Keek op de week (117)
Bonk-ka-bonk-ka-bonk. Eerst dacht ik : negeren, je rijdt door kuilen, maar m’n hersenen wisten beter: lekker achterband. Nergens beschutting langs de dijk. Wiel eruit (handen warmblazen), binnenband eruit peuteren (handen warmblazen), nieuwe erin (handen warmblazen, oppompen (handen warmblazen) en wiel erin. Hing kapotte band met knoop erin als een sjerp om m’n nek. Klaar. Ik was bijkans bevroren. Maakte van ergernis een foto van industriepand aan overkant van de IJssel. Mopperend stapte ik op. Moest ik thuis ook nog bandjes plakken. Twee andere hingen reeds te wachten in de garage.
Koud een kilometer verder: racefiets kopen en ernaast gaan lopen. Was het besmettelijk? Hing het in de lucht? Ook een platte achterband. De oudere wielrenner ernaast liep me tegemoet; zijn ziel onder zijn arm. Traanden zijn ogen door de wind?
Ik stopte. ‘Meneer, heeft u materiaal nodig?’
‘Nou…als dat zou kunnen…’ begon hij voorzichtig. ‘Heeft u plakspullen?’
‘Nee, wel een binnenbandje.
‘Ik heb geen geld bij me. Alles vergeten: m’n bidon sportdrank, bidon met reservemateriaal, telefoon, zelfs de huissleutels. Ik kan wel geld naar u overmaken.’
‘Hoeft niet. Het bandje is een thuiskomertje, eentje met vier plakkers.’
Aan de slag. Wiel eruit. Ik rijkte een voor een wippers aan. Voelde me net een operatie-assistente met ijshanden. Van kou kregen we loopneuzen. Haalden wij eerst nog op zo beschaafd mogelijke wijze onze giechel op, dra werd het onfatsoenlijk. Fietsers onder elkaar; snuiten was bovendien niet coronaproof.
Ik kreeg zijn binnenband en overhandigde hem mijn thuiskomertje.
‘Twee weken geleden is m’n beste vriend – m’n fietsmaat – overleden.’ Zijn zin kwam uit het niets.
Ik zocht naar woorden. ‘Sorry voor uw verlies. Ik snap wel dat uw spullen nog thuis liggen.’
De man knikte. In stilte werkten we verder.
‘Kunt u uw huis in?’ vroeg ik.
‘Ja, mijn vrouw is thuis.’
Zijn fiets weer compleet, zei hij hardgrondig: ‘Godsamme! Kouwe klauwen!’ Gevolgd door: ‘Oh, pardon.’
Ik schoot in de lach. ‘Ik heb ook kouwe klauwen.’
‘Was het daar maar bij gebleven,’ lachte hij.
‘Volgens mij ontdooi ik niet meer voor Nieuwjaarsdag.’
We schaterden. Werd het toch nog gezellig. We wensten elkaar wel thuis en fietsten in tegengestelde richting weg. Prompt wist ik wat leuk was aan vier bandjes plakken: solutie snuiven.
Droomde dat ik in het huis van mijn oma en opa stond. Wakker, dreven herinneringen omhoog. Hun huis in Kralingen had een ornamentenplafond en spionnetjes aan de gevel. In de straat zat een bakker. Daar rook het naar kadetjes en appeltaart. Bij de Jood (een Geuzennaam) naar bitterballen, en bij de smid naar paardendrollen. In oma’s huis rook het naar groene zeep, en op zaterdag naar groentesoep.
De bakker verdween. Ervoor in de plaats kwam een winkel met afgeplakte boekjes en vreemde voorwerpen in de etalage.
Broertje en ik mochten niet naar de onbekende attributen kijken. Deden we dat toch dan zouden onze ogen voorgoed scheel blijven staan. Dat was de enige keer dat we oma op een leugen betrapten.
Kan me indenken hoe die man zich gevoeld heeft, maar ook hoe hij zich voelde toen hij jouw tegenkwam.
Weer wat geleerd dus, dat jij altijd fietsbandjes bij je hebt als je gaat fietsen …….. ik had er nooit aan gedacht.
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Dat soort toevallig ontmoetingen. Daar gaat het leven om, wat mij betreft. Beste vrienden voor het leven voor een uur. Je ziet elkaar waarschijnlijk nooit meer maar je deelt een moment in de tijd en een ervaring. Onbetaalbaar. De prijs van een nieuwe binnenband is er niets bij vergeleken.
Dat zijn toch de leukste ontmoetingen hè.. gewoon in het wild! En leuk dat je de man helpen kon. Wie weet kom je hem nog wel eens tegen…
Liefs
Volgens mij herkennen we elkaar niet als we elkaar tegenkomen. Zo dik waren we ingepakt. Helm, buff eronder en allebei een hoofdband. Geen gezicht (-:
Om te smullen! Je blog, wel te verstaan! Ben jij van de Rode Neuen?
Neuzen!
Rood niet maar wel snotterig!
Je zou je band ervoor lekprikken voor dat spul. Je komt dus ook lieve mannen met lekke band tegen. Mooie herinnering aan de straat van je oma, dat zal er nu wel anders zijn.
Dat spul gebruik ik niet (-:
De overkant van de straat is platgegooid en herbouwd, mijn oma’s huis staat er nog. Soms denk ik: zal ik aanbellen en vragen of ik binnen mag kijken…
Ja geweldig om elkaar zo te kunnen helpen ,je bent echt een schat .Zo ook die man van mij want hoeveel doosje met plakspullen hij al weggegeven heeft ? Maar het is goed daar zijn we mens voor .En ja de herinneringen ze komen bij mij steeds vaker nu ik ouder word en gelukkig zijn het vaak de goede .En tja afgeplakte boekjes en dergelijke ,wat waren we groen en onschuldig .
Lieve groetjes Elisabeth
Je plakspullen weggeven vind ik dapperder. Stel dat je zelf lek rijdt…
Dit is ook een raar jaar. We zijn meer op onszelf dan anders en dan krijgen we ook meer tijd om na te denken.
Lieve groet ♥
Redder in de nood, wat goed zeg.
Heel knap dat je het kan, maar je moet het dan nog wel doen. Supersuper lief !
Kwestie van jaaaaaren ervaring.
Mooi verhaal Mirjam, ik heb naast een reserveband wel altijd solutie en plakkers bij me, voor in geval van paniek. En uiteraard heb ik ook alleen een lekke band als het regent of koud is. Heel naar! Het ergste vind ik het oppompen van mijn band, met zo’n rottig plastic maar superlicht pompje waar nauwelijks lucht uit komt. Ik heb zo’n verloopding voor een gewone fietspomp ook bij me en bel nu gewoon bij mensen aan of ik even de fietspomp mag gebruiken. Daar heb je trouwens weinig aan op een stil dijkje.
Laatste keer dat ik iemand hielp, een oudere dame met een toerfiets waar de ketting af gelopen was, heb ik de hele dag op kantoor met 2 zwarte handen gezeten. Maar dat wss het blije gezicht van de mevrouw wel waard!
Ik heb vier reservebandjes bij me; ik ga echt niet plakken onderweg. Oppompen is een drama. Hahaha, aanbellen bij mensen of je hun fietspomp mag gebruiken. Dat is nog eens lef!
Twee zwarte handen…en dat op kantoor. Maar wel voor een goede zaak!
Was een nieuwe band nu echt nodig? Hij stond toch alleen maar onderaan plat? 😉
Een medefietser belangeloos te hulp schieten in de kou: faut le faire. Edelmoedig, jij. Driewerf respect!
“Was een nieuwe band nu echt nodig? Hij stond toch alleen maar onderaan plat?”
Ik lig in een deuk.
Dankjewel!
Ik ga straks het hele verhaal aan mijn fietser vertellen, van die flinke vrouw die gewoon even haar band verwisselt en dan die oude man met ook een lekke band en die gelukkig die flinke vrouw tegen komt. Je bent een kanjer!
Dankjewel! Als fietser wil je toch niet afhankelijk zijn van een toevallig passerende wielrenner (-:
Ach die arme man, zijn fietsmaatje verloren en een lekke band. Gelukkig was daar de reddende engel, JIJ!
Werd het toch nog een positieve dag!
Goed gedaan Mirjam!
Liefs Petr@
X
Hej Petra,
Dankjewel ♥
Ik ben onder de indruk van je zelfredzaamheid en dat je zo even een lekke band kunt verwisselen. Knap!
De foto vind ik nog mooi ook. Die gebouwen hebben mooie kleuren!
Ervaring (-: Ik wil onderweg niet van een ander afhankelijk zijn.
Op het moment dat ik de foto nam, vond ik er niets aan maar eenmaal thuis zag ik de kleuren.
Redder in nood en leuk contact.
Wel koud gehad zo te lezen.
Ja die geuren van vroeger, de eau de cologne van oma op de witte zakdoek.
Ze komen niet terug…
Heb een mooie dag en groetjes van mij,
Hilly
Ja, de eau de cologne van oma op een zakdoek. Boldoot, of zo? Dat is een herinnering aan mijn onaardige oma.
Groetjes.
Al fietsend ontmoet men soms nieuwe mensen al dan niet met lekke band. Goed dat je die man kon helpen.
Dank je, Suske.
Het snot voor ogen tijdens een bandenwissel, kan dat ook?
Ik zag het, tot groot vermaak, allemaal voor me. Inclusief de winkel die de bakker verving. Blijvend scheel …
Wel grappig dat je bij het aangeven van de lichters dezelfde associatie hebt als ik wanneer ik meneer F. sta te assisteren bij een lekke band.
Is trouwens al jaren niet meer gebeurd. Zouden er op E-bikes dikkere banden zitten?
Het snot hing overal behalve voor mijn ogen (-: Ik vind je woordvondst wel geniaal.
Blijvend scheel…ik bedank ervoor. Het lijkt me moeilijk lezen en dat doe ik graag.
E-bikes hebben een dikke anti-lek-laag in de buitenband. Een punaise maakt weinig kans. De meeste banden raken lek omdat de weg nat is waardoor steentjes gemakkelijker aan je band blijven plakken.
Jullie hadden meteen “een band samen”, 😉 Wel balen, kan beter gebeuren als het 25 graden is. Je oma had humor, en ik weet zéker dat je nu scheel zou zijn als haar dreigement waar zou zijn.
p.s. trouwens wél een dijk van een titel!
Vnnik ook (-:
Echt weer typisch jij: meteen “een band samen.” Een binnenband (-:
Mijn oma was mijn alles…
Lieve groet.
Banden plakken is niet erg, koude klauwen wel…
Trieste tijd voor die beste man, fijn dat je er was.
Liefs,
Dat doe me denken aan de tijd dat ik zelf nog iedere dag op de racefiets naar het werk reed, heuveltje op, heuveltje af en dat iedere dag zo’n 15 km heen en 15 km terug. Zo’n 6000 km per jaar. En uiteraard iedere week wel een lekke band, je wordt handig in het wisselen iedere keer, Maar het kon in de winter gatverpielekes koud zijn. Dieptepunt was een keer -16, daar kon ik me met geen mogelijkheid meer warm tegen rijden…
Ik fietste ook 15 km heen en terug naar m’n werk. De heuvels waren de bruggen waar ik overheen moest, maar niet zo erg als echte “bergen.”
-16 (-: Het kan altijd erger! Dappere Dodo.
Echt geweldig stoere dame ben jij. Wat erg lekke band kreeg. IJssel lek is erger? Echt geweldig dat je geholpen bent.Band plakken is vreselijk om te doen. Warme broodje heeft wel lekker gesmaakt. Fijne dag verder. Het regent al hele dag bij ons.
Banden plakken vind ik saai; ik heb er ook het geduld niet voor.
Hier vooral mist maar geen regen.
Groetjes.
Hoi Mirjam,
Niet de meest ideale plek om je lek te rijden, maar goed dat komt natuurlijk nooit gelegen.
Maar dat is toch fantastisch. Dat je zo elkaar nog kunt helpen is super lief.
En die kauwe klauwen zijn vast al weer warm, want wat moet jij met een goed gevoel zijn thuisgekomen. Mooi toch?!
Ben stiekum toch benieuwd naar dat winkeltje….haha…!! Daar krijg je vast geen kouwe handjes…hahaha…!!
Mooi verhaal weer!!
Lieve groetjes, Marco
Hej Marco,
Iedere plek waar je lek rijdt is knudde. Het is me nog nooit overkomen dicht bij huis of de kroeg.
Ik was te jong om te beseffen wat er in de etalage stond…
Lieve groet.
lek aan de IJssel
dat klinkt al koud Kakel
het zou je ook aan de Lek kunnen overkomen..
een lotgenoot, als dit geen band schept; weet ik het ook niet meer
prettige dag
Jij ziet ook de woordspeling die ik niet zag. Omdat ik aan een dorp aan de Lek woon. Maar hej, die rivier ken jij ook!
Groetjes.
Bonjour Kakelino.
ja… dat snot… dat herken ik!
Ik heb liters, lijkt het wel… en altijd tijdnes het fietsen of lopen.
Buiten dus…
En die lekker band… Goed dat je een thuiskomertje hebt.
Ik heb net zo’n spuitbusje als John heeft. Eens was ik midden in de duinen toen… ka-boem, ka-boem.
Nah!
Heb toen een pokke-eind moeten lopen…
Dagdag!
Heb het goed vandaag enne… lekker dik inpakken.
Xxx, Marlou
Helloooow Lou-Lou,
Inderdaad…het lijken liters snot.
Ik heb vier thuiskomertjes! Keuze genoeg.
Zo’n spuitbusje heb ik nooit gebruik, want ik heb sinds mensenheugenis een fietspompje. Maar tijdens het pompen onderweg, verlang ik wel naar zo’n busje.
Sta ik bij de wielerzaak, denk ik: nah.
Lopen naast je fiets is knudde!
Dikke liefs ♥
Een waar Kerstverhaal!
Zie jullie staan, snot uit je neus van de kou, bibberende handen en dan toch dat bandje erop kunnen krijgen. En opeens dat verhaal, over verlies en verdriet. Mensch..wat goed dat juist jij op dat moment er was.
Ruik trouwens ook de groene zeep en groentensoep. Die combi rook ik ook bij mijn Oma en Opa. Geuren doen je heel snel even terug gaan naar fijne herinneringen.
x
Zijn verlies raakte me. Ik dacht aan mijn overleden vriendin.l.. Mensen die je verliest, blijven in je hart, zeggen ze. Ik heb eerder het idee dat ze onder mijn huid zit. En voor de fietser met lekke band was de rouw nog vers…
Bij mijn opa en oma liggen zeker fijne herinneringen. Fijn dat jij die ook hebt.
En dan ook echt de achterband hè, de meest gevreesde band om lek te zijn, al valt het op de racefiets goed mee die te vervangen natuurlijk. Ik heb altijd alles bij, zelfs een spuitbusje met lekvuller. Troep, maar gebruik ik in uiterste nood. Je zal maar 30 kilometer van huis zijn zonder plakspullen of een reservebandje.
Dus je kocht een nieuwe racefiets? Leuk, ik heb er pas een weggedaan want fietsen te veel 🙂
De tijd dat we hier een bakker hadden is lang vervlogen..
Een kwestie van niet zonder reservemateriaal van huis vertrekken. Ik wil niet afhankelijk zijn van iemand anders.
Huh…ik kocht een nieuwe racefiets? Mijn oude heb ik nog. Geen haar op m’n hoofd…Zelfs niet tegen betaling (-:
Ik zou de fiets teruglopen naar huis en bandje daar (laten) plakken. Voor mij trouwens lang geleden, een lekke band. Afkloppen!!!
Er waren tijden dat ik de lekke banden van mijn man plakte (-:
Houden zo, Aukje!
flink hoor zelf wiel vervangen en in de koude
ojee en dan nog iemand met hetzelfde probleem waar je lief bij assisteerde
haha, ja de plakkertjes dat was om niet te blijven plakken voor het raam
Als je stopt met fietsen, weet je pas hoe koud het is…
De man was tevreden met mijn slechtste band. Ook lief.
Een verhaal waarvan mijn ogen ook een beetje gaan tranen, ook al waait het hier binnen niet.
Ah…da’s lief!
mogge kakelino,
godsamme, wat een pech zeg,
ja balen hé, zo koud langs de ijssel,
misschien toch een rugzakje op met een wolletje extra… of zo ??
of zeg ik nou iets stoms…
Je oma…..
zo mooi wordt het niet meer hé lieverd,
voor vandaag regen hier, maar ik hoop op sneeuw 🙂
xxx
Helloooow Dienelidino ♥
Je wil niet weten hoeveel lagen kleding ik aanhad. Ik wilde 1 uur van huis en ben om 12 uur begonnen met omkleden (-:
Nee hoor, je bent lief, want je denkt mee. Typisch jij!
Sneeuw….ook al zo koud…
Goede morgen Kakel, fijn dat je die man kon helpen, en voor mijn plezier zal ik nooit fietsen, alleen als ik ergens heen moet dat niet te ver weg is. Ik denk zelfs dat ik dan nog liever loop.Maar zo heeft iedereen zijn voorkeuren, gelukkig dat we allemaal verschillend zijn, anders was het zo saai. Fijne maandag gewenst.
Mijn broer fietst ook nooit voor z’n plezier. Onbegrijpelijk, maar verder is-ie fantastisch (-:
Alle gekheid overboord gegooid: de een graag, de ander traag. Anders werd het inderdaad hartstikke saai.
Lieve groet!
Als kind teveel moeten fietsen, mijn ouders fietsten in één dag van Zws Vlaanderen naar de Veluwe. En wij dus ook, geen versnellingen of zo gewoon trappen tot je er was. Kijk een vakantie in Domburg, dat was goed te doen iets van tachtig km was te doen, maar naar de Veluwe was toch iets geheel anders, We vertrokken om een uur of zes ’s ochtends en kwamen om negen uur ’s avonds aan in Nijkerk. Als kind van tien, is dat iets om je leven lang niet zo graag de fiets te pakken.
mogge Mirjam
kouwe klauwen dus , ja dat krijg je als je langs de IJsel fietst bij winterdag 🙂
ook als je langs de Lek fietst hoor
lekke banden , ze horen erbij , maar leuk is anders
op zo’n ontmoeting na dan
misschien is een volgwagen vol nieuwe fietsen wat voor je
wens je een fijne nieuwe week
lieve groet , Karel
Hej Karel,
Fiets ik eens langs de IJssel, rijd ik Lek. Langs de Lek heb ik dat niet (-:
Ja, ik wil een volgwagen!
Lieve groet.
Solutiesnuiven vond ik maar eng. Bleef er ver vandaan maar ja banden plakken kwam je soms niet onderuit. Dan maar de tube snel weer dicht draaien want stel je voor.
Werd je eng van solutie snuiven? Heb ik nog nooit meegemaakt. Vraag of iemand anders de band voor je plakt…
oh wat lief, maar zelf heb ik nooit een setje bij
maar daar heb jij wel iemand heel gelukkig mee gemaakt
-Een @->- voor jou.
Plakspullen heb ik nooit bij me. Te veel gedoe onderweg.
Een ♥ voor jou.
Hier al groooote bewondering dat jij kan fietsbanden herstellen, ik heb daarvoor een fietsenmaker of mijn man nodig 🙁
Zo fijn dat jij die lotgenoot kon helpen. Bij fietspech hoop ik ook zo iemand op mijn weg te ontmoeten.
Wachten op een toevallig passerende behulpzame man zit niet in mijn genen. Ik ben graag zelfredzaam. Toch ben ik onderweg wel geholpen door een onbekende nadat ik op één dag in de stromende regen vier reservebandjes had lek gereden.
Jij wordt vast ook geholpen!
Gelukkig was je op de fiets, dan is een binnenband nog te vervangen.
Je bent een redende ijsengel geweest voor de man op de racefiets.
Zo heeft elk huis zijn eigen geur.
De warme broodjes maakte plaats voor hete plaatjes. Hans
Een ijsengel, hahaha. Ik vind de vondst briljant. Er zijn ook mensen die me een ijskonijn noemen.
Je laatste zin is ook al zo leuk. Je bent goed op dreef!
Groetjes.
Je ben een koele dame, met de ijs benamingen.
Ach, je werkt inspirerend op mijn geestelijke gesteldheid. Hans.
@ de brommers brengen bij vele leuke herinneringen boven.
Opvoeren hoorde er zeker bij.
Ot. Je verzoekje ligt op het logBankje voor de volgende show.
De shows staan allemaal op: http://logbankje.nl
Wat ben je toch een stoere dame. Zelf je binnenband verwisselen en ook nog die van een wildvreemde. Ik doe het je niet na.
Als je net zo vaak banden hebt verwisseld als ik, doe je het me wel na. Voor jou zou ik zéker stoppen!
Deze dagen heb ik zo weinig contacten. Ik praat alleen maar tegen mijn echtgenoot. Ik heb ook behoefte aan meer spontane en toevallige babbels.
Je brengt me op het idee om een eind te gaan fietsen en mijn band lek te prikken onderweg. Misschien stopt er dan ook wel zo’n aardige meneer. Of neen, beter maar niet, het kan ook een engerd met slechte bedoelingen zijn.
In ieder geval weer heerlijk om te lezen!
Misschien stopt er een gezellige vrouw (-: Je kan maar beter van niemand afhankelijk zijn.
Heb je buren met een hond, die je kan uitlaten?
Lek langs de IJssel is nog erger dan lek langs de Lek.
IJssel klinkt nl een stuk kouder!
Psies! De Lek is een mooiere rivier dan de IJssel.
Aan die woordspeling had ik nog niet gedacht!
Liefs
Mooi verhaal van die lekke band… is toch het leven in een kleine dop. Pech, maar toch een goed gevoel.
Ik had er ook wel scheve ogen voor over gehad.
Love As always
Di mario
“Ik had er ook schele ogen voor over gehad.” Wat een heerlijk zin!
Lieve groet ♥
Morgen meteen solutie kopen en mooie dromen dromen.
Hahaha (-: Mijn tubes hebben zo lang stil gelegen dat ze zijn ingedroogd. Mag ik naar de fietsenmaker. Vervelend (ahum.)
Een geluk bij een ongeluk…voor de man dan 😉
Helpende handen zijn altijd fijn
Groetjes
Voor de man was het erger. Hij had al 45 minuten gelopen…
Groetjes!
Zo sportief zijn sportievelingen met de juiste mentaliteit. Vorige week je tenen, nu je vingers totaal verkleumd maar een hartverwarmend blog en een goed gevoel.
Halverwege de Afsluitdijk ben ik lang geleden – in de stromende regen -geholpen door een fietser. M’n vier reservebanden lek gereden. Dan ben je blij, hoor.
Dankjewel ♥
Had die man even geluk met jou zeg…. ach ja wielrenners onder elkaar dat is mooi toch als je iemand kan helpen ook. Maar zal idd wel koud geweest zijn.
Koud en coronaproof met z’n tweeën een band vervangen, een heuse uitdaging.
Er komt een dag, dan wint de vrieskou het van het blazen….
Ik hoop het niet, Rianne….
Knappe madam, Mirjam, en superlief! Banden vervangen/herstellen!
Hahaaa…, afgeplakte boekjes…
Schitterend weer! Je maakt m’n avond goed!
Lie(f)s.
Dankjewel, Lie(f)s!
♥
Gossie dat was afzien Kakeltje, je hebt thuis toch wel een neutje, of een mok gloeiend hete chocolademelk genomen hè?
De Kerstman zal je voor je goede daad vast rijkelijk belonen, ik zal hem een e-mail sturen hoor.
Mooi dat je die oude stumper hebt geholpen!
Zou je het van solutie snuiven, warm krijgen?
Ach, wat een heerlijke droom is dat geweest, heb jij het ook weleens, dat je vindt te snel wakker geworden te zijn?
Lieve groetjes, Edje.
Eerst hete koffie met opgeklopte melk en daarna een stomende douche.
De kerstman, haha. Ik heb m’n Sintcadeautje van Melody’s Sinterklaasspel nog niet eens binnen (-:
Ja, ik had langer en langzamer willen dromen.
Lieve groet ♥
Ach hemeltjelief dus jij wilt voor je verjaardag fietsbandreparatiesetjes in meervoud?
Misschien kom je die fietser weer tegen en hebben dan straks 2 eenzame fietsers een fietsmaat.
Wanneer ik jarig ben, heb ik even verwijderd. Dat je het weet. En nee! ik wil van jou nul komma nul cadeautjes. Je hebt me al genoeg verwend. Bovendien heb ik nog vier hele binnenbanden (-:
Mochten de man en ik elkaar tegenkomen, dan herkennen we elkaar niet meer. We waren gekleed alsof we een Zuidpoolexpeditie ondernamen. Goddank! Laat mij maar solo fietsen…