Keek op de week (143)
Uit de categorie: #RarePlaatsnamen
Reed op fietspad. Echtpaar stond aan kant, en man gebaarde mij te stoppen. ‘Mevrouw, wij zijn verdwaald.’
Daar hoeft hij mij toch niet mee lastig te vallen?
‘Waar wilt u naar toe?’
‘Naar de Meije.’
‘U fietst rechtdoor, neemt de tweede weg rechts, en aan het eind gaat u weer rechts. En dan fietst u tegen de Meije aan.’
Man keek alsof ik leugendetector had bedrogen. Alsof Meije links lag en ik hem verkeerde kant opstuurde, net zoals Rotterdammers in vorige eeuw dat met Duitse toeristen deden.
‘Hoe veel kilometers is het?’ wilde man weten.
‘Sorry meneer, dat weet ik niet.’ Woon daar maar 60 km vandaan, hè?
‘Hendrik, laat gaan! We weten nu hoe we moeten fietsen,’ riep zijn verstandige vrouw.
‘Waar komen we precies uit?’ hield kerel vol.
‘Als u op de Meije paar honderd meter naar links rijdt bij eetcafé de Halve Maan. En dáár – wees ik naar rechts – staat Pietje Potlood (watertoren van Meije.)’
Opluchting droop van kerels gezicht.
Droeg vanwege tropische temperaturen nieuw luchtig zomerjurkje. Ging koken en vis bakken.
Doe schort voor, zei ik tegen mezelf. Niet luisteren, natuurlijk.
Daar had je het gelazer. Vis was klaar, prikte deze aan vork. Blijkbaar leefde vis nog en spartelde terug in pan naast soortgenoot. Vetspetters all over the place: op kookplaat, tegels, en vloer. En op zomerjurkje. Raar maar waar. Riep hard drieletterwoord.
Terwijl ik vlekken van vloer depte, kwam Man aangesneld en riep: ‘Wat nou weer?’
Joris aanschouwde vlekkeninvasie. ‘Het is ook altijd dezelfde, hè?’ wreef hij erin.
‘Jij bakt alleen kreukelfriet.’
Onaangedaan riep Joris: ‘En oliebollen!’
Daar had hij een punt.
Pakte tang uit schap, greep er broodje mee vast en stopte dat in wasbare zakje. Broodje nummer twee viel voor mijn voeten op de grond. Raapte broodje op en legde het op broodbalie.
Zei: ‘Heb deze per ongeluk op grond laten vallen.’
Jongeman – lang, bleek, acné – keek verveeld.
Snap dat puber er opwinding niet van afzag.
Hij graaide broodje weg en smeet het richting afvalbak. Naast! Keek weifelend naar mij.
‘Geef jezelf nog een kans!’ moedigde ik hem aan.
Raak!
Opende keukenla en daarna blauw doosje: leeg. Staarde in shock naar leegte. Mijn nachtbeugel pleite. Oh mijn godin! Heb vaak nachtelijke ruzie met onding. Droom dan dat ik mond vol drop heb en/of niet kan praten. Word ik ’s ochtends wakker, ligt beugel onder kussen of op de grond. Heb er ’s nachts eens opgestaan maar hondenreflex redde me: voel ik iets onder mijn voet, véér ik omhoog omdat ik denk dat het poot van Rosa is. Hond ligt aldoor achter me. Zou bijna denken dat het liefde is.
Rende naar boven. Voelde in donker onder kussen, tastte matras af. Voelde onder bed en nachtkastje.
‘Wat ís er?’ vroeg Joris op ergerlijke toon. Hij lag reeds op een oor.
‘Ben mijn beugel kwijt.’
‘Niet joh! Die ligt in een kopje in schoonmaakazijn op het aanrecht. O, vrouwtjes!’ zuchtte hij
op tóón.
Waarom was ik daar zelf niet opgekomen? Kopje op aanrecht stond nota bene voor mijn neus.
Ben tot ontdekking gekomen dat ik zuipschuit ben. Fietste in bloedhitte 120 km. Prima te doen, zolang je niet stopt. Goddank had ik op terugweg tegenwind, anders was ik gesmolten. Heb onderweg 2 ¾ liter alcoholvrij vocht gedronken. Nul keer gepiest. En thuis direct aan het kraanwater. Koel, delicaat kraanwater.
Arme koeien
Ha, nou weet ik ook de weg 😉
Voor die watertoren moeten we ook nog op pad.
Fietsen langs de Meije is een cadeautje!
Dus er is veel vloeistof in de lucht gekomen wegens verdamping.
Wat een eind in die hitte zeg. maar zolang je fietst is het te doen. Je vent moet het lekker zelf gaan doen met zijn commentaar kijken hoeveel kleding hij verziekt. Ik vind Pietje Potlood een geniale naam, ik zoek de toren net op heb ik hem al opgeslagen. De toren is gebouwd in mijn favo bouwstijl, mooi ding(L)
Heb weinig last van de hitte. Dacht dat Pietje Potlood een verbastering van de naam van de watertoren was, maar het ding heet echt zo. Je moet je tussen twee huizen doorwringen om er langs te kunnen fietsen (richting Nieuwkoop.)
120km fietsen vind wel knap dit doet met de warmte. Logisch dat je veel gaat zuipen. Was ook warme dag 30 graden. Pfff… Ik hoop dat verdwaalde echtpaar goed gekomen zijn. Veilig thuis gekomen. Hopelijk hebben wel begrepen. Koeien op de foto in de water staan hadden natuurlijk warm. Koelde zeker af met zijn poten. Mooie foto. Fijne dag. Groetjes van ons.
De koeien hadden nergens schaduw. Vond het echt zielig.
Zeker zielig. Ook geen bomen…. Fijne dag.
Jij fietst niet alleen in de Waarden maar ook rond Alphen. Pfff, 120 km, je lijkt Annemiek van Vleuten wel, ook zo’n kanjer. Doe schort voor, zeg ik ook altijd tegen mezelf.
Ik fiets ook heel graag in de Alblasserwaard (en de Linge.) Het verkeer is daar een stuk rustiger.
Jij luistert ook zelden naar jezelf zeker?
Ze hoeven mij de weg echt niet te vragen, komen ze bedrogen uit
(geen richtinggevoel)
Dat van die vetspetters herken ik wel, altijd als je iets nieuws aan hebt he…
Veel drinken is goed zeggen ze, ja alcohol vrij vanzelf:)
Dat blauwe ding heb ik laatst ook eens opgezocht op internet.
Ik weet het niet of ik hem in zou doen, zet de bril ook altijd af:)
Fijn je te lezen, groetjes.
Altijd wanneer je iets nieuws aan hebt. Of op het punt staat naar een verjaardag te gaan en nog snel je tanden poetst.
Mijn nachtbeugel is op maat gemaakt door de ortho. Ongeveer driemaal per week moet ik die ’s nacht in, anders past-ie niet meer.
Dag Hilly!
Mij vragen ze de weg niet, niet dat ik constant met google maps op mijn telefoon rondloop of dwangmatig wandelroutes met pijltjes volg, maar ik schijn doorgaans boos te kijken. Dikke wenkbrauwen denk ik.
Met warme dagen 120 kilometer fietsen doe ik je ook niet na, dan zit ik liever met een goed boek (Rail magazine) in de tuin. Sowieso heb ik na 80 kilometer vreselijk genoeg van mijn racefiets en racefietszadel.
Over het kwijtraken van spullen zeg ik niks, ik loop anders een kans dat mijn ipad ergens door mijn vrouw opgeborgen wordt waar geen weldenkend mens het ooit zou zoeken. Zoals in mijn lade in de kast. Heel hachelijk!
Ik snap wel waarom mensen jou de weg niet vragen. Dat zou ik ook niet doen. Oh-hoh-hoh! Is grapje.
Routes en pijltjes volgen is niets voor mij. Mijn telefoon met Strava-app zit in mijn wielershirtzakje. Ik weiger pertinent gps op mijn fietscomputer.
Dan houd ik de opbergtip voor je ipad maar voor mezelf. Hachelijke vrouwen zijn er genoeg!
Zwammerdam?
Dan ben je bijna in Beverwijk.
Wij wonen naast de hoogste flat daar.
Het verste waar ik kom, is Uithoorn (boven Vinkeveen.) Vlak bij Beverwijk, hahaha! Zou gezellig zijn!
Ik was 4 sept nog in Uithoorn. Via Amstelhoek kwam ik over een lange slingerweg door dat dorp uiteindelijk in de Kwakel terecht, waar ik de weg weer wist.
De Kromme Mijdrecht en Amstelhoek Zijn zo mooi. Ik wil altijd verder weg, maar er is natuurlijk een grens.
Ik hoop dat je wat meer tijd krijgt om te fietsen, maar snap ook dat andere belangen voorgaan.
Lieve groet.
120 kilometer fietsen?! Wauw, dat is echt enorm ver. Ik vind het indrukwekkend, zeker in tropische hitte. Dat doe ik je niet na.
Gewoon gaan met die banaan. Ik fiets sinds 1985 (-:
Bizar niet, dat niet plassen na zoveel drinken. Ik had dat afgelopen weekend, ik ben ongeveer 2 liter vocht onder mijn borsten verloren.
Wel handig, niet hoeven piesen. In de winter heb ik dat nou nooit.
En natuurlijk ging er weer iets fout bij het plaatsen van mijn link, Ja uh, het is dan ook nog wel heel erg vroeg in de morgen hoor!
Misschien was je te snel? Jij kan dat! Zelfs op de vroege ochtend.
Ik was roeg, erg vroeg wakker vanmorgen, mooi de tijd genomen om bij je te lezen. Mijn dag kan niet mooier beginnen! Ik heb nog één vraagje. Het drieletterwoord, was dat mannelijk of vrouwelijk?
Altijd vrouwelijk. Mannelijke lichaamsdelen neem ik niet in mijn mond 😀 Tenzij ik vind dat een man aan zijn scrotum tegen het plafond moet worden geniet, maar zoiets zeg je natuurlijk niet. Laat staan schrijven (-:
En het zijn altijd de fijnste jurken die door spartelende vis worden bedorven.
Hier spreekt de ervaring. Dat sterkte me.
Hoop dat de vetvlekken uit je jurkje zijn gegaan. Goed drinken is belangrijk bij deze hitte en dan ook nog bij inspanning. Maar om je dan een zuipschuit te noemen?
Mooie koeien (op de foto).
Hoop dat de vetvlekken uit je jurkje zijn gegaan. Goed drinken is belangrijk bij deze hitte en dan ook nog bij inspanning. Maar om je dan een zuipschuit te noemen?
Mooie koeien (op de foto).
Vlekken zijn eruit!
Waterlurker klinkt zo saai.
De koeien hadden nergens schaduw.
“Riep hard drieletterwoord.”
Toch zeker wel met eigen vleeswaren hè
En verder, zeg ik niks meer
,3
Altijd! Mannelijke lichaamsdelen neem ik niet in mijn mond 😀 😀
Vind je het gek dat ze twijfelen als er zoveel de verkeerde kant op worden gestuurd. Water is het beste om te drinken niet teveel, maar met fietsen heb je niet meer nodig.
Ja die vissen willen zwemmen dus als je die eruit haalt springen ze terug…jammer van het jurkje. Was vast de laatste maal deze zomer 😉
En broodjes mikken haha
Fijne week
Toen ik een kind was, stuurde mijn oma Duitsers altijd de verkeerde kant op. Het bombardement liet diepe kraters achter in de stad maar niet in het geheugen van de bewoners. Die tijd ligt toch lang achter ons? Gelukkig had ik het jurkje in de uitverkoop gekocht (-:
120 km met de fiets bij deze temperaturen, ik doe je het niet na…
en die broodtangen, zijn ook de handigste dingen niet
prettige week Mirjam
Broodtangen zijn hygiënisch maar verrekt onhandig.
Jij ook een fijne week, Willy.
Hier vraagt men ook regelmatig de weg. En sommige rijden dan alsnog gewoon de verkeerde kant op. Vraag dan niets, denk ik dan.
Ja, schijnbaar nog levende vis kan zeer vervelend zijn. Gelukkig zijn de tegels zo schoon. Dan de rest nog 😛
Kraanwater is the best, zeg ik altijd.
Inderdaad: vraag dan niets. Of, wanneer je bang bent om te verdwalen, gebruik dan een gps. Ik vind verdwalen juist leuk.
Onderweg fiets ik van het ene watertappunt naar het andere. Proost, op je gezondheid!
Ik heb een collega gehad die zijn vader verloren had in de tweede wereld oorlog. Die stuurde Duitsers die de weg vroegen steevast richt de heimat… Niet leuk als je daarbij staat.
Inderdaad niet leuk als je daarbij staat. Ik snap het verdriet van je collega. Veel mensen beseffen dat de huidige Duitsers er niets aan kunnen doen, anderen blijven erin hangen.
jij bent dapper, in die hitte op de fiets, feww
Haha, ja k moest lachen, een broodje met de grijptang grijpen is een echte kunst hé en al zeker om dat broodje dan in een zakje te mikken, ik herken het, je komt handen te kort
Waarom heeft een mens geen drie handen? Het zou het leven een stuk simpeler maken.
Hahaa… zuipschuit…
Ik herken dat drinken wel. Je lijf verbruikt dat na inspanning op zo’n warme dag.
Weer met een lach gelezen
Ik drink onderweg ook weleens te weinig, hoor. Dan heb ik de volgende dag hoofdpijn. Heel apart.
Dankjewel!
Moest erg gniffelen om alle situaties.
Ik proost met gemeentepils op je sportieve prestatie. Vers water is heerlijk. Met dat warme weer smaakt het zo naar plastic heb ik gemerkt bij mijn bidons
Na 38 jaar fietsen en aan bidons lurken, proef ik dat niet meer.
Je kunt lege Spa-flesjes gebruiken als je wilt.
Er is niks vervelender om iemand de juiste weg te wijzen en men dan twijfelt aan je goed bedoelde advies.
Vis blijft zwemmen, ja oliebollen, die komen ook weer man dan zonder zomerjurkje.
Kijk zelfs met een broodje kun je iemand bemoedigen.
Soms ben je gewoon iets kwijt.
Met zo’n inspanning is je blaas even uitgeschakeld, het gaat allemaal via de poriën de lucht in. Hans
Precies, waarom zou ik liegen? Het was pure mazzel dat ik wist dat de weg De Rondweg heet.
“Zelfs met een broodje kan je iemand bemoedigen.” Lief gezegd.
Muzikale groet.
Ik maak het vaker mee in de wijk en dan zegt de eigenwijze man met zijn vrouw regelmatig, maar mijn gevoel zegt dit.
@ mijn opa maakte elk jaar een zaai plan voor de groentetuin, las net dat het in de akkerbouw wisselteelt wordt toegepast.
Mensen met een groentetuin wisten vroeger echt wel wat ze deden!
Daar hoeft hij mij toch niet mee lastig te vallen?. Kijk zo begin je lekker aan je week. Zo zouden meer mensen moeten reageren. Maar ehhh, ik begrijp dat ik moet stoppen met Duitsers de verkeerde kant op sturen. 😉
120 km op de trappers? Was je onderweg naar Roos of zo?
Love As always
Dimario
Geweldige reactie 😀
Jij stuurt geen Duitsers de verkeerde kant op!
Qua kilometers klopt het, maar Roos zit nu in Spanje.
Lieve groet.
ha die Mirjam
vind je het gek dat ze zoveel zuipt als je 120 km fietst bij een +30*C pppfffttt
en niet stoppen , 1 x toch om dat vriendelijke echtpaar naar een kroeg te sturen hihihi
en lukte het broodje eten zonder beugel , vast wel 🙂
Veel eten en drinken tijdens sporten, is een kwestie van wennen. Je bouwt het op.
Soms ben ik de slechtste niet, hè?
Knap dat je met dit weer nog rondfietst, ik blijf zoveel mogelijk in de schaduw in mijn tuin of binnen met alle zonwering rondom gesloten. En wat water betreft ben ik het met je eens dat vind ik ook het lekkerste. Wanner ik terugkom van het dorp als ik boodschappen heb gedaan, dan heb ik met dit weer de neiging om een poging te doen om de kraan leeg te drinken, maar dat is me nog niet overkomen gelukkig, zonder water. . . ik moet er niet aan denken.
+e dus wanneer
Water verveelt mij ook nooit. Ja, dan kan je de kraan wel leegdrinken. Er is een liedje van Sesamstraat met een regel (over de waterkraan): “Ja, het is toch zonderling, zo veel water uit dat kleine ding.”
Ik luister ook zelden naar mijn schort en dan krijg je dat gespetter op je mooie jurk. Wie niet horen wil…
Wat kan jij veel drinken. Dat zou mij nooit lukken. En zeker niet om dan niet meer te plassen.
Dus de beugel ligt in de azijn. Goed afspoelen, anders ga je nog dromen dat je mond vol citroenen zit…
Als duursporter leer je veel te eten en drinken anders stopt je lichaam ermee. Het is een kwestie van wennen.
Een citroen in je mond lijkt me niet te doen (-:
Verdwaald en jou zien…, de redding (denken ze)!
Die vis, allee, een andere dan, deed dat hier ook, meer dan eens.
Tweede keer raak, zonder blozen?
Het kan verkeren…
Helaas vind ik water niet lekker! 😉
Lie(f)s.
Verdwalen vind ik geweldig.
Dan doe je er toch een smaakje door, Lies?
Misschien lijk je wat op een paddenstoel meneer vraagt natuurlijk niet zómaar de weg aan je. Kan van medicijngebruik komen.
Een ramp die broodtangen, en zolang je andere broodjes niet aanraakt is tang niet nodig, je eet je broodje thuis ook niet met een tang dus pak het gewoon met je eigen tengels, zeg maar dat ik het goed vind.
Ik lijk op een paddenstoel 😀 Met die opmerking komen weinig mensen weg, Rietepietz. Maar je bent Blogqueen of niet.
Wat voor pillen zou die man hebben geslikt?
Dan pak ik voortaan de broodjes ook zonder tang. Dat geëmmer met die dingen!
Maar dan niét zoeken hé, gewoon het eerste de beste broodje pakken zodat je verder geen broodjes aanraakt. 😉
Ik zou niet durven! Trouwens: broodjes zijn toch allemaal hetzelfde?
Hopelijk heeft dat verdwaalde echtpaar, het begrepen.
Nou ja, waanneer ze een bord zien, met “Volksrepubliek China” zullen ze wel berijpen dat ze verkeerd gereden zijn.
Tja, je zult geen “shit” hebben gezegd, want dat is een vierletterwoord.
Op zo’n klus zit je met deze temperaturen niet te wachten hè?
Dat hij raak gooide,zal puber thuis wel vol trots hebben verteld, waardoor zijn ouders tegen elkaar zeiden, die jongen zal het nog ver schoppen
Ik begrijp jou frustratie, wanneer je beseft dat de jaren gaan tellen Mirjam, gelukkig kon je ‘s-nachts weer drop eten.
Na 120 kilometer op de trappers, en 2 ¾ liter alcoholvrij vocht, had je wel een wijntje verdient hoor!
Een bord met Volksrepubliek China, hahaha. Ik herinner me een uitzending van Poets, waarin een fietser in NL de weg vroeg naar “China glens.”
Ja, schuine zoute drop!
Het was inderdaad een weer om veel te zuipen, euh pardon : te drinken.
Jij was sportief bezig in dat hete weer. Ik ben vandaag binnen gebleven. Gelukkig volgende week koeler weer.
In huis was het gisteren 25 graden. Zo hoog stoken we nooit in de winter.
Die koelte is heerlijk.