Een vleugje lavendel

Keek op de Week (9)

Kreeg waanzinnig cadeau per post van Marlou. Fotoboek van Gijsbert Hanekroot van “David Bowie – The seventies.” Nog aan mij opgedragen en gsigneerd ook!
“Ik denk dat je er wel blij mee bent,” schrijft Blogvriendin op kaartje. Véél te bescheiden. Voel me euforisch!

Man rooide lavendelstruik. Is al zo oud. Lavendel bedoel ik; niet Man. Alhoewel…
Hij knipte alle toppen er uit en deed ze in potje.
‘Speciaal voor jou, schat. Omdat het zo lekker ruikt.’
Zette potje op tafeltje. Eind van de dag zaten er nog twee sprietjes in. Rest heeft Saar verorberd. Zou fijn zijn als haar kattenbak ook naar lavendel ruikt.

Roos heeft een familieblog en schrijft:
“Voor de taalfanaten onder ons:
Fins is wel een dingetje. Zelfs het Zweeds is beter te begrijpen en die taal spreek ik ook niet. Op verpakkingen lijkt het Zweeds nog het meest op het Nederlands. Op mijn shampoofles staat bijvoorbeeld in het Fins: “kaikille hiustyypeille päiviitäiseen pesuun”. Uhm wat? Alsof een kleuter op een toetsenbord een verhaal probeert te typen: echt geen touw aan vast te knopen!
In het Zweeds staat er wel iets begrijpelijks: “för alla hårtyper och daglig tvätt”. Daar kun je vrij gemakkelijk uithalen dat het voor alle haartypen is en dat je het dagelijks kunt gebruiken.
Kind heeft zich opgegeven voor taalcursus Fins. ‘Nou zal ik het leren ook!’ appte ze. ‘Ik krijg wel huiswerk )-: maar na afloop certificaat.’

Stond op pont naast onbekende vrouw.
‘Als mijn man zo’n T-shirt droeg, ging ik niet naast ‘m lopen,’ zei ze tegen me.
Ik volgde haar blik. Zag leuke blondine naast kinderwagen staan. Vrouw streek liefkozend kindje over hoofd. Man naast haar had stekeltjeskapsel en droeg zwart T-shirt met witte letters dat bierpens omspande. Tekst zei: “s.eks, f.ucks and rock & roll.”
‘Ga ik ook niet naast lopen,’ was ik met haar eens.
‘En als die man dat shirt nou al aan hep?’ bemoeide zeker heerschap zich ermee.
‘Binnenstebuiten aantrekken,’ antwoordde ik.
‘Meneer, dit is ongevraagde bemoeienis,’ zei vrouw naast me streng.
Man liep sociaal blauwtje en droop af. Mompelde iets over “vrouwen” en “laatste woord.”

Kwam nieuwe buurman tegen tijdens Rosa uitlaten. Des ochtends om zes uur.
(Man was vorige eigenaar van schoenenwinkel in dorp en blijkt eigenaar van twee honden.)
Heb heel goede eerste indruk gemaakt. Liep in huisbroek en T-shirt, ongetemd krulhaar en op flip flops.
Stelde me voor als toekomstige buurvrouw.
Man begon van schrik te stotteren. ‘U u u be be bedoelt aan de de de Fffffaunastraat?’
Ik knikte bevestigend. Had echt te doen met kerel.
Hij zei: ‘Keek erg naar verhuizing uit.’
Keek als in verleden tijd van: voordat ik jou tegen lijf liep.
Zal bij thuiskomst tegen vrouw gezegd hebben: ‘Wat een Tokkie. Wel opvoeding gehad maar er niets mee gedaan.’
Wijze man.

Ben aangenomen als gastblogster bij HoeVrouwenDenken. Liep heel de dag naast schoenen, wat zeer onpraktisch was bij Rosa uitlaten. Eerste column was nog niet geplaatst of had al onkostenpost gemaakt, kijk:

Geluk

Keek op de week (7)

Roos wilde feestje.
‘Hebben m’n verjaardag niet gevierd,’ begon ze.
(Mijn schuld, vanwege drama.)
‘Ben met acht gemiddeld over naar derde leerjaar, en heb Honourclass gehaald.’
‘Jij verzint gewoon smoesjes,’ zei ik.
Kind keek zuur.
(Moet enig kinderen niet te snel hun zin geven. Doe deze zware taak uit liefde voor haar.)
‘Toch geef ik een feest. Maak ik toevallig zelf wel uit,’ zei ze brutaal.
Weet niet van wie ze dit heeft; ik heb het nog.
Stelde voor: ‘Een feestje dan omdat je naar Finland gaat.’
Roos begon acuut te stralen.
Familiefeest was mieters. Moest dag erna tol betalen, maar was het waard.

Koffers inpakken met kleding voor drie seizoenen is terroristische aanslag op je incasseringsvermogen en zenuwen. Klus zo goed als geklaard.

Kon bijna niet mee Kind naar Schiphol brengen. Kreeg na lekkere lunch samen in Markthal bijna hartstilstand. Had ter uitzondering kijk op juiste lichtinval voor foto, stond daar precies Babbelbox van Man bijt hond.
‘O leuk, moeder en dochter!’ riep vrouw verheugd en vroeg – microfoon voor m’n neus duwend – ‘Waar wordt u moe van?’
Dacht: breek me de bek niet open, en vluchtte half struikelend chocoladewinkel binnen. Was m’n redding.

Mag tweemaal per week nieuwe pil van neuroloog innemen.
‘Maakt enorm slaperig,’ waarschuwde ze. ‘Pas innemen als je in bed bent.’
Klonk als muziek van David Bowie in m’n oren.
Was heel de nacht klinisch dood. Droomde dat ik aan het hardlopen was. Wat kan leven ’s nachts toch fijn zijn.
Weet nu: geluk bestaat. Zit in kleine, ronde, witte dingen.

Rosa is gesteriliseerd met kijkoperatie. Sneetje van 4 cm. Wilde wel nest met 10 puppy’s maar moeten dan verhuizen. Oudere teefjes krijgen vaak kanker aan geslachtsorganen. Voorkomen is beter.
Ze was echt zielig. Piepte als ze alleen werd gelaten. Voelden ons schuldig. Kind wierp zich op als gezelschapsdame.
Gaat weer prima met hond. Mag tien dagen niet springen, spelen en zwemmen. Dát is pas zwaar.

Kreeg vriendschapsverzoek op feesboek van iemand die ik van harde schijf heb gewist. Heb zo lang mogelijk uitgesteld op “weigeren” te drukken. Wilde maximaal van daad genieten.
Was alles in leven maar met druk op knop op te lossen.

Het model en het haasje

Keek op de week (6)

In een groen, groen, groen, groen knollen- knollenland
Daar zaten twee haasjes heel parmant…
Hazen zijn zó mooi. Joris en ik tellen ze altijd wanneer we op fiets zitten.
Helaas: jachtseizoen is begonnen. Hoor aldoor schoten; vooral ’s ochtends vroeg. Zou het liefst geweer afpakken en leegschieten op achterwerk van jager.
Zoek assistentie. Iemand? Die-hien!

Wat vliegt een week!
Weet nog reclameslogan die in sociëteit hing toen ik twintig was: “Het leven begint bij veertig.” Dacht toen: anmehoela! Ben dan dood óf theemuts met krulspelden.
En moet je zien wat er van ons geworden is: we hollen maar voort.
In 2013, ten tijden van het Boekenweekgeschenk van Kees van Kooten, vroeg verslaggever aan hem: ‘Hoe komt u tot rust?’
Kees antwoordde: ‘Door dood te gaan. Eerder heb ik geen tijd.’

Ging met Kind ondergoed kopen. Roos vroeg assistentie aan verkoopster. Die kwam naar kleedhokje. Zei: ‘Meid, wat een prachtfiguur heb je! En dat lange rode haar. Je kan model worden!’
Horen we vaker. H & M spotte haar in Koopgoot en nodigde haar uit. Roos bedankte en zei: ‘Ik maak liever school af.’
Lingerieverkoopster vroeg aan mij: ‘Zou ze niet dat niet leuk vinden, model?’
‘Daarvoor is ze te bescheiden,’ legde ik uit.
‘Dan moet ze het niet doen.’
Aardige vrouw. Al was dat niet advies waar we om vroegen.

Naar internist geweest.
‘Die dokters worden steeds jonger,’ zei ik tegen Man. ‘Hij had amper baard in de keel. Wel een leuk type.’
Man zei vals: ‘Internist zal wel denken: patiënten worden steeds ouder.’
‘Leuk type schóónzoon,’ bitste ik. Joris had geluk dat we niet in mijn auto naar ziekenhuis gereden waren. Had anders met OV naar huis gekund

Ben leuk zomerjurkje uit opruiming rijker.
Een getailleerd mode. Twijfelde: staat me wel, staat me niet, welles, nietes…
‘Mam,’ zei Roos thuis, ‘jij kunt echt álles hebben.’
Had ik al gezegd dat Roos een lekker ding is? Roos is een lekker ding.
Vraag is: wordt het ooit nog zomer?

Roos heeft granola gemaakt. Is gezonde versie van crueslie. Diverse noten, havermout, zonnebloempitten en honing. Even in oven: klaar! Erg lekker in Franse kwark met vers fruit. Eet m’n vingers er bij op. Heb er nog zeven.

Discriminatie en een antiekliefhebber

Keek op de week (5)

Met Roos naar stad. Reden over vernieuwde brug en wat denk je? Ging weer open.
In metro zaten twee twee vriendjes naast elkaar. Helm op, skateboard aan voeten. Deelden broodje, krentenbol, mandarijn en zakje snoep. Lieten elkaar filmpjes op smartphone zien en hadden dikke pret. De een bruin, de ander wit. Wie heeft discriminatie uitgevonden? Domme actie.

Ging drie-chocoladen-ijs kopen voor Roos.
Pakte ijs uit koeling bij buurtsuper, en reed met tassen vol boodschappen naar huis. Borg alles op en ging koken. Wilde ’s avonds Roos trakteren op lekkers maar kon ijs niet vinden. Trok alle diepvrieslades open-dicht, open-dicht.
Dacht na.
Had ik ijs afgerekend? Check.
Had ik ijs meegenomen? Che…Aha! Holde naar trapkast, en jawel, onderin boodschappentas zat plastic koeltas met ijs.
‘Wil je per se koud ijs of mag het ook milkshake zijn?’ vroeg ik Kind.
Man zat te schuddebuiken. Zal dit voorval nog héél vaak moeten horen.

Fietste door polder. Onderweg floot onbekende kerel naar me. Kan niet anders dan antiekliefhebber geweest zijn.

Zat in wachtkamer.
‘Ze is wel een leuk meisje, hoor,’ zei vrouw op zeurtoon. ‘Zij werkt bij drogist en ziet er…tja…zo  doorsnee uit terwijl Erik zoveel in zijn mars heeft! Hij heeft charisma, werkt aan zijn carrière…’
‘Wat doet Erik ook alweer?’ informeerde vrouw naast haar.
‘Hij is radioloog.’
Vriendin keek blijkbaar alsof kwartje bleef hangen.
‘Hij maakt rontgenfoto’s,’ verhelderde Zeur.
Vrouw dacht even na. Kwartje viel. Vrouw besefte zelf niet hóe goed kwartje viel. Ze zei: ‘Ja, je snapt niet wat hij in haar ziet, hè?’

Kind zat in wak en ging huilend naar bed. Ging even naast haar liggen. Beetje gepraat. Moesten ineens denken aan de eerste keer dat we gingen barbeknoeien. Man stak er vol vuur vakkundig de brand in met vreselijke rookontwikkeling tot gevolg. Buurvrouw haalde haastig was binnen. Alle omwonenden sloten ramen en deuren. Wij ook, bang dat rookmelders af zouden gaan. Joris haalde volgende ochtend deksel van bbq en ding vloog direct in de hens. Roos en ik konden amper praten van het lachen. Kind ging opgelucht slapen.

Nieuwe mand voor Rosa gekocht. En raad eens wie ‘m heerlijk vindt liggen?

Jozef en het heksenbrouwsel

Keek op de week (4)

Huis van Vriendin is verkocht. Ben blij voor haar.
‘Nu moet ik het beeldje van Jozef uitgraven,’ zei ze.
‘Beeldje van Jozef?’
‘Ja, die ligt op zijn rug met zijn hoofd in de richting van de voordeur, in de grond,’ verhelderde ze. ‘Dat is ter bescherming van het huis. Als ik ‘m heb uitgegraven, maak ik ‘m schoon en geef ‘m een mooi plekje in mijn strandhuis.’
Keek vriendin bezorgd aan. Ze had niet gedronken. Maar goed ook want ’s middags ging ze haar nieuwe auto bij de dealer ophalen.

Ben Algerabrug op gefietst. Raar gezicht: zonder enig verkeer. Heb middelvinger opgestoken naar knipperlicht met daaronder bordje: Brug open? Motor af! Voelde goed. Kan ik rest van jaar op teren als dat kolereding weer openstaat.

Kind ging weer chocolademousse maken.
‘Zeker voor Suzanne en haar familie?’
‘Nee, voor ons,’ zei Roos.
‘Zeker grapje?’ vroeg ik. Had geen trek in dooie mus als toetje.
‘Echt!’ verzekerde ze me.
Mousse was zálig. Zat helaas in longdrinkglas, dus kon glas niet tot bodem schoonlikken.

Joris en ik fietsten weer door polder. Deed weer wildplas. (Oppassen dat dit geen streekroman wordt.) Kwam auto met veewagen erachter aanrijden. Zag vanuit schuilplaats dat er koe in zat. Misschien twee; hoogstens drie. Was maar klein veewagentje.
Uitgeplast, zag ik zeven koeien in weiland staan en één in sloot.
‘Zaten die allemaal in die veewagen?’ vroeg ik ongelovig aan Joris.
‘Ja, en hij trapte ze er stuk voor stuk uit,’ zei Man. ‘Van schrik sprong die koe in de sloot.’
Heb ik niet gezien. Had anders gevraagd waar kerel z’n fatsoen zat. Of had heel hard: ‘Hufter!’ en andere nette lelijke dingen geroepen. Had foto van auto met nummerbord gemaakt, naar krant gestuurd, op internet gezet, en, en…Sorry, laat me meeslepen.
Een tijdje staan kijken maar koe kwam er niet op eigen kracht uit.

Wéér naar ziekenhuis geweest. Portier begint me al te herkennen.
(‘U wordt verwacht op de tweede verdieping, mevrouw Kakelbont. Na afloop kopje koffie zonder cafeine?)

Roos heeft heksenmiddel gemaakt. Een biologisch goedje om overtollig haar mee te waxen. Gebruikte mij als proefkonijn. Heb nauwelijks haar op armen en benen en had speciaal voor  gelegenheid okselhaar laten groeien. Kon bijna vlechtjes breien.
Kind smeerde goedje royaal onder oksel. En met één ruk er weer af. Was alsof ik in brand stond maar haar was weg. Op één lange sliert gel van 2 mm bij 15 cm na. Moest haartje voor haartje  millimeter voor millimeter verwijderd worden. Was té erg.
Toen alles eraf was, zei Kind luchtig: ‘Oh ja, helemaal vergeten, de gel is wateroplosbaar!’
Ga morgen Kind ontharen. Ze weet het nog niet.