De escape-garage

Geplaatst op door

Keek op de week (217)

Zat in metro.
Student sprak me aan. ‘Dag mevrouw. Een vriend en ik sparen linnen tasjes. Uw tasje hebben we nog niet. Wilt u het ruilen voor andere linnen tas?’
‘Nee, dank je. Tas is cadeautje.’ Van Roos uit Estland.
‘Het is voor een project,’ verduidelijkte student.
Voor mij part was het voor zijn stokoude grootmoedertje. Schudde nee.
‘Kan ik u ergens mee verleiden?’ vroeg student en gooide blonde lok koket achterover.
‘Laat dat maar uit je hoofd.’

‘Richard wilde per se tien kilometer van vliegveld parkeren,’ vertelde vrouw voor zuivelschap in AH tegen vriendin. Ze deed stem en mimiek van haar man na: Weet je wat parkeren op Schiphol kost? Meid, we moesten zelfs een bus nemen,’ verzuchtte vrouw. Er reed niet eens een taxibusje! Zó ver was het. We hadden net zo goed met de bus van huis kunnen gaan. Je weet hoe hij is: ik mag er niks van zeggen. Mijn mening doet er niet toe.’

Verkeersbegeleider bij wegwerkzaamheden tussen Waarder riep met brede glimlach en Turks accent: ‘Deez héél weg izze van jou. Lingz, rechdz. Alle auto’z zaain vandaak wek.’
Wat een verwennerij: een compleet lege weg!
Toetje van fietstocht was spoorwegviaduct Papekop. Die van autoweg is steiler en dieper dan ernaast gelegen fietspad. Wierp me omlaag en trapte omhoog. Bovenaan dacht ik: nog een keer!
Na derde keer passeerde ik zelfde verkeersregelaar. Lachend riep hij: ‘Heb je het heen en weer?’

Jij bent enige in dorp met drie verschillende achternamen,’ zei postbode.
Eindelijk, ik was iemand.
Officiële naam is mijn geboortenaam. Wil ik anoniem zijn, gebruik ik Joris’ achternaam, want daarvan zijn er 16 in een dozijn. Alleen in onze straat wonden zes families met die naam.
Nummer drie: Kakelbont, van mijn blog.
Voor mij part sturen ze post naar Mirjam Rolgordijna (kwartet!) Als ik maar post krijg.

Na afloop van Roos’ kerstconcert met koor Twentysomething liepen Joris en ik naar parkeergarage. Daar binnen geraken, was kunst. Een bijgelovige had dit als voorteken gezien. (Garage sloot 22.00 uur. Telefonisch was ons verzekerd dat later uitrijden mogelijk was.) Parkeerkaart scannen, kenteken intoetsen…niks werkte. Tot ik met kleurterimplus alle icoontjes tegelijk indrukte.
Ruimte rondom betaalautomaat was afgesloten; telefoonnummer op parkeerkaart buiten gebruik. Sta je dan met je goeie gedrag in hartje Rotterdam onder Hofbogen.
‘Dat wordt met een Uber naar huis,’ grapte Joris.
Not, not en nog eens not.
Rondje door garage leverde mij drie nooduitgangen naar straatniveau op die stonken naar zeik. Bij terugkomst zei Joris: ‘Ik hang in de wacht. Nummer van internet.’
Liep naar automaat bij slagboom. Maakte foto, en drukte op belicoontje. Het geluid galmde door ganse garage. ‘Wie het eerst contact krijgt, betaalt garage!’ riep ik.
Na kwartier wachten won Joris. ‘U mag naar uw auto lopen en instappen.’
Joris: ‘En dan? Zal ik aan telefoon blijven?’
‘Nee, dat is van latere zorg.’ Tuut, tuut, tuut.
Bij slagboom voerden we parkeerkaart aan automaat. Te betalen 7,70 euro. Was het zo simpel?
Apparaat spuugde telkens pinpas op grond. Schoftentuig!
Opmerkelijk: in 45 minuten dat wij in garage stonden, zagen wij nul mensen. Eenmaal voor slagboom verschenen drie auto’s. Hadden zij een abonnement?
Raapte pas op, en drukte weer op belicoon. Het duurde en duurde…
Eindelijk: verbinding. ‘We willen parkeergarage uit. Betalen lukt niet.’
Slagboom schoot omhoog.
Binnen een uur ontsnapt!

41 gedachten over “De escape-garage”

  1. Je maakt wat mee en dan nog eens in een vreemde stad 😉
    Heerlijk luisteren naar je dochter en muziekgezelschap…en ja dat tasje geef je niet zomaar weg.
    Dat parkeerprobleem herken we wel…soms zie je door de zon het scherm niet eens…dan maar het risico nemen…kost maar 5 minuutjes flesje parfum halen.
    Werd een erg duur flesje en het was al prijzig pfftttt

    Antwoorden ↓

  2. Bonjour!
    “Wij sparen linnen tasjes”… nou… die van jou nooit weggeven hoor, maar dat was je al niet van plan.
    Ik heb er ook aardig wat, maar spaar ze eigenlijk niet. Gaat vanzelf.
    Een mooie van Noorderlicht… (in Stad) en nog eentje die Wijs beschilderd heeft op de kleuterschool.
    Veel te leuk…
    Dagdag!

    Antwoorden ↓

    • Een linnen tasje met het Noorderlicht erop? En eentje van je kleindochter. Nee. die doe je nooit weg. Veel te fijn voor ‘de heb.’ Hoe vaak iemand het ook vraagt.
      Dag dag lieffie ♥

      Antwoorden ↓

  3. Ik zal je naam niet verklappen hoor… . al denk ik wel altijd aan jou als ik ook maar iets van het ESF onder de neus krijg 😉

    En zo’n parkeergarage-ervaring heb ik ook… in Arnhem, zou 24 uur open zijn, dus niet. Sta je daar… ik heb de politie gebeld, was iets eerder weer vrij dan jij 😉

    Antwoorden ↓

    • Als iemand geheimen kan bewaren, ben jij het.
      Ik was ook in staat de politie te bellen, maar Joris heeft meer geduld dan ik. We hebben wel gelachen.
      ♥

      Antwoorden ↓

  4. Zoiets had ik laatst in Duitsland. Nederlandse passen werkten niet. Ik moest maar met contant geld betalen. Eerst contant geld regelen, daarna de automaat waar contant geld in kon (Er was er 1 ten opzichte van 10 met kaart) en je snapt, die ene was goed verstopt. Afijn…. vijf euro duurder uit omdat alles wat langer duurde.. we waren ontsnapt. Zeg me nou niet dat ik niet uit een escaperoom kan komen.

    Love As always
    Dimario

    Antwoorden ↓

  7. Gelukkig hoefde niet betalen. Het is zeker prijsje eraan. Zelf hoefde niet veel te doen. Mooie kaart met stofje in je foto. Onderste foto is wel anders uit. Wij hebben nooit auto gehad. Gaan zeker niet gebeuren. Wij vragen wel eens onze broer als eruit komt voor der. Fijne dag.

    Antwoorden ↓

  9. Hello dear!

    Die parkeergarage! Ik zou echt het rambam krijgen.
    Wat een geëikel! Het is een verdienmodel van de stad, dus waarom geven ze dan geen betere service?!?
    Maar ja… al die auto’s langs de stoep is ook geen oplossing…
    Dus we pikken het maar!
    Uiteindelijk was je binnen een uur uit de garage…
    En gratis? Dat had wel gemogen!

    Toedeldoe… liefs van Marlou

    Antwoorden ↓

  11. Voor je het weet vragen ze kleren van je lijf.
    Dat is een gezellig stel op het vliegveld.
    Verkeersbegeleider, hij zingt het bijna voor je.
    Dat is het leuke van een postbezorger hij heeft altijd een praatje.
    Had je nu maar tien kilometer van de parkeergarage geparkeerd, dan was je eerder thuis geweest. Hans

    Antwoorden ↓

  15. ha die Mirjam

    werd je bijna verleid door een jonge knul hihihi
    ik ben ietsje ouder , mag ik het tassie 🙂

    heb 34 jaar op SPL gewerkt
    en heb er niks van gemerkt

    wat een bofbips ben jij
    eerst verleid worden , nu zelfs een hele weg voor je alleen
    je zou er het heen en weer van krijgen

    ha die Mirjam Rolgordijn alles goed

    nu ga je de volgende x dus samen op de tandem

    lieve groet

    Antwoorden ↓

    • Sound Pressure Level. Ik heb het even opgezocht.
      Er stonden alleen maar vriendelijke verkeersregelaars. Een cadeautje, hoor.
      Ik wilde op de tandem naar het gemeentehuis om te trouwen, maar Joris weigerde. Verder is hij héél makkelijk (-:
      Bedankt voor je gezellig reactie. Lieve groet.

      Antwoorden ↓

  17. Mooi hoe je in deze fragmenten met oplettendheid en taal orde schept in kleine chaos. Goed kijken, luisteren en denken is genoeg voor een verhaal — en gelukkig kan én doe jij dat.

    Antwoorden ↓

  18. Een tasje wat je van Roos hebt gekregen, geef je natuurlijk niet weg, zelfs niet aan een adonis hè?
    Van wat het parkeren op schiphol kost, kan je bijna op vakantie!
    Ah, daar heeft Ds.P een liedje over gezongen…..heen en weer, heen en weer.
    Met 3 achternamen, ben je eigenlijk van adel toch?
    Leve de automatisering, als daar iemand gestaan met een bord “GO”was je veel sneller weggeweest.
    Ze zouden dat gewoon weer moeten invoeren, werkzoekenden genoeg zou je zeggen….of toch niet?
    Lieve groetjes, Edje.

    Antwoorden ↓

    • Dat tasje had jij ook gehouden als je het van Roos had gekregen (-:
      Het liedje van Drs. P. hangt op de pont!
      Van adel, haha. Dan moet je je toch netjes gedragen?
      Ja, gewoon weer invoeren. Te beginnen in parkeergarages.
      Dag Edje, lieve groet.

      Antwoorden ↓

  19. Het maakt tegenwoordig echt niet meer uit waar en wanneer je ‘nee’ zegt. Mensen luisteren toch niet en zeuren door.

    Je parkeergarage ervaring is een van de redenen dat ik zo blij ben met stad en station op loopafstand.

    Antwoorden ↓

  21. Zolang moeten wachten in die garage vooraleer er uit te kunnen rijden. Mijn bloeddruk zou heel hoog staan.
    Tasje ruilen vind ik toch maar vreemd. Tja met die studenten weet je maar nooit.

    Antwoorden ↓

Laat een antwoord achter aan Rianne Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *