‘Mike’s oma gaat dood,’ zegt Kind.
‘Welke Mike?’ vraag ik. Roos heeft geen tijd om antwoord te geven, want haar mobiel rinkelt.
Ik zoek op mijn inwendige harde schijf en kan maar één gezamenlijke Mike bedenken: de Mike waarmee Roos acht jaar op de basisschool heeft gezeten.
Roosje-in-de-knop vertelde menigmaal tussen twee happen van de middagboterham door, dat Mike “Hetzelfde ruikt als de wc op school,” of dat-ie weer had zitten ruften en boeren in de klas.
Ik vond hem altijd een sneu kereltje. Zijn vader was gokverslaafd en nooit thuis. Zijn moeder werkte overdag in een boekwinkel, en ging s’avonds door met de verkoop van boeken op internet. Zijn oma fungeerde als voor- tussen- en naschoolse opvang.
Mike was dik en niet vooruit te branden. Zijn trui paste maar net over zijn aanzienlijke buik, en na drie jaar schoolzwemmen had-ie niet één diploma gehaald. Het halen van zijn verkeersdiploma was ook een verhaal apart: hij vertrok als tiende van de klas, en kwam ruim een half uur na de laatste binnen. Onderweg was hij gewoon een paar keer afgestapt om wat om zich heen te kijken.
Je zou verwachten dat hij op school een buitenbeentje was; desondanks hoorde hij er helemaal bij. Bij het verkeersdiploma fietsen, stond heel de klas hem buiten op te wachten, en toen Mike eindelijk in zicht kwam, scandeerde iedereen ter aanmoediging zijn naam. Zijn oma zag het van een afstandje tevreden aan. En nu is zij dus ziek. Kortgeleden zag ik haar nog in het dorp. Een kranig vrouwtje. Wat zou ze hebben? Vast die sluipende rotziekte.
‘Wat vroeg jij? ‘ vraagt Roos, als ze haar gesprek beeindigd heeft.
‘Welke Mike,’ herhaal ik.
‘Mike van Soets,’ zegt ze.
‘Van Soets?’ herhaal ik, ‘zo heet-ie toch niet van achteren?’ ‘Van Sóets,’ zegt kind weer. Ze zegt het op een toon alsof ik blond ben. Als mijn gezicht nog steeds een vraagteken is, wijst ze op haar laptop. Ah…ze bedoelt Mike van de tv-serie “Suits.” Over een advocatenkantoor stampvol intriges, verraad, meineed, overspel, decolleté’s, bergen geld en maatkostuums. Daar steekt “mijn” Mike maar magertjes bij af, maar dat zal zijn oma beslist niet erg vinden.
Tja, voor de kids is die Mike en oma, haast net zo echt, als dat jongetje van school.
Nooit gehoord van die serie maar dat geldt voor een heleboel moet ik zeggen. Gelukkig die oma en niet die andere voor die echte Mike dan..
gelukkig is het maar de fictieve oma… 😉
Heee Kakelinosiaaaatje…
Heerlijk, zo’n verhaal…
Je gaat met zo’n jongen en zijn oma meeleven…
Je hebt zo’n goeie pen…
Maar ja… oma heeft natuurlijk niet het eeuwige leven en daar word je wel wakker van…
Dagdag…
Heb het goed vandaag,…..
X, Marlou
.
Ik zat dan ook als een meelevend voorwerp op de bank.
Kon ik nog maar even met mijn oma praten…
Dag lief lief Marlouloutje xxx
Ik heb Suits nog nooit gezien (ben ik nou een cultuurbarbaar?!?) maar ik ben wel blij voor Mike. En voor zijn oma! Mooi verhaal Kakel!
Cultuurbarbaar? Nee joh, suffie 😉
Ik ben pas een barbaar. Ik kijk alleen naar DWDD en het nieuws.
En ik heb weleens een aflevering met Roos naar Suits gekeken.
Zij deelt sinds kort een abonnement met een vriendin op Netflix.
Handig als je alle afleveringen versneld wilt afkijken.
Nu heeft Roos gelukkig wel wat beters te doen.
Programma dat je omschrijft ken ik niet, maar gelukkig is het maar de oma uit de serie en niet die van de andere Mike. Wederom een heerlijk verhaal!
Goed voor de oma van mick van de basisschool ze mag er nog zijn
En dat programma ken ik niet
Je mist ook niets aan dat programma.
Haha goed gebracht 😉
Ik ken die mike ook niet…
zo horen wij hele verhalen over Enzo Knol..een vlogger. Ach ja, tijden veranderen.
Daar hoor ik mijn dochter ook over. Ik heb zijn honderdste filmpje bekeken, en daarvoor toverde hij de tuin van zijn moeder om tot water”paradijs.”
Heel de tuin was vergeven van zwembaden met glijbanen. Je begrijpt: ze wonen niet in een rijtjeshuis 😉 Zijn moeder vatte de actie heel sportief op.
Ik lees toch liever een boek 😉
regelmatig komt er eens iemand zo door de gedachten,
je dochter haar woorden deden jou denken, maar het was anders, zo is het meestal 😉
ik wens je een fijn dagje
Een echte KAKEL!
Genoten van je verhaal.
Je hebt er leuk over geschreven, hopelijk is de situatie waar jij aan dacht verzonnen.
En zo gingen jouw radertjes een heel andere kant op dan zij bedoelde .Kinderen denken vaak dat we direct alles begrijpen wat/wie ze bedoelen !!
Liefs Elisabeth
Beter zo dan andersom!
Haha, werd je dus zomaar even op een verkeerd been gezet! Gelukkig ging het niet over de oma van die andere Mike. Joh, wat een meelevendheid voor een karakter in een TVserie ;-).
Roos heeft sinds kort een gedeeld abonnement met een vriendin bij Nexflix. Of zoiets.
Daar maakt ze dan een inhaalslag bij tv-series die ze leuk vindt.
Mevrouw heeft nu even geen tijd, want ze bereidt zich voor op een tentamen…
Beide Mike’s zijn mij totaal onbekend. Maar zo’n naamsverwarring levert wel weer een mooi verhaal op.
Het gekke is dat ik dat op het moment zelf helemaal niet door heb.
Daar gaat meestal een paar dagen overheen…
Gelukkig maar voor ‘kleine’ Mike. Hopelijk wacht zijn oma nog wel een paar jaar.
Hoorde laatst van Kyl dat een meisje van zijn klas op de basisschool zwanger is. (17).
Hij dacht echt dat het een grapje was. Nu ben ik eigenlijk wel benieuwd hoe het nu met de ‘kleine’ Mike gaat…
Liefs, Narda
Mijn dochter riep van de week voor de grap: ‘Ik moet wel opschieten anders kan ik geen tienermoeder meer worden.”
Joris en ik keken elkaar aan. Was dat weer een of andere gare uitdaging? Gelukkig bleek het een grapje…
Mike is nog steeds dik en loopt er verslonst bij. Ik vind ‘m nog steeds sneu ;-( Ik ken zijn oma niet goed genoeg
om zomaar een praatje met haar te maken. Zijn tante werkt bij de slijter, maar daar kom ik ook nooit. Misschien
toch maar weer aan de drank gaan…dan hoor ik nog eens wat.
Liefs Kakel xxx
Gelukkig een grapje… mijn zoons vriendin zei ook dat ze wel kinderen wil… Lieve help, ben net de 40 gepasseerd… ben nog niet aan het oma zijn toe.
Leuk kinderen en hun ideeën. Hihi…
Zolang het voorlopig maar bij ideeen blijft…
Hoi hoi,
Leuk dat je eens langskwam op mijn blog. (of liever gezegd één van mijn blogs, want ik heb er meerdere)
Wat Mike en zijn oma betreft: Géén idee wie het zijn… De meeste t.v. gaat aan mij voorbij, zeker als het soaps e.d. betreft.
Ik hoop hier nog een vaker aan te wippen.
Groetjes van De Boerin.
Welkom Boerin Zonder Naam! Meerdere blogs nogal liefst, toe maar…
Ik heb van beide Mikes geen soelaas gegeten, maar een oma die dood gaat is nooit leuk. Het hoort er bij, maar toch.
Je had iedereen mooi beet.
Mezelf inclusief…
Hahaha, wie gaat nou aan een tv-programma denken bij zo’n uitspraak.
Ik ook niet 🙂
oe ik moest even denken aan 24 jaar geleden in de bollenschuur toen collega pellers hele verhalen hadden over ene Arnie en zijn heftige belevenissen. Kende ik hem dan niet??????
Ik vroeg me af wie dat dan was dat ze het allemaal over hem hadden(ja ook de jongens. Zij het wat minachtend) Nu kwam ik net uit A’dam dus zo raar was het niet dat ik het niet wist…toch???
Totdat iemand mij wees op het feit dat het over GTST ging…..mmmmmmm….:(
ik had het nog nooit gezien 😉
Arnie…ik moest ook even diep graven… Ik heb nooit naar GTST gekeken. Niet één aflevering.
Jij ook niet. Wees blij: we hebben wel wat beters te doen 😉
Dat is nou het leuke aan “kind” ze gooien iets op tafel, gaan met andere dingen verder en laat ons in onwetendheid achter. En tja… dan gaan onze gedachten naar heel andere dingen uit. Geweldig!… en dan de verbijstering van “kind”… waar heeft moeders het in hemelsnaam over???? Maar fijn voor Mike en nog fijner dat Oma er niets van heeft gemerkt. 🙂
Ik ben heel blij dat het verhaal een andere wending kreeg.
De mooiste wending. Beter dan andersom…
Opnieuw een mooi verhaal Mirjam, ik meen het, het kan zo in je verhalenbundel.
😀 Ik denk maar dat ik een nieuwe categorie ga plaatsen: geschikt gevonden voor een bundel door Karin!
De Mikes ken ik niet, maar ik hoop de jouw Mike zijn oma nog lang bij zich mag hebben.
Hahahahaha, je was er mooi ingestonken… en ik dus ook. Tja. je kunt tv wel gaan verbieden, maar ze gaan toch wel ergens kijken.
Love As alwyas
Di Mario
Nou ja, liever nog zó’n serie dan eentje over zuipfeesten 😉
Ik ken ook de beiden Mike’s niet maar ik gun jóuw Maik nog héél lang zijn oma, die heeft hij bróódnodig denk ik!
Opa’s en oma’s zijn een rijk “bezit.”
Daar weet jij alles van 🙂
Tjonge ik dacht dat enkel verwarde bejaarden de soaps voor echt wanen,nah gelukkig maar dat de oma van de echte Mike er nog is.
Licht roze? goed hoor!!
Ja, lichtroze is zeker goed. Ik kan mijn geluk niet op!
Je mist niets aan soaps en ook niet aan de advocatenserie. Neem dat maar van mij aan…
Ik had nog zo met het jongetje te doen. Nou ja welke oma dan ook geen Mike kan haar missen toch?:-)
liefs Ria
Niemand wil zijn of haar oma missen, daar heb je helemaal gelijk in 😉
Ik ken beide Mikes niet, maar je hebt het weer prachtig in woorden verpakt.
Gelukkig voor de echte Mike en zijn oma.
Zeker weten.
sjips, kakel,je had me goed te pakken:-)ja erg hé,dat je zo kan meemaken,tv wordt bijna familie,
och arme, …ik ken het niet, maar vanavond nieuwe buren, dat vind ik wel superrrrrrspannend:-)
hoe gaat het bij jou? heb j e een rustige nacht gehad kakelino,
hebben jullie liedjes gezongen op het hazenpad, met kaarsjes in de hand:-)
xxx
Je mist niets, Dien 😉
We hebben alleen maar liedjes van blijdschap gezongen…
Baai baai swietie xxx
ot… hoe is t met Saartje???
Heel goed 😀
Goh…..terwijl wij naar “biggest looser” (duitse versie over jeugd met overgewicht) zitten te kijken….
jouw verhaal lezende terugga naar mijn lagere schooltijd, toen we amper tv hadden….
blijkt jouw verhaal over een tv-programma te gaan dat ik 10xniks vind 😉
Maar inderdaad, oma is blij!
-x-♥
Aan mij is tv sowieso niet besteed. Ik kijk alleen journaal en af en toe De Wereld Draait Door.
Soaps kijk ik al helemáál niet 😉 Maar een film van The Lord of the ring? Ja, gráág!
Hahaha en terwijl jij met arme Mike in je hoofd zat ging net gewoon over een tv serie hahaha wat een verhaal weer.
Dankje! xxx