Keek op de week (209)
Foto: Pixabay
Joris gaf me maandag vierkant doosje met pure bonbons. ‘Alsjeblieft, schat, nog voor Dierendag,’ gniffelde hij.
Wat kan mij dat bommen? Voor mij part krijg ik ze voor Vaderdag of voor Dag Van Het Naakt Tuinieren. Ik heb ze fijn.
Wij hebben een tuinpad. Een bruine met bulten. Of de pad heeft ons, dat kan ook.
Beest zat klem tussen muur en houten vlonder. Zijn buik was te dik; zijn achterpootjes spartelden in lucht.
Joris haastte zich naar garage en kwam terug met drie soorten latjes. Leve de klussenier. Lat één was te dun. Met lat twee wrikte hij vlonder weg van muur, en pad verdween in diepte. Daar overwintert-ie. Tot in het voorjaar!
Joris zei: ‘Hij kan op drie verschillende plaatsen onder vlonder kruipen maar kiest onmogelijke manier.’
‘Padden hebben kleine hersentjes,’ verdedigde ik amfibie.
Man maakte gebaar met hand alsof hij vlieg wegving voor zijn voorhoofd.
Waarop ik zei: ‘Dan komt het omdat het een mannetje is.’
Joris schudde hoofd en murmelde iets over bonbons, parels en zwijnen.
Moeder kip – gevolgd door vier donzige kotertjes – stapte uit bosjes pardoes fietspad op.
Voor dieren rijd ik met liefde berm in.
‘Nu nog kindjes? Het is október,’ sprak ik overstekende kip bezorgd toe. ‘Waar moet dat heen met je kuikens als er vorst aan je kont komt?’
Kip keek me vinnig aan – Ik ben een vrije kip. Bemoei je met je eigen zaken! – en verdween aan overkant in gras.
Eind goed, al goed, dacht ik.
‘Piep, piep, piep,’ klonk het uit bosjes. Er verscheen eenzaam kuiken.
‘Je familie is rechtdoor gelopen,’ zei ik. Vroeg me af: zou ik kuiken in goede richting manoeuvreren of zou beest hartverzakking krijgen?
‘Piep, piep, piep,’ riep het weer.
Moeder kip stoof uit gras tevoorschijn. Haar oogjes waren klein maar hun boodschap helder: Sta jij hier nou nóg? Mijn opmerking: ‘Als ik was opgestapt, had je kuiken tussen mijn spaken kunnen komen,’ interesseerde haar geen lor. Ze zette veren op en pikte met snavel in mijn fietsschoen. Kuiken vluchtte onder verendek en piepte: Oh moeder, ik heb u zo gemist.
Kip voerde schijnaanval uit op zelfde schoen, bedacht zich, en wierp me boos kraaloog toe.
Kon onmogelijk niet onder de indruk zijn.
Droomde dat ik met Carolien op vakantie was in houten huis op wielen, getrokken door twee ezels, want: ‘Eén ezel is zielig.’
‘Hoe heten ze?’ vroeg ik.
‘George en Mildred,’ was het antwoord.
Landschap was van ongekende schoonheid. Bergen, bossen, en bloemen. Veel bloemen.
Langs wegkant stond houten bord: ‘Hof van Eden, 5 km.’
‘Daar gaan we heen!’ riep Carolien. ‘Alleen maar appels eten.’
Even later: ‘Weet jij de weg terug naar huis?’
Natuurlijk wist ik die niet. Er was niet eens een wegenkaart.
Midden in leegte stond trein. ‘Jij gaat naar huis,’ zei Carolien en gaf me mijn rode rugzak met opgestikte badges van Corsica, Zweden en Noorwegen. Had ik die meegenomen?
‘Ik heb nog iets voor je,’ zei Vriendin.
Een leeg slakkenhuis.
Werd wakker met dichtgeknepen hand.
Foto: Pixabay
Ik heb hier te lang niet gelezen. Heerlijke verhalen. Puur genieten.
Het zijn ondankbare schreeuwlelijken die kippen. Bonbons kan inderdaad altijd zelfs s’nachts lust ik ze nog. Weet je trouwens dat een pad en een keihard kunnen piepen als ze in angst zijn en dan hun pootjes over hun ogen doen. Had destijds een kat die dat schijnbaar leuk vond want hij nam bijna elke avond weer een kikker of pad mee de tuin in.
Ik was in gedachten weer aan het genieten van de witte Leonidas bonbons toen ik het woord trein las. Helaas ging je daar niet mee verder, gemiste kans! Of heb ik het verhaal weer niet begrepen?
Zie nu twee pratende ezels met de hoofden van George en Mildred.
Die twee ezeltjes.. ik heb beeld. Vooral ook door de namen.
Ah wat kun je toch heerlijk vertellen and hier “want: ‘Eén ezel is zielig” moest ik toch erg lachen. Leuke namen George en Mildred Die van die serie staan nog met mijn broertje op de foto Die kwamen naar Wijchen toen we nog jong waren
heerlijk heeft joris dat gedaan voor jou, da’s liefde… dat zie ik graag 🙂
een paar weken terug hielp buuffie me met de tuin en harkte wat rommel bij elkaar toen het ineens bewoog, een jong padje in de tuin dat zie ik graag 🙂
fijn dat je over carolien kunt dromen en dat jullie dan samen op avontuur zijn hé, ’t is alleen jammer als je dan wakker wordt dat het maar een droom was….
heerlijk op stap met 2 ezeltjes, zalig 🙂 ik droomde vroeger veel over een woonwagen en da tik daarmee op reis ging.. samen met mijn 3 dameshondjes van toen :-
ik ben ook op reis gegaan maar mijn huis staat niet op wielen, maar is wél gruwelijk avontuurlijk 🙂 écht waar… ik baan me een weg door de jungle 🙂
dag lieve schat
xxx
Nu zit ik in mijn hoofd te denken over jouw doos met bonbons, en wat voor soort bonbons er toch in zitten.
Joris wilde met die bonbons natuurlijk zeggen; “wat en je toch een lekker dier”, groot compliment toch?
Kipje weet niet wie het goede met haar voor heeft, dom kuiken.
Gelukkig mocht jij weer terug van je vriendin, zelfs al was het maar een droom, moet er niet aan denken dat ze je daar wilde houden.
Ik feliciteerde Vriendlief ooit met Dierendag maar het is niet leuk als het klopt.
Moederkip met kuikens, dat is lang geleden dat ik die zag zou ze toch het voorjaar zoeken. En je droom, een mooie ezels zijn altijd goed.
Ha dochter stapte ooit op een pad in het donker en vanaf die tijd is ze als de dood er een tegen te komen.
Maar voor die bonbons zou ze zomaar genezen kunnen zijn want daar is ze dan weer dol op 🙂
Kippen zou ze minder erg vinden en egeltjes in de tuin daar geniet ze van 😉
Mooie droom had je en de weg naar huis weer gevonden want daar wachte Joris met de bonbons…tja dierendag en die mogen niet eens chocolade 😉
Ha kakelino…
Heerlijk verhaal weer: bonbons, parels en zwijnen… hahaha… daar heb ik lekker om zitten lachen.
Ik heb ook een pad! Het schijnt dat ieder huis een pad heeft. Zou zomaar kunnen. Ik gun het ze. Ze brengen geluk… echt wel~!
En die kip is echt niet wijs. Maar ja… ik weet het: die leggen bij de konijnen af.
Deze kan wel lekker scharrelen!
Als ze George en Mildred maar niet tegen komen met die kar. Want die rijden door… Dag kip, zeggen we dan.. of: kippensoep!
Dag lieve Kakel… lekker even bij jou lezen. Dat doet me goed!
Groetjes van Marlou
Ik denk dat ik het wel leuk zou vinden als ik “later” op deze manier in de dromen van vrienden verschijn. Dan word je wakker met een lach en een traan, denk ik.
Je bent formidabel Kakel en ik jouw fan!
Wat een gevatheid….
Joost is de slechtste niet…. geef m maar een dikke kus van mij. Lief voor jou en voor een pad, en nog 1, wat wil je nog meer
Voor pure bonbons ga je wel voor uit je dak.
Padden, tja ze vragen ook al aandacht, daar kun je geen chocolade van maken.
Moeder kip laat niet met zich sollen, krijg je als je laat in de kinderen zit.
Met ‘George en Mildred’ kun je wel lachen, ten minste toen ze nog op tv waren, nu trekken ze de kar. Hans
@ Nooit meer oorlog, wat zou dat mooi zijn, vrede. Hans
Ot. Je verzoekje ligt op het logBankje voor de volgende show.
De shows staan allemaal op: http://logbankje.nl
Doe dat tuinieren dan maar in de achtertuin, want je weet maar nooit op de google maps auto langskomt, dat zou toch wel heel bijzonder zijn. Die kip kan er niets aan doen he… zonder haan. Dus als je ook Joris overal de schuld van geeft, moet je dat bij de haan ook maar doen.
Love as Always
Dimario
Joris moest het natuurlijk weer ontgelden, en het doet nog wel zijn best voor je… Maar eh, naakt tuinieren, vertel…
Heerlijk verhaal om te lezen over de kippen en bonbons. Joris is zeker held aan het worden. Kip heeft leuke kuikens. Winter moeten wij ook overwinteren. De laatste foto lege slakhuis is zeker mooi om te zien.
Over kippen, padden en heerlijke bonbons. Dat is toch de droom van elke mens?
Let op, een pad kan een prins worden. De kuikentjes ontsnappen nu tenminste aan het paasontbijt en bonbons zorgen voor liefdevolle calorieën.
Heerlijk genoten van je schrijven.
Soms zijn dromen levensecht en reageer je fysiek. Eerlijk gezegd vind ik het niet altijd prettig wakker worden. Maar ja met George en Mildred voor je wagen is toch wel lollig reizen.
Tja en die kuikentjes. Hier drijven 3 jonge fuutjes in de gracht. Dat is toch niet normaal in oktober. Ik wist niet wat ik zag. Gelukkig was moeder in de buurt.
Wat is Joris toch een lieverd, een doos bonbons, lekker toch.
George en Mildred haha daar was ooit zo’n grappige serie van. Bij mij is dat ook wel gebeurd een paar keer dat een pad of kikker zo in mijn vlonder zat. Daar overwinteren ze inderdaad.
Kip is wat laat met kuikentjes maar zorgt er wel goed voor hé, ze valt zelfs fietsschoenen aan
Mooie droom over je vriendin, de band blijft hecht
Je had een goeie dag.
Dierendagkadootje, ontmoeting met kip+kuiken, pad gered en een mooie droom toe.
Dat was nog eens een kip met haar op haar snavel, een zeer kittig of kattig kipje. Als jij schrijft over jouw vriendin, dan voel je de weemoed. Ik had jullie graag een vakantie met George en Mildred gegund
Die droom over je reis met je vriendin. Ik zou het jullie zo gegund hebben inclusief George en Mildred
Vertederende foto! En die bonbons, da’s toch meegenomen, Mirjam!
‘k Kan m’n lach moeilijk onderdrukken…
Foei Kip, zo’n lieve madam!
Mooie droom!
Lie(f)s.
ha die Mirjam
en smaakten de chocolaatjes wat als bommen toen je naakt opat tijdens het tuinieren 🙂
pad was dus van het padje af
waarschijnlijk een vrouwtje , te laat op mannenjacht 🙂
moeders boos op je , kuiken blij met je
O gezellig met de Pipo wagen aan de rol
en een hand vol schelpen gruis 🙂
rustige avond groet
George en Mildred, waar is de tijd ?
Die pad had geluk. Slim was ze in ieder geval niet.
Appels eten in de hof van Eden zorgt voor zonde. Dat wordt dus leuk.
Joris is een held, dapper om dat te zeggen hoor, gelukkig liep het goed voor hem af!
Gelukkig was het niet het “tuinpad” van Wim Sonneveld, want dan zou hij voorgoed voorbij gaan.
Slim om te gaan overwinteren, zouden wij ook moeten doen.
Tja, Kip was waarschijnlijk Dolle Mina, en baas in eigen ei hè?
Hahaha….George en Mildred, geweldig!
Lieve groetjes, Edje.