Keek op de week (185)
Foto: Pixabay
Stond buiten viswinkel op Joris te wachten.
Kerstvrouw, goedlachs, met muts en in rode glitterjurk duwde winkelwagen met trolley voort. Uit winkelwagen klonk blikkerig kinderkoor.
Midden in de winternacht….
…ging de Hema open.
Er ging iets gezelligs uit van vrouw. Iemand die alle kinderen tot haar wilde laten komen.
Trolley ging open. Meisje kwam dichterbij en gaf Kerstvrouw een verlegen handje. Ze mocht iets uit trolley pakken.
‘Mag ik die?’ wees ze.
‘Natuurlijk. Veel plezier ermee!’ zei Kerstvrouw. Haar stem klonk zangerig door microfoontje uit speaker.
Meisje riep: ‘Dank u wel!’ Gevolgd door: ‘Kijk eens pap, stiften!’
Twee meisjes – hand in hand – met daarachter jongetje wachtten op hun beurt. Ineens duwde nieuw jongetje zich voor hand-in-hand-meisjes, keek in trolley en riep: ‘Ik wil die!’
Wat zou Kerstvrouw doen? Zich pedagogisch verantwoord opstellen of zijn luchtpijp dichtknijpen? Ze gaf hem zijn zin.
Joch rende weg met autootje; zijn ouders vlakbij. Moeder keek minzaam naar cadeau.
‘Zo’n klein autootje?’ schalde haar stem door winkelcentrum. ‘Had ze geen grotere?’
Echtpaar naast me sprak er schande van.
Haalde met Broer as van mijn vader op.
Broer zette hardplastic urn in kofferbak auto.
‘Pa heeft nog nooit in een achterbak gelegen,’ sprak ik kritisch.
Waarna we lachten van opluchting dat we klus hadden geklaard.
‘Zorg je goed voor ‘m?’ vroeg ik bij uitstappen.
‘Ik zet pa naast kerstboom,’ beloofde Broer.
Thuis maakte ik paars, fluwelen tasje open. Daarin plastic zakje met fijn gemalen as, zodat Roos het kan laten verwerken in sieraad.
Lichtgrijze as met zwarte spikkels. Nauwelijks te bevatten dat dat mijn vader was.
Ik herinner hem liever zoals hij was.
Eind van middag danste rij lichtjes bij winkels in dorp. Zag er knus uit. Zette fiets op slot. Een lichtje bewoog in mijn richting.
Doordeweeks ogende vrouw met streng gezicht droeg glaasje met brandend waxinelichtje.
‘Mevrouw, ik deel mijn licht met u.’ Ze omklemde stevig het glas, en vervolgde op evangelische toon: ‘Wees welkom tijdens nachtdienst in gereformeerde kerk. Verwelkom de Heere in uw leven en u zult worden gered.’
Ondanks warme woorden had houding van vrouw iets afstandelijks. Geïrriteerd zelfs.
Wie weet had ze in iedere teen ingegroeide nagel en een eksteroog.
Hoe dan ook: ik wens niet te worden gered.
Zei: ‘Fijne kerstdagen, mevrouw. Geef het lichtje maar aan iemand die eh…naar de nachtdienst komt.’
Pardoes glipte glaasje uit vrouw haar gehandschoende hand, en patste in stukken op straatstenen.
We deden stap achteruit. Alleen materiele schade.
‘Scherven brengen geluk,’ lachte ik.
Gezicht van gelovige vrouw zei dat dergelijk aards geluk aan haar voorbij mocht gaan.
Liep naar bloemist M. Praktische man, die mij – zonder opgaaf van reden – veger en blik aanreikte, en bij wie ik afval in container mocht werpen.
Werd bij thuiskomst begroet door blije hond. Als dat geen geluk is.
Oh deer. Kerstman is vertrokken uit Rovaniemi, Santa Clause Village, Finland.
Zijn slee getrokken door…vrouwtjesrendieren. Zie je hun imposante geweien? Die verliezen mannetjesrendieren in winter. Vergeet Rudolf en verwelkom Rudolfina.
FILMPJE:
https://nos.nl/video/2549034-onderweg
Ach ja, ook bij kerstige dingen tref je andersoortige mensen.
Je vader merkt het niet meer en Rudolfina geniet sowieso.
Ik wens je fijne dagen.
Heerlijk kerstige vrouw. Zo mild dat ze zelfs voorkuipers toe laat, het is haar en het kind vergeven.
Het filmpje in de sneeuw, wie weet beleven we dit landschap nog eens deze winter. Zelfs zonder kerstman is dat genieten. Voor even toch.
Humor bij verdriet kan bevrijdend werken. Ik heb een leuk potje as naast mijn bed staan van beide ouders samen. Het doet me goed.
Dat is niet goed, iemand zal voordringen geef je geen voorrang.
Ach jochie kan er ook niets aan doen met zulke ouders.
We zijn allemaal niet meer dan een hoopje as.
open vuur van kaarsjes en waxinelichtjes zijn best gevaarlijk. Hans
Ot. Je verzoekje ligt op het log Bankje voor de volgende show.
De shows staan allemaal op: https://logbankje.nl
Weer een mooie keek op de week, met een lach en een traan de as van je vader ophalen, dat past volgens mij heel goed bij hem.
De moeder van dat joch had er beter aangedaan om ook een pijp dicht te knijpen.
Doordeweekse mevrouw kent jou blijkbaar niet, waarvan moet jij in vredesnaam gered worden?
ha die Mirjam
bij een visboer buiten wachten , wat maak jij nou
kerstvrouw moet terug naar school , om pedagogisch te kunnen optreden
en dan niet tegen dat jochie , maar tegen zijn ouder 🙁
dat was een zware klus , gelukkig hebben jullie mooie humor
koester de fijne herinneringen aan jullie vader
Rosa begrijpt je
leuk filmje
Oh geweldig die kerstvrouw. Daar wordt de wereld blij van. Dat gezin van dat monstertje: die bestaan toch niet meer?
En hup voor Rudolfina