Keek op de week (183)
Deed mega-aankoop. Niks Zwarte Vrijdag. Doordeweekse Maandag bij Zeeman: twee paar dunne handschoenen voor 1,99 euro. Met vingertoppen waarmee je telefoon kunt bedienen, maar die optie laat me koud. Draag paar onder fietshandschoenen; andere houd ik warm onder wielerjack. Heb ik na 40 km fietsen koude handen, verwissel ik handschoenen. Bij voorkeur onder viaduct met kunstwerk.
Heb Top 2000 ingevuld. Geen sinecure want maximaal 35 nummers zijn krankzinnig weinig.
Met liefste liedje van mijn vader: Ray Conniff met Where Do I Begin/Love Story.
‘I’ll reach for your hand, it’s always there.’
‘Feestdagen staan weer voor de deur,’ somberde marktkraamman.
‘Gewoon niet opendoen,’ adviseerde ik.
Op achtergrond speelde Pink Floyd met Shine On You Crazy Diamond.
‘Goed nummer,’ zei ik.
‘Ben pas naar hun Tributeband geweest. Het was góed!’ Terwijl hij sprak, lichtte zijn gezicht op.
‘Tributeband van Bowie was ook goed. Wel waren drie zangers nodig om te kunnen zingen wat Bowie in zijn eentje zong.’
Ineens energiek, vertelde marktkoopman: ‘Ik speel sax in een band.’
‘Echt Waar?’ riep ik. ‘Dat wilde ik als kind al, maar, kijk…’ Deed handen omhoog en duwde handpalmen tegen elkaar. Mijn kromme pinken vormden cirkeltje.
Saxspeler zei: ‘Je pinken heb je bij een sax hard nodig, ja.’
‘Wat spelen jullie?’ Kon het amper bevatten. Hoelang kocht ik studentenhaver, noten, en pijnboompitten bij deze bescheiden man, en hij speelt sax! Over Shine gesproken.
‘Alles. Als het maar swingt. Weet je dat ik dat ik door Bowie sax ging spelen? Hoorde nummer en was verkocht.’
Zei stellig: ‘Young Americans.’
‘Dat is bizar,’ zei Saxspeler. ‘Niemand kent dat nummer!’
‘Is ringtoon op mijn mobiel.’
‘Jammer dat ik je nummer niet heb,’ grapte hij. ‘Kon ik je bellen.’
Vorig jaar leverde ik slag om kerstboomlichtjes.
Je gaat gemakkelijker op audiëntie bij koning dan dat je 10 lichtjes aan snoer scoort. Snoer, ja. Je-weet-wel: zo’n ding met stekker.
Want? Batterijen zijn tegen mijn principe.
Zag op internet dat winkels lichtjessnoer verkochten.
Doorkruiste in Starlet omgeving. Ging naar Hema, Kruidvat, bloemist, Zeeman en tuincentrum. Daarbij meer uitlaatgassen uitstotend dan wegwerpbatterij kan produceren. In iedere winkel bleek product uit assortiment.
Verkoopster tuincentrum meldde: ‘Snoer met 10 lichtjes is niet meer van deze tijd.’
Wegwerpbatterijen wel zeker?
Dan niet, dacht ik, en smeet mini muurkerstboom terug op zolder.
Wat vond ik ná feestdagen? In plastic doos waarin ik decoratiemateriaal en voorbeelden voor bloemschikken bewaar? Twee doosjes verse kerstboomlichtjes van 10 stuks. Met stekker. Zocht boompje op: lampjes zouden branden ook. Staan sinds januari ’s avonds te gloeien.
In april deed Roos auditie bij Scala & Kolacny Brothers in België. Dat leest snel, maar vrouw, vrouw, om auditie mogen komen doen, was reeds prestatie. Onderweg naar Antwerpen maakte Roos bijna kortsluiting van zenuwen. Maar, ze werd toegelaten tot koor, dat ‘klassieke arrangementen van populaire rock, metal, dance, hiphop en popsongs’ zingt. Oefent wekelijks zang en choreagrafie bij zuiderburen.
Zaterdag trad Scala op in Zuidplein-theater Rotterdam. Diepe buiging voor professionele show en optreden. Zijn er nog ondersteboven van.
Scalachoir Rotterdam Theater Zuidplein. Foto: Kalacny Brothers.
Heerlijk even bijgelezen en ik kan me voorstellen dat je super trots bent op en genoten hebt van Roos 🙂
Een marktkoopman met humor en ook nog muzikaal, die zal veel klanten trekken. Lijkt me gezellig om bij die man in zijn kraam te mogen werken. Gefeliciteerd met Roos haar plek in het koor!
Wat zeg je daar? Scala? Toegelaten? Mijn mond valt open, echt. Leerde ze kennen met dat liedje met Jasper Steverlinck, wat was dat nu weer. Even opgezocht, hahaha, Life on Mars! Dat kan geen toeval zijn hè. Ik vond het prachtig. Veel naar geluisterd, naar hun uitvoeringen van nummers van Nirvana en zo. Schitterend.
Young Americans ken ik trouwens 🙂
Heerlijk, jouw weekoverzichten, ik lees je graag.
Ik heb van die HEMA thinsulate handschoenen, krijg op de fiets niet snel koude handen. Op de racefiets had ik van die bbb handschoenen, geen idee waar ik die gelaten heb. Misschien bij jouw lichtsnoertjes?
Knap dat Roos zo goed kan zingen, in mijn familie kan niemand echt goed zingen. Als ik alleen in de auto zit en meezing met de liedjes van Veldhuis en Kemper krijg ik geen commentaar op mijn zangkunsten. Maar overal elders wel. Hachelijk?
Hoef ik niet te proberen… Dan lig ik in minder dan geen tijd plat op de straat. Oud worden is mooi, oud zijn wel iets minder.
Scala
dat is wel heel knap van Roos
mijn complimenten hiervoor
Wat leuk voor je dochter, ze ziet er echt leuk uit op de foto. Koude handen op de fiets herken ik zeker. Draag meerdere lagen terwijl ik meestal nog geen jas aan heb maar alleen een vest. Dat spul op batterijen snap ik ja, je blijft ermee bezig.
Wat een slimme truc met die handschoenen! ik krijg tijdens het hardlopen ook vaak koude handen en vingers en dat kan best pijnlijk zijn.
Mijn laatste stekkersnoer lichtjes is ooit genekt door konijn. Da’s dus best lang geleden. Ben daarna overgestapt op niks…
Altijd leuk iemand te ontmoeten met gelijksoortige passie.
Als geluidsgestoord persoon, vind ik een saxofoon, een zeer irritant muziekinstrument.
Handschoenen droeg ik vroeger nooit met wielrennen in de winter. Enkel je vel wordt koud, maar mijn hart bleef warm. Tegenwoordig wil ik enkel nog elektrisch verwarmde handschoenen dragen. Net als mijn elektrisch verwarmde zooltjes in mijn moonboots waarmee ik in de winter fiets. Hoe ouder, hoe kouder!
Geweldig leuk voor Roos dat ze toegelaten is tot het koor, proficiat !
Wij vulden ook de top 2000 in, nog een hele klus, tjonge jonge.Toos
Zojuist heb ik mijn nepboom weer van boven gehaald, eerst de lichtjes erin en daarna de ballen, hij staat weer kerstig te zijn in de kamer. Vroeger had ik echte kaarsjes maar tegenwoordig heb ik lampjes in de boom hangen. Ik heb de deur dus al op een kier staan voor het kerstfeest.
Die lampjes zijn ieder jaar weer een dingetje…en met snoer haha
Wat is er nu leuker dan een marktkoopman met praatjes en over muziek nog wel.
Je zal er iedere week wel vaste klant worden 😉
En wat is er nu leuker dan naar een optreden van Roos te gaan kijken.
Trotse mams 🙂
‘Feestdagen staan weer voor de deur,’ somberde marktkraamman.
‘Gewoon niet opendoen,’ adviseerde ik.
Die moet ik onthouden.
Nummer van Pink Floyd, super die weer eens te horen, zit nu met koptelefoon op hoofd! 🙂
Heb je die mega-aankoop wel even overlegd thuis, want dat zijn beste uitgaven.
met kerstverlichting heb ik helemaal niets, maar dat had je vast ook niet verwacht. Maar ik kan me jouw frustratie voorstellen.
Die Roos, woont die weer bij mama in de buurt met al haar optredens en koren. Wat een mooie foto weer.
Love As Always
Dimario
Wat een leuke marktkoopman.
Weer met lol gelezen
Nee ik ga niet stemmen, téveel keuzestress, alleen van m’n nummer één ben ik zeker, precies het door jou gelinkte nummer van Pink Floyd. Het speelde bij het afscheid van mijn cracy little daimond en ik moet dus langzaam typen, is een lang nummer al vind ik de eerste 4 minuten wel het meest kippenvel,
Fijn dat Roos zingend door het leven gaat, als je kind happy is moeders dat ook. Blijf ondertussen gewoon luisteren naar de sax, geweldig…. jammer dat je “niet bij de pinken”bent en dus zelf niet kunt spelen.
Gelukkig heb ik ik geen fiets om op te bellen… Of om foto’s te maken onder een viaduct. Je helpt me wel ergens aan denken, de lijst… even invullen al het nog kan.
Wat errugg toch, zeker weten dat je het hebt, alles overhoop halen en het niet vinden. En op het moment dat het niet meer nodig is liggen ze voor het grijpen. GGGRRR. Je dochter is op de muzikale toer en met succes dus.
Als je handschoenen koopt, moeten het wel goede warme zijn.
Einde van het jaar dan is de Top 2000 er weer, mooie muziek van David en Ray.
Je bent altijd wel bij de pinken, maar niet geschikt voor de sax, wat jammer.
De feestverlichting lust wel een batterij of veel.
toch fijn dat Roos haar zangtalent kan uiten in het koor.
Heb de laatste keer wel gekeken, maar niet opgeslagen. Hans
Het is leuk om de gevelstenen te ontdekken, maar er is veel verloren gegaan omdat men de gevels het gemoderniseerd.
Felicitaties voor Roos.
De koopman die sax speelt. Geweldige ontdekking? Geweldige man!!
Zo zie je maar, ken je de man al zo lang en nog kan hij je verbazen
Wauw, lid van het kolachny koor, super, gefeliciteerd aan Roos
Warm idee, Mirjam!
Je vader wist het al…, mooi.
Toffe sax-babbel, je maakte z’n dag!
En weten(?) dat je ze in huis had…
Hemelse zangeressen, zelfs zonder klank…
Lie(f)s.
Bowie blijft een klasse apart. Geen wonder dat ze drie zangers nodig hebben bij zo’n tribute.
Mijn handschoenen zijn te dik om er de telefoon mee te bedienen, maar dat heeft niet. Ik bel toch niet als ik fiets.
Fijne avond.
Er zit veel muziek in jouw logje.
O wauw, zit je dochter bij Scala?! Wat knap. Ik heb al twee keer een optreden gezien. Grote klasse. Hoedje af. Daar mag je wel héél trots op zijn.
Bij de kringloop liggen meestal wel lichtjes met snoer, soms nog hele dikke oude met klemmetje en met losse lampjes, maar die vind ik niet mooi in de boom blijven staan
Dat kunstwerk is er één voor op een tegeltje! Koude vingers zijn ook met wandelen vervelend. Ik liep vandaag weer met m’n handen weggestopt in m’n jasmouwen, handschoenen vergeten…
Hoef ik niet te proberen… Dan lig ik in minder dan geen tijd plat op de straat. Oud worden is mooi, oud zijn wel iets minder.
Die handschoenentruc ga ik ook eens proberen. Perfecte mural ook.
Wat een verrassing jullie gezamenlijke Bowie- en saxliefde.op de markt. Bijzondere nadere kennismaking.
Als dat koor nog eens optreedt hier in de buurt probeer ik kaartjes te krijgen.
ha die Mirjam
mooi kunstwerk
en warme handen tijdens het fietsen is ook mooi
zo heb je flink zitten pennen , 2000 nummers pppfffttt
hier is elke dag feestdag , zowel met deur open of dicht
de sombere marktman je al gebeld
ben ik blij met mijn bomen in het bos , met vogeltjes
en na zonsondergang , is het verboden
wat een heerlijke rustige kerst
en alweer in normale positie na het optreden van Roos
fietst volgens mij fijner 🙂
lieve groet
Mooie graffiti hoor, kouwe handen zijn vervelend, vraag maar aan de koeien.
Voor mij nog altijd “Het Dorp” van Wim Sonneveld.
De deur niet open doen voor de feesrdagen helpt niet, ze sluipen gewoon je huis binnen, via allerlei kanalen.
Ach ja, de lampjes van de Kerstboom, ondingen zijn het, je moet in juli al beginnen om ze uit elkaar te halen, anders ben je te laat.
Wat leuk dat Roos ook meedeed, Moeder trots hè?
Lieve groetjes, Edje.
*Steekt hand uit om Kakel om te keren… voetjes terug aan de grond.
En jaaaaaaaaaaa Zuchtttttttttttt tributes… sommige zijn de moeite waard, de meesten niet al delen ze er zélf anders over.
Roos is én topper