KodW (141)
Kaart Postcrossing
Bij een laag toerental maakte mijn auto een knarsend en ratelend geluid. Alsof je met je nagels over een schoolbord ging, maar dan harder. Leverde veel bekijks op in dorp. Gaf ik op provinciale weg gas op plank, hoorde je haar niet.
Man reed rondje door buurt. ‘Ik hoor niks.’
Roos stapte in, en zei toen ze terugkwam: ‘Nou Pati, laat je gehoor maar nakijken. Niet normaal. Iedereen keek om. Bij elk dotje gas dat je geeft, krijst die auto het uit.’
Man zei praktisch: ‘Over maand is APK.’
Riep ontsteld: ‘Straks valt mijn auto onder het rijden uit elkaar!’
Joris lachte zo hard, moest zich staande houden aan deurpost om niet om te vallen.
At en sliep vorige eeuw regelmatig bij collega/vriendin in Rotterdam. Zij 30, ik 25.
Keek naar haar tweepersoonsbed.
Ze schaterde: ‘Heb je nog nooit zwart satijnen beddengoed gezien?’
Stapten in bed. En maar kletsen. Zeiden uiteindelijk welterusten.
Peggy liet scheet.
Zei: ‘Snap wel waarom jij voor zwart hebt gekozen.’
Allebei slappe lach. Vertelden moppen. Weer welterusten. Stilte.
Vroeg – fluisterend – na kwartier: ‘Slaap jij al?’
‘Nee, natuurlijk niet. Hé Mir, weet jij of Arie (van de boekhouding, red.) een vrijgezelle broer heeft? Dan wil ik die een keer proberen.’
Proestte het uit.
Enthousiast: ‘Als ze Arie overplaatsen naar onze afdeling, hebben we ’s ochtends iets om naar uit te kijken!’
Kwam niet meer bij.
Waren klaarwakker. Eruit. Weer aan de drank.
Zei: ‘Straks zitten we lazarus op de zaak.’
Peg: ‘Aan jou merken ze het verschil niet. Jij doet altijd raar.’
‘Als jij niet weet wat je moet aantrekken, kan je altijd nog je dekbedhoes omslaan.’
‘Dat ding glijdt bij het opstaan steeds omlaag.’
‘Blijf je zitten. Jij bent toch te lui om koffie te halen.’
‘Ik ben wel je collega, hè?’
‘Alleen onder werktijd. Daarbuiten praat ik niet tegen je.’
Hingen gillend van lach tegen elkaar aan op de bank.
Terug naar bed. Omstreeks half vijf sliepen we. Werden vijf uur gewekt door aanhoudend getoeter van VW-busje.
‘Die buurman aan de overkant kan nooit uit zijn nest komen. Ik hang nog eens een ont-nieter aan zijn bovenlip.’ Geïrriteerd sprong Peggy uit bed. ‘Ik open het raam en scheld hem verrot.’
‘Niet doen! Denk aan je reputatie!’ riep ik. Daarna: ‘Ach, laat maar, het is al te laat.’
Twee uur later zaten we in de tram. Peg: ‘Knap dat die bestuurder rechtuit kan rijden, ik zou het niet kunnen.’
Liepen gearmd en licht zwalkend over straat naar Engelse bank aan Veerhaven.
Koffie drinken. Hadden tijdens werk bij overboeken van bedragen moeite met tellen van aantal nullen. Elke nieuwe telex werd met argwaan onthaald.
We hadden een fortuin maar beseften het niet.
Om mij plezier te doen vervroegde Joris APK. Geluid bleek storm in een plas water.
Monteur zei: ‘Fluitje van cent. Het lag aan het hitteschild. Dat lag los.’
Zei stralend tegen Joris: ‘Dacht dat alleen raketten hitteschild hadden maar nu blijk ik er ook mee rond te rijden.’
Man barstte van het lachen uit zijn voegen.
Overhandigde hem rekening en zei: ‘Jammer, hoor. Had willen zeggen: Ben je eeuwig dankbaar, maar vind bij nader inzien één keer thee zetten wel genoeg.’
Veerhaven – Rotterdam
Wat een zalige verhalen toch! Meer van dat!
Genieten; die verhalen over je collega en jou uit de oude doos. Zo te lezen weinig veranderd. Gelukkig maar!
Sinds de eeuwwisseling drink ik geen alcohol meer…
Weer genoten van jouw week. Het eerste deel komt me bekend voor wat betreft doorzakken met vriendinnen. Wij waren met z’n drietjes en spraken af wat er ook op ons pad komt, hoe leuk de gozer ook is, wij gaan samen uit en komen samen thuis. Leuke tijden!
Ach en wee arme Joris 😛
En ja jouw Peggy gelijkt mijn Joke , schitterende herinneringen al hadden Joke en ik dan geen satijnen beddengoed, beiden vonden we dat 100x niks. en ohja, we waren concurrentes qua bank 😉 maar over leuke colllega’s praten kon natuurijk so wie so
<3
Dat satijnen beddengoed vond ik nogal losbandig 😀
♥
Ik had toen ik jong was een vriendin, ik heb haar trouwens nog, waar ik uren mee kon kletsen, lachen en nog meer kletsen en lachen. Heerlijk.
Gelukkig viel mee met je auto.Ik weet helemaal niks van auto. Wij hebben geen auto.Leuk verhaal heb je geschreven.
De laatste foto met Zie je water taxi voor bij gaan. Mooie foto. Heerlijk!! Fijne avond. Groetjes van ons.
Ik heb nooit begrepen wat er zo lekker is aan satijn glibberspul maar misschien glij je ’s morgens makkelijker uit bed. Hitteschid in een auto, ja mij kan je alles wijsmaken, ik dacht dat het je v-snaar was.
Van mijn vorige Ford zat het hitteschild ook los, eerst hoorde je het alleen bij verkeersdrempels, daarna ook bij het rijden op de snelweg. Bleek een stuk blik te zijn tussen de uitlaat en de onderkant van de auto, was met een paar schroeven weer vastgezet.
Wat een opluchting dat het probleem van de auto meeviel.
Goud waard zo’n vriendschap !
Een hitteschild?????? Nou die had ik vorige week wel voor mezelf willen hebben met die hoge temperaturen.
Ik had ook zo’n vriendin, heerlijke tijden mee beleefd, helaas is ze veel te vroeg overleden.
Was Joris blij met zijn koppie thee?
Joris was blij. Vooral omdat hij er een pindarotsje bij kreeg.
Weer gelachen deze week en moet opeens aan auto probleempje van jaren terug denken. Zag stukje ijzer hangen onder de auto en dacht geen idee wat het is, twee keer buigen en het liet los. Volgende dag toch maar even op mijn knietjes en kijken. Zag nog een stuk ijzer los hangen, ook maar even weggehaald. Het vertrouwen in mijn reparatiekunsten was schijnbaar niet zo hoog, want Hill ging een weekje later toch maar even bij de garage langs. Bleek dat de tank gesteund wordt door twee ijzeren banden. Een was losgeschoten en heb ik vervolgens keurig verwijderd. Garagehouder vond het levensgevaarlijk, rare man 🙂
“Twee keer buigen en het liet los.” Ik hield mijn buik vast van het lachen en toen had ik nog niet gelezen “dat je de rest over even weghaalde.”
Hill had een iets vakkundigere kijk op het leven…
Wat een mooi verhaal weer deze week. Ik zag het allemaal zo gebeuren. Wel geweldig dat Joris toch even de apk heeft geregeld. Anders had ik hem wel even gebeld.
Love As Always
Dimario
Lijkt me anders een rare gewaarwording als een tram niet rechtuit gaat… Auto’s slopen iedere beurs.
Dan weet je waar je aan toe bent.
Zwart satijnen beddengoed, gewaagd, The Moody Blues zongen er als over.
Eindelijk een dag bezopen op je werk, geen tijd om een kater te krijgen.
Gelukkig zat het hitteschild alleen maar los. Hans
Ot. Je verzoekje ligt op het log Bankje voor de volgende show.
De shows staan allemaal op: https://logbankje.nl
Dank je, Hans, ik waardeer het!
Wat een stel Peggy en jij. Zo kun je de wereld wel aan. Fijn dat je auto weer ok is. Ik weet uit ervaring dat een veilige en functionerende auto erg belangrijk is om je stress laag te houden.
Een auto die een raar geluid maakt moet van mij direct naar de garagist. Niets ernstig dus achteraf gezien.
Gelukkig maar dat die bestuurder recht reed. Het zou anders erg hachelijk kunnen worden.
Had je maar een hitteschild gehad bij die winderigheid van Peg! Een mens wil toch niet met schroeiplekken wakker worden? Misschien had je haar óók voor een APK moeten sturen. Maar ja, nu te laat natuurlijk. Joris is best wel lief toch?
Dat hitteschild bij Peg was zeker handig geweest. Ze deed ook overal sambal op. Onbegrijpelijk.
Joris is heel lief. Zeker na het bekijken van de rekening.
een hitteschild in de auto ?
ik ben even gaan zoeken
en dat heeft de mijne ook
groeten
Mooie herinneringen
En de auto kan nog een tijdje mee
Ha dat nagel over schoolbord vind ik een verschrikkelijk geluid.
Snap best dat jullie niet snapten dat de tram recht kon rijden (na al die drank)
Wat is het toch heerlijk om mooie herinneringen te hebben
Groetjes en fijne week
Op de havo deed mijn docent aardrijkskunde dat altijd. Was verder wel een gezellige man.
Mooie herinneringen maken je leven lichter.
Zoiets als het Fordje van de olieman, ja dan heb je wel bekijks.
Wat een mooie herinneringen zijn dat Mirjam, jullie waren feestbeesten hè, kon je het allemaal nog maar eens overdoen!
Van een hitteschild in de auto, heb ik nog nooit gehoord, gelukkig dat het maar een kleinigheid is.
Lieve groetjes, Edje.
Superfijn geschreven, Mirjam!
Lie(f)s.
Wat een lol met je vriendin! Heerlijk toch. Dat is bij mij toch beslist een tijdje geleden. Zo’n hechte vriendin heb ik niet meer, toch niet waar ik bij slaap. Dat is geleden van mijn wel heel jonge jaren.
Dat gekrijs van de auto zou ik ook niet vertrouwen. Gelukkig was het enkel je hitteschild. Ik wist ook niet dat een auto zoiets heeft. Weer iets bijgeleerd!
Ik kreeg bij het begin van je verhaal kippenvel. Brrrr…. Nagels over het schoolbord. Ik kan er echt niet tegen.
Wat een heerlijke Keek op de Week weer. Geniet altijd zo van jouw schrijfsels.
Jouw verhaal doet mij denken aan een vriendin van vroeger. Wij waren zeventien en pasten op bij bevriende kennissen.
Een hoop drank ging naar binnen en uiteindelijk ook blijven slapen. Heel laat.
De volgende ochtend was ik zo brak. Ik zou met een nieuwe baan beginnen. Nou, een overplaatsing. Ik heb mij ziek gemeld. Zo erg.
Fijn dat je auto weer door de APK is. Nog nooit van een hitteschild bij een auto gehoord. Zo leer je nog eens wat.
Lieve groetjes Joanne
ha die Mirjam
fijn bij je vriendin/collega slapen , weinig slapen en veel drinken en nog meer kletsen kan je beter zeggen 🙂
autootjes weer in orde , met een schroefje in het hitteschild , en Joris betaald de rekening , nou al in al een rustig weekje voor jou , is de fiets stuk ?
Wat een heerlijk verhaal weer.
Ik heb geen idee of mijn auto een hitteschild heeft.
De veerhaven is prachtig.