Maandelijks archief: augustus 2016

Discriminatie en een antiekliefhebber

Geplaatst op door
78

Keek op de week (5)

Met Roos naar stad. Reden over vernieuwde brug en wat denk je? Ging weer open.
In metro zaten twee twee vriendjes naast elkaar. Helm op, skateboard aan voeten. Deelden broodje, krentenbol, mandarijn en zakje snoep. Lieten elkaar filmpjes op smartphone zien en hadden dikke pret. De een bruin, de ander wit. Wie heeft discriminatie uitgevonden? Domme actie.

Ging drie-chocoladen-ijs kopen voor Roos.
Pakte ijs uit koeling bij buurtsuper, en reed met tassen vol boodschappen naar huis. Borg alles op en ging koken. Wilde ’s avonds Roos trakteren op lekkers maar kon ijs niet vinden. Trok alle diepvrieslades open-dicht, open-dicht.
Dacht na.
Had ik ijs afgerekend? Check.
Had ik ijs meegenomen? Che…Aha! Holde naar trapkast, en jawel, onderin boodschappentas zat plastic koeltas met ijs.
‘Wil je per se koud ijs of mag het ook milkshake zijn?’ vroeg ik Kind.
Man zat te schuddebuiken. Zal dit voorval nog héél vaak moeten horen.

Fietste door polder. Onderweg floot onbekende kerel naar me. Kan niet anders dan antiekliefhebber geweest zijn.

Zat in wachtkamer.
‘Ze is wel een leuk meisje, hoor,’ zei vrouw op zeurtoon. ‘Zij werkt bij drogist en ziet er…tja…zo  doorsnee uit terwijl Erik zoveel in zijn mars heeft! Hij heeft charisma, werkt aan zijn carrière…’
‘Wat doet Erik ook alweer?’ informeerde vrouw naast haar.
‘Hij is radioloog.’
Vriendin keek blijkbaar alsof kwartje bleef hangen.
‘Hij maakt rontgenfoto’s,’ verhelderde Zeur.
Vrouw dacht even na. Kwartje viel. Vrouw besefte zelf niet hóe goed kwartje viel. Ze zei: ‘Ja, je snapt niet wat hij in haar ziet, hè?’

Kind zat in wak en ging huilend naar bed. Ging even naast haar liggen. Beetje gepraat. Moesten ineens denken aan de eerste keer dat we gingen barbeknoeien. Man stak er vol vuur vakkundig de brand in met vreselijke rookontwikkeling tot gevolg. Buurvrouw haalde haastig was binnen. Alle omwonenden sloten ramen en deuren. Wij ook, bang dat rookmelders af zouden gaan. Joris haalde volgende ochtend deksel van bbq en ding vloog direct in de hens. Roos en ik konden amper praten van het lachen. Kind ging opgelucht slapen.

Nieuwe mand voor Rosa gekocht. En raad eens wie ‘m heerlijk vindt liggen?

Vakantiebaantje

Geplaatst op door
71

Roos wilde een vakantiebaantje.
‘Zoek iets wat aansluit bij je studie,’ adviseerde Man. ‘Solliciteer bij een verzekeringskantoor, ziekenhuis of gemeente.’
Kind kijkt wel link uit. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? Ze wil niet lullen maar poetsen. Ze stuurde één sms’je naar haar vorige werkgever en werd prompt aangenomen.

Ze straalt niet dat het een aard heeft. Zo leuk is het nou ook weer niet om kamers van bewoners, huiskamers en wc’s in een zorgcentrum schoon te maken, maar gretig om iets te verdienen gaat ze ’s ochtends half zeven de deur uit.

Iedere dag komt ze thuis met verhalen.
‘Elke bewoner noemt mij zuster. Op de gesloten-afdeling lopen er standaard mensen achter me aan naar de uitgang en ze roepen dat ze naar huis willen omdat hun moeder daar op ze wacht. En dan moet ik nee zeggen,’ verzucht ze.

‘Het lijkt me niks om in zo’n verzorgingshuis te wonen. Vanochtend deed een verpleegster een steek onder een man zijn kont en riep: “Nu even poepen, meneer de Jong!” En dan – alsof ze het tegen een kleuter had – zei ze: “Héél goed.” Zo, een lucht!’ klaagt Roos terwijl ze de denkbeeldige lucht weg wappert met haar hand , ‘dan heb ik nog liever dat papa een scheet laat.’
‘Dan moet het wel erg zijn, ‘ knik ik begripvol.
Kan ik haar trouwens uitleggen waarom muisjes voor op de boterham in de douche liggen? En waarom die kleine kamers allemaal zo overvloedig gemeubileerd zijn?
Uiterlijk ben ik uiterst meelevend; inwendig schud ik van de pret.

‘Moet je zien, mam.’ Roos laat me een foto op haar telefoon zien.
Ik zie een standaard toilet: wc-pot, fonteintje en afvalemmertje.
‘Mag jij raden hoe lang ik erover moet doen om dit schoon te maken.’
‘Eh…tien minuten,’ gok ik.
‘Fout! Vijf-en-véér-tig minuten,’ zegt ze met een getergde blik. ‘Ik heb het op mijn aller- áller-langzaamst gedaan en had nog 25 minuten over. Ik vroeg of ik nog een wc mocht doen. Nee, die 45 minuten moest ik besteden aan dat ene toilet. Snap jij het?’
‘Misschien met een tandenborstel schoonmaken?’ opper ik.
Roos kijkt me aan alsof ik voor haar ogen in een vliegende schotel verander.

Vandaag had ze een voltreffer. Ze mocht “meals on wheels” doen: met de etenswagen langs de deuren. ‘Oh lekker, arepels met sjuu!’ juichten de bewoners. Kind werd helemaal gelukkig van al die blije mensen.