Keek op de week (171)
Kanon Bodegraven
In straat richting polder, woont nieuw stel geraniumstaarders. Bewaken gemeentegras met klein, zelfgemaakt bordje: hondenpoep(en) verboden. Bij elke passerende hond veert echtpaar overeind uit luie stoel.
Mijn reeds lang gekoesterde wens werd vervuld: Rosa poepte pal naast bordje.
Deed stap opzij zodat bewoners goed zicht hadden want Rosa verrichtte meesterwerk.
‘Wat deed je daarna?’ vroeg Joris.
‘Zoals altijd: drollen oprapen met plastic zakje en dichtbinden. En daarna gooide ik het bij saaineuzen door brievenbus.’
Man lachte hard terwijl hij nee schudde.
Gelooft me ook nooit.
‘Die is mooi!’ riep ik, wijzend naar rechthoekige lijst met vier sepiakleurige tekeningen.
‘Leonardo da Vinci,’ zeiden fietsenmaker en ik gelijktijdig.
‘Die heb ik gekocht op zijn tentoonstelling in Rotterdam.’
‘Wat dat in Kunsthal?’
‘Nee, in voormalige oude postkantoor. Jaar of tien geleden.’
‘Sinds lezen van zijn vuistdikke biografie ben ik fan. Die man was een genie: architect, kunstschilder, uitvinder, wetenschapper, beeldhouwer…Knap, hè?’ zuchtte ik bewonderend. ‘Wat ben ik dan een kneus.’
We lachten.
‘Apart om die lijst in je winkel te hangen.’
Fietsenman zei: ‘Nee joh, ligt juist voor hand.’
‘Hoezo dan?’
‘Hij was uitvinder van het wiel!’
Zo’n gesprek is de krent op de taart, de kers in de pap.
Deed dansje. Sinds kort heeft apotheek in ons dorp (als laatste in NL) medicijnkluis. Toetste code en geboortedatum bij kluis in. Trok glazen deur open. Een schuifje schoof opzij en ik pakte zakje. Vreemd, hoorde pillen rammelen, die bij nader bestudering bestemd waren voor dhr. S. Ukkel.
Liep apotheek in; de Bermudadriehoek van je gevoel voor humeur.
Eindelijk was het mijn beurt. Legde papieren zakje op balie. ‘Heb verkeerde medicijnen uit kluis gekregen,’ zei ik.
Assistente keek mij aan met gezicht: wei make geen voute, en sprak op belerende toon: ‘Mevrouw, dat kan niet,’ en schoof zakje terug.
Dat kan niet? Make that the cat wise! Apotheek hier is reinste Russische roulette.
‘Dat een nieuw systeem wennen is, snap ik. Ik kom voor een puffer, en hier…’ schudde met het zakje ‘…zitten pillen in.’ ‘Medicijnen voor Kakelbont, alstublieft.’
Temperatuur in apotheek zakte aanmerkelijk.
Ze ging het navragen. En nakijken.
Doe dat. Haal ik in tussen mijn duikbrevet.
Na tien minuten – het was werkelijk uniek – kwam assistente terug met juiste medicijn. Met glimlach alsof zij er persoonlijke veldslag voor had geleverd.
Ik prees haar inzet en zei zelfs vriendelijk: ‘Tot ziens.’ Mét twee gekruiste vingers op mijn rug.
Kreeg uitnodiging via e-mail van dame wier naam ik niet kon thuisbrengen. Of ik mee wilde doen met leesclub?
Ben daar niet uitgelezen type voor.
Ingevoegd was lijst met tien boeken; alle hedendaagse romans. Leeslust verging me stante pede. Lees louter boeken die ik zélf uitkies.
Peinsde ’s nachts waar ik vrouw van kende. Vruchteloos draaiden gedachten rondjes.
Kleng! Muntstuk viel toen ik wakker werd: vrouw heeft cursus bloemschikken bij mij gevolgd. Ruim tien jaar geleden! Haar stopwoord was: ‘Goeie grutten.’ Terwijl ik alleen vieze ken. Kreeg medelijden: vrouw moet ernstig omhoog zitten. Word toch geen lid van club.
Ging fietsen. Schoot in omgeving Bodegraven met mobiel op kanon. (Kanon schoot gelukkig niet terug.) Reed in Bergambacht langs water waar boerin met tractor sloot aan uitbaggeren was. Joekels van vissen werden opgeslurpt en op weiland gespuugd. Meeuwen waren er als kippen bij. Helaas stond – harde! – wind mijn kant op. Welriekend en als gespikkelde beer kwam ik thuis. Mazzel dat Joris er niet was: had me bij binnenkomst beslist moeten identificeren.
Die mensen hebben toch geen leven, denk ik dan. Je kunt dan nog beter buiten op een stoel gaan zitten. En honden poepen nu eenmaal en sommige mensen met honden zijn best fatsoenlijk en ruimen de boel op.
Ik geloofde het ook niet. Daarvoor schat ik je net iets te braaf in.
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Die fietsenmaker, handige handjes en interesses klinkt als de ideale vent. Gerianiumstaarders mag van mij per direct in de Dikke vandalen, wat een prachtwoord. Ken de types ik word er heel obstinaat van herken mijn meerdere in jou. Wil ook niet in leesclub over boeken moet je niet praten die moet je lezen en koesteren en als ze je niet loslaten, bloggen.
Onze apotheek heeft ook zo’n kluis, en die gaan venijnig dicht. Ik kreeg er ooit mijn hand tussen en dat was werkelijk geen pretje.
Ik wil ook weer een hond! Heb nieuwe buren die gluren!
Bij onze apotheek worden ook nooit fouten gemaakt, ik kan liegen als de beste!
Geen foto van jou als gespikkelde beer?
Hè bah, gluurburen! Ik lees net een tip van Glibber: onder de vensterbank gaan zitten en als de buren gluren, omhoog komen en zwaaien. Succes! Anders mag je Rosa wel een keer lenen.
Ik hou me aanbevolen.
Moet opeens bij die geraniumstaarders aan situatie andersom denken. Vroeger( toen ik nog een klein glibbertje was) liep er elke avond zelfde tijd een man met hondje voorbij die bij elk huis uitgebreid naar binnen keek. Waren het zat en spraken af allemaal onder de vensterbank te gaan zitten en als hij langs liep omhoog komen en zwaaien. Dit gebeurde bij ongeveer 30 huizen, hebben hem daarna nooit meer langs zien lopen. Denk dat zijn hond weigerde nog langer met hem uit te gaan.
Glibber, wat een slimme rotstreek 😀 Hadden we daar maar foto’s van!
Bergambacht, daar woonden vrienden van ons.
Leven nu in Limburg.
Geraniumstaarders, goeie! 🙂
Limburg is zo mooi!
Lieve groet.
Ik vrees dat je Joris had moeten reanimeren i.p.v. jezelf identificeren toen je als gespikkelde beer thuis kwam. Je dacht toch niet dat hij z’n lachspieren dan nog in bedwang zou hebben? 😉
Kén jij Joris? Heb je ‘m soms een keer gezien (-: Reanimeren was inderdaad aannemelijker geweest.
Ik “her” ken Joris uit jouw beschrijvingen. 😉
Geraniumstaarders en hondenpoep. Het zou mij niet verbazen als je Rosa wat in hun richting hebt gestuurd. Met jou keek valt er altijd wat te lachen voor de lezer.
Ik heb het Rosa in gefluisterd, maar Rosa is nogal een eigenwijze hond (-: Dank je!
Ik maak gebruik van de medicijnkluis. Meest irritante onderdeel. Binnen een uur na verzenden van de mail met code komt er een mail met de melding dat je je medicijnen nog niet hebt opgehaald en dat je hier slechts 3 dagen de tijd voor hebt.
Alsof ik niets beters te doen heb.
Binnen een uur? Alsof mensen geen werk hebben en alleen voor de apotheek leven.
aprilgrap zeker, ik geloof je ook niet, dat van de brievenbusdrol 🙂
Wel gevaarlijk van de apotheker, wie niet oplet slikt zomaar andere medicatie
Wat zou ik het graag een keer doen (-:
Altijd zelf op blijven letten.
Het voordeel van een dorp, ik heb een apotheekhoudende huisarts. Dus je kunt gelijk je medicijnen meekrijgen, wel zo handig en minder kans op vergissingen denk ik. Ik heb weer genoten van je verhalen Kakel het is weer een genoegen om die in de ochtend nog voor de koffie te lezen. Altijd een vrolijk begin van de dag op deze manier
Wij hebben ook een apotheekhoudende huisarts. Fouten maken, is mensenwerk. Bedankt voor je compliment!
Geraniumstaarders, haha! Fietsenmaker en Da Vinci, mooier kan je het echt niet hebben. Schitterend 🙂
Bedankt voor je reactie!
Leuke gezellige verhaal heb je geschreven. Bij ons apotheek hebben ook kluisje. Maar kan ook naar binnen halen. Wij hebben geen 1 keer gedaan met kluis. Ik ben niet zo weg van. Vaak komen bij ons brengen aan de deur. Omdat toch ver is. F… heeft vaak medicijnen nodig. En hoe. En zware medicijnen….. Je hond Rosa poepte naast de paal. Toch gebeuren honden veel om te doen. Gelijk poepzakje gebruikt. Bij ons in de buurt doen het ook. Maar er staat prullenbakken. Vaak doen het mensen niet om te doen met poepzakje. Mooie aparte foto te zien. In ben ook binnenkort april jarig…. Je dochter ook. Ik wens jou fijne dag.
Onze apotheek heeft ook een bezorgdienst maar dat is voor ons niet nodig. Door de kluis heb je geen wachttijd aan de balie. Alleen wanneer de verpakking te groot is of ik moet betalen, ga ik naar de balie. Fijn dat F van de bezorgservice gebruik kan maken.
Hondenpoep opruimen is een kleine moeite.
Ik geef het toe, het zijn de apeketen van vroeger niet meer, daar hebben wel nog steeds de vrouwen de overhand, al lijken dat ook steeds meer nummerjes te worden. tegenwoordig hier zelfs achter loketten… Dan kun je beter achter de geranium zitten.
Alle spatschermen van corona staan er nog. Geraniums zijn dan toch beter en een stuk fleuriger voor je gezondheid!
Weer goed gevonden Geraniumstaarders…zou ze poepontdekkers noemen.
Ze weten nu wel dat bordje niet goed werkt.
@Toeval ?
Was 1 april uitgerekend van oudste maar ze kwam pas de 15e
Jahaha, poepontdekkers 😀 Het bordje werkt als een magneet op honden(eigenaren.)
Dan had je oudste het heel erg naar haar zin in jouw buik! Best zwaar voor jou, een zwangerschap van 42 weken.
Hier bij de apotheek hebben ze ook zo’n automaat, ik heb daar zo weinig vertrouwen in dat ik altijd naar de balie ga. Kost wel wat extra tijd, maar ik krijg dan wel de goede medicijnen.
Hier staan ook van die bordjes voor hondendrollen, onze kat produceert drollen waar heel wat honden jaloers op zijn. Maar nergens staan bordjes voor katten. Hachelijk?
De automaat vind ik handig. Medicijnen die ik moet betalen, gaan wel via de balie.
Hahaha, dat is pas hachelijk! De kat van Roos poept nooit in huis (-:
Eindelijk heeft het echtpaar een gezamenlijke hobby.
Maar Leonardo da Vinci was geen fietsenmaker.
Dit maak je vaak me in een apotheek, ook hier.
Hoe komt dat toch!
Goeie grutten, lijkt mij echt wat voor je een boekenclubje.
Het baggeren is bagger voor veel vissen. Hans
Ot. Je verzoekje ligt op het log Bankje voor de volgende show.
De shows staan allemaal op: https://logbankje.nl
Het echtpaar heeft een gezamenlijke hobby. Wat een heerlijke opmerking!
Je zou zeggen dat ze bij een apotheek alles dubbel checken…
De sloten uitbaggeren, gaat veel vissers aan het hart.
Klopt ik heb ook geen klagen over mijn huidige apotheek.
Verkeerde pillen doen gekke dingen met een mens.
@ de aannemer heeft goed beslist.
Klein datalekje daar zeg! Oeps.
De apotheek in het Erasmus MC maakt ook vaute.
Wat een gezellige fietsenmaker heb jij.
Geraniumstaarders, weer een woord om te onthouden, zal ze eens gaan noteren.
Dit is de gewone fietsenmaker bij ons in het dorp. Een sympathieke vent!
Geraniumstaarders…. prachtig woord maar vervelende personen. Geef mij maar die fietsenmaker die van Leonardo da Vinci houdt.
Ik heb de fietsenmaker mijn biografie van Leonardo uitgeleend.
Wat maak jij geweldige weekkeken mee, ik lach er wat af.
Ik probeer er van te leren.
Dat de fietsenmaker me eraan herinnert dat Da Vinci de uitvinder van het wiel is, was een cadeautje.
Wat probeer je ervan te leren?
Getver kreeg ook pas zo’n gierdouche van een tractor die voorbij reed. Heb ooit een project gevolgd op het Gemini over Leonardo da Vinci wat een geweldige man ben er ook echt een fan van. Geweldig.
Over dat project heb ik niets gelezen. Dat had me nou echt leuk geleken!
Apotheek hier om de hoek heeft geen kluis, maar dat maakt niet uit, want omdat ik niet ziek wil worden en wil zijn zit mijn huisarts en apotheek 7 km van mijn huis af. Het ziekenhuis is dichterbij, maar daar kom je moeilijker binnen. Ik mis nog ergens een verhaal over een bloeiende roos. 😉
Love As Always
Dimario
Heel verstandig, Di Mario. Zo min mogelijk in een apotheek komen. En in een ziekenhuis nog minder.
Roos vierde haar verjaardag bij ons ♥
Lieve groet en nog bedankt voor je felicitatie!
Het gespikkelde beer verhaal is herkenbaar.
Ik reed ooit langs een boomgaard en de boer zette zijn sproeispuitmachine 2 seconden te vroeg aan. Mijn Stromer en ik zaten onder de witte stippen.
Sodejakker! Mocht je naar binnen van Treeske?
Die apotheker is niet te vertrouwen. Wie weet wat ligt er straks op jou te wachten? Met zo’n Luik ben je wel mee met je tijd, tenminste als het werkt. Daar heb ik hier nog nooit van gehoord. Maar ik krijg wel de juiste medicijnen.
Ik begrijp je perfect, ik wil ook graag mijn eigen leesvoer kiezen. Ben geen kuddemens.
Wat een verrassing je reactie te lezen. Dan zit er vooruitgang in je zicht! Volgens mij doen apotheken het stukken beter in België en zijn medicijnen gemakkelijker verkrijgbaar. Het luik bevalt me wel (als ik het juiste krijg…)
Waarom zouden we een kuddemens willen zijn?
Leuke keek op de week Mirjam.
Raar he van die medicijnen…
Leesclub, tja je bent dan niet meer vrij om te lezen wat je wilt.
Lieve groeten en alle goeds,
Hilly
De apotheek in het Erasmus MC maakt zelfs fouten. Slordig…
Dank voor je reactie. Jij ook alle goeds!
Lieve groet.
Geweldig!! Jij tovert altijd een schaterlach tevoor schijn❤️
En ik schuif de apotheek altijd door naar de mannen. Ze willen mij daar van alles vertellen over mijn medicatie tegen een bedrag van 7.50 per keer.
Fiets ze!
Moet je betalen voor info, terwijl dat bij hun werk hoort? Wij hebben een apotheekhoudende huisarts. Zou dat het verschil zijn?
Dank je!
geraniumstaarders en hun brievenbus.
dhr. S. Ukkel…dat moest wel verkeerd aflopen
voor een leesclub zou ik ook passen
en fietsen op het platteland is ook niet alles
een leuke keek op de week
Groeten
Toch fiets ik graag in de polder: je ziet overal de horizon.
Groetjes.
Haha dat dat jou weer moet overkomen. Haal al jaren mijn medicatie uit de kluis. Vind het wel magisch zo’n schuivend deurtje….altijd de goede gehad ( tot nu)
De kluis heeft iets weg van de kermis: wel deurtje gaat er open?
Ik ruik de gespikkelde beer door mijn scherm heen!
Een leesclub is ook niets voor mij. Ik bepaal, net als jij, liever zelf wat ik lees. Ook is het zo, dat ik op mijn eigen tempo en op mijn eigen manier lees, zonder druk van discussies en deadlines. Absoluut geen behoefte aan solitair lezen en reflecteren. Van een boek kan ik intens genieten omdat het dan even mijn wereld is waar ik in opga. Het hoeft voor mij achteraf niet kapot geanalyseerd te worden.
Ik had het niet beter kunnen omschrijven. Verplichtingen van lezen, discussies en deadlines waren iets voor op de middelbare school. Een “slecht boek” lees ik ook niet uit.
Het leed dat apotheek heet…
Zodra ik een bepaald boek moet lezen, heb ik er al geen zin meer in, daarom zijn leesclubs ook niet aan mij besteed.
Ik denk dat ik ook weet hoe jij rook na jouw fietstocht. Ik gooide laatst in de tuin een emmer leeg, ik dacht met regenwater, maar er bleken ook wat plantenresten in te zitten, die al de hele winter lagen te rotten.. een putlucht!
Van stress zullen ze daar niet overlijden.
Dwang vergalt alle plezier. Een boek lees je toch voor jezelf?
Je zegt het netjes: een putlucht (-:
Het was weer een leuk overzicht van de afgelopen week hoor. Gelukkig zie je alles door een humoristische bril.
‘k Vermoed dat ik je ook niet zou geloven, Mirjam!
Zo word je elke keer (nog!) wijzer…
Mag eigenlijk niet gebeuren…, maar als ze jou naam lezen… stijgt hun bloeddruk wellicht, en dan…
Jouw stopwoordjes -> ‘k kan me daar iets bij voorstellen! 😉
En stinken…
Lie(f)s.
Dank voor je vertrouwen in mij (-:
Ik had minstens de uitvinder van het wiel moeten onthouden.
Terwijl je van apothekersassistenten mag verwachten dat ze de boel dubbel blind checken. Dat blijken ook mensen te zijn.
Lieve groet.
Ik hoor de geraniumstaarders tegen elkaar zeggen, waren we nu toch maar naar een aanleunwoninkje gegaan.
Ja, Leonardo was een groot man, ik ben maar 1,72 meter.
Je zult toch S.Ukkel heten, dan heb je een gote familie hoor.
Toen er vroeger nog postkantoren waren, heb ik eens geld opgenomen, en kreeg 100 gulden teveel.
Een goede burger als ik ben, wilde het terug geven, meneer achter loket zei, hier worden geen fouten gemaakt.
De biefstuk was ‘s-avonds, om te zuigen.
Een leesclubje is ook niets voor mij hoor, wanneer je bijna 81 jaar bent, weet je echt niet meer wat erop de eerste bladzijde stond.
Lieve groetjes, Edward.
Een aanleunwoning in een beschaafde buurt!
Ik zal nooit op je neerkijken. In mijn ogen ben je een groot man.
Oh ja, de postkantoren! Dat waren nog eens tijden. Van die 100 gulden heb je veel smaak beleefd.
Dag Edje, lieve groet.
ha die Mirjam
hihihi , ik zou je willen geloven , maar nee , zo erg ben jij nu ook weer niet
aha fietsenmaker eert op mooie wijze de uitvinder van het wiel
hier is ook nog zo’n kluis hoor
nee zij maken nooit fouten , hoe kom je op het idee
en geslaagd voor je duikbrevet
is er geen club van geinmakers bij je in de buurt
aha daar ken ik dat kanon van , eindje voorbij Woerden
dus je was de meeuwen niet te snel af en een maaltje vis mee voor Joris
lieve groet
Nee, zo erg ben ik nou ook weer niet. Bedankt voor je vertrouwen.
Ik was even vergeten dat Da Vinci het wiel had uitgevonden 😀
Zo’n club is me onbekend maar ik zou toch geen lid worden. Ik heb jou toch?
Lieve groet
Hmmmm dat kanon… daar kunnen we wel iets mee op ons eiland!!
welk eiland ?
eind fietsen dat fort hoor bij jou vandaan 🙂
Mel en ik gaan later als we groot zijn op een eiland wonen. Kom gerust eens langs (-:
Valt mee. Heen en terug 120 km.
Ja, de kluit belazeren! En onderweg naar het eiland zal het bootje door het gewicht niet zinken.