Keek op de week (173)
Oudewater
Liep ziekenhuis uit.
Mevrouw in rolstoel ving bij uitgang zonnestralen.
‘Jammer dat hier geen bediening is,’ grapte ik.
Vrouw begon hard te lachen.
‘Zal ik uw bestelling opnemen? Koffie met appelgebak,’ stelde ik voor.
‘Met slah-hag-room,’ zei vrouw hikkend van lach.
‘Komt eraan!’
‘Ik voel me net Opa Flodder,’ bekende vrouw schuddebuikend.
‘Alleen het bordje ontbreekt,’ constateerde ik.
Vrouw haalde gierend adem, alsof zij spoedig door verstikking zou sterven. Overleefde het zonder tussenkomst van medische verzorging. Wat ook scheelde was dat ze aan zuurstof zat.
‘U ziet zeker wel aan mijn apparatuur dat ik verstand heb van natuur?’ vroeg vuilniszakgrijze kerel op natuureiland de Zaag. Hij gebaarde met hand naar verderkijker om zijn nek.
Stel dat ik achter stuur van vrachtwagen ga zitten, heb ik dan verstand van vervoer gevaarlijke stoffen?
Man had als adagio: wees niet te beknopt. Met het vuur van een zendeling pochte hij over zijn alwetendheid. Hij ging los over plant gele spindotter. Die werd door iedereen verward met gele dotter, terwijl eerstgenoemde slechts gedijt in gebieden – zoals hier – met eb en vloed.
Ik wilde gesprek afbreken, maar kerel praatte zonder oevers.
Toen ik kans kreeg, vertelde ik: ‘Mijn vriendin is boswachter. Als ik iets wil weten, app ik haar een foto, en krijg meteen antwoord. Met Latijnse naam erbij.’
Tot dan toe was opdringerige kerel in opperbeste stemming. Mijn informatie beviel hem dermate slecht, dat hij op beschuldigende toon sprak: ‘Ik had gewoon zin in een gesprek met een mooie vrouw.’
Vroeg: ‘Waarom zou ik een gesprek met u willen?’
Daarop had man geen antwoord, dus ging ik iets leuks doen: stokken gooien in Nieuw Maas. En Rosa mocht ze apporteren.
Vlak bij Oudewater reed plots wielrenner naast me. Hij riep: ‘Colnago!’ Maakte rondje van duim en wijsvinger, kuste zijn vingertoppen en wees naar mijn fiets. ‘Bellisimo!’ met reeks onnavolgbare klanken. Kennelijk herkende kerel mijn hand gebouwde collectors item.
Knappe vent; geen bult. Lachte zo aanstekelijk dat ik terug lachte.
Hij fietste op Colnago C40. Nagelnieuw, gebaseerd op origineel uit 1989. Eigenaar bleek rasechte Romein. Kletste alsof ik hem verstond. Het Italiaans klonk verrukkelijk. Wisselden Italiaanse fietsonderdelen uit. Droegen beiden Castelli korte broek en Fizik schoenen.
Herinnerde me restanten uit lessen vorige eeuw, en waagde gok: ‘Come stai? Abastanza bene. Grazie, et lei?’ (Hoe gaat het met je? Redelijk goed. Bedankt, en met jou?)
Sympathiek: hij lachte me niet uit.
Te snel scheidden onze wegen.
Chiao!
Strekte behaaglijk fietsbenen op ons terras. In de zon! Op tafel stond decafé met melkkraag en suikervrij appelgebak. Met slagroom. Zelfbediening, maar toch: het leven was goed.
Lievevrouwebeestje landde op rand koffiemok.
Ga niet op mok zitten, straks verbrand je je pootjes!
Liet kapoentje voorzichtig op vinger lopen en zette het op tafel.
Een musje hipte nieuwsgierig dichterbij. Zag hij gebak?
Vriend, laat dat maar uit je druk bewegende koppie. Gooide gebakskruimel naar musje. Wat was ik toch gulle vrouw.
Hip-hip kwam musje dichterbij. Keek beurtelings van koekkruimel naar lievevrouwebeestje, hip-hip, en…HAP…alles was voorbij.
Bergambacht
Zo leuk die Italiaan die je fiets herkend ik herinner me de naam uit een blog van lang geleden en zie het wel eens voorbij komen rijden.
Arm lieveheersbeestje, maar ja de vogeltjes willen ook wat. Ik kan me het niet voorstellen in het zonnetje op het terras, vanmorgen lag er hier en daar ijs en had ik weer handschoenen aan.
Echt geweldig vrouw ben je. Maar sommige mensen denk wat er is…. Je hebt wel geweldig geholpen. Vrouw met rolstoel is weer blij. Foto 1 prachtig schip om te zien, Foto 2 is zeker mooie plek om te zien. Ik hou wel erg van deze mooie plek.
˚ ༘✶ ⋆｡˚ ⁀➷Fijne week˚ ༘✶ ⋆｡˚ ⁀➷
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Ik probeer altijd leuker te antwoorden dan wat jij schrijft.
Kromme zin, ik weet het, lukt mij niet vandaag 🙂
We begrijpen elkaar en daar gaat het om!
Appeltaart of lieveheersbeestje. Deze huismus maakt een andere keuze kan ik je vertellen.
De appeltaart was lekker, joh!
Wat ben je een fijn mens. Met fraaie fiets.
Een mevrouw in rolstoel heeft gelukkig nog adem om van je humor te genieten.
De man was een zendeling zittend op zijn stokpaardje.
Toch leuk een Romein op een racefiets tegen te komen.
Het was een dierenrijk tijdens het koffie drinken, maar voor je het weet is de aandacht gehalveerd. Hans
@ ik ben over het gras gedaan, snap het nu ook niet van hekjes op zulke plekken.
Ot. Je verzoekje ligt op het log Bankje voor de volgende show.
De shows staan allemaal op: https://logbankje.nl
@ ik hou ook van veilige fietspaden
Telkens als ik je keek op week lees denk ik: “ik koop ook een racefiets”! Maar ja, ik bijna 70, heb geen conditie, en ik vind fietsen in de regen helemaal niks. Ik geniet gelukkig dan maar mooi van jouw ontmoetingen.
Mensen die in rolstoel aan ziekenhuisdeuren zitten, willen bij ons zelden van de zonneschijn genieten. Ook niet van de frisse lucht eigenlijk.
Een lycra pakje en koersfiets wekken vaak agressie op, maar soms toch ook leuke gesprekken. Zelfs al versta je er niks van.
Ciao!
Zelf Italianen die ruzie maken klinken nog alsof ze gedichten hardop roepen, het klinkt altijd mooi zelf het schelden is dan mooi.
Probaat middel tegen een alwetende spraakwaterval is “in gebarentaal aangeven dat je doof bent”. Muziek oordopjes (ook al zit er geen muziek op) willen ook wel helpen, een half uur laten kletsen en dan demonstratief dopjes uit je oren halen en zeggen “zei U iets?”.
Wat een vrolijke mevrouw in die rolstoel. Ze klinkt als een optimistisch mens!
Kenners onder elkaar en dan bedoel ik natuurlijk de Romein, dat snap jij wel.
Geweldig leuk blog weer en jij bent ook nog, van alle talen thuis.
Natuurkenner of fietskenner, jou keuze is duidelijk 🙂
Ach het leven van een lieveheersbeestje, maarja de mus kan niet naar de winkel om z’n hapje, jouw suikerloos gebakkruimeltje kon hem ook niet boeien
Jij bent ook een natuurkenner, Antje.
Dien heb ik benoemd tot boswachter (-:
In de appeltaart zat kokosbloesemsuiker. Als het musje dat had geweten…
Ahhh die opa Flodder zie hem zo zitten de rail smet zijn stokje. Kleine tip knoop nooit gesprek met een vogelaar of insectenspeurder aan. Je krijgt informatie waar je je leven lang…………….niets aan hebt. Eerlijk gezegd heb ik met fietsen niets, behalve genieten van de voorjaarsklassiekers en de Tour
Het probleem was dat hij met mij een gesprek aanknoopte. En ik kon geen zijweg inslaan. Zou oordoppen dragen een idee zijn?
Ik heb niets met fotograferen maar kijk wel graag naar andermans mooie foto’s. Zo hebben we allemaal wat.
Colnago’s zie je niet veel, ik rijd zelf op een Bianchi. De echte wielrenners rijden op een Pinarello?
Alle Italiaanse fietsen zijn meesterwerken. Colnago, Cervelo, Bianchi, Pinarello, Basso. Heb jij de kleur Celeste?
Ik heb niets met vuilniszakgrijze mannen. Als ik wat wil weten app ik jou wel, kun jij dat aan vriendin vragen.
Love As Always
Dimario
Dien is geen echte boswachter, zo heb ik haar gedoopt (-:
Lieve groet.
owh.. Klapper, daar kan ik het zelf ook wel aan vragen, maar die weet zo veel. Zij is een natuurtalent op basis van ervaring.
Love As Always
Dimario
Zu gul en toch geen stuk appelgebak naar mevrouw gebracht ?
Dan was het begin en einde anders gelopen 😉
Dat ligt aan mijn slechte bedieningskwaliteiten.
Voor je laatste opmerking moest ik even naar mijn blog scrollen. Erg hè?
Groetjes!
Dat heb ik soms ook als ze reageren op filmpje of ppsjes…dat ik denk wat was het ook alweer 😉
Met een verderkijker zonder oevers praten, ik vind dat wel passen bij elkaar.
De Italiaan was vele malen leuker, kan ik vanaf hier nog zien, maar dat ligt aan jouw schrijftalent. De mevrouw in de rolstoel had een leuk verhaal voor haar bezoek die avond.
Je zou zo’n zelfingenomen kwast een bos in moeten kunnen sturen.
Het zijn de kruimels die je dag kleuren..
Rolstoelster blij, Rosa blij, Romein blij, en jij zelf natuurlijk.
Nu de natuurkenner nog.
Leuke vondst: allemaal beginnend met de letter R!
Laat die natuurkenner maar zitten…
Oef, zo’n betweter, die ook nog denkt dat hij gods gift for women is. Zou je een foto van hem door appen naar vriendin de boswachter, weet ik de Latijnse benaming al; Lullus Enormus.
Maar al fietsend kom je wel leuke mensen tegen. Ciao en een fijne week!
Geweldige vondst: Lullus Enormus. Eigenlijk is die naam te goed voor hem. Die Romein was leuk! Geen poeha, gewoon leuk.
Nodig weer eens op de Zaag gaan wandelen hoewel het er nog wel steeds modderig zat zijn…. Waren er al zomerklokjes ook??
De zomerklokjes bloeien, hoor. Ik zou laarzen aantrekken als ik jou was.
Er gaat niets boven een knappe Romein.
Twee knappe Romeinen? Nee hoor, grapje! 😀
Je hebt de afgelopen weer veel soorten volk tegen het lijf gelopen. Goed dat we de verslagen daarvan mogen lezen.
Fijne nieuwe week.
Ik houd jullie op de hoogte.
Jij ook een fijne week.
Prachtige foto’s ook bij dit blog met weer boeiende belevenissen van jou. Mooie taalvondst…. praatte zonder oevers. En die schoenen en broek ga ik googelen.
Castelli fietsbroeken zijn duur maar ze zitten fantastisch en gaan lang mee. Zelfs bij lange ritten heb ik geen zadelpijn.
zonnestralen. vangen..een deugdoende bezigheid Mirjam
een allesweter..maar die wist wat teveel
die Romein was toch een gemiste kans voor kennis uitwisseling
en een leuk terrasje met visite
leuke keek op de week Mirjam
prettige avond
Een allesweter met weinig mensenkennis…
Jahaha, hij sprak alleen Italiaans, best jammer.
Tot blogs, Willy.
Om heel eerlijk te zijn, wat wil je anders met zo’n fiets. die trekt aan als vroeger een Magneet met drie versnellingen en terugtraprem…
Naar racefietsen kijken en erover praten, verveelt nooit.
Rolstoelmevrouw had een betere dag door jou.
En die kerel, tja, Mirjam, als je zo’n ‘lady’ ziet…!
Zelfs die Romein 😉
Ohhh, end of story…!
Lie(f)s.
Een lady in hondenkleding (-:
Die Romein was hartstikke gezellig. We hebben samen geen cappuccino gedronken.
Er is het ziekenhuis toch wel bediening hoor, je kunt er een prik in je achterwerk krijgen, en hoeft geen fooitje te geven.
Man dacht zeker een reïncartnatie te zijn van Darwin, hahahaha!
Heb jij ‘s-nacht nog gedroomd van je Julius Ceasar, en zag je jezelf liggen op een rustbank met een tros druiven?
Ach gut, gelukkig zijn er miljoenen lievevrouwebeestjes.
Lieve groetjes, Edje.
Praat jij uit ervaring over die prik in je achterwerk. Ik hoop het niet voor je.
Een reïncarnatie van Darwin! Hoe verzin je het? Ik kwam niet meer bij over Ceasar en dat trosje druiven 😀 Jij kan de oudejaarsconference gaan doen! En dan de politiek er buiten laten.
Dag Edje, lieve groet.
Je hebt de vrouw in de rolstoel haar dag héél goed gemaakt!
De kerel die praatte zonder oever had duidelijk een boontje voor je. Het is altijd fijn te weten dat je nog in de markt ligt, zeker bij een knappe Romein.
Wat een idyllisch plekje daar in Bergambacht.
Mooi hè, die boerderijen? Daar kan ik mijn ogen op verstuiken.
ha die Mirjam
mooi praatje wat je met mevrouw in rolstol had
ik had verwacht te lezen , dat je het gebak en koffie was gaan halen 🙂
ja hoor , als jij in zo’n gevaarlijke stoffen wagen gaat zitten , ben je een expert hihihi
Rosa blij , vevelend ventje wat minder
dat zijn ook mooie karretjes waar jullie op rijden
daar mag die snuiter best een kusje aan geven 🙂
dus je rijd een op maat gemaakte , nou met jou kilometers is dat ook wel het beste natuurlijk
in de jaren ’90 reed ik een hand gemaakte randonneur
goed toeven zeker op terras in de zon , na een fijne rit
en het lekkers delen met de visite
lieve groet
Had ik best willen doen, maar ik vrees dat ik onbedaarlijk zou morsen. In 1992 kocht ik mijn eerste Colnago, ook een hand gebouwde. Een wereld van verschil met de Gazelle die ik daarvoor had. Bijzonder dat jij een hand gemaakte randonneur had. Zeker in die tijd!
Lieve groet.
Sommige mensen denken -en gedragen zich ernaar- alsof ze God’s greatest gift to mankind” zijn… de desillusie is onmetelijk
En God’s greatest gift to women in het bijzonder. De sukkels!