Duivenragout

Keek op de week (103)

Man riep door vensterglas: ‘Er zit tamme wedstrijdduif op schutting. Hij is moe vanwege wind. Zal ik voer neerleggen?’
In huis kon Joris de spanning niet aan. ‘Duif laat zich wegjagen door andere duiven. Nu zit-ie op de grond! Als kat van buren komt…en over kwartier is het donker…’
‘Probeer ‘m te pakken.’
Met zonsondergang had Joris duif te grazen. Zit in leeg konijnenhok met goed voer en water.
Kunnen met gerust hart gaan slapen. Als dier is vetgemest eten we ragout.

‘Eindelijk, daar bent u!’ riep ik. ‘U bent het toch echt? Dat ik niet tegen uw dubbelganger klets.’
Baas schaterde het uit. ‘Ih-hik, ben het echt. Puck had weer wat. Is gebeten door onderdeurtje.’ Zijn hand gaf hoogte van teckel aan. ‘Puck jankte maar ik zag niks. Volgende ochtend zat hele woonkamer onder bloed. Mand, bank, kleed, zelfs behang. Ik dacht die hond bloeit dood. Scheurde over dijk naar dierenarts. Bleek hij in z’n piel gebeten.’
Wat?’
‘Ja! Hij kreeg drie spuiten, wond werd geplakt. Ging zelfde dag weer open. Hechten ging niet want wond zat vanbinnen. Verband erom. Kwam m’n vrouw thuis van haar werk – ze is vrijwilligster in de zorg – sprong Puck van blijdschap over hek: verband eraf.
‘Wel een hond met ballen.’
‘Jahaha, nu je het zegt,’ grijnsde Baas trots. ‘Thuis draagt-ie een pakkie. Hij moet aan de riem en mag niet zwemmen.’
‘Een labrador die niet mag zwemmen…,’ sprak ik op deerniswekkende toon. ‘Heeft u contact met eigenaar onderdeur?’
‘Ja, wat dach-ie? Die hoest alle kosten op! Haar twee honden hebben meerdere honden gebeten. Tuig is het.’
‘Moeten ze muilkorf om.’
Baas zwaaide met vinger. ‘Dát ga ik voorstellen aan wijkagent want ik heb klacht ingediend.’

‘Duif is te spreken over hotelservice,’ grijnsde Man zelfingenomen. ‘Heb schone krant en nieuw voer gegeven. Hij heeft eersteklas geboekt, hè?’

Twijfel nog, maar zou kunnen dat muziek in auto beetje hard stond.
Stond voor rood stoplicht en achter me werd doordringend getoeterd. Kende mensen niet dus was snel klaar met kijken.
Auto veranderde van rijstrook en kwam links naast me staan. Weer getoeter.
Dame op bijrijdersstoel zwaaide naar me met iets in haar hand. Was een cd-hoes en stak goedkeurend haar duim omhoog. Ik zag het meteen: mensen met muzikale smaak! Kon het nauwelijks verwerken: ze hield cd “Stage”(klik) van David Bowie in haar hand. De cd die ik had opstaan. Was werkelijk bijzonder buitengewoon bizar toeval.

Vogel is gevlogen. Na drie dagen fanatieke toewijding, droog weer en weinig wind, zette  Man hok open. Duif vloog eruit en ging op keitjes terras zitten. Even leek het of dier pauzeknop indrukte. Herinnerde zich GPS, zette het aan en klapwiekte weg.
‘Dag vriend, goede reis,’ zei Joris.
‘Misschien is het een Franse duif en verstaat-ie je niet.’
Man schudde zuchtend hoofd.
Zei: ‘Duif zou sms moeten kunnen sturen zodra hij op til landt. Hij moet toch ergens wifi kunnen happen?’
‘Ik heb werkelijk geen idee wat er allemaal in jouw hoofd omgaat,’ zei Joris meewarig.

Postcrossing:
Kreeg kleurige Kadinsky-kaart uit VS.
“May your day be full of magic and may you not be to busy to see it.
Happy Postcrossing! Liz.

106 gedachten over “Duivenragout

  1. Bonjour Kakelientje,

    en hond die door een onderdeurtje in z’n piel is gebeten.
    Wat een kloterig onderdeurtje. Het baasje moet op d’r sodemieter.
    En op water en brood…

    Dat verhaal van die duif!
    Ik vind het lief van Joris, dat hij zo begaan was en zo goed voor het beessie heeft gezorgd.
    Jammer dat hij geen duivenpost kan sturen:”Veilig aangekomen…”
    en een bedankje er achteraan natuurlijk!

    Dagdag…
    Heb het goed vandaag…

    Xxx, Marlou

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *