Een PhD zonder Hemel

Keek op de week (184)

Tekening: Suzanne Spiering

Tekening: Suzanne Spiering

Keek verbaasd naar mijn schoen bij kachel. Sint was breed en lang terug in Spanje, en toch zat er cadeautje in. Zag aan papier en houterige manier van inpakken dat het klus van Man was. Was ik toch beetje braaf geweest?
Rosa stond kwispelend naast me. Baas, maak open!
Rukte papier eraf. ‘Chain lube,’ riep ik blij. Liet hond ruiken. Dat vind jij lekker, hè? Mijn fietsketting ook.

‘Buren daar,’ wees ik naar huis bij plaatselijk verharde boerenweg, ‘hebben boom buiten volhangen met vuurpijlen,’ spuugde ik thuis mijn gal. ‘Aanslag op volksgezondheid. Ze verkleuren van rood, oranje van groen naar geel, en spuiten wit weg. Daarna begint feest overnieuw. Krijg er kortsluiting van in mijn hersenen.’
‘Daar is weinig voor nodig,’ grijnsde Joris. ‘Heb je gezien wat er in hun huiskamer tegen  muur hangt?’
Zei geërgerd: ‘Nee, natuurlijk niet.’
‘Schaterend zei Man: ‘Moet je doen! Het zal je bevallen.’
Reed dag later voorbij en gluurde naar binnen. Tegen achtermuur hing knipperend neon-festijn in vorm van fiets.
Man wachtte me bij voordeur op. Zijn ogen glinsterden. ‘En?’
‘Je stelt me teleur.’
‘Ik wilde het je volgende kerst cadeau geven,’ schaterde hij. Het water stond in Joris’ ogen.
‘Zet ik er 220 volt op. Op jou!’ riep ik.
Echtgenoot ging stuk: ‘Ik wist het!’
‘Wat zit er tegenwoordig in jouw thee?’ zuchtte ik dramatisch.
Kreeg geen antwoord.

Locatie: TU/e (Technische Universiteit, Eindhoven.)
‘All rise!’
Zes hoogleraren in toga betraden ruimte en namen plaats achter tafel.
Voorzitter droeg burgemeestersketting, en in plaats van hamer sloeg hij met doorzichtige biljartbal op asbak. Show kon beginnen.
Roos -vergezeld van paranimfen – hield lekenpraatje: hoe vertel je domme mensen waar je vier jaar wetenschappelijk onderzoek op cardiologisch gebied naar hebt verricht?
Daarna moest ze Proefschrift verdedigen. De ‘hooggeleerde opponenten’ legden haar vuur aan schenen.
Klokslag 12 uur bonkte toga-man met lange stok op grond en riep: ‘Hora est!’ (tijdstip om plechtigheid te beëindigen.)
Hoogleraren gingen, overlegden, en kwamen.
‘All rise!’
Roos is gepromoveerd tot doctor (PhD.)
Proefschrift gaat vergezeld van Playlist( zéér tegen wens van Roos’ promotor/hoogleraar.) Aan begin van elk hoofdstuk staat muzieklink, geselecteerd door Roos, Opa, paranimfen, Joris en ik.
In wetenschappelijk proefschrift is helemáál geen ruimte voor grappen. Daarom plakte Roos in boek voor familie/vrienden na haar dankwoord (zelfs Hond kreeg eervolle vermelding) losse sticker, met QR-code.

Stapten na receptie/feest in auto voor terugreis naar huis.
Dacht: even mijn vader bellen. Meteen knakte ik. Waarom is er in Hemel geen telefoon?
Hoorde in gedachten mijn vader zeggen: ‘De hemel bestaat niet, lieverd. Allemaal verzinnerij.’

‘Het stinkt hier,’ klaagde Joris. Liep neus achterna en verdween in trapkast. ‘Hebben wij ergens aardappels?’
Dat zijn toch bruine knollen die je in water kan koken? Waarvan wij er hooguit 5 kilo per jaar consumeren, en dan ook nog gestampt. Kans leek me klein. Heb aardappelbewaarbak aan Kringloop geschonken. Waarom overbodig voorwerp in huis hebben?
Na even zoeken, vroeg Man: ‘Herken je dit?’ en hield stinkende plastic diepvriestas omhoog.
‘Die zie ik voor het eerst,’ loog ik.
‘De kliko is net geleegd,’ zuchtte hij.
‘Dan flikker je ze toch in bosjes aan overkant? Of bij de buren in tuin? Ze doen toch niet aan vechtsport.’
Verzon ik oplossing, was het weer niet goed.

17 gedachten over “Een PhD zonder Hemel

  1. Gefeliciteerd, voor Roos en ook voor jullie natuurlijk, wat heerlijk toch !
    Even je vader willen bellen, snap het helemaal, zo vers nog !
    Maar je hoort je vader nog antwoorden en hoe, schat van een man !

  2. O wauw, wat knap van Roos. Gefeliciteerd. Ik zou ook héél trots zijn en dat meteen met mijn vader willen delen… Het gemis laat zich op de mooie momenten nog meer voelen.

  3. Chain lube, dat loopt gesmeerd, zeker als Rosa er graag aan ruikt.
    Joris heeft het goed met je voor, gezellig een knipperende fiets in de kamer.
    Denk dat hij deze volgende kerst wel kan lenen bij de buren..
    Roos is helemaal tot bloei gekomen na vier jaar wetenschappelijk onderzoek.
    Wat goed Roos gepromoveerd tot doctor (PhD.), je mag trots op jezelf zijn.
    soms blijft er wel iets staan en dat gaat een eigen leven leven. Hans

  4. Heel lief van man, Mirjam! Toch loopt het gesmeerd bij jullie! 😉
    Jawaddedadde, gefeLIESiteerd! Sjiek gedaan hé! Het gemis blijft…
    Ook rotzooi moet van eigenaar veranderen…
    Lie(f)s.

  5. Op zo’n dochter moet je wel trots zijn, van harte allemaal. maar sinds donderdag weet ik dat ook professoren Humor kunnen hebben, Ik ben tijdens de lezing niet eens in slaap gevallen.

  6. Felicitaties voor Roos, wat een mooie mijlpaal, terecht trotse moeder natuurlijk.
    Natuurlijk wil je dat aan je vader vertellen maar hij heeft dat waarschijnlijk nog wel aan zien komen en kende Roos natuurlijk wel dus had geen twijfels.

  7. Dus ik moet iets van lube op mijn ketting smeren en mijn fiets wordt vrolijk, die moet ik onthouden.

    Al die lampies en dingen, ik moet er niets van hebben….

    Doctor Roos, dat klinkt toch beter dan elk doktersroman doet vermoeden. Gefeliciteerd….

    Je kunt hem wel weer bij ons in de groene doen, maar dat is wel weer ver fietsen.

    Love As Always
    Dimario

  8. ha die Mirjam

    daar maak je Rosa niet blij mee

    denk dat de thee van Joris net zo slecht is als die lampjes

    raar zooitje bij elkaar , valsspelende man die geen burgemeester is in de hoofdrol , kan niet biljarten ook vermoed ik , zal zware van de weduwe roker zijn met een asbak om op te slaan , want hij wil van het roken af
    je vader was een wijs man
    van harte Roos

    ach een beetje geur in huis , moet kunnen hoor , toch

    lieve groet

  9. Felicitaties voor Roos! Jij kan de komende weken trouwens je lol op met alle hysterische kerstverlichting die in sommige tuinen hangt. Van subtiele verlichting kan ik echt genieten, maar bij sommige tuinen verwacht ik een waarschuwing voor het risico op een epileptische aanval.

  10. Ik kan me de verdediging van mans proefschrift nog wel herinneren (28 jaar geleden?)! De eerste die ik meemaakte en dus erg spannend ook al had ik al uitleg gekregen! Ik heb dus ook een doctor thuis ! Een hele prestatie, vooral dat uitleggen in Jip en Janneketaal van het onderwerp! Toch goed gekomen! Gelukkig zijn en blijven we normale mensen en willen we gewoon met de voornaam aangesproken worden! Niks geen poeha! Ik snap dat je je vader mist hierbij, hadden wij met huwelijk van onze zoon. Oma wilde graag zo lang leven dat ze zijn aanstaande kon leren kennen… helaas! Zonnebril en oordoppen bij de hand voor oud& nieuw? Hoop dat het hier weer rustig is. Wens jullie alvast fijne rustige dagen

  11. Roos is al net zo eigenzinnig als haar moeder…. gelukkig maar. Begrijpelijk dat je je vader miste om deze mijlpaal te delen. Van harte gefeliciteerd aan Roos en jullie als ouders die dit allemaal hebben ondersteund en mogelijk gemaakt.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *