Aad, de krasse knar, vierde begin dit jaar zijn 90-ste verjaardag.
Zienderogen takelde hij af. Benauwd. Geen energie. Van weinig op, tot aan bed gekluisterd. ‘Pap, wil je beneden een ziekenhuisbed?
‘Die wil ik niet in mijn huis!’ riep hij.
‘Ik heb zulke koude voeten.’
‘Zal ik bedsokken voor je kopen?’
‘Bedsokken? Wie draagt er nou sokken in bed?’
Nou, hij. Knalroze van Roos. Gewoon doen op je negentigste.
Zijn laatste weken waren een glijbaan. Praten werd een opgave. Na iedere twee woorden moest hij op adem komen. Stoflongen; een souvenir van 40 jaar werken als meubelmaker.
Liggend in bed hield hij dapper stand.
Terwijl zijn lichaam veranderde in een zak met botjes, was zijn gevoel voor humor niet te vernielen.
‘Ik ben…moe…Zó moe… En ik…kan…niet…slapen.’
‘Zullen we een slaapmiddel vragen aan de huisarts?’
‘Ja, een…paarden…middel…dat ik…pas mag…inne-men…wanneer…ik in…bed lig.’
Tijdens het verschonen van zijn bed grapte mijn broer: ‘Waar is je kussensloop met naakte vrouwen?’
‘Daar kwijl…ik…zo op.’
Hij had loopogen. Telkens veegde ik de prut weg. ‘Je ogen lopen sneller dan jij,’ complimenteerde ik hem.
Te moe om te praten, gaf hij me een knipoog. Die pakt niemand me meer af.
Onderaan de trap hoorde ik mijn vaders zwoegende ademhaling.
Hij lag op zijn rug met wijd open mond. De huid van zijn gezicht strak getrokken over zijn schedel. Die nacht had mijn broer bij hem gewaakt. De HAP (huisartsenpost) was geweest om morfine toe te dienen tegen de pijn.
‘Dag pap,’ zei ik en ging op de stoel naast zijn bed zitten. Hij was diep in slaap. Ik pakte de vaselinestift en haalde die langs zijn lippen. Met een vochtig washandje friste ik zijn gezicht op. Zijn arm die op de sprei lag, voelde ijskoud.
Toen ik het dekbed omhoog trok om zijn arm eronder te leggen, zag ik zijn ontblote buik. Daar hield hij niet van. Ik sjorde zijn hemd en pyjamajas naar beneden, en stopte die in zijn pyjamabroek. Dekte hem toe en gaf hem een kus op zijn wang. Even legde ik mijn hand op zijn voorhoofd, en liep weg om het afvalemmertje te legen.
Drie minuten later was ik terug. Het was stil. Doodstil.
Ik kon het niet geloven; het was echt gebeurd. Mijn vader was overleden. Hij had eindelijk rust.
Dag lieve pap. Bedankt dat uitgerekend jij mijn vader was. Ik houd voor altijd en nog veel langer van je.
Gecondoleerd met het overlijden van je vader. Het leven gaat daarna gewoon door, alsof er niks gebeurd is. Heb het helaas zelf een maand geleden ook meegemaakt.
Gecondoleerd Mirjam. Lief eerbetoon en roze sokken zijn nu een extra herinnering..
Och lieve Miriam gecondoleerd wat een mooie ode aan je vader! Veel sterkte(K)!
Gecondoleerd met het overlijden van je vader. Het klinkt alsof je hem met eindeloos veel liefde hebt omringd in zijn laatste dagen en uren. Wat mooi!
Lieverd,
Fijn je weer te lezen.
De reden waarom is minder.
Je mooie woorden, de liefde voor je vader, het knalt het scherm uit.
Ik heb dit een paar keer gelezen.
Veel sterkte.
xxxx
Ach m.n lieve kakeltje.
het is vreselijk…. je ouders mogen niet doodgaan….
maar soms…. komt de dood ook als een vriend, die je liefste uit z,n lijden verlost,
dat is iets… we wennen er nooit aan en dat is ook maar goed,
Ik wens je armen die je wiegen bij verdriet, oren die luisteren en ogen die je zoeken om je te helpen daar waar nodig.
Dag lieve schat heel erg veel sterkte gewenst,
Dien
<3
Gecondoleerd met het verlies van je vader.
Door jouw tekst kan ik je vader bijna voor me zien. Ik wens je heel veel sterkte!
Ach wat een gemis.
Met een lach en een traan.
Heel veel sterkte voor jullie allemaal.
En roze sokken in de kist kan ook prima!
Vol liefde verzorgd, vol liefde geschreven.
Fijn dat je zo lang van je vader hebt mogen genieten.
Er zullen veel mooie herinneringen zijn, koester ze , sterkte Mirjam.
Wat heb je een mooi afscheid beschreven…zo herkenbaar die koude voeten En wat fijn dat jullie in de buurt waren…en mooi afscheid konden nemen.
Een lach bij de kussensloop 😉
Sterkte en gecondoleerd Mirjam met jullie verlies.
aangrijpend Myriam…
mijn welgemeend medeleven
Mijn oprecht meeleven bij het overlijden van je vader. Wat heb je prachtig over hem geschreven. Zo waardevol dat te kunnen doen.
Hulkenknuffel van Treeske en ikke.
Zo lief, zo warm, zo ontroerend…….
Mijn oprechte medeleven. ❤
Lieve Mirjam, ik had het al gelezen op FB maar wat heb je het hier mooi beschreven.
De humor heb je duidelijk van hem daar mag je trots op zijn.
Nogmaals gecondoleerd en veel sterkte!
Liefs Petr@
XXX
<3
Gecondoleerd Mirjam, met het verlies van je vader. Ik hoop dat jullie nog lang mooie herinneringen aan hem ophalen en daarmee zijn bestaan levend houden. Veel sterkte toegewenst.
Dag Aadje, lief paatje… je schrijft het mooi, ontroerend neer, tegelijk met een lieve knipoog hier en daar. En zo zullen jouw herinneringen ook worden, je zal steeds vaker weer eens kunnen grinniken om de grappige dingen en zijn humor. Hij leeft verder in jou. Ik leef met je mee, Mirjam.
Gecondoleerd en mooi dat jullie tot het einde er bij konden zijn en voor de kleinste dingen zorgen
Je hebt dit zo mooi beschreven, ik heb er tranen van in mijn ogen. Ik weet zeker dat hij trots was dat jij zijn dochter was. Gecondoleerd met dit verlies.
:Love As Always
Dimario
Gecondoleerd. Wat een mooi emotioneel eerbetoon schreef jij voor jouw vader. Heel veel sterkte gewenst voor de komende tijd ❤️
Gecondoleerd met het verlies van je vader. Je hebt je gevoelens mooi beschreven, als een ode aan je vader, het ontroerde me.
Gecondoleerd en sterkte. Mooi geschreven.
Van harte gecondoleerd! Veel sterkte voor jou en je familie.
Van harte gecondoleerd Mirjam, wat fijn dat je tot het eind voor je vader kon zorgen.
Hij heeft nu de rust waar hij zo aan toe was.
Sterkte met het dragen van het verlies van je vader waar je zoveel van hield. Hans
Ik fietste ook het liefst door.
Ik heb een paar jaar op de fiets naar mijn werk gegaan, maar heel veel fietsers kunnen zich niet gedragen. Hans
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Mijn condoleances Mirjam.
Verdrietig. Maar met jouw liefde gegaan naar zijn broodnodige rust.
Paatje is er gauw tussen uit geknepen zonder iemand te belasten, denk ik als ik dit lees. Fijn dat je terug kunt kijken op een lieve Pa. En afscheid nemen is nooit leuk maar wat zal zn lichaam opgelucht zijn! Sterkte, ingrid
Lieve lieve Mirjam
Gecondoleerd met het verlies van je vader.
Wat een mooi blog en eerbetoon aan je vader.
Het ontroerd, het raakt
Heel veel sterkte de komende tijd voor jou en je dierbaren.
Je bent veel in mijn gedachten.
Je boek ligt nog steeds op mijn nachtkastje. En lees er regelmatig in.
Liefs en een dikke kus Joanne
Met roze sokken, de pyjama goed en met zachte lippen en een beroerd hoofd gegaan, steeds met vertrouwde mensen om hem heen. Wat fijn voor hem en wat moeilijk voor jou. Veel sterkte en warmte blaas ik naar je toe
Nogmaals gecondoleerd…… ja als ze zo ziek zijn, het verhaal komt me zo bekend voor bij mijn vader ook dan ben je blij dat er rust komt. Heel veel sterkte er mee de komende tijd en hopelijk veel mooie herinneringen die altijd zullen blijven.
Gecondoleerd. Je hebt een prachtig eerbetoon geschreven. Sterkte de komende tijd
Sterkte!
Een heel lieve omarming voor jou, Mirjam.
Missen…, is bewaren wat je mist…
Lie(f)s.
90 jaar, je weet dat het een keer ophoudt, maar je wilt het niet. Mooi blog, hij is vredig weggegleden. Gecondoleerd en sterkte.
Mijn vader is op 91 jarige leeftijd weggegleden. Hij voelde het zelf aankomen en had er vrede mee.
Lieve Myriam, wat een droevig nieuws. Mijn oprechte deelneming. Het verhaal van je pap zijn laatste uren ontroeren me diep. Ze brengen mij terug naar overlijden van mijn moeder vorig jaar. Het is allemaal zo herkenbaar. Sterkte daar. Dikke knuffel en liefs van mij.
Werd geraakt door je laatste twee zinnen. Maar dat straalt ook al aan alle kanten uit dit stuk. Mooi te lezen. Wens jou en jouwen sterkte en vooral veel liefde en licht.
Mooi dat je nog zoveel kon en mocht betekenen voor hem. Je twee laatste zinnetjes ontroeren me. Voor jou
Gecondoleerd lieve meis, je bent een dochter die menige vader zich zou wensen. Jouw paatje heeft nu zijn welverdiende rust. Dikke knuffel van mij voor jou.
Juist nu heel aangrijpend voor mij om dit te lezen.
Aadje heeft nu niet meer benauwd en kan gaan rusten
Ik wens je veel sterkte met verlies
Lieve groetjes, Edje
Ach Mirjam, verdrietig nieuws, en zo’n lijdensweg
Mijn deelneming en heel veel sterkte met het gemis, het is niet gemakkelijk
Ach, Mirjam, wat een verdrietig bericht voor jullie. Gecondoleerd.
Je vader heeft nu zijn welverdiende rust, maar voor jullie begint een lange weg van missen, loslaten en verwerken.
Geef je over aan de rouw als alles geregeld is en jullie hem een mooi afscheid hebben gegeven.
Sterkte meis.
Heel veel sterkte❤️
ha die Mirjam
en alle familie
mijn condoleances
lieve groet , Karel
Gecondoleerd met dit verlies. We zouden willen dat onze ouders voor altijd bij ons blijven, maar het is nu eenmaal niet zo.
Nog gecondoleerd. Soms is t beter, helaas is de weg lang. Al is maar een paar dagen, toch ….
Dag lieve schat… wat is dat toch: dat overlijden?!
Ja, ik snap wel, dat we niet eeuwig leven… maar dat overlijden… kan dat niet anders? Dat we gehaald worden door een engel met brede vleugels om ons heen…
Maar misschien is dat wel zo, alleen zien we het niet.
Dag lief Aatje, jouw paatje…
Xxx, Marlou