden uit haar broek, afgesloten met een ritmisch geroffel. Ongewenste lucht borrelde onze neusgaten binnen. Ik maakte wapperbewegingen met mijn hand, en smeekte om de luchtverfrisser. Man lachte vals en zei: ‘Dit ruikt niet gezond. Als ik jou was, zou ik maar als de bliksem die ziektekostenverzekering afsluiten!’
Roos was meteen genezen.
Ha 18 jaar, Juist 70 jaar geleden was ik dat ook geworden. En de ganse wereld vierde feest. Niet om mijn verjaardag te vieren, nee die liep zo voorbij zonder boe of ba. Maar om het einde van de grote oorlog te vieren. …. Dan heeft Roosje nog veel te verwachten.
En ik hoop allemaal goede dingen.!. Het wordt nog druk in villa Kakelbont . 🙂
70 jaar geleden? Echt waar? Dan mag ik je feliciteren met je 88-ste verjaardag!
Een uitstekende leeftijd om nog veel ouder te worden, Tilde 😀
En dat alles in goede gezondheid uiteraard. En je bent zo modern als wat achter je nieuwe laptop.
Het eind van de grote oorlog vieren is vast speciaal geweest.
Ik hoop dat je een herinnering wilt schrijven over WO II, als ik begin me over dat onderwerp een blog plaats.
Het blijft ook druk in Villa Kakelbont, want Roos heeft besloten niet in Utrecht maar in Rotterdam te gaan studeren.
Als ze voor Utrecht had gekozen, had ze op kot gemoeten, zoals jullie dat noemen.
Ik had Roos met alles geholpen, maar ben toch blij dat ze voorlopig thuis blijft wonen.
Vanavond neem ik een borreltje op je. Proost!
Liefs Kakel xxx
Wat ontzettend zelfstandig, ze weet alleen nu nog niet waar ze aan begint… Leuk verhaal Kakeltje!
…en wij weten niet waar het eindigt, haha!
Hahahaha! Mooi verteld 😉
Lijkt me een verstandige man, die meneer Kakel. Jawel. En hij sprak natuurlijk met dichtgestopte neusgaten: Did duikt diet gedond hoo…
Aardige vent.
Echt zo’n type dat je graag te vriend houdt 😉
Komt me bekend voor. Na een paar maanden kon ik orde op zaken stellen.. Ach ja, een wijze les zullen we maar zeggen..
Voor kind én ouder…Maar hij/zij heeft er vast van geleerd.
Nou, wat een initiatiefneemster ook al liep het met een sisser af. Wij hebben net het omgekeerde met de onze. Ze loopt tegen de twintig aan en die moet je bijna dwingen om wat op eigen benen te staan, en omdat ze dat toch ooit moet verplichten we haar om de dingen die ze kan doen ook te doen. Met ons als back-up *zucht* wat een ouder lijden kan 😉
Sommigen moeten je vastbinden en anderen weer hard vooruit duwen.
Ik ben nog geen ouder tegengekomen bij wie het perfect gaat.
Gelukkig maar ;))
Ze zal over een paar jaar smeken of pappie niet liever iets wil betalen :))). Het leven is duuuuuuuuur.
Dat doet ze nu al als ze nieuwe kleren wil 🙂
Er zijn dus ook Roosjes die niét prettig ruiken begrijp ik hieruit!
Evengoed is ondervinding de beste leermeester dus misschien tóch proberen, met jullie als achtervangers kan er immers niet fout gaan?
Zelfs Roosjes ruiken niet prettig, dat heb jij uitstekend begrepen!
Kind verdient nog erg weinig, maar zodra dat verbetert, zijn wij er als de kippen bij 😉
Hahaha, de papa is ook niet op zijn mond gevallen 😀
Hij zegt niet veel, maar áls papa iets zegt…
ohjeeeee……als er ergens luchtjes aan zitten dan is het wel bij verzekeringsmaatschappijen…. daar kunnen meestal geen luchtverfrissers tegenop.
Die Roos is zo dom nog niet, ogenschijnlijk onder protest kiest ze toch (hoe slim is dat) eieren (geen rotte) voor haar geld 😉
Wij hebben in ons vorige huis een keer brand gehad, en de verzekeringsmaatschappij heeft erg zijn best gedaan te bewijzen dat wij onderverzekerd waren, maar het is de man niet gelukt. Het was een miezerig en achterbaks mannetje. Ik heb ook geweigerd koffie voor hem in te schenken. Toen hij wegging, zei hij dat we het zo moesten bekijken: van een brand word je altijd beter. Ons huis was anders wel ruim drie maanden onbewoonbaar, en in die periode trouwden we ook nog… Dus nee, daar kan een (hele doos) luchtverfrisser(s) niet tegenop!
Dat uitgekookte bij de jeugd zit er al van jongs af aan in 😉
Toen mijn zoon 18 werd nam hij ook het besluit alles zelf te regelen. Eigenlijk daarvoor al. De post van de zorgverzekeraar, de post van de overheid voor zijn studiefinanciering. Zijn OV jaarkaart. En hij doet het al meer als een jaar enorm goed op financieel gebied. Ook met zijn studie trouwens.
Dochter mag nog 2 jaartjes genieten van haar pubervrijheid. Die heeft dus nog even vrijstelling 🙂
Al het goeds vandaag 🙂
Het is natuurlijk super als ze de heft in eigen handen wilt nemen. Maar soms moet er wat bijgestuurd worden, nu nog.
Is de lucht inmiddels vervlogen?
De lucht is opgeklaard, ja 😀
Haha wie niet sterk is moet slim zijn!
Je zal maar 18 jaar zijn en de wereld ligt nog voor je open, heerlijk.
Maar voorlopig zullen jullie nog wel moeten bijspringen 😉
Liefs Petr@
😀 Ik ruik gelukkig niets. Ben snipverkouden.
Elk nadeel…:-)
Haha, Roos haar strategie kennen ze hier helaas ook. Man wat kunnen die kinderen stinken…
18….voor hun gaat er hun nieuwe wereld open omdat ze baas zijn over de eigen rekening, maar bijsturen kan geen kwaad
Voorlopig kan Roos kon niet bij haar spaarrekening komen 😉
Daar wachten we mee tot ze echt volwassen is, of tenminste 21 jaar.
Een zeer speciale dochter. De meeste kinderen zouden het aanbod in dank aannemen. Geweldig om zo’n dochter te hebben die haar eigen zaakjes wil regelen. Helaas is ze er toch ingestonken.
Dankje, zo had ik het nog niet bekeken 😉
Je laatste opmerking is leuk!
En dan in de catagorie kakelvers. Mmmmmmm, ben ik even blij dat ik geen geurcomputer heb. Vanaf 18 jaar gaat er bij een hoop de prijs omhoog.
Love As Always
Di Mario
In geval van een geurcomputer had ik jullie deze blog bespaard 😉
Je moet wat doen om je lezers te vriend te houden!
zo zie je maar wat een windje kan doen 🙂
Mooi heft in eigen handen nemen en het was te mooi om waar te zijn…er zat een luchtje aan 😉
Het leven is duur, en dat blijft het ook!
Mooi verhaal waarmee maar weer bewezen is dat 18 maar een getal is en volwassenheid langzamerhand wel komt natuurlijk. (Of bij sommige nooit, misschien nog leuker).
Als je zegt dat Roos zegt is, geloof je het ook 😉
Leuke laatste regel.