Hoe bestaat het: springt de knoop van mijn spijkerbroek. Niet thuis op de bank, wat immens praktisch zou zijn, maar als ik naast mijn fiets op de pont sta te wachten. Het lipje van de rits is ook nog onbetrouwbaar, want als er teveel spanning op komt te staan, laat-ie het afweten. Net een mens.
Met mijn rechterhand aan het stuur en de linker aan mijn broek, hobbel ik de pont op. Ik moet de schuine verhoging op, wijst de kaartjesverkoper. Ja, dat weet ik ook wel, maar daarvoor moet ik mijn fiets optillen.
Doe ik dat niet, dan schuift de fiets scheef weg, en valt-ie.
Doe ik dat wel, dan zakt mijn broek naar beneden.
‘Wilt u het voor me doen,’ vraag ik aan de kaartjesman.
‘Sorry?’ zegt hij. Ik kan het de stakker niet kwalijk nemen. Krioelt het van de jonge meiden, vraagt uitgerekend een 100-jarige om hulp.
‘Wilt u het alstublieft voor me doen? De knoop is van mijn broek gesprongen.’ Ik kijk er zo hulpeloos mogelijk bij. Als ik wil, kan ik dat best.
De andere passagiers volgen ons gesprek op de voet. Ik zie ze denken: een vrouw in onderbroek met haar broek op de enkels. Toe, laat ons ook eens lachen.
Gelukkig staat de kaartjesknipper me bij.
Mijn volgende uitdaging is om in rechte lijn van de pont naar boven de dijk op te fietsen. Het lukt, maar je moet niet in mijn spieren kijken; daar is het oorlog. Als ik zonder ongelukken de supermarkt in het dorp kan bereiken, ben ik gered.
Mijn fiets op slot zetten, lukt niet, maar ik ben toch binnen tien seconden terug.
Ik hol door de klaphekjes naar de groente- en fruitafdeling, ruk met één hand een plastic zakje van een rol en verbind daar twee riemlussen ter weerszijden van de rits mee. Eindelijk kan ik met twee losse handen over straat. Gered door een gratis plastic zakje. Was alles in het leven maar zo gemakkelijk op te lossen…
Haha,had jij dat weer?! Wat slim van je, daar zou ik nooit aan gedacht hebben. Ik liep trouwens tijdens mijn zwangerschap met een elastiek door mijn knoopsgat.
En nu soms nog wel eens!
Leuk, twee verhaaltjes over je leven.
Hoe gaat het met Roos?
Whahaha, ik zie het voor me, weer écht het bewijs”in tijd van nood schil je aardappels met de hakbijl;-)
Bij mij is er géén knoop van m’n broek en tóch moet ik nog oppassen dat me de broek niet afzakt;-(
De rest van mijn spijkerbroeken zakt ook van mijn kont en ik moet dan ook wel een riem dragen.
Alleen bij deze ene spijkerbroek hoefde dat niet. Hij heeft me mooi in de steek gelaten,
en ik dacht nog wel dat we een nauwe band hadden…
Ha kakelinoooo!!
Zooo herkenbaar! Bij mij komt het omdat er een paar kilootjes afmoeten!!
De één na de andere knopp springt er spontaan af bij de minste of geringste inspanning en natuurlijk… op onmogelijke plekken.
Heerlijk egschreven! Het leek of ik er bij was!!
Dagdag!
Groetjes van Marlou
.
Marloulou…joe aar bek!
Die knopen die er bij jou afspringen, dat komt natuurlijk door het lekkere leven
dat je in je berghut hebt geleid 🙂 🙂
Ik kom snel bij je lezen. Ben zo benieuwd wat jij in het buitenland uitgespookt hebt!
Baai baai swietie
Liefs Kakel
Het zweet brak mij uit bij het lezen van dit spannend verhaal.
Geweldige oplossing bedacht!
Ja lees ik hier dat een plastic zakje wonderen heeft verricht Kakel hahaha leuk
Achteraf is het natuurlijk makkelijk lachen maar op de moment zelf 🙂 🙂 🙂
Anna, ik heb je gemist!
Je blog is weg 🙁 snik…
Yep dat klopt 🙂 Tijd om andere horizonten te verkennen, voor mij…
Jammer, maar je hebt groot gelijk!
Haal alles uit het leven wat erin zit 🙂
Succes met wat je gaat doen <3
Liefs Kakel
Net als Billy vraag ik het mij ook af … ben je een paar kilootjes gegroeid Kakel? Pepernoten zekers 😉
Haha, ik had graag toeschouwer geweest op dat pontje. Niet dat ik me kan herinneren ooit in hetzelfde schuitje (pontje) te hebben gezeten, maar ik wil wel altijd per se broeken met riemlussen. En die zijn dan niet voor plastic zakjes, maar voor een riem. Ga nooit van huis zonder.:-)
Slimme oplossing 😀
Ik ken het probleem…… Een touw of een post-elastiek (breed) waren zo al eens mijn redding.
Niet verwacht dat plastieken zakjes je redding zouden zijn
Haha, heel plastisch beschreven. Ik zie het zo voor me…
de knop van een spijkerbroek? Daar moet toch serieus spanning op zitten om die zomaar los te krijgen… 😛
Vindingrijk ben je wel, Mirjam!
Haha, goed opgelost!
Ik heb altijd een tas vol “eerstehulp” mee maar op zulke momenten heb ik ook nooit een veiligheidsspeld hoor. Die is dan net ingepikt door dochter of zoon en ergens anders dan in de tas beland.
Knappe oplossing heb je gevonden. Ik doe gewoon een broek met elastiek aan 🙂
gr Bibje
Vertrek nooit zonder…
op wat je niet verwacht kun je eigenlijk niet voorbereid zijn
want er kan van alles gebeuren
wat aanleiding geeft tot zeuren
tenzij men een handtas heeft zo groot als een goederentrein
Lenjef 🙂
Haha je zal je toch tijdelijk knap ongelukkig gevoeld hebben!
Als ik erbij was geweest had ik je een zakje kunnen geven, in elke jaszak zitten plastic zakjes (je weet wel waarvoor).
Weer een heerlijk verhaal Mirjam!
Liefs Petr@
Oh, zou ook zomaar iets voor mij kunnen zijn, haha!
Hahahaha lachen dit verhaal Mirjam. Maar wist je dat bijna alles in het leven zo simpel is als dit plastic zakje door de lussen van je broek halen? Het zijn alleen wij mensen die te veel nadenken en te veel problemen zien.
🙂
Geweldig stuk weer haha… ik heb altijd een riem om, voldoet prima :))
Kleren maken de man, zeggen ze wel eens, en als ze gebreken krijgen kunnen kleren je zelfs lichtelijk gehandycapt maken.
je hebt handige handjes, wees er blij mee,
niet iedereen is direct zo vindingrijk
een fijne zondag gewenst
mijn broek zakte af van het verhaaltje van die bedelaar dat je bij me poste, maak dat mee seg….
Ik wens je nog een hele toffe week
Ja, smerig hè?
Eigenlijk zou dat voor mij een reden zijn om een bedelaar geen gebruik van mijn toilet te laten maken.
Aan de andere kant is elk mens weer anders…
Jij ook een fijne week. Ik spreek je wel op je blog 🙂
Die plastic zakjes zijn onontbeerlijk in een handtas! Net als trouwens van die stukjes ijzerdraad (van de vuilniszakken weet je wel?) Op de meest vreemde momenten komt dat allemaal van pas! Een aansteker heb ik ook altijd bij me. Niet omdat ik rook, maar ‘stel dat ik ooit ergens strand en het koud is en ik een vuurtje moet stoken’. Overlevingsdrang hè 😀 (Of dwangneurose? Zou ook wel kunnen eigenlijk!)
Jij hebt echt een heel levendige fantasie. Vandaar dat ik zo graag bij je lees 🙂
Heerlijk verhaal. Zo beeldend geschreven. Prachtig! Al zal je je wel erg ongemakkelijk hebben gevoeld!
Liefs Frederique
Pas achteraf zie ik er de lol van in!
Hoe kom je erop.. slim hoor. Ik ben toch nog wel blij met mijn riem.
Love As always
Di Mario
Dit was nou net de enige spijkerbroek die ik zonder riem aankan.
De rest zakt van mijn k*nt!
Heel slim om deze oplossing te bedenken. Voortaan niet alleen een veiligheidsspeld meenemen, maar ook een plastic zakje. Een redmiddel in barre tijden.
Jij beleeft daar altijd wel wat op de pont ;). Ben wel benieuwd welke kaartjesverkoper je had haha…… Mooi verhaal en goed opgelost zo.
Hadden ze geen plastic zakje op de pont voor je.
Ik had die jonge vent.
Ik heb niet om een plastic zakje gevraagd. Was al blij dat ik zonder ongelukken mijn pontkaart kon geven 🙂
O haha dat is de kleinzoon van mijn zus die had je best een touwtje kunnen vragen hoor.
Hoe bestaat ’t!
Nou ja, klein wereldje de Krimpenerwaard.
Zie jij die dame nog weleens op de pont werken of is zij met pensioen?
Nee dat is Josette. Zij werkt er niet meer. Zij woont trouwens bij mij in de straat. Vroeger bleef de pont s nachts aan de Krimpense kant liggen en nu bij Kinderdijk. Zij durft niet rond te rijden met haar auto ’s nachts vandaar dat ze gestopt is met werken. Wel sneu voor haar maar ja het kon niet anders.
Vindingrijk is het zeker,had het wel willen zien.
Ik zie het helemaal voor me. Wat heb je dat geweldig slim opgelost.
O. wat heerlijk dan hé. zo’n plastic zakje 🙂 Zorgt er voor dat je weer normaal kunt functioneren ……. o, trouwens, stond je fiets er nog toen je buiten kwam?
Ja, ik kon met twee handen aan het stuur naar huis fietsen 🙂
Haha, wat kun je je op zulke momenten ongelukkig voelen. Weer mooi geschreven Mirjam.
whahahahaha ja kakeltje die situatie heb ik weleens aan de hand geha den ben toen gered door een elastiekje:-)
hallelujah 🙂 wat een redding:-)
ik zie het voor me:-)
xxx
Hilarisch……ik wil met jou naar dat pontje
Wat houdt je tegen??
Ik zie het helemaal voor me… Big smile…
Kakel toch ,wij vrouwen moeten toch op alles voorbereid zijn ?? Zorg altijd voor minstens een [ liefs meer ] grote veiligheidspeld[den] ,zo ook een mini busje deo of parfum voor in stinkende openbare toiletten ,indien je de leeftijd hebt maandverband inleg kruisjes of eventueel zelfs Tena Lady en voldoende papieren zakdoeken .En ja een grote handtas dan natuurlijk whahaha .Ik zie het voor me ,maar je hebt het creatief opgelost en dat is ons vrouwen ook eigen !! Wat kun je toch heerlijk schrijven .
Liefs Elisabeth
Dankjewel voor je compliment 🙂
Nu je het zegt: volgens mij zit er zelfs een veiligheidsspeld in mijn tas…
Haha wat een verhaal weer, prachtig…ik zie het altijd zo voor me zoals jij de verhalen verteld! Hoe is het trouwens met het Saartje?
Fijn weekend!
Saartje groeit als kool!
Ik zal binnenkort eens een foto van haar plaatsen.
Of ik mail je er gewoon eentje 🙂