Zondagochtend daalt Roos haar bedladdertje af en ploft beneden neer op de bank. Kussen mee, dekentje erover: klaar voor een luiermiddag. Tot een blik op F.eestBoek roet in het eten gooit.
‘Goh,’ zegt ze op verraste toon, ‘ik moet morgen mijn leesdossier inleveren. Maar ik moet nog een heel boek lezen, het leesverslag maken, het dossier afsluiten met een balansverslag, en alles printen. Ruim tweehonderd pagina’s.’
‘Kom je daar nu pas achter?’ vraagt Lief geergerd. Zij ook altijd met haar gebrek aan planning.
‘Nou gewoon…vergeten in mijn agenda te zetten…’
‘Dat wordt dan een uitdaging voor je,’ zegt Lief. Hij heeft daar een speciaal toontje voor.
Roos zit er meteen helemaal doorheen. Hulpbehoevend kijkt ze mij aan. Of ik nog een geschikt boek voor haar heb. Ja, Het Verdriet Van Belgie van Hugo Claus. Als ze hoort hoeveel bladzijden dat heeft, wordt ze gek. Net goed. Hebben zij en ik daarvoor ons best op de andere boeken van haar Nederlandse lijst gedaan?
‘Iets van internet plukken heeft geen zin,’ denkt Roos hardop na, ‘want “ze” laten daar een programma op los, en dan ben ik de sigaar.’ Alsof ze die nu niet is.
Haar vader – normaal een baken van rust – jut haar op iets te gaan doen.
‘Maar wát dan?’ jammert Kind.
‘Gooi het in de FeestBoekgroep van je klas en stel een ruil voor,’ opper ik. Opvoedkundig natuurlijk niet helemaal oké. Kind echter werpt me een poeslieve blik toe, en wrijft zich even later verheugd in de handen: een deal! Nu hoeft ze alleen het nieuwe leesverslag wat te verbouwen en het balansverslag te schrijven.
Of ik met dat laatste alvast wil beginnen? Het hoeft maar zes A4-kantjes te worden. Ik trek me haar onaangename lot aan, maar pieker er niet over.
Langs haar neus weg informeert Roos via WhatsApp hoe laat het leesdossier de volgende dag ingeleverd moet worden. Ze grijnst: half vijf en ze heeft twee tussenuren. Geraffineerd als de neten komt mevrouw er wéér mee weg. Je zóu d’r toch!
Nou, ik ben al een hele tijd van school, maar kan me wel herinneren dat die boekenlijst van mij ook altijd een ramp was
Ben benieuwd of het nog gelukt is.
Van wie heeft ze dat toch?
Dit komt me zo bekend voor zeg. En soms heb ik ook wel eens gedacht, ik laat hem eens een keer “goed op zijn bek gaan”, maar toch dat doe je ook niet als ouder. En op een of andere manier redt hij zich er altijd weer uit. Ook wel iets om trots op te zijn. Ja met vallen en opstaan worden ze groot. En fijn voor Roos dat ze het toch weer gered heeft met een beetje hulp van familie, vrienden en FB ;).
Je krijgt als ouders toch een hartverzakking als je dat zo hoort van je kind en wat ze nog allemaal moet doen. Ze is er inderdaad heel goed mee weg gekomen, is je dochter een zondagskindje?
Voor iemand die op maandag geboren is, zou je het wel denken!
Jij bent te goed voor deze wereld en voor Roos. Ik hoop dat zij het waardeert.
Over vijftien jaar wrijf ik het Roos wel onder haar neus
Yep, tienerdochters… hier loopt er ook zo eentje rond. Echt last minute en mijn man krijgt het ervan als ze in tijdnood raakt dat ik haar tips geef om toch nog tijdig de klus te klaren. Maar in haar plaats maken… no way. Ik mag dan een zacht ei zijn maar zo zot krijgt ze mij niet. Maar goed, ook zij komt er mee weg. Ik zou me dat van m’n leven niet geriskeerd hebben maar mij ontging dan ook geen enkele opdracht. Dat ‘last minute’ heeft ze overigens van haar pa
Ze worden echt met de generatie slimmer hé!
De jeugd van nu weet meer dan wij toentertijd, maar ze kunnen minder.
Geloof mij maar, Anna ;-0
Lekker herkenbaar weer! Ze zijn ook allemaal hetzelfde, die pubers met hun speciale puberbrein. En met datzelfde speciale puberbrein krijgen ze het ook maar mooi weer voor elkaar!
Eindelijk kom ik weer eens toe aan ouderwets blogs lezen! Tussentijds heb ik je blog nog weleens gecheckt, maar toen was je zelf ook even tijdelijks gestopt… Leuk om weer wat van je te zien.
Ik deed dat op de middelbare school vaak ook zo. En kwam er ook altijd mee weg… snap nu pas waarom mijn ouders daar soms stapelgek van werden, haha!
Judith! Ik was je nog niet vergeten, hoor…
Eerst liep ik me nog drukker dan mijn dochter te maken omdat ze nog hopeloos veel moest doen.
Daar ben ik maar mee opgehouden en dat bevalt me prima!
Goed hoor! Ze heeft het toch maar eventjes helemaal zelf gedaan… with a little help van jou en een fbfriend. Voor je het weet wordt zo’n project een familie aangelegenheid.
We hebben al verschillende familieprojecten achter de rug
Dat is nu balen van die lui zondag. Moet er wel om lachen van dat uitstel gedrag, waarschijnlijk dat ik mij zelf hierin herken van school en ineens is dat omgeslagen bij mij.
Het gaat helemaal goed komen heb ik zo het idee en nog met een goed cijfer ook nog. Bofkont!
Ik zal maar goede hoop houden dan
ik zelf laat niet graag iets liggen, maar als ik dit lees is het toch ook niet meer leuk dat je op het laatste moment zo nog moet zwoegen, ik ben eens benieuwd….
Ze denkt in oplossingen en dat is een goede basis om verder te komen in het leven.
Haha, ja, dat soort toestanden heb ik ook wel eens met dochterlief meegemaakt. Het gaat de laatste tijd een stuk beter moet ik zeggen, gelukkig maar, want ik werd er lichtelijk nerveus van. Alsof ik zelf weer op school zat, zo voelde het op dat soort momenten!
ja, het is toch een vreemde wereld he. Hoe het allemaal gaat, terwijl daar niks van geleerd wordt.
Als je al niet van lezen houdt, is de lust je voor de rest van je leven wel vergaan.
wat een slim ding is het toch:-)
“Bullsaai” een schot in de roos, die plannetjes van haar,
ik denk dat ze de politiek in kan
ze is er gehaaid genoeg voor:)
goed gedaan Roos,:-)
Fijn weekend kakelino,
xxx
Jeugd….soms, heel soms….zou je ze achter het behang plakken, kast ervoor, verhuizen en geen adreswijziging achterlaten….
Maar ja , die andere ‘somsen’ komen veel vaker voor
…kast ervoor, verhuizen en geen adreswijziging achterlaten… Die ga ik onthouden, geniaal!
zolang t bij onthouden blijft *grijns*
Verlies jezelf niet in de chaos van een ander
Zo had ik het nog niet bekeken, maar dankjewel
Tja.. als ik zie hoe dat vroeger ging. Minimaal haalde ik er altijd een acht voor. Misschien nemen Shirel en Yaron dat wel over.
Love As Always
Di Mario
Shirel en Yaron halen ook vast die acht. Let op mijn woorden!
Waarschijnlijk gaat ze nog een goed cijfer halen ook haha.
Geluksvogel!
De docent vindt dat ze al haar “persoonlijke meningen” zo goed verwoord heeft.
Geen idee wie haar daarbij geholpen heeft
Het is een zondagskind
Ik hoop dat ze dat altijd blijft, al is ze geboren op een maandag…
Ik heb je schrijfsel maar meteen even voorgelezen aan dochterlief en we hebben er samen hartelijk om gelachen, zo herkenbaar. (En waarschijnlijk voor veel pubers ook).
Haha, wat ben ik blij met jouw reactie
Je kunt in ieder geval niét zeggen dat ze niet vindingrijk is;-) en ik dénk dat ze niet de enige leerling is met “last minute” problemen
Ik weet wel zeker van niet, Rietepietz.
De andere kant van haar “deal” was ook in haar nopjes met de ruil
Jullie hebben een briljante dochter!
wat zouden die kids doen zonder slimme ouders???
Eh…slagen? Hopelijk!
tja…ach …en gutte gut…….dag luie zondag.Ben benieuwd of het gelukt is.
Ja, ze heeft de klus tijdig geklaard.
Daar komt ze inderdaad heel goed mee weg.
daar heeft ze zich weer goed doorheen gewerkt