Eén minuut voor tijd meld ik me bij de balie. Ik lach vriendelijk naar de secretaresse, maar die moeite had ik me kunnen besparen. Ze kijkt naar mij, naar de klok en weer naar mij. Ik haal mijn schouders op. Het loopt hier altijd drie kwartier uit, dus ben ik eigenlijk 46 minuten te vroeg.
De wachtkamer is overbevolkt en klam. In de leeshoek liggen geen bladen van betekenis, en landerig laat ik mijn blik over de andere wachtenden glijden.
Tegenover me zit een mevrouw die de zus van Ma Flodder zou kunnen zijn. Alleen de sigaar ontbreekt. Ze oreert over de toestand in de wereld, en met name die in ziekenhuizen.
Ze is ervaringsdeskundige want ze heeft een zwak hart, diabetes en een hoge bloeddruk. Tijdens het klagen spatten zweetdruppels van haar gezicht op de grond.
Zus Flodder gebruikt de dame naast haar als Klaagmuur, maar als deze zich verstopt achter een tijdschrift, richt Zus haar blik en woord tot mij. Haar stem is net zo scherp als een Zwitsers zakmes. Zag ik net voor ik binnenstapte die man weglopen naast de arts? Hij kwam véél later binnen dan zij! Zij was twintig minuten geleden al aan de beurt! Ze is pissig tot op het bot en spuugt vuur. Ik vraag me af of ze nog veel kwader kan worden.
Met een zwaai tilt ze haar rechterbeen op van haar linker, en gaat ongegeneerd wijdbeens zitten. Net op tijd wend ik mijn blik af. God verhoede dat ik haar slip zie. Sommige dingen vul ik liever zelf in.
Aha! De meneer die voor zijn beurt ging, loopt voorbij, constateert Zus. Nu is haar tijd gekomen! Kijk, de neurologe komt al aanlopen en hoeft slechts haar naam nog te noemen. Flodder zit klaar om overeind te springen. De arts stapt de wachtkamer binnen, kijkt mij aan en zegt: ‘Mevrouw Kakelbont.’
In het voorbijgaan wens ik Zus Flodder nog een prettige dag. Puur voor de vorm. Ik hoop van harte dat iemand in de wachtkamer weet waar de dichtstbijzijnde defibrillator hangt.
Heerlijk, zag het zo voor me….. wat een prachtig verhaal.
Geweldig. Heb je haar nadien nog eens vriendelijk toegeknikt zodat ze in elk geval paars aanlopend bij de dokter aankwam? Ik heb hier weer genoten. Leedvermaak, het is waar, maar vandaag mag het, vind ik.
Dat wordt weer éxtra pilletjes tegen haar hoge bloeddruk denk ik….maar die valt wel weer weg omdat jij voorlópig zonder jij en ik “opvrolijk” pilletjes kunnen;-)
*schater* Is er brandweer aan te pas moeten komen om de boel te blussen?? 😉
Had haar een sigaar aangeboden!?!
Wat een geweldig verslag, ik zit hier helemaal te schuddebuiken… wat kan je toch fantastisch schrijven Kakeltje, echt genieten!!!
Ook zus flodder is een mens natuurlijk!
Ze was vergeten een afspraak te maken pp
Sommige mensen houden liever hun kwaal en vallen graag anderen ermee lastig.
Zeer zelden maakt men niets mee in een wachtkamer van een ziekenhuis. Zulke tiepjes zijn waarschijnlijk door het ziekenhuis neergezette figuranten on de wachttijd een beetje aangenamer te maken. Jij weet er wel weer wat van te maken.
O ..geweldig he!! Wachtkamers zijn voer voor de bloggers onder ons!!!
Waar zouden wij zijn zonder wachtkamers 😀
Jaaa, Mirjam is weer in vorm, dat hebben wij allen graag .
Zielig toch dat er mensen zijn die geen greintje zelfrespect hebben. Voelen zij dat nu zelf niet.
Dankje Tilde 😀
Deze vrouw was echt hopeloos. Totaal geen gene. Om verdrietig van te worden, haha!
De wachtkamer van een arts is een broedplaats voor logjes.:-)
Je zou bijna voor je plezier op controle gaan 😀
Hahaaaaa
Ik lees het volgende week…
Ben even afwezig, mijn lieve gekke schoonzus is vannacht overleden…
tot volgende week
Hou je taai, Marlou. Ik heb je even een mailtje gestuurd.
Leuke gebeurtenis, leuk beschreven.
En dan gaat er wat fout, loopt het spreekuur uit, komt de assistent vertellen dat de dokter weggeroepen is voor een patiënt ‘maar dat zijn collega de intake van de mensen die dadelijk de MRI in moeten zal verzorgen’, wordt de patiënt naast je nog boos wanneer de eigen arts de draad bij een andere patiënt opneemt omdat je niet geluisterd heb naar wat de assistent je heeft verteld.
Leuke gebeurtenis, leuk beschreven.
En dan gaat er wat fout, loopt het spreekuur uit, komt de assistent vertellen dat de dokter weggeroepen is voor een patiënt ‘maar dat zijn collega de intake van de mensen die dadelijk de MRI in moeten zal verzorgen’, wordt de patiënt naast je nog boos wanneer de eigen arts de draad bij een andere patiënt opneemt omdat je niet geluisterd heb naar wat de assistent je heeft verteld.
Een scene uit een lachfilm. Ik zie het zo gebeuren. Schitterend. Vooral als je niet degene bent die moet blijven zitten.
En praat me niet van kwebbelaars in een wachtkamer. Niets is erger.
hahahaha, ik had haar hoofd wel willen zien toen je haar een prettige dag wenste.
sommige mensen verdenk ik er van speciaal in wachtkamers te gaan zitten enkel en alleen om anderen op hun zenuwen te werken! ik krijg het van dergelijke mensen, meestal doe ik dan mijn ogen dicht en trek mijn muren op! dr weet dat en komt dan aan mijn mouw trekken….
Hahahaha. Sorry. 😉
Ik zie het helemaal voor me 🙂
Bij ons in het ziekenhuis hebben ze dat probleem opgelost door in alle wachtkamers de tekst te hangen dat door de werkwijze in het ziekenhuis het kan voorkomen dat later gearriveerde patienten eerder aan de buurt zijn.
Sommige mensen kun je echt niets aan het verstand brengen. Dit was zo’n zelfde hopeloze geval.
Maar deze keer had ik eens mazzel!
Klinkt als onze wachtkamer op een gemiddelde werkdag 😉
Never a dull moment…
Hahahaha, je hebt er toch nog wel even vriendelijk bij geknikt met je hoofd.
Love As Always
Di Mario
Echt heel begrijpend en vriendelijk. Je had er verbaasd van gestaan. Maar ze had er dan ook recht op, hoor!
Haha.
Sommige dingen vul je liever NIET in, toch?
Als ze er de volgende keer weer is en ze heeft dochter Kees bij zich: graag even bellen, dan wil ik wel even doktertje met haar spelen :p
Haha, je hebt thuis je handen al vol aan twee vrouwen 😀
Haha, heerlijk! Eigenlijk is het een idee voor Bananasplit, dit verhaal! In wachtkamers hang je onzichtbare camera’s op en laat de een na de andere patiënt voor diegene gaan die in de maling genomen wordt. Wat zou een – bijvoorbeeld – Rene Froger boos worden als hij er 3 uur later nog zat en de assistente aan het eind van de middag vroeg wat hij daar eigenlijk deed!!
Nogmaals Welcome Home Kakel – gezellig!
😀 Geweldig!
ja, sommige mensen hebben het te druk met hun aftakeling dat ze vergeten te genieten van de leuke dingen des levens. Ze vergeten waarom ze willen leven.
Haha, je bent het nog niet verleerd Mirjam.