Kakelblondje is door omstandigheden even afwezig.

Een probleem met haar prutsende internetaanbieder Telfort levert de nodige uitdagingen op. Wordt ongetwijfeld vervolgd door een relaas in ragfijn en messcherp Kakelbonts!

De drie afgelopen weken voelden aan als drie maanden. Na een lijdensweg van twee weken, is mijn schoonmoeder overleden. We wilden zoveel voor haar doen en konden zo weinig voor haar betekenen. Haar sterven voelde aan als een verlossing. Op een zonnige en ijskoude winterdag hebben we haar begraven.

Ergens halverwege ben ik 50 geworden. Iedereen – ik noem geen rugnummers – die me een krabbel of mailtje heeft gestuurd , hartstikke bedankt. Ik ben niet zo’n feestnummer maar doordat ik zo met de dood geconfronteerd werd, vond ik een jaar ouder worden best reden voor een feestje. Alleen viel er niets te vieren. Gelukkig word je ook maar één keer 51.

Op het moment dat we het ‘t hardst nodig hadden, viel onze vaste telefoon- en internetverbinding weg. Deze “pret” duurde twee weken. Eens zal mijn wraak aan Telfort zoet zijn.

Broeah: bedankt voor het plaatsen van het berichtje op mijn blog!