Keek op de week (182)
Erasmus MC
Mijn elektrische wekker stamde uit vorige eeuw. Een geluid! Schudde ik, klonk het vanwege loszittende schroeven als sambabal.
Kon nieuwe op batterijen kopen, maar die weiger ik.
Andere wekkers met stekkers hebben zogenoemd gedempt licht, maar je kunt er des nachts zonder leesbril een telefoonboek (als je dat nog hebt) bij lezen. Kijk nu naar wekker met bescheiden verlichting. Erfstuk van mijn vader. Het zijn maar cijfers, maar ze voelen dichtbij.
Oude dame met regenkapje op en achter rollator, liet voor deur van bakker – en pal voor mijn schoenen – gebaksdoos uit handen vallen.
‘Raapte doos op. Plastic aan binnenkant zag wit van slagroom. Daaronder zat gekreukelde tompouce. Met idee dat ik vrouw dode mus aanreikte, zei ik troostend: ‘Ach, hij gaat toch niet in een keer naar binnen.’
Vrouw zei lachend:’ De slagroom lik ik gewoon van de doos, hoor.’
Zat in metro die stilviel tussen station Blaak en Churchillplein. Stilte en donkerte.
Hallo darkness my old friend.
‘Pas derde stroomstoring deze week,’ zei vrouw naast me.
Noodverlichting in tunnelbuis floepte aan. Zag ik verte volgend perron liggen. Metro bleef donker.
‘Misschien gaan we lopend verder,’ zei ik hoopvol.
We lachten.
Vrouw Vera zat op aangename praatstoel.
Getrouwd, acht kinderen, waarvan vijf pleeg. Haar man piloot, zij psycholoog, maar: ‘Ik werk drie ochtenden als kassière om tot rust te komen.’
Echtpaar zwaait gedisciplineerd de scepter.
‘Geen telefoon tijdens eten. Ellebogen van tafel. Iedereen heeft corvee. Scheldwoorden kosten geld. Kinderen zijn elkaars jury. Ze bouwen hutten in het Kralingse bos. Mogen één sport kiezen, zitten ze allemaal op voetbal,’ zuchtte Vera. ‘Alleen Sam – jongste zoon – zit op ballet. Hij loopt het liefst in jurken. Wat die lange lijven eten! En stinken, die pubers! Er zijn er momenteel drie verliefd. We leven in een soap.’
Vond Vera verrukkelijke vrouw. Helaas ging metro rijden en stapte ze uit bij Churchillplein.
Vooraf longfunctieonderzoeken in Erasmus werd mijn lengte gemeten. Door fout in systeem kan die niet worden opgeslagen. Handig, joh.
‘Hoe lang denkt u dat u bent?’ vroeg assistente. Ze leek me vrouw die het leven zo strikt neemt dat ze zelfs haar onderbroeken strijkt.
Zei: ‘181 centimeter.’
Gestreken Onderbroek zei: ‘U bent 1 meter 80. U bent 1 cm gekrompen.’
Wat! Gekrompen? Zou ik haar een compliment over haar snor geven, of zou ze dat verkeerd opvatten? Zou volgende keer wraak nemen.
Volgende keer was deze week.
Laarsjes uit, hielen tegen muur, hoofd ook en rechtop staan. Rekte en strekte benen, rug en iedere lichaamscel. En nog een beetje.
‘1 meter 82,’ sprak Gestreken Onderbroek.
Ben twee centimeter gegroeid!
Allicht dat ik ben gegroeid. Roos was op tv. Ja, heus! Ze deed met Rotterdams jongeren- en studentenkoor Twentysomething mee aan zangwedstrijd Zing! van EO. Waar o.a. Roel van Velzen in jury zit. Beste koor van uitzending gaat door naar finale: Beste zanggroep van Nederland.
Tijdens wachten op eindoordeel jury was er luidruchtig appverkeer van familieleden. Helaas, helaas, Twentysomething haalde niet finale. Maar…Roos was op tv. Was zó trots. Ging volgende dag op blote sokken over straat.
Foto!
Zing!
Goeie ontmoetingen, ze maken je dag mooier, leuker, gezelliger, enzovoorts.
Je groeit ervan.
Ik zou overdag zonder bril nog niet eens kunnen zien hoe laat het is.
Een vrolijk bejaard vrouwtje dus die bovendien gek op slagroom is, altijd leuk!
Bij zo’n vrolijke psycholoog zou ik graag eens op de praatstoel zitten.
Gestreken onderbroek, daar kun je mee binnenkomen in het ziekenhuis.
Natuurlijk ben je gegroeid na zo’n geweldig optreden van Roos, gelukkig is het in de lengte en niet in de breedte 🙂
Miljaar zeg, wat jij niet allemaal meemaakt op tijd van een week, die dame met die pouce was het verstandigste, die liet niets verloren gaan… Ik wordt altijd wakker als ik op moet staan. Heel vreemd, een wekker heb ik nooit gebruikt…
De tompouce-dame laat het niet aan haar hart komen en gelijk heeft ze
fewww 8 kinderen, en zeggen dat dat vroeger zo vaak voorviel , discipline zal dan zeker nodig zijn
Groeien met ouder worden dat is nieuw, zou interessant zijn voor mij 🙂
Proficiat voor Roos en gezelschap, zelfs al hebben ze niet gewonnen
Heb ur ontdekt. Die met kaasschaaf op het shirt, toch?
Na beter te hebben gespioneerd bleek ze toch naast vV te staan.
Tot rust komen aan de kassa…zou voor mij niet werken.
Jeetje 8 ja dat zal stinken en zeker als ze hart verloren hebben
Voor Roel van Velzen zou ik ook wel willen zingen (kan ik niet) maar alleen een ontmoeting zou al een feest voor me zijn.
Pracht mens 🙂
En een wekker wat is dat hihi
Ik heb ook nogal wat eisen wat betreft mijn wekker. Die ik nu heb, komt uit een kerstpakket keuzekado van vele jaren geleden. Het is zo’n daglicht wekker, wat geen succes was, want in plaats van een heel zacht licht wat langzaam feller werd, was het alsof er een tl-bak naast mijn hoofd aanging, die functie ook nooit meer gebruikt. Verder wekt hij me nu al jaren met het geluid van zacht tjilpende vogels. Die Vera lijkt me een leuk mens. Ik kan me wel vinden in haar manier van opvoeden. En verder sowieso gezellig om weer een keek op de week hier aan te treffen!
Ha fijn daar ben je weer. Heb je wel gemist, maar denk je afwezigheid te begrijpen. Wat een fantastisch gesprek in de metro. Aan de kassa om tot rust te komen, dat zal menig kassière niet met haar eens zijn.
Jammer dat Roos haar koor niet won. Nu ja je kan niet alles hebben. Trots ben je toch wel.
Ik heb gelukkig geen wekradio meer nodig.
Je mag trots zijn Roos die op TV kwam.
Leuk je weekoverzicht weer te mogen lezen.
Fijne dag.
Mijn wekkerradio heeft gelukkig dunne witte cijfers, we hadden er ooit eens twee gekocht (LAT relatie) , de ene ging 2 jaar geleden kapot, paar knopjes deden niet meer waarvoor ze aangesteld waren o.a. uitzetten. Na veel zoeken een met blauwe cijfers gevonden die ook acceptabel is. De rode zijn zo irritant.L
Ik gebruik al jeren geen wekker meer, en wordt toch elke dag op de zelfde tijd wakker.
Ach gut, nou ja een verkreukelde tompouche, sammkt ook wel
Vera heeft het goed voorelkaar, wat opvoeden aangaat, een verademing.
Hahahaha…”Gestreken Onderbroek” hoe kom je erop!
Wat leuk Roos op TV, ben je dan nu 1 meter 84?
Heb al eeuwen geen wekker meer (sinds Klaas jeweetwelwaarheenging)
MIjn foon ligt binnen handbereik om bereikbaar te zijn voor die ene daarginder en die andere dichterbij… wel op de kop zodat het licht dimt
Tompouces…ieksss opeenstapeling van lactose en gluten brrrrrrrr
En ja zo heel af en toe kom je iemand tegen die je op zeer aangename wijze de oren van je hoofd tkletst maar te kort.
xxx
Cadeautje in mijn schoen met deze blog van jou. Binnenkort ga ik tompoucen kopen en ze expres laten vallen
ha die Mirjam
klinkt als mijn wekker , ook een gouwe ouwe
maar alle schroefjes zitten wel vast
ik slaap nachts dus lees niet
wijze dames een gesprek over een tompoes
aan de kassa werken om tot rust te komen pppfffttt
denk dat jij wel vaker met Vera gaat zitten keuvelen in de metro , toch
ja dat is een geweldig compliment voor gestreken onderbroek als je haar attent maakt op die mooie snor
maar hoe was het resultaat van het longfunctie test ?
aha filmster in de familie
wees wijs en houd blote sokken in de schoenen
geniet de dag