Keek op de week (153)
Ouderkerk a/d IJssel
Het was stikmistig. Alsof de damkring zelve de Aarde bedekte. Ging fietsen.
Roos was thuis en zwaaide me uit. ‘Dag mam, veel plezier. Doe je voorzichtig?’
De omgekeerde wereld.
‘Twee velletjes postzegels voor op een brief, alsjeblieft.’
Jonge medewerkster pakte blauwe hoofd van Wim-Lex.
Ben zwaar uitgekeken op koningshoofd, zelfs wanneer ik er een baard op teken.
‘Heb je ook die fietsjes? Oh,’ riep ik verheugd – half over balie leunend en wijzend naar roze vel in postzegellade – ‘doe maar die hartjes.’
‘Hartjes verkopen we alleen voor op trouwkaarten.’
Aperte nonsens! Vroeg: ‘Controleert iemand dat?’
Medewerkster keek naar oudere collega die mijn bovenste helft aandachtig bekeek. Taxeerde mij op verwarde vrouw, knikte kort naar collega dat het goed was, áls klant maar als wiedeweerga klantenservice verliet.
Wil voortaan alleen nog harten. Ga anders stampvoeten! Of gillen.
Wandelde met Rosa door polder. Eer ik doorhad dat ze er lagen, had hond drie verse paardenvijgen verschalkt. ‘Smerige keeshond,’ schold ik.
Rosa keek me aan: Baas, ze happen zo heerlijk weg.
Trok thuis spijkerbroek uit en schone aan (had afspraak.) Tijdens broekenwisseling kwam hond aanlopen en gaf me snel liefdeslik over blote been. Voelde bacteriën over been omhoog rennen.
Liep in Erasmus MC. Zag man met hoekig gezicht, wit golvend haar en pretogen. Keken, twijfelden, stapten op elkaar af en noemden elkaars voor- en achternaam. Frappant. Laatste keer dat wij elkaar zagen was tijdens eindexamenfeest van havo in Rotterdam.
Vroeg: ‘Iemand had jou met een potloodpunt in je oog gestoken. Is dat goed gekomen?’
Erik knikte. ‘Helemaal. Dat je dat nog weet.’
‘Ja, je bent 1m90 en dan steekt iemand in je óóg.’
‘Ben jij nog steeds Bowie-fan?’
‘Was ik zo erg?’
‘Nee, hoor. Tijdens Staatsinrichting schreef je uit verveling zijn naam op je spijkerbroek.’
Wandelden langs Memory Lane. Hoe we vliegtuigjes vouwden van servetten tijdens tussenuren in stamcafé. De brand joegen in shaggies. Op maandag ramen openzetten voorafgaand aan eerste uur biologie, want tijdens ochtendgebed van docent, reed vuilniswagen voor. Iets nuttigs deden: WLB (Werkgroep Leerling Belangen) oprichtten.
‘Bij lesuitval mocht ik een keer met jou mee naar huis,’ zei ik. ‘Koffie drinken. Werd er gebeld, stonden er Jehovah’s getuigen voor de deur. Ze zeiden: wij komen u Jezus brengen. En toen zei jij: – Erik en ik in koor – Zet hem maar onder aan de trap.’
We schaterden.
‘Daarna hadden we Godsdienstles,’ zei Erik. ‘Er viel niets meer met ons te beginnen.’
Fietste op rotonde waar ik voorrang had. Keek of naderende automobilist het wilde geven. Auto minderde vaart. Juist toen ik overstak, zette bestuurder turbo aan. Voelde me in vorige eeuw op racefiets al een levend dartbord, maar het wordt steeds gekker: in zwarte Golf zat politieagent. Verkeersregels gelden zeker alleen onder werktijd?
Trakteerde vanuit wegberm agent op twee gestrekte middelvingers. Hoor eens: kerst heeft ook twee dagen.
Raam gleed omlaag. ‘Had je wat?’ vroeg eigenaar.
‘Je denkt toch niet dat ik met jou in discussie ga? Stakker.’
Oh, kom er eens kijken: de Sint is weer in het land! Zin om me te doen met een authentiek Nederlands spel? Speel het SinterPieterklaasspel! Kennis van zaken is overbodig. Raadsels en rebussen oplossen is het devies. Zet je schoen klaar en start het 1e spel op 25 november. Geef je hier op!
Het Sinterpieterklaasspel
Wat keileuk jouw verhalen te lezen. Gij schrijft keigoe. Fijne dag. Houdoe Robert
Hey Mirjam! Zooowww ik moet nog altijd héél ver omlaag scrollen om jou te bereiken 🙂 Maar het is het waard.
Je anekdotes zijn weer sensationeel! Waar haal je het vandaan?
Fijn dat je langskwam. Ik had het gezien, hoe je een tijd geleden alweer, terugkwam van weggeweest, hartstikke fijn! Alleen heb ik zelf steeds minder energie om te bloggen, en zelfs te dichten, dus het staat op een veel lager pitje nu. Maar we zijn er nog Mirjam, en we modderen vrolijk voort!
Het gedichtje is wel leuk hè. Het is een soort opwarmertje voor de dingen die in december-feestmaand op mijn blogje gaan gebeuren; want dan ben ik wèl actief! Zie je de elf en het rendier al voor je op hun lange reis vanuit het hoogste noorden, bij nacht, ontij en volle maan, om op tijd te zijn voor de kerstfestiviteiten in Thatfullmoonguy Manor? Ze hebben gelijk hoor want het wordt weer spektakulair. Hoop je dan te zien!
Liefs, Clemens.
@ misschien moet je Roos de blog maar laten lezen en het filmpje bekijken.
Je mist met het filmpje wel een blote “kont”
Titel aangepast dank je wel
Fijne ZONdag
Bij mist bedekt de dampkring de aarde 🙂 Ja dat zie ik wel voor me. Ik zie 2 goede eigenschappen van mist: 1. het ruikt dan heel lekker buiten en 2. als er gebouwen uit je vertrouwde uitzicht ‘weg’ zijn, kun je even fantaseren dat er iets anders voor terugkomt. Wie weet.
Mooie verhalen uit het leven gegrepen. Dat met die agent kom ik ook wel eens tegen. Ik vraag me weleens af of verkeersregels uberhaupt voor de politie gelden. Gewone politie-auto’s die dik 80 rijden in de bebouwde kom, zonder zwaailicht en/of sieren. Door rood rijden zonder zwaailicht/sirene. Kennelijk is het een vrijgesteld gilde.
Mooi, die herkenning van een oud-klasgenoot. En dat jullie beiden nog zoveel herinneringen hebben.
Verdorie, reactie geschreven van 2 a4’tjes, wordt die geblokkeerd omdat ik een nummer in mijn naam heb. Heel bizar! Er zijn toch veel meer lieden met een nummer in hun naam, denk aan James Bond (007) en Hendrik Ijzerbroot (agent 327).
Heel hachelijk!
Wat WP doet, kan niet door de beugel. Voor mij blijf je: Frank-103. Je lag ook niet in mijn spam. Heel hachelijk dat ik je a4-reactie heb gemist!
Die postzegels, echt te erg!!!
Ik ben er gelukkig bijna doorheen.
Ik heb weer genoten van je keek op de week, die postzegels…. wat kosten die nou eigenlijk, ik verstuur nooit meer een brief of kaartje, ja een nieuwjaarsgroet naar mijn Griekse vrienden, dat dan weer wel, die postzegels zijn vaak nog duurder dan het kaartje die ik bij de Primera haal.
ehhhhh had het eerder al gelezen maar kon niet reageren.. .moest eerst lachbuikpijn laten wegzakken… 1 kant is haalbaar, 2 is teveel
ehhhh damkring? dammen doe je toch in het vierkant met rondjes?
enne “Zin om me te doen”??? Weet je dat wel zeker ???????????
Sint en Pieten komen ook al niet meer bij, de zonnepanelendakloze dakleien liggen te rammelen
Ga ik ook maar eens wat hartjespostzegels inslaan. Heb een zwanger-postuur dus die krijg ik wel mee. Of ik haal ze voor ‘mijn buurvrouw’. (83).
Heerlijk omschreven en lief is dat he, als je kinderen hun bezorgdheid tonen.
Ik denk dat die stomme postzegels de reden zijn dat er nog maar zo weinig brieven verstuurd worden.
Dat zou zomaar eens kunnen!
Bij de politie hebben ze ook personeel te kort bij twijfel aannemen en hoge functie geven. Vraag me af wat de gedachte is achter die saaie postzegels, ze kosten hetzelfde toch? Koop gewoon meer leuke in zou die saaie kop an de bestellijst halen, hier verkopen we alleen leuke postzegels.
Goede reclame voor honden of is de bruine labrador eigen? En dan als de baas thuis komt gewoon de hond laten zoenen zeker?
Er is zelfs personeelstekort op de 112-centrale. Daar zetten ze nu studenten in. Waarom zou ik saaie postzegels kopen als er leuke zijn? De wereld gaat aan zinloze regels ten onder. Bruine labradors zijn vreetmonsters!
Wat flauw inderdaad dat ze je eerst die leuke hartjes postzegels niet wilden geven! Die lijken mij ook veel mooier.
En anders ga ik trouwen. Met mezelf.
Ha, een watertoren, mooi begin van je blog.
Daar moeten we nog heen, maar dat wordt volgend jaar en dan met beter weer.
Het was weer lachen met jou schrijfsels, lekker ontspannend !
Ik dacht wel dat jij de watertoren zou waarderen. Hij is opgetrokken uit IJsselsteentjes (specifiek voor de omgeving) en staat te koop.
Waarom zou je voor saaie postzegels gaan als er andere bestaan hé
Speciale smaak heeft Rosa en dan met smerige tong jou even liefdevol ‘kussen’, gelukkig was het niet in je gezicht 🙂
Leuke jeugdherinneringen
Met jou kan ik praten!
Een speciale smaak ja, hahaha.
Wat heb jij een leuke ontmoeting gehad. Daar kun je veel van kletsen. Leuke herinnering naar boven brengen is altijd wel eens leuk. Je bent altijd wel geweldig Mirjam. En jij bent altijd gek op David Bowie. Foto van Ouderkerk a/d IJssel is zeker mooi om te te zien. Water toren is dit als ik goed hebt. Sint is zeker aan de land gekomen. Fijne dagen gewenst.
Het was zeker een leuke ontmoeting. Het was dat we allebei een afspraak hadden, anders had ik wel een bakkie koffie met ‘m willen drinken. De watertoren van Ouderkerk staat scheef op de foto. Ik leer het nooit…
Tja er komt een leeftijd dat de rollen omgedraaid worden 🙂 Sommige Politieagenten denken dat ze 24 uur spoedgevallen hebben. Heerlijk oude herinneringen ophalen, kan je uren zoet mee zijn 🙂
Sommige politieagenten zijn zélf een spoedgeval.
Dat herinneringen meteen weer in je hoofd omhoog ploppen. Zo leuk.
Ha hier zijn de meiden ook steeds bezorgder…omgekeerde wereld.
Leuk oude klasgenoot en herinneringen ophalen…wat wisten jullie nog veel haha
En netjes om die vlaaien op te ruimen 😉
En honger weg…fijn week
Je kan het niet openen…anderen wel
@ Het is geen pps maar een filmpje van een paardenracebaan 😉
Ik kan je PPS wel openen, maar daarna loopt mijn laptop vast. Dank voor je uitleg: de paardenracebaan. Bel mij niet (-:
Mist is altijd oppassen, meer nog dan met regen.
Nou men kan toch ook op latere leeftijd trouwen, wat een onzin.
Rosa is nog netjes, ze kan ook in de paardenvijgen gaan rollen.
Wie weet goed tegen zweetvoeten, als je die hebt natuurlijk.
Wat leuk om Erik te ontmoeten en herinneringen op te halen.
Inderdaad, soms is de wetshandhaver in zijn vrije tijd net een normaal mens.
Het Sintspel is weer een leuke uitdaging. Hans
Ot. Je verzoekje ligt op het log Bankje voor de volgende show.
De shows staan allemaal op: https://logbankje.nl
Heel irritant dat ik bij mist telkens de druppels van mijn bril moet vegen. Als een mensch wil, moet-ie op een rouwkaart zelfs hartjes kunnen plakken.
(Even afkloppen:) Rosa rolt nooit door rotte vis.
Ik heb ook zin in het Sintspel. Altijd het kind in jezelf koesteren (-:
Ja, als bril drager weet ik wat je door maakt tijdens de mist.
Inderdaad daar ben je vrij in om te doen.
Dan mag je je gelukkig prijzen, die van mij vonden alles aan de waterkant lekker als het maar stonk.
Het kind in jezelf is een rijkdom.
@ Dean heeft zijn doel om voor te leven gevonden.
@ ach, het zijn jeugdherinneringen en gelukkig blijft zo de muziek leven.
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Mooi blog. Ik kan het volgen allemaal. Je schrijft zo compact. Er zit zoveel in. Ik begrijp alleen de titel niet.
Ik was het meest geraakt door Roos. Dat gebeurt hier ook steeds meer door de jongens.
Het is een te directe vertaling van memory lane. Lane = laan = weg.
En van herinnering(en) maakte ik geheugen.
Ik moest ook nog mijn rode knipperlichtje om mijn zadelbuis vouwen van Roos. Gaf ze vorig jaar kerst cadeau.
We lijsten ze in, Dorothé ♥
Bedankt voor de uitleg. Ik gebruik vaak de Engelse term.
Goed voorbeeld doet volgen denk ik wel eens. Vandaar het idiote rijgedrag tegenwoordig. En dan is die ook nog op zijn pik getrapt. Inderdaad de stakker.
Wat je erin stopt, krijg je terug. Zoiets.
Netjes gesproken, Sjoerd!
Wil Rosa zélf voor de maaltijd zorgen… wéér niet goed!
Leuk een oud klasgenoot ontmoeten, denk dat de mijne allemaal al gestrekt liggen, zie er nooit een.
Jehova getuigen zijn komen altijd iets brengen, als het Jezus niet is dan het licht wel, of de wachttoren.
P.S. als ik ergens weg ga ’s avonds vragen ze tegenwoordig of ik even app als ik thuis ben.
Het was meteen ouwe-jongens-krentenbrood, zo leuk.
Jij bent wel héél kwiek vergeleken bij je gestrekte oud klasgenoten. Houden zo!
Ik vrees dat dat liefde is (-:
Het is toch een schande van die politieagent. Ik zeg zegel erop en doorsturen. Ik vind het wel leuk als schoolgenoten van vroeger nog wat over je weten. En dan niet dat je er elke keer uit werd gestuurd of zo.
Love as Always
Dimario
Flink aanstampen in de postzak.
Je gaat me toch niet vertellen dat jij er vroeger weleens uit bent gestuurd?
Ik… nooit… ehhhhh, nou ja, ik heb er geen actieve herinnering meer aan. 😉
Love As Always
Dimario
WA gaat bij mij alleen op rouwpost. Ik bestel de postzegels online, daar kun je hele mooie series kopen. Zot dat het postagentschap wil bepalen op welke post jij de zegels plakt.
Wat raar van die agent ook buiten dienst hoor je dit niet te doen, toch?
Nou ja levert weer stof voor een logje, toch nog ergens goed voor.
Wim-Lex alleen op rouwpost (-:
Als agent hoor je toch het goede voorbeeld te geven?
Ik neem altijd die Delfsblauwe. Logisch lijkt me 😉
Heel logisch!
Leuk verhaal weer! Ik koop ook nooit zegels met Lex, alles behalve zegels met zijn hoofd erop!
Als het niet anders kan, teken ik een baard en bril op Lex. En postzegels plak ik standaard ondersteboven. Of links.
Goede tip! 🙂
De omgekeerde wereld; prijs je gelukkig Mirjam
Wim-Lex., zo zullen ze nooit veel postzegels verkopen
De paarden moet ook wel eens
En dan godsdienstles…zou dit nu echt geholpen hebben, vraag ik me af
en die agent moest zich schamen
een prettige avond Mirjam
Wim-Lex krijgen ze niet verkocht.
Die agent moest zich zeker schamen. Fijn dat we het eens zijn.
Prettige avond!
Ik dacht, nu gaat ze beginnen over de schrikbarende prijzen van de postzegels. Het is in ieder geval duur papier. Goed dat we niet meer zelf hoeven te likken.
Bentley eet ook van die vlaaien. Hij slokt ze nog net niet op.
een lengtegenoot, die je daar tegen kwam. Altijd leuk om iemand tegen te komen van vroeger en elkaar dan ook nog herkennen. Ik wordt meestal ook herkent maar moet zelf nogal eens nadenken.
Gaat Post.nl ook nog een wielerploeg sponsoren. Echt van de gekke. Rosa schrokt die vijgen nog net niet binnen.
Het was meteen ouwe-jongens-krentenbrood, heel leuk. We waren natuurlijk niets veranderd (-:
Stampvoeten! Doen
Ik ben lekker stout! Dat versje van Annie M.G. ken je vast.
Nooit meer zo gelachen als toen op de middelbare. Lig nu weer in een deuk dankzij Erik en jou.
Toentertijd vonden we dat we het zwaar hadden, hahaha.
Die vlaaien zullen gesmaakt hebben. Dan likjes geven. Brrr ik mag er niet aan denken.
Altijd leuk mensen van vroeger tegen het lijf te lopen.
Ik heb een flik in de familie, da’s al erg genoeg.
Fijne avond.
Kon ik me weer wassen…
Ik heb twee flikken in de familie. Het zijn gewoon mensen (-:
Fijne week, Francky!
Toch lief van Roos, dat ze bezorgd is om oude mensen hè, gniffel!
Vind je het dan geen fijne gedachte dat hoofd van Lex door stempelmachine gaat?
Een goede manier, doen of je verward bent, dan krijg je je zin, ga ik morgen ook proberen bij de slager, krijg ik een plakje worst.
Rosa had gelijk hoor, wanneer zo over datum zijn, is het niet meer te kanen.
Ze moet nog wel even leren flossen.
Jij was vroeger geen lieverdje (nu wél) zo te lezen, heerlijk om daar aan terug te denken hoor.
Die agent gaat dus in de zak van Sinterklaas, en dan flink aanstampen.
Lieve groetjes van Edje.
Wat een heerlijke gedachte: het hoofd van Lex door de stempelmachine. Dat is nog eens positief denken!
Erik zei dat ik vroeger verlegen was. Ik heb hem verzekerd dat ik dat de afgelopen decennia heb ingehaald.
Vooral flink aanstampen in die zak.
Dag Edje, je reactie was weer fantastisch!
♥
ha die Mirjam
ja kleine meisjes worden groot , en waarschuwen ma
hihihihi
hihihihi
lieve Rosa toch 🙂
schitterende herinneringen
vuile t*ring smeris
ja wordt vast weer leuk , al bak ik er meestal niks van
Zullen we afspreken dat ik laatste word bij het spel. Kan jij niet verliezen (-:
OH mijn laatste zinnen.
Ik doe het je niet na, hier krijg je stante pede een boete. Mijn woordenboek deed teveel zijn eigen zinnetje….
Deze politieagent was buiten dienst! In de ons omliggende landen is de politie strenger. Van mij mag het, maar geef dan ook het goede voorbeeld.
Bezorgdheid…, komt van meerdere kanten.
En je bent al zo ‘hart’elijk, Mirjam!
Jij/Rosa -> hahaaa…
Héérlijke herinneringen!
Nee, niet te Sinten hier…
Lie(f)s.
@Wordt elke keer emotioneel bij je laatste-zinnetje-blogreactie. ‘k Ben niet zo’n schrijver als jij, dus alleen ‘dank’ in vetjes. Superlief!
Bijvoegsel, omwille van je titel:
hier de straat der ellende/het huis der verzuchtingen…
Lie(f)s.
Huis der verzuchtingen klinkt heel poëtisch. Mooier dan jouw werkelijkheid is.
Lieve groet.
Graag gedaan, Lies. Daar hoef je me niet voor te bedankten. Lief dat je het doet!
😉
Lie(f)s.
Die postzegels met koningskop ben ik ook strontbeu. Maar hier kosten de ‘mooiere’ meer geld, dan hou ik het maar bij de kop. Ik zend hem tenslotte ver weg.
En van stront gesproken, eet je hond die vlaaien echt op? Grrrr….
Middelvingers opsteken naar de mannen van de wet houdt serieuze risico’s in, k die het je niet na, hier krijg je stente orde een boete vrees ik.
Postzegels plak ik altijd ondersteboven. En bij de koning teken ik er een baard op (-:
Rosa schrokt die vlaaien naar binnen. Echt supersmerig.
Wat een leuke ontmoeting met je oud-klasgenoot. Heel grappig het bezoek van Jehovah’s getuige en jullie reactie daarop! Heerlijk ophalen van oude herinneringen. Even terug jong en onbezonnen zijn.
Als ik een agent zie, begin ik meteen te schudden en te beven. Ik denk steeds dat ik misschien wel iets misdaan heb en zal gearresteerd worden… Jeetje, ik bewonder je lef.
Mijn zwager en zijn zoon zijn bij de politie. Het zijn ook gewoon maar mensen. En dit exemplaar was buiten dienst.