Saartje

Mijn smartphone gaat: het is Roos. Ik neem op, zeg: ‘Hej liefie,’ en de verbinding is weg. De tweede keer idem. De derde, vierde en vijfde keer denk ik: ja, da-hag.
Een straf is het niet om naar de intro op sax van mijn favoriete muzikale liefde te luisteren. Ik fluit zachtjes me, wat niet gewaardeerd wordt door het biebpersoneel. Ik onderdruk de neiging het geluid van mijn mobiel nog wat harder te zetten.

De zesde keer neem ik weer op.
‘Mam…ik bel niet zómaar, hoor!’
Ik hoor de paniek in Roos’ stem.
‘Ik heb papa ook al gebeld…’
‘Wattizzer?’ vraag ik.
‘Nou…Saartje is achter de vaatwasser gekropen en ligt nu tussen de elektriciteitskabels en ik krijg haar daar niet weg.’
‘Wat zei papa?’
‘Zie haar daar maar achter vandaag te krijgen,’ imiteert Roos zijn stem.

Thuis zit Roos in een emotioneel wak. Met roodomrande ogen vertelt ze: ‘Als Saar in een van die kabels bijt, wordt ze…wordt ze…’
‘Geëlektrocuteerd,’ vul ik aan. Als je uitgaat van het ergste kan het alleen maar meevallen.
Roos schijnt met de zaklamp van haar mobiel in het gat waar tot voor gisteren onze (kapotte) vaatwasser stond. Achter dat gat is een ruimte tussen de keukenkastjes en de muur. Kabels liggen voor het opeten.

Ergens halverwege ligt Saar in de chill-stand. Ze ziet er zielsvergenoegd uit. Nog niet eerder heeft ze in zo’n aantrekkelijke, donkere gang gelegen. Veilig voor alle leeuwen en beren op de weg. Wat je noemt een strategische locatie.

Roos heeft twee dikke stukken elektriciteitsdraad aan elkaar geknoopt en een stuk appel op een  uiteinde gespietst. Ze zwaait de vitaminerijke lekkernij voor Saars neus heen en weer, maar ons knaagdier verrekt geen snorhaar. Geen trek ik appel? Wat een mirakel.
Ik kruip dichter naar het gat en roep met omfloerste stem: ‘Saartje…Saaaar-tje…’
Ze komt overeind en hobbelt doodkalm naar me toe. Twee wonderen op één dag!
Zodra Saar uit het donkere gat stapt, neemt Roos haar in de houdgreep en scheldt ze naar hartenlust: ‘Vuil gemeen pestloeder!’

Zou je niet zeggen als je haar zo ziet zitten, hè?

51 gedachten over “Saartje

      • Slik… ik sta in het telefoonboek. Maar geen snode plannen svp. Daar ben ik allergisch voor. 🙂

      • Schrik niet! Ik kom je heus niet (onverwacht) overvallen.
        Hoogstens per e-mail 😉

  1. Heerlijk zo’n verstop plekje…
    Trouwens, daar waar Bruin zijn tanden in elk snoer zette wat hun tegenkwam negeert Gremlin die dingen volledig,..

  2. Ha die Kakel!

    Ik zie het helemaal voorme: jij als konijnefluisteraar…

    En ik ben heel blij voor jullie, dat dit avontuur niet slecht is afgelopen…
    Je moet er niet aan denken als… nee…. niet aan denken…

    dagdag…
    Happy end!
    X, Marlou

    .

  3. GOH.. zit jouw baasje ook op judo?!
    Ik word ook altijd in de houdgreep genomen als ik stout ben geweest.
    Ik ben blij dat je niet bent geëlektrocuteerd.
    Anders had ik nu geen vriendinnetje meer! Ach die mensen ook…

    Paar dikke konijnenknuffels van Boris

  4. Ik denk, Dat je stem als een lekkere wortel klonk toen je haar riep :0
    En je weet, een lekkere wortel heeft altijd aantrekkingskracht op een konijn/. Altijd!
    🙂

  5. Whahahaha…wat een heerlijk geschreven verhaal over het avontuur van Saartje. Ze is natuurlijk niet echt een “vuil gemeen pestloeder”. Gelukkig is het goed afgelopen. Lieve groetjes van Edward.

  6. whahahahahahahahahahaha

    heerlijk,
    je hebt je moedergevoel weer eens laten gelden 🙂
    dat zal saartje gehoord hebben:-)
    geweldig,
    ja ik mag zo’n eigenwijssie wel, al zou je haar op dát moment wel hebben kunnen villen,
    arme roos:-) ik heb écht met je te doen 🙂

    xxx

  7. Oh, ik was ook half in paniek geraakt.

    Wij hebben eens een hamster gehad die uit logeren was en bij mijn moeder is ontsnapt en de kabel van de koelkast heeft doorgebeten.

    Hij heeft het overleefd, maar miste sindsdien een oor en een voorpootje. Echt heel naar om te zien. Is er oud mee geworden trouwens…

    • Hij leefde verder minus een oor en voorpootje. Dát is nog eens een verhaal!
      Daar was mijn uitgebroken hamster maar braafjes bij.
      Die deed zijn naam eer aan en verhuisde zijn eten naar een veilig onderkomen onder de kast…
      Liefs

  8. Oeps, wat een nare historie, gelukkig met een goed einde! Al die emoties zijn niet goed voor het hart, dus ik zou jullie lieveling eens duchtig aan de oren trekken. En met de lengte die ze hebben, moet dat beslist niet moeilijk zijn hihi.

  9. Jeetje, ik kan me haar paniek helemaal voorstellen. Ooit zaten wij eens in een vakantiehuisje waar een van onze katten toen in een zelfde soort ruimte kroop, man wat waren wij in paniek. Gelukkig kwam het ook deze keer goed.

    • Roos was helemaal over de rooie.
      Geen idee wat ik had gedaan als Saartje niet naar me toe gekomen was.
      Afwachten denk ik. Hoe langer het duurt hoe enger het wordt…
      Liefs Kakel

  10. Wat een avontuur voor Saar. Ze wist natuurlijk heus wel dat ze niet op de kabels moest gaan kauwen hoor;-)
    Arme Roos, hoelang is ze er mee zoet geweest?
    Zo zie je maar, de liefde gaat niet altijd door de maag. Laat me raden: Saar is een vrouwtje? Verhaal om van te smullen hoor, gelukkig met een goede afloop!
    Liefs, Narda

    • Konijnen schijnen te kunnen ruiken op welke kabel er wel en niet stroom staat, maar ik probeer het liever niet uit.
      Roos zat zwaar in de stress. Saartje mocht niet in de keuken komen en die liep buiten in de tuin te struinen.
      Ineens holde ze naar binnen, in rechte lijn naar de keuken. Ze zat achter de kast voor Roos het in de gaten had.
      Slecht voor je hart zoiets.
      Liefs Kakel

  11. Hahahaha….. wel om te glimlachen, als het niet zo ernstig was. Of kon zijn. Zo’n beestje zou zomaar op een draadje gaan knagen. Niet aan denken!
    Toen ik nog thuis woonde, was onze hamster ontsnapt en achter de kast gekropen waar de stereo-installatie stond. Een overvloed aan draden. Wij lagen allemaal op onze buik om hem daarachter vandaan te krijgen. Wandelt hij gewoon onder de kast vandaan, toen wij net opstonden. Het beestje werd halfdood geknuffeld, van opluchting.
    Gelukkig is alles goed afgelopen met Saar. Het is wel een schatje, hoor.

    Liefs Fredrique

  12. Ach gottegot, ze houdt jullie wel bezig die Saartje zeg..
    Maar ik zou ook zeven kleuren ……. hoor, wat een ellende en schrik!
    Alles goed gegaan gelukkig en ze is goed uitgescholden, ze laat het wel de volgende keer 😉
    XXX

  13. *schaterlach*

    Dieren……ze brengen hoe dan ook leven in de brouwerij

    {knuffel} voor Roos
    {{knuffel}} voor jou
    Liefs aan de rest.

    -x-♥

  14. Haha jullie hebben je handen vol aan deze doerak!
    Wel grappig dat ze meteen naar jou wel toe kwam toen je haar riep!
    Je bent vast haar lievelingsbaasje!

Laat een antwoord achter aan Mirjam Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *