Vandaag mocht ik (ik ‘moet’ steeds minder van mezelf) naar de tandarts. Niks heftigs, gewoon periodieke controle. Nu zit zij niet bij ons in ’t dorp, dus moest (tja) ik met mijn blauwe bolide op pad.
Ik was snel klaar (geen gaatjes) en trok mijn jas aan, toen er een meneer in een felgekleurde jas naar binnen stapte. Ik ben voor de beer niet bang, maar toen ik die reusachtige kerel zag staan, die in zijn eentje de gehele wachtruimte opvulde, kreeg ik een licht onwel gevoel. Qua formaat en kleur deed de man beslist niet onder voor John Coffey uit de film “TheGreen Mile”.
Hij keek de wachtruimte rond en zag maar één mens staan: ik. Toch vroeg hij met ‘n bulderstem: ‘Van wie is dat kleine (!) blauwe autootje?’ Ik schrok zo hard, dat ik snel iets zocht om me aan vast te klampen, doch het enige wat in mijn buurt stond, was de stevige man zelf, en hem wilde ik niet lastigvallen. Zijn handen waren zo groot als pizzaborden. Het ergst is dat deze grote kerel niet in een standaardauto past. Zou hij met zijn dubbeldekker tegen, of erger nog, óver mijn auto heen gereden zijn? Mijn jas trok ik maar weer uit; die had ik voorlopig niet nodig. Ik stak een vinger op en zei zachtjes: ‘Die auto is van mij’.
‘Wilt u zo vriendelijk zijn uw autootje even weg te halen, want hij staat in de weg: de vuilniswagen kan er niet langs.’ Oh, pffff… was dat alles? Nou, dan een beetje meer respect graag hè, als mijn kleine autootje groot genoeg is om in de weg te staan.
Ik probeerde het mijn-kleine-auto-staat-in-de-weg-moment wat te rekken, totdat John op zijn horloge keek, en zijn pizzahanden in zijn omvangrijke zij zette. Ik weet wanneer ik moet stoppen, dat is mijn kracht. We stapten allebei in onze auto. Ik probeerde te demonstreren over hoeveel paardenkracht mijn karretje beschikt door de stenen uit het wegdek te rijden, maar dat mislukte.
Omdat de weg verderop doodliep moest (hmm) ik keren en langs dezelfde vuilwagen rijden. Er schalde muziek door het open raam naar buiten, en nog iets heel anders, het geluid van een soort natuurramp. Jammer dat deze John mijn blog niet leest, anders had ik hem een gouden tip kunnen geven: als je met de radio meezingt, draai dan je autoraam dicht!
Jij vraagt je zeker af, wat een foto van een kat op een toetsenbord, te maken heeft met mijn tandartsbezoek? Snap ik. Mijn tandarts is een groot liefhebber van katten en geniet van het voorrecht dat katten bij haar willen wonen, en deze foto hangt in de wachtruimte van de praktijk. Ik denk dat ze daarmee wil laten zien dat tandartsen ook maar gewone mensen zijn.
Volgens mij ben jij net zo heerlijk opgekruld als dit poesje naast hem/haar in slaap gevallen;-)
Wij hebben ook een menselijke tandarts …soms irritant soms leuk aardig
Hahaha, zie die vuilnisman daar al staan in de deuropening. Wat een prachtig verhaal weer en zo beeldend! Heerlijk!
hoi Mirjam
Ben je nog op vakantie? Het is al zo lang stil hier.
Ik mis je grappige verhalen!
Liefs Petr@
grote mannen met handen als pizaborden vind ik doodeng….ik ben maar een klein vrouwtje…..maar als ze gaan zingen heeft het wel iets aandoenlijks. Past dat katje toch weer bij het verhaal 😉
Schattig beestje.
Zo eentje willen wij er ook wel bij hoor. Ik vrees alleen dat onze poezert het daar niet zo mee eens zal zijn.
gr Bibje
Tja… en blijkbaar óók geen gaatje meer om te bloggen;-) of eh…. juist wél in een heel groot zwart gat gevallen!
Leuk verhaaltje. Gelukkig hoef ik niet meer naar de tandarts. En ik rijd ook geen auto :-0
Hahahaha, ik zie het zo voor me!
Tja, tandartsen… ik moet een afspraak maken… *zucht*
Never a dull moment, zelfs niet bij de tandarts 😀
En zo werd het bezoek aan de tandarts toch heel gedenkwaardig door het buldergeluid wat uit de mond van deze man kwam. Misschien had de aardige tandarts hem even te pakken moeten nemen?
O, wat een schatje zeg! Ik bedoel natuurlijk die kat, moedig beest ook dat die bij een tandarts durft te wonen …….. mijn vrienden zijn het niet, tandartsen bedoel ik dus ……….
En die John, ach, waarschijnlijk net zo’n klein hartje als in de film.
Hoi Kakel,
Ik heb je teruggelinkt, had je dat liever niet, dan verwijder ik je weer hoor!
Voor nu een heel fijn weekeinde gewenst, en ja, wij hebben al weer een volle week vakantie. Nog vijf te gaan 🙂
Tja, tandartsen worden door de meesten ook niet als mens gezien toch? Dus een beetje je imago bijschaven is best slim.
Whahaha, wat heb je dat weer kostelijk verteld Kakel. Helemaal geweldig.:-)
Jammer dat mijn tandarts geen poezenfoto’s aan de muur heeft hangen. Hij heeft wel Disney platen, die zijn ook leuk. En ik lees er altijd de D.D. 😉
O ja, nog even dit: het is “wilt u zo vriendelijk zijn…”.
eind goed al goed zullen we maar zeggen zeker? 🙂
Bij mijn tandarts mag ik liggend in de stoel zo’n akelig drukke plaat bekijken, zoals van die Van H.aasteren puzzels. Vreselijk vind ik dat, maar ja ik ben ook niet echt gek op poezen. Dus….
De maat van de auto is niet belangrijk als ie maar doet wat ie moet doen: je brengen waar je heen wil.
De maat van de man is weer een heel andere zaak.:-)
Je probeerde het moment wat te rekken … da’s vragen om moeilijkheden Kakel hahaha! Maar je hebt je er weer uit gered, zoals altijd 😉
Hoe durft die grote akelige meneer zo lelijk te doen over jouw auto? Tsssk.
jij hebt wel een leuke tandarts , knap geschreven
vuilnismannen zijn ook maar gewone mensen…
🙂
Goh…. nou héb je een praatje … heb je geen gaatje;-) o nee… praatjes vullen géén gaatjes !
Zo’n beul van een vent kan behoorlijk intimiderend zijn hé;-)
er zijn geen ongewone mensen, iedereen is gewoon, maar soms doet iemand wel eens wat raar
ik wens je een fijn dagje
bedankt voor je bezoekje
ja, soms is dat autorijden nog een heel gedoetje! Maar gelukkig kwam alles fijn goed!
Echt, zijn tandartsen ook maar gewone mensen!?
Ik lig hier te schuddebuiken van de lach ,heb nota bene net gegeten.
:-).
Liefs, Ria
Fijn dat je geen gaatjes hebt…
Juist kleine autootjes zijn groots genoeg om regelmatig in de weg te staan. Ik kan het weten.. Heb zelf maar een klein exemplaar..
Die van mij is nog net geen mini.
Wás het maar een mini, denk ik weleens 😉
Of nog beter: een fiat 500, lichtblauw, cabrio graag.
Of wat vind je van een Landrover met snorkel en lier? Wel met een lasso in de achterbak…
hahahahahahaha, wat een verhaal, maar geweldig opgelost. kuch kuch.
Love As always
Di Mario
Dat is inderdaad een beer, maar vast niet zo’n knuffelbeer als die uit The Green Mile (wat een geweldige film vind ik dat).
Ik heb genoten van je verhaal… wat kan je heerlijk schrijven!
Een heel fijn weekeinde en wellicht vakantie gewenst!
Is de schoolvakantie begonnen?
Nu Roos geslaagd is, houd ik dat niet meer zo bij.
Jij natuurlijk des te beter 😉
Fijn weekend en tot blogs!
meer tandartsen moet deze vorm van kunst aan de muur hangen… en nog veel meer maar dat noem ik hier maar niet 😉
jippieeeeee ik ruik de lavendel weer!
-x-♥
Ze heeft zelfs nog twee foto’s van me gemaakt 😉
Die lavendel is toch wel een blijvertje.
In de tuin heb ik er ook een zwak voor!
Hef u naais wiekent swietie <3
Is eens totaal iets anders als foto bij een tandarts 🙂 Bij de mijne zijn het lachende kindjes met blozende appels in hun hand.
Hahaha, bij zo’n beer van een vent zou de stem van een sopraan niet echt passen….al ben ik daar ook niet zo’n liefhebster van 😀
Het lijkt me wel een verrassende combinatie, al zal de man daar zelf anders over denken 😉
Haha ik zie het voor me! Ik ken namelijk iemand die aan jouw beschrijving voldoet en die rijdt op de vuilniswagen!
Zit je tandarts toevallig niet in Den Haag? 😉
Lief plaatje van poes!
“Mijn” tandarts zit gewoon in de Krimpenerwaard.
Misschien zijn de chauffeurs tweelingbroers van elkaar 😉
Leuk geschreven. En die film was geweldig ontroerend.
Ja, zelfs mijn dochter vindt het een mooie film en zij is toch meer van de slapsticks…
Hahaha je kan het zo gek niet bedenken of het overkomt je. Hoewel, het kan ook liggen aan de manier waarop je de alledaagse (of halfjaarlijkse) dingen met zo’n schwung beschrijft dat het bijna té hilarisch voor woorden wordt 🙂 🙂 🙂 Heerlijk
Heel even dacht ik echt dat-ie over mijn auto was heengereden.
Ik kreeg nog net geen knikkende knieen 😉
Senk goednuss liep het met een sssissser af!
Ha die kakeltje…
hahaaa…. heerlijk bij jou…
Eerst je verhaaltje en dan lees ik Klappie ook nog even en dan is mijn dag helemaal goed!!
Mooie combie!
En dat verhaal van jou…
Met handen zo groot als pizzaborden…
Da’s wel heel groot.
En die stem…
Het kan niet op!!
Heel leuk… Lekker lachen!
Tot over twee wkeen….
Liefs,
Marlou
.
Ga je weer de hort op?
Jullie hebben de smaak te pakken, maar: YOLO!
Ik kom nog ff langs om je veel plezier te wensen,
Baai baai Lief LouLoutje xxx
Haai haai lief Kakeltje…
ik ben weer in het land.
Jij nu weg?
XXx< Marlou
Nee, ik zit in een dal ;-(
Kzal je ff mailen!
liefs xxx
Dag lieffie,
ik kom je even knuffelen….
XX, (k) :))
Marlou
whaaaaa john coffey……
ik was gek op die film, en ik heb zitten huilen kakel, en jawel joe dit it egain, ik zit weer te huilen maar dan van de lach:-)
whaaaa, ik hoor het piepen van de bandjes op straat al 🙂 geweldig:-)
heerlijk,
menschhhhh wat is zalig om humor te hebben en te zien, want wil j e wel geloven dat er mensen zijn die absolumont géén humie hebben,
skrikkelijk..
en dat katje aan de muur, da’s om te bezuinigen,
je wordt zó relaxed bij het zien ervan, dat je niet hoeft te verdoven: -)
whaaaaaa,
ik lal nog wel een eindje door, ik zweef… ik ga vandaag mijn derde man ophalen:-)
doont joe djust lof it:-)
beschuit met muisjessssssss: -)
xxx
De foto van de poezen (er hangen er meerdere) hangen allemaal in de GANG,
dus als ik met mijn mond open lig in de stoel, heb ik daar niets aan ;-(
Het blijft toch een onderneming waarbij ik mijn vingers gekruist houd, haha.
Je hebt je derde man gehaald! En wat voor één: een lekker ding met vlekken.
Aai wisj aai koed hef samwan laaik him toe 😛
Still, du plezjur is ol maain wen aai sie du piktjurs
Ik wens je geen fijn weekend, Dien.
Dat heb je helemaal niet nodig, haha!
Liefs xxx
Jeetje, zelfs ik werd bij het lezen een klein beetje bang. Van de vuilnisman bedoel ik, niet van de tandarts.
Btw: super plaatje van Pooh Bear hiernaast.
Heel even dacht ik echt dat-ie over mijn auto heengereden was. Vreselijk.
Het is wel gewoon een ding dat van A naar B rijdt, maar zonder auto kom ik helemaal de deur niet meer uit.
Pooh Bear heb ik gewoon van internet afgehaald, dus als je ‘m “lenen,” ga je gang!
O heerlijk haha, zag zo die vuilnisman voor me. Mooi verhaal en inderdaad een tandarts is ook maar een mens. Heb gelukkig ook een heel leuke tandarts alleen hij praat altijd tegen me als ik niks terug kan zeggen, dat is dan minder ;).
Dat begrijp ik ook niet. Lig je daar met je giechel open, vraagt ze doodleuk of je nog op vakantie gaat!