Nou, ik ga maar gewoon verder bij waar ik gebleven was: de vakantie.
De eerste nacht in den vreemde schoot ik rechtovereind in bed. Buiten – ergens dichtbij – hoorde ik een hevig gekerm. Het klonk als een jammerend dier. Het kon niet anders zijn dan het gehuil van een aangereden hond. Niet dat ik een dergelijk geluid eerder heb gehoord, maar zo zou een aangereden hond ongetwijfeld klinken.
Het gejank klonk hartverscheurend en sneed door mijn merg en mijn been. Arm, arm beest… Zou zich iemand om hem bekommeren? Ik was in staat het vakantiehuis te verlaten, de dorpsbewoners te mobiliseren en het nummer van de plaatselijke dierenambulance te bellen, maar aangezien ik daar geen hond kende, en minimaal Frans spreek, sloeg dat nergens op. Gedesillusioneerd bleef ik zitten in bed.
Onverwacht ging het gejank over in een raspend gereutel en zware hoestgeluiden, die me deden denken aan oude mannetjes. Ik vond het allemaal een beetje ingewikkeld worden in mijn slaaphoofd. Totdat een zware rochel gevolgd werd door een luid en duidelijk: iii-aaa! iiiI-aaa! iii-aaa!
Was dat niet…? Ja, dat was het geluid van een ezel. Het gebalk hield aan, en een tweede ezel zette in, als ware het een canon.
Nom de dinges! Had ik me in de luren laten leggen door dat stelletje prehistorische rendieren van de buren. Hadden die ezels ’s nachts niets beters te doen? Slapen of zo? De korstjes brood konden ze wat mij betreft op hun harige buik schrijven.
Ik liet mezelf weer achterover vallen. Gerustgesteld, maar vooral klaarwakker…
Goh, ik wist niet dat ezels van die verontrustende geluiden kunnen maken.
Ik kan me je schrik heel goed voorstellen (ook al zou ik niks gehoord hebben aangezien ik in bed geen hoortoestel in heb).
En die ezel op mijn logje Eifel-Zoo zei helemaal niks. Maar ja, dat was dan ook overdag. 😉
Tja, kom dan maar nooit in de buurt van het Heemskerkse?
Die worden in de volksmond……………….ezels genoemd!
Daarbij wonen ze onder een start/landingsbaan van Schiphol.
Havengebied van IJmuiden en Hoogovens, dat later Corus heette en nu TATA (hoeveel geluid denk je dat die laatste veroorzaakt sinds die naamsverandering)
Als ik zeg: het was misschien een aangereden ezel, maak ik je dan weer ongerust? Ja? Nou, dan zeg ik niet.
@ TagrijnL 🙂 🙂
Whoehaha, die ezels hadden een ezel in het kwadraat te pakken hihi!
Maar nu je het er zo over hebt, ik kreeg tijdens mijn vakantie op het zonovergoten Corfu te maken met zowel een aangereden hond, een snurkende man én 1 balkende ezel … gelukkig niet allemaal ’s nachts en ook niet tegelijkertijd 😉
@ Desire: je hebt altijd baas boven baas natuurlijk!
al die rare geluiden ook midden in de nacht, een mens heeft zijn rust nodig, dat de natuur zich daar nou niet een beetje aan houdt!
domme ezels
@ Hanneke: precies wat een mens nodig heeft: een begrijpend gehoor 😉
@ Lenjef: hoe krijg je het toch elke keer weer voor elkaar? Jouw reacties in de vorm van gedichten lees ik ook bijzonder graag!
@ Klaproos: zet maar wat foto’s van burlende (?) herten op je blog. Bij jou is zien ook horen 😉
Gehuil in de duisternis
‘s nachts worden geluiden vaak door fantasie gekleurd
slaapdronken
nog half in dromen verzonken
denken velen dat er naast hun bed het ergste is gebeurd
Graag gelezen, Mirjam.
Lenjef
whahaahahha j e bent er weer,
dat klinkt meteen al goed,
ik waarschuw je vast , de burltijd van de edelherten is begonnen,
daar hoor je ook rare geluiden 🙂
O gut haha die kunnen aardig te keergaan inderdaad.. Daar ging je nachtrust weer.. Nou ja in ieder geval beter dan een aangereden hond haha.
Grinnik, ik was (heel even) boos op de buurman, bleek dat het m,n eigen lief was die zowat de hele camping wakker hield met zijn gesnurk!
Leuk verhaal Mirjam!
@ Geesje: vre-se-lijk: snurkende mannen! Ik ben eens op fietsvakantie geweest waarbij een persoon nachtenlang bomen omzaagde. Omdat we van camping naar camping fietsten, gingen er steeds meer mensen bij de snurker uit de buurt staan met de tent. Totdat hij uiteindelijk helemaal alleen stond. Zielig he? Mooi niet!
Haha! Het schijnen hele leuke beesten te zijn. Heb je ze nog ontmoet?
@ Margreet: ja, we hebben het op een akkoordje gegooid met de ezels. Als zij ’s nachts hun bek zouden houden, zouden wij ze overdag peen en brood voeren. Toen balkten ze alleen nog als ze ons aan zagen komen 🙂
ezels kúnnen wel oorverdovend lawaai maken… 🙂
Oh hahaha! Herkenbaar! Ik dacht de eerste nacht op de camping steeds dat het zo hard waaide dat de bagagekar met gemak over ons tere tentje heen zou denderen. Wat natuurlijk ook helemaal niet waar. Wel jammer dat je de wind dan weer niet kan straffen, of weet jij nog iets creatiefs?
Hilarische misverstanden. Helemaal des kakels. Ik moet met je meeleven maar ik lach me een ongeluk. Erg he?
Da’s niet slim van die ezels, zo lopen ze lekkernijen mis. Alhoewel..een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen. Maar ja, hoe werkt dit spreekwoord in het geval van een duo? 😉