Mijn smartphone gaat: het is Roos. Ik neem op, zeg: ‘Hej liefie,’ en de verbinding is weg. De tweede keer idem. De derde, vierde en vijfde keer denk ik: ja, da-hag.
Een straf is het niet om naar de intro op sax van mijn favoriete muzikale liefde te luisteren. Ik fluit zachtjes me, wat niet gewaardeerd wordt door het biebpersoneel. Ik onderdruk de neiging het geluid van mijn mobiel nog wat harder te zetten.
De zesde keer neem ik weer op.
‘Mam…ik bel niet zómaar, hoor!’
Ik hoor de paniek in Roos’ stem.
‘Ik heb papa ook al gebeld…’
‘Wattizzer?’ vraag ik.
‘Nou…Saartje is achter de vaatwasser gekropen en ligt nu tussen de elektriciteitskabels en ik krijg haar daar niet weg.’
‘Wat zei papa?’
‘Zie haar daar maar achter vandaag te krijgen,’ imiteert Roos zijn stem.
Thuis zit Roos in een emotioneel wak. Met roodomrande ogen vertelt ze: ‘Als Saar in een van die kabels bijt, wordt ze…wordt ze…’
‘Geëlektrocuteerd,’ vul ik aan. Als je uitgaat van het ergste kan het alleen maar meevallen.
Roos schijnt met de zaklamp van haar mobiel in het gat waar tot voor gisteren onze (kapotte) vaatwasser stond. Achter dat gat is een ruimte tussen de keukenkastjes en de muur. Kabels liggen voor het opeten.
Ergens halverwege ligt Saar in de chill-stand. Ze ziet er zielsvergenoegd uit. Nog niet eerder heeft ze in zo’n aantrekkelijke, donkere gang gelegen. Veilig voor alle leeuwen en beren op de weg. Wat je noemt een strategische locatie.
Roos heeft twee dikke stukken elektriciteitsdraad aan elkaar geknoopt en een stuk appel op een uiteinde gespietst. Ze zwaait de vitaminerijke lekkernij voor Saars neus heen en weer, maar ons knaagdier verrekt geen snorhaar. Geen trek ik appel? Wat een mirakel.
Ik kruip dichter naar het gat en roep met omfloerste stem: ‘Saartje…Saaaar-tje…’
Ze komt overeind en hobbelt doodkalm naar me toe. Twee wonderen op één dag!
Zodra Saar uit het donkere gat stapt, neemt Roos haar in de houdgreep en scheldt ze naar hartenlust: ‘Vuil gemeen pestloeder!’
Zou je niet zeggen als je haar zo ziet zitten, hè?
Zo zie je maar weer, dieren hebben echt hun eigen wil ………… en soms dus ook gewoon geen zin in een lekker hapje 🙂
Ik zeg: Saartje opbakken met een uitje en een teentje knoflook, naar de dierenwinkel gaan en dan gewoon een ordinaire muis nemen.
Mail me even je adres dan kom ik binnenkort even bij je langs.
Als ik dan bij je binnen mag komen, neem ik iets lekkers voor je mee!
Slik… ik sta in het telefoonboek. Maar geen snode plannen svp. Daar ben ik allergisch voor. 🙂
Schrik niet! Ik kom je heus niet (onverwacht) overvallen.
Hoogstens per e-mail 😉
Ah, een konijn met karakter dus. Ik houd van dieren die onvoorspelbaar zijn!
Haha, Saartje verrot schelden van opluchting. Best wel herkenbaar geloof ik, net als de paniek. 😉
wat een prachtige knuffelloeder
Heerlijk zo’n verstop plekje…
Trouwens, daar waar Bruin zijn tanden in elk snoer zette wat hun tegenkwam negeert Gremlin die dingen volledig,..
hahahaha leuk einde
de elektriciteit uitschakelen had al kunnen voorkomen dat ze geëlektrocuteerd werd.
Maar was dus helemaal niet nodig… 😉
Dáár was ik nou niet opgekomen, Billy ;-))
haha, nee, dat zou je inderdaad niet zeggen.
En achteraf Saartje heel onschuldig kijken en denken van ik heb toch niks verkeerd gedaan
Ze ziet er buitengewoon gewillig en pluizig lief uit:)
Ha die Kakel!
Ik zie het helemaal voorme: jij als konijnefluisteraar…
En ik ben heel blij voor jullie, dat dit avontuur niet slecht is afgelopen…
Je moet er niet aan denken als… nee…. niet aan denken…
dagdag…
Happy end!
X, Marlou
.
GOH.. zit jouw baasje ook op judo?!
Ik word ook altijd in de houdgreep genomen als ik stout ben geweest.
Ik ben blij dat je niet bent geëlektrocuteerd.
Anders had ik nu geen vriendinnetje meer! Ach die mensen ook…
Paar dikke konijnenknuffels van Boris
Het leven van een konijnenbaasje gaat niet over rozen…….van geen kwaad bewust die Saar…..
aia ai..aan een vreselijke dood ontsnapt! Nu maar snel je huius konijnproof maken?!
een pestloeder dan nog…
misschien dat gat maar dichten toch..?
De volgende dag zat er gelukkig weer een nieuwe vaatwasser in.
Hahaha, zie ze zitten, de onschuld zelve 😀
Ik denk, Dat je stem als een lekkere wortel klonk toen je haar riep :0
En je weet, een lekkere wortel heeft altijd aantrekkingskracht op een konijn/. Altijd!
🙂
Dat mijn stem naar wortel klonk LOL.
En ik vat het nog op als een compliment ook 😀
Whahahaha…wat een heerlijk geschreven verhaal over het avontuur van Saartje. Ze is natuurlijk niet echt een “vuil gemeen pestloeder”. Gelukkig is het goed afgelopen. Lieve groetjes van Edward.
Haha! Een mens zou er niet aan denken om in zo een donker krocht te kruipen, maar owee, het kleinste gaatje hebben ze gezien.
😉
Gelukkig is het goed afgelopen. Hebben jullie het gat nu gedicht?
We hebben het gat gedicht met een nieuwe vaatwasser ;-)) En hij draait alweer.
Liefs Kakel
whahahahahahahahahahaha
heerlijk,
je hebt je moedergevoel weer eens laten gelden 🙂
dat zal saartje gehoord hebben:-)
geweldig,
ja ik mag zo’n eigenwijssie wel, al zou je haar op dát moment wel hebben kunnen villen,
arme roos:-) ik heb écht met je te doen 🙂
xxx
Oh, ik was ook half in paniek geraakt.
Wij hebben eens een hamster gehad die uit logeren was en bij mijn moeder is ontsnapt en de kabel van de koelkast heeft doorgebeten.
Hij heeft het overleefd, maar miste sindsdien een oor en een voorpootje. Echt heel naar om te zien. Is er oud mee geworden trouwens…
Hij leefde verder minus een oor en voorpootje. Dát is nog eens een verhaal!
Daar was mijn uitgebroken hamster maar braafjes bij.
Die deed zijn naam eer aan en verhuisde zijn eten naar een veilig onderkomen onder de kast…
Liefs
Oeps, wat een nare historie, gelukkig met een goed einde! Al die emoties zijn niet goed voor het hart, dus ik zou jullie lieveling eens duchtig aan de oren trekken. En met de lengte die ze hebben, moet dat beslist niet moeilijk zijn hihi.
hihi dat loeder!
Grappig geschreven…ik zag het (lees: Roos) helemaal voor me.
eind goed, al goed
gelukkig is er niets gebeurd
Roos een pestloeder, zo heb ik haar nog nooit gezien… 😉
Love As always
Di Mario
Jeetje, ik kan me haar paniek helemaal voorstellen. Ooit zaten wij eens in een vakantiehuisje waar een van onze katten toen in een zelfde soort ruimte kroop, man wat waren wij in paniek. Gelukkig kwam het ook deze keer goed.
Roos was helemaal over de rooie.
Geen idee wat ik had gedaan als Saartje niet naar me toe gekomen was.
Afwachten denk ik. Hoe langer het duurt hoe enger het wordt…
Liefs Kakel
Wat een avontuur voor Saar. Ze wist natuurlijk heus wel dat ze niet op de kabels moest gaan kauwen hoor;-)
Arme Roos, hoelang is ze er mee zoet geweest?
Zo zie je maar, de liefde gaat niet altijd door de maag. Laat me raden: Saar is een vrouwtje? Verhaal om van te smullen hoor, gelukkig met een goede afloop!
Liefs, Narda
Konijnen schijnen te kunnen ruiken op welke kabel er wel en niet stroom staat, maar ik probeer het liever niet uit.
Roos zat zwaar in de stress. Saartje mocht niet in de keuken komen en die liep buiten in de tuin te struinen.
Ineens holde ze naar binnen, in rechte lijn naar de keuken. Ze zat achter de kast voor Roos het in de gaten had.
Slecht voor je hart zoiets.
Liefs Kakel
Haha, een schitterend verhaal. af en toe zou je die beesten…
met huisdieren kan je van alles meemaken.
Gelukkig is alles goed afgelopen.
Ach wat zal Roos geschrokken zijn zeg. Toch maar blij dat jij zo’n hypnotiserende stem hebt dat ze meteen komt. 😉
Een hypnotiserende stem klinkt stukken beter dan een stem die klinkt als een wortel 🙂
Hahahaha….. wel om te glimlachen, als het niet zo ernstig was. Of kon zijn. Zo’n beestje zou zomaar op een draadje gaan knagen. Niet aan denken!
Toen ik nog thuis woonde, was onze hamster ontsnapt en achter de kast gekropen waar de stereo-installatie stond. Een overvloed aan draden. Wij lagen allemaal op onze buik om hem daarachter vandaan te krijgen. Wandelt hij gewoon onder de kast vandaan, toen wij net opstonden. Het beestje werd halfdood geknuffeld, van opluchting.
Gelukkig is alles goed afgelopen met Saar. Het is wel een schatje, hoor.
Liefs Fredrique
Ach ach arme Roos.. die konijnen ook hè!
Vaatwasser werkt nog wel?
Er zit een nieuwe in!
Zie je Roos in de lente lok je met omfloerste stem, succes gegarandeerd 🙂
Liefs, Ria
Ach gottegot, ze houdt jullie wel bezig die Saartje zeg..
Maar ik zou ook zeven kleuren ……. hoor, wat een ellende en schrik!
Alles goed gegaan gelukkig en ze is goed uitgescholden, ze laat het wel de volgende keer 😉
XXX
*schaterlach*
Dieren……ze brengen hoe dan ook leven in de brouwerij
{knuffel} voor Roos
{{knuffel}} voor jou
Liefs aan de rest.
-x-♥
Haha jullie hebben je handen vol aan deze doerak!
Wel grappig dat ze meteen naar jou wel toe kwam toen je haar riep!
Je bent vast haar lievelingsbaasje!
Ik ben Saars lievelingsetengeefster 🙂 Dat is andere koek.