Gespikkelde beren

Keek op de Week (10)

‘Kom eens,’ gebaarde Man.
Voor verandering gehoorzaamde ik.
Hij wees blijmoedig naar laptop. ‘Wat vind je er van?’
Keek en zag fietsen waar degelijkheid vanaf druipt. Zei: ‘Nah.’
‘Een elektrische fiets dan?’
‘Voor mij pas elektrische ondersteuning als ik kunstgebit heb en met stok loop. Wil geen nieuwe, wil dat ouwe barrel wordt opgeknapt.’
‘Via zaak krijg ik 50% korting op deze fietsen!’ priemde Man met vinger.
‘Ja, op wát voor fietsen: gewoon stuur, dik frame en dikke banden.’
Man noemde tekortkomingen van barrel op.
‘Passen fiets en ik goed bij elkaar,’ vatte ik gesprek koeltjes samen.

Roos’ studie is begonnen. Was eerste half uur van eerste college alleen lichamelijk aanwezig. Moest prioriteit stellen: inschrijving voor reis naar Lapland startte (met o.a. huskytocht.)
Dag erna zelfde verhaal voor reis St. Petersburg. Beide plaats voor max. 50 personen. Roos zit erbij. Girls just wanna have fun!

‘Heb nieuwe buurman gezien,’ vertelde Man opgewekt.
Vroeg me af of blijdschap wederzijds  was maar hield wijselijk m’n mond.
‘Ze gaan niet rigoureus verbouwen, alleen de keuken gaat eruit.’
‘Wát! Vriendins blauwe hoogglanskeuken? Mijn natte droom!’
‘Niet iedereen houdt van blauw,’ zei Joris laconiek.
Buren en ik worden geen vrienden. Voel het aan m’n blauwe water.

Gingen stuk fietsen. Ik op ouwe barrel dus. Kwamen langs water waar boerin met tractor sloot aan uitbaggeren was. Joekels van vissen werden opgeslurpt en op weiland uitgespuugd. Meeuwen waren er als de kippen bij. Ooievaars ook.
Maakte foto en stapten weer op. Helaas stond – harde! – wind onze kant op. Welriekend en als gespikkelde beren kwamen we thuis. Mazzel dat Roos er niet was: hadden ons beslist moeten identificeren.

Werd midden in nacht wakker. Ging rechtop zitten en vroeg zei tegen Man: ‘Wil je met me trouwen?’
Geen antwoord.
‘Wil. Je. Met. Me. Trouwen?’
‘Zijn al getrouwd,’ mompelde Joris geïrriteerd.
Dacht: o ja. Ging weer liggen en sliep verder.
Vreemde slaappil van neuroloog.

Roos weet wel vragen te verzinnen. Als ik alles beantwoord heb, zou psycholoog daar aardig profiel van kunnen maken.
Van leukste en moeilijkste vragen maak ik apart blog. Prijs: verrassingspakket met o.a. souvenir uit Finland. Nee, geen rendier. Die mag niet mee in vliegtuig.
Wist antwoord op vraag 113 (zie foto) onmiddellijk.

Een vleugje lavendel

Keek op de Week (9)

Kreeg waanzinnig cadeau per post van Marlou. Fotoboek van Gijsbert Hanekroot van “David Bowie – The seventies.” Nog aan mij opgedragen en gsigneerd ook!
“Ik denk dat je er wel blij mee bent,” schrijft Blogvriendin op kaartje. Véél te bescheiden. Voel me euforisch!

Man rooide lavendelstruik. Is al zo oud. Lavendel bedoel ik; niet Man. Alhoewel…
Hij knipte alle toppen er uit en deed ze in potje.
‘Speciaal voor jou, schat. Omdat het zo lekker ruikt.’
Zette potje op tafeltje. Eind van de dag zaten er nog twee sprietjes in. Rest heeft Saar verorberd. Zou fijn zijn als haar kattenbak ook naar lavendel ruikt.

Roos heeft een familieblog en schrijft:
“Voor de taalfanaten onder ons:
Fins is wel een dingetje. Zelfs het Zweeds is beter te begrijpen en die taal spreek ik ook niet. Op verpakkingen lijkt het Zweeds nog het meest op het Nederlands. Op mijn shampoofles staat bijvoorbeeld in het Fins: “kaikille hiustyypeille päiviitäiseen pesuun”. Uhm wat? Alsof een kleuter op een toetsenbord een verhaal probeert te typen: echt geen touw aan vast te knopen!
In het Zweeds staat er wel iets begrijpelijks: “för alla hårtyper och daglig tvätt”. Daar kun je vrij gemakkelijk uithalen dat het voor alle haartypen is en dat je het dagelijks kunt gebruiken.
Kind heeft zich opgegeven voor taalcursus Fins. ‘Nou zal ik het leren ook!’ appte ze. ‘Ik krijg wel huiswerk )-: maar na afloop certificaat.’

Stond op pont naast onbekende vrouw.
‘Als mijn man zo’n T-shirt droeg, ging ik niet naast ‘m lopen,’ zei ze tegen me.
Ik volgde haar blik. Zag leuke blondine naast kinderwagen staan. Vrouw streek liefkozend kindje over hoofd. Man naast haar had stekeltjeskapsel en droeg zwart T-shirt met witte letters dat bierpens omspande. Tekst zei: “s.eks, f.ucks and rock & roll.”
‘Ga ik ook niet naast lopen,’ was ik met haar eens.
‘En als die man dat shirt nou al aan hep?’ bemoeide zeker heerschap zich ermee.
‘Binnenstebuiten aantrekken,’ antwoordde ik.
‘Meneer, dit is ongevraagde bemoeienis,’ zei vrouw naast me streng.
Man liep sociaal blauwtje en droop af. Mompelde iets over “vrouwen” en “laatste woord.”

Kwam nieuwe buurman tegen tijdens Rosa uitlaten. Des ochtends om zes uur.
(Man was vorige eigenaar van schoenenwinkel in dorp en blijkt eigenaar van twee honden.)
Heb heel goede eerste indruk gemaakt. Liep in huisbroek en T-shirt, ongetemd krulhaar en op flip flops.
Stelde me voor als toekomstige buurvrouw.
Man begon van schrik te stotteren. ‘U u u be be bedoelt aan de de de Fffffaunastraat?’
Ik knikte bevestigend. Had echt te doen met kerel.
Hij zei: ‘Keek erg naar verhuizing uit.’
Keek als in verleden tijd van: voordat ik jou tegen lijf liep.
Zal bij thuiskomst tegen vrouw gezegd hebben: ‘Wat een Tokkie. Wel opvoeding gehad maar er niets mee gedaan.’
Wijze man.

Ben aangenomen als gastblogster bij HoeVrouwenDenken. Liep heel de dag naast schoenen, wat zeer onpraktisch was bij Rosa uitlaten. Eerste column was nog niet geplaatst of had al onkostenpost gemaakt, kijk: